راستش رو بخواین من لایک کردن رمان رو دوست دارم چون باعث امید نویسنده میشه . معمولا با توجه به پست اول یا خلاصه تمام پست های تاپیک رو لایک میکنم و این مختص رمان هایی که بهم معرفی میشه نیست گاهی توی تالار میگردم و وارد تاپیک هایی که اسم جذاب دارن میشم و خلاصه ...
حتما به تاپیک سر میزنم و خلاصه و پست ابتدایی رو می خونم. اما تشکر بحثش جداست؛ من فقط موقعی تشکر می زنم که بدونم اون رمان داره جذبم میکنه و میتونم تا آخر پیگیرش باشم. من معتقدم تشکر بدون خوندن یا دست کشیدن از تشکر ها بعدی از مدتی، نه تنها به نویسنده امید نمیده بلکه امید رو ازش میگیره. این اثبات شدست!
البته گاهی اوقات رمان که به میانه می رسه دیگه جذبم نمی کنه و متاسفانه میشه همون آش و همون کاسه!