@nicedavil
کاربر نگاه دانلود
برای نوشتن دو یا چند مصرع زیر هم توجه به چند نکته ضروری است:
۱- هر مصرع باید حداقل دارای یک کشیده باشد چون سطری که در آن هیچ کلمه ای بصورت کشیده نوشته نشده باشد هر قدر هم حروف و کلمات طبق اصول و با دقت نوشته شده باشند، از جلوه چندانی برخوردار نخواهد بود.
۲- در سطرهایی که زیر هم نوشته می شوند بهتر است کشیده ها در امتداد یکدیگر و مایل به جهت راست و یا مایل به جهت چپ باشند.
هم چنین می توانند از ریتمی هماهنگی در سطرها بصورت یک در میان برخوردار باشند به گونه ای که به عنوان مثال کشیده ها در سطرهای اول، سوم و پنجم نزدیک به آخر و در سطرهای دوم و چهارم نزدیک به اول سطر در نظر گرفته شوند.
٣- حرف یا کلمه ای که در آخر سطر قرار دارد کمی بالاتر از موقعیت خود نسبت به خط زمینه قرار گیرد.
تمام سطرها از یک نقطه شروع و در یک نقطه تمام شود و یا به عبارتی طول سطرها برابر با هم باشند.
طبیعی است برای نوشتن اشعاری که از ابیات بیشتری تشکیل شده اند قواعد فوق در مصرعهایی که زیر هم قرار می گیرند مصداق پیدا می کند و بهتر است رابـ ـطه هر مصرع با مصرعهای پائین و بالای خود مورد توجه قرار گیرد و در واقع هر مصرع، با مصرع روبروی خود در رابـ ـطه نیست و فقط لازم است تا طول سطر مصرعهای روبرو با هم برابر باشند.
۱- هر مصرع باید حداقل دارای یک کشیده باشد چون سطری که در آن هیچ کلمه ای بصورت کشیده نوشته نشده باشد هر قدر هم حروف و کلمات طبق اصول و با دقت نوشته شده باشند، از جلوه چندانی برخوردار نخواهد بود.
۲- در سطرهایی که زیر هم نوشته می شوند بهتر است کشیده ها در امتداد یکدیگر و مایل به جهت راست و یا مایل به جهت چپ باشند.
هم چنین می توانند از ریتمی هماهنگی در سطرها بصورت یک در میان برخوردار باشند به گونه ای که به عنوان مثال کشیده ها در سطرهای اول، سوم و پنجم نزدیک به آخر و در سطرهای دوم و چهارم نزدیک به اول سطر در نظر گرفته شوند.
٣- حرف یا کلمه ای که در آخر سطر قرار دارد کمی بالاتر از موقعیت خود نسبت به خط زمینه قرار گیرد.
تمام سطرها از یک نقطه شروع و در یک نقطه تمام شود و یا به عبارتی طول سطرها برابر با هم باشند.
طبیعی است برای نوشتن اشعاری که از ابیات بیشتری تشکیل شده اند قواعد فوق در مصرعهایی که زیر هم قرار می گیرند مصداق پیدا می کند و بهتر است رابـ ـطه هر مصرع با مصرعهای پائین و بالای خود مورد توجه قرار گیرد و در واقع هر مصرع، با مصرع روبروی خود در رابـ ـطه نیست و فقط لازم است تا طول سطر مصرعهای روبرو با هم برابر باشند.
