کشف جدید درک فعلی مان از گرانش را به چالش می کشد.

  • شروع کننده موضوع آیدا.ف
  • بازدیدها 176
  • پاسخ ها 0
  • تاریخ شروع

آیدا.ف

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2017/02/07
ارسالی ها
5,830
امتیاز واکنش
35,457
امتیاز
1,120
سن
20
پس از اینکه تیمی از ستاره شناسان در دانشگاه سنت اندروز یک حلقه متشکل از کهکشان های کوچک به وسعت ۱۰ میلیون سال نوری را کشف کردند که سریعتر از آنچه انتظار می رود از ما دور می شوند، بیان کردند که نظریۀ گرانش اینشتین باید بازنویسی شود.


image_4707e-NGC-5426-5427.jpg

دو کهکشان مارپیچیِ NGC 5426 و NGC 5427 که با گذرِ اولیه ی کهکشان آندرومدا از کهکشان راه شیری مان قابل مقایسه می باشد.

به گفته اخترشناسان ِ سنت آندرس، ایندرانیل بانیک و دکتر هانگ شنگ ژائو، این حلقۀ کهکشانی که به تازگی کشف شده همانند یک بیگ بنگ کوچک در حال انبساط است. دانشمندان بر این باورند که کهکشان مجاور ما آندرومدا زمانی از نزدیکی کهکشان راه شیری مان گذر کرده و یک تیرکمان حاوی چندین کهکشان کوتوله را ایجاد می کند. دکتر ژائو گفت: «اگر گرانش اینشتین درست بود، کهکشان ما هرگز به اندازه ای به آندرومدا نزدیک نمی شد تا چیزی را با آن سرعت پراکنده کند.» اگر این کشف درست باشد، یک درک جدید از گرانش و کیهان به ما ارائه می کند، زیرا چنین گذرِ کهکشانی فقط در صورتی معنادار است که گرانش با جدا کردن کهکشان ها آهسته تر تضعیف شود.

بانیک گفت: «این توزیعِ حلقه مانند، خیلی عجیب و غریب است. این کهکشان های کوچک شبیه یک رشته قطرات باران هستند که از یک چترِ در حال چرخش، پرتاب می شوند. احتمال اینکه کهکشان هایی که به طور تصادفی توزیع شده اند به همان صورتی که مشاهده شده به صف شوند ۱ از ۶۴۰ است و منشأ آنها را تا یک رویداد دینامیکی دنبال کردیم؛ یعنی وقتی جهان فقط نیمی از سنِ فعلی اش را داشت.»

این موجِ سونامی مانند در کیهان احتمالأ با یکی از کهشان های مجاورِ کهکشانِ پرسرعتِ آندرومدا همراه با کهکشان راه شیری هم زده می شود. این دو کهکشان همیشه در یک صفحه به دور یکدیگر می چرخند و کهکشان های کوچک را در مسیرشان پراکنده می کنند؛ این مسئله شاید توضیح دهد چرا کوتوله های پرسرعت در یک صفحه قرار دارند و شامل کهکشان راه شیری و آندرومدا هستند.

بانیک گفت: «در الگوی گرانش اینشتین، ماده تاریک فرضی همیشه برانگیخته می شود. چنین سرعت بالایی به جرمی ۶۰ برابر جرمِ مشاهده شده در ستارگان کهکشان راه شیری و آندرومدا نیاز دارد. هرچند، اصطکاک بین هاله های بزرگِ ماده ی تاریک باعث ادغام آنها می شود تا اینکه ۲٫۵ میلیون سال نوری دور شوند.» دکتر مارسل پاولوسکی، ستاره شناس در دانشگاه کالیفرنیا- ایروین، که اکتشافِ بانیک را ترویج داد گفت: «علم از طریق چالش ها پیشرفت می کند. این حلقۀ غول پیکر همراه با دو صفحه ی شناخته شدۀ دیگر یک چالش جدی برای الگوی استاندارد ما است.
 

برخی موضوعات مشابه

بالا