dinaz
کاربر نگاه دانلود
کلیسایی از جنس نور
حزب نازی هر سال یک گردهمایی بزرگ در نورمبرگ برگزار می‌کردند. این تجمع یک رویداد بزرگ تبلیغاتی بود که به دقت سازماندهی شده بود تا اشتیاق اعضای حزب را تقویت کند و قدرت سوسیالیسم ملی را به بقیه آلمان و جهان نمایش دهد. در زمینی که به این اجتماع اختصاص داده شده بود و بیش از ۱۰ کیلومتر مربع وسعت داشت، صد‌ها هزار وفادار حزبی و تماشاگر جمع می‌شدند. ساختمان‌ها با پرچم‌های عظیم و نشانه‌های نازی تزئین شده بودند. سربازان پرچم‌ها و مشعل‌ها را نگه می‌داشتند و در خیابان‌ها راه می‌رفتند. آدولف هیتلر و سایر رهبران نازی سخنرانی‌های بزرگی ایراد می‌کردند و نمایش‌های آتش بازی باشکوهی اجرا می‌شد.
در سال ۱۹۳۳ پس از اینکه هیتلر به قدرت رسید، فوئر فکر کرد تجمع نورمبرگ باید نسبت به سال‌های قبل با شکوه‌تر و عجیب‌تر از قبل برگزار شود؛ بنابراین از معمار منتخبش، آلبرت اسپیر خواست یک استادیوم بزرگ بسازد. اسپیر نتوانست استادیوم را برای تجمع سال ۱۹۳۳ آماده کند. اما او فرد باتجربه‌ای بود؛ بنابراین به جای استادیوم ناتمام، یک کلیسای بزرگ ساخت، اما نه از جنس بتن بلکه از جنس نور.
او از ۱۵۲ نورافکن قدرتمند ضدهواپیما استفاده کرد و آنها را در فواصل ۱۲ متری قرار داد. وقتی آنها در شب روشن می‌شدند یک دیوار عظیم از پرتوهای بلند تشکیل می‌شدند که محدوده را احاطه می‌کردند و از کیلومترهای قابل مشاهده بودند. کلیسای نور هنوز هم جزء مهم‌ترین آثار اسپیر است.
حزب نازی هر سال یک گردهمایی بزرگ در نورمبرگ برگزار می‌کردند. این تجمع یک رویداد بزرگ تبلیغاتی بود که به دقت سازماندهی شده بود تا اشتیاق اعضای حزب را تقویت کند و قدرت سوسیالیسم ملی را به بقیه آلمان و جهان نمایش دهد. در زمینی که به این اجتماع اختصاص داده شده بود و بیش از ۱۰ کیلومتر مربع وسعت داشت، صد‌ها هزار وفادار حزبی و تماشاگر جمع می‌شدند. ساختمان‌ها با پرچم‌های عظیم و نشانه‌های نازی تزئین شده بودند. سربازان پرچم‌ها و مشعل‌ها را نگه می‌داشتند و در خیابان‌ها راه می‌رفتند. آدولف هیتلر و سایر رهبران نازی سخنرانی‌های بزرگی ایراد می‌کردند و نمایش‌های آتش بازی باشکوهی اجرا می‌شد.
در سال ۱۹۳۳ پس از اینکه هیتلر به قدرت رسید، فوئر فکر کرد تجمع نورمبرگ باید نسبت به سال‌های قبل با شکوه‌تر و عجیب‌تر از قبل برگزار شود؛ بنابراین از معمار منتخبش، آلبرت اسپیر خواست یک استادیوم بزرگ بسازد. اسپیر نتوانست استادیوم را برای تجمع سال ۱۹۳۳ آماده کند. اما او فرد باتجربه‌ای بود؛ بنابراین به جای استادیوم ناتمام، یک کلیسای بزرگ ساخت، اما نه از جنس بتن بلکه از جنس نور.
او از ۱۵۲ نورافکن قدرتمند ضدهواپیما استفاده کرد و آنها را در فواصل ۱۲ متری قرار داد. وقتی آنها در شب روشن می‌شدند یک دیوار عظیم از پرتوهای بلند تشکیل می‌شدند که محدوده را احاطه می‌کردند و از کیلومترهای قابل مشاهده بودند. کلیسای نور هنوز هم جزء مهم‌ترین آثار اسپیر است.
