baten kaitos
کاربر نگاه دانلود
در حال حاضر منظومه شمسی جدی‌ترین حوزه کاوش برای حیات فرازمینی است. کما اینکه اطلاعات ارزشمندی از سیارات همسایه خود داریم.
. بیشتر اجرام منظومه شمسی در منطقه خارج از کمربند حیات قرار گرفته‌اند (کمربند حیات منطقه‌ای از منظومه شمسی است که به دلیل فاصله مناسب با خورشید دمای متعادلی داشته و آب در آنجا میتواند به شکل مایع باقی بماند. از اینرو حیات در این مناطق میتواند تشکیل و تداوم یابد. زمین و مریخ در کمربند حیات قرار دارند).
مثلاً عطارد آنقدر به خورشید نزدیک است که بیشتر به یک سیب زمینی برشته شده می‌ماند تا سیاره‌ای قابل زندگی. دمای سطح عطارد از ۱۸۰- درجه سانتیگراد در کف دهانه‌های آتشفشانی در قطب‌ها، تا حدود ۴۰۰ درجه در استوا متغیر است.
همچنین این سیاره هیچ اتمسفری ندارد به این دلایل انتظار وجود حیات در آن کاملاً بیهوده خواهد بود.
در اخترشناسی و اخترزیست‌شناسی، کمربند حیات ناحیه‌ای در اطراف ستاره‌ها است که سیارات با فشار جوی مناسب می‌توانند در این محدوده حاوی آب مایع در سطح باشند.
زمین در محدوده کمربند حیات منظومه شمسی قرار دارد و زهره و مریخ نیز در تخمین‌های مختلف تقریبا در لبه‌های درونی و بیرونی کمربند حیات هستند. البته درصد گازهای گلخانه‌ای و همچنین وجود داشتن سایر منابع انرژی مثل اثرات جذر و مدی و فروپاشی رادیو اکتیو میتواند در سکونت پذیری سیارات تاثیر گذار باشد.
برای مثال با وجود اینکه زهره تقریبا در لبه داخلی کمربند حیات جای گرفته است اما به دلیل اثر شدید گازهای گلخانه‌ای بسیار داغ‌تر از آن است که آب جاری در سطحش وجود داشته باشد.
به همین صورت مریخ نیز در کمربند حیات قرار دارد اما به دلیل فشار جوی کم، آب مایع در سطح آن وجود ندارد.
. بیشتر اجرام منظومه شمسی در منطقه خارج از کمربند حیات قرار گرفته‌اند (کمربند حیات منطقه‌ای از منظومه شمسی است که به دلیل فاصله مناسب با خورشید دمای متعادلی داشته و آب در آنجا میتواند به شکل مایع باقی بماند. از اینرو حیات در این مناطق میتواند تشکیل و تداوم یابد. زمین و مریخ در کمربند حیات قرار دارند).
مثلاً عطارد آنقدر به خورشید نزدیک است که بیشتر به یک سیب زمینی برشته شده می‌ماند تا سیاره‌ای قابل زندگی. دمای سطح عطارد از ۱۸۰- درجه سانتیگراد در کف دهانه‌های آتشفشانی در قطب‌ها، تا حدود ۴۰۰ درجه در استوا متغیر است.
همچنین این سیاره هیچ اتمسفری ندارد به این دلایل انتظار وجود حیات در آن کاملاً بیهوده خواهد بود.
در اخترشناسی و اخترزیست‌شناسی، کمربند حیات ناحیه‌ای در اطراف ستاره‌ها است که سیارات با فشار جوی مناسب می‌توانند در این محدوده حاوی آب مایع در سطح باشند.
زمین در محدوده کمربند حیات منظومه شمسی قرار دارد و زهره و مریخ نیز در تخمین‌های مختلف تقریبا در لبه‌های درونی و بیرونی کمربند حیات هستند. البته درصد گازهای گلخانه‌ای و همچنین وجود داشتن سایر منابع انرژی مثل اثرات جذر و مدی و فروپاشی رادیو اکتیو میتواند در سکونت پذیری سیارات تاثیر گذار باشد.
برای مثال با وجود اینکه زهره تقریبا در لبه داخلی کمربند حیات جای گرفته است اما به دلیل اثر شدید گازهای گلخانه‌ای بسیار داغ‌تر از آن است که آب جاری در سطحش وجود داشته باشد.
به همین صورت مریخ نیز در کمربند حیات قرار دارد اما به دلیل فشار جوی کم، آب مایع در سطح آن وجود ندارد.
