baten kaitos
کاربر نگاه دانلود
خوشه های ستاره ای بی نظیر هستند . تقریبا همه جا یافت میشوند . انها مجموعه ای فشرده شده از میلیونها ستاره هستند که حتی حداقل تا 100 سال نوری پراکنده و گسترده شدند .
انها از نظر سنی بسیار قدیمی و حتی سنی به اندازه کهکشان راه شیری نیز دارند . بر اساس تحقیقات جدید انها محل خوبی برای زندگی هوشمندان فضایی هستند {این تحقیقات در یک جلسه در انجمن ملی علوم نجوم امریکا در روز 6 ژانویه 2016 ارائه شد)
راه شیری تقریبا حدود 150 خوشه ستاره ای را در بر میگیرد . بیشتر انها در حال چرخش در حومه کهکشان هستند تقریبا سنی معادل 10 میلیارد سال نیز دارند .
براساس نتایج ستاره های این خوشه ها شامل عناصر سنگین کمتری هستند و پس عناصر مورد نیاز برای تشکیل سیارات { مثل اهن و سیلیکن } ندارند . تا همین اواخر دانشمندان حدس میزدند این مکانها جای درستی برای شکل گیری سیارات هوشمند نیست .
تا به الان فقط یک سیاره فراخورشیدی در این خوشه ها یافت شده .
سیارات پیدا شده اطراف ستاره ها فقط یک دهم ستاره ما یعنی خورشیدی غنی از فلزات هستند . بااین حال سیارات فراخورشیدی مشتری مانند پتانسیل بالایی در داشتن عناصر سنگین و فلزی زیادی هستند .
یک مساله دیگر که شانس را برای سیارات فراخورشیدی در خوشه ها کمتر میکند اینه که فواصل بسیار بسیار کم است و ازاین رو تاثیرات گرانشی منظومه ها روی هم باعث تداخلات زیادی در مدار یک سیاره فرضی خواهد شد .
همه میدانیم منطقه طلایی جایی است که یک سیاره در فاصله مناسب با ستاره میزبانش باشد نه خیلی گرم نه خیلی سرد .
اغلب ستاره ها ی موجود در خوشه ها کوتوله سرخ هستند .
برای سیارات فراخورشیدی موجود در این خوشه ها برای زنده ماندن و توسعه تمدنهای خود چه عواقبی را در پیش دارند ؟
میدانیم نزدیک ترین ستاره به ما بعد از خورشید الفا پروکسیما قنطورس هست که 4.2 سال نوری با ما فاصله دارد . ولی در خوشه های ستاره این فاصله بین دو ستاره بسیار بسیار کمتر از این مقدار است حدودا 20 برابر نزدیک تر میباشد.
این نکته باعث در دسترس تر شدن سفرهای فضایی و اکتشافات میشود .
نزدیکترین خوشه ستاره ای به زمین چندین هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و این کار را برای شناخت و تشخیص سیاره فراخورشیدی در انجا سخت میکند . اما دو راه ممکن وجود دارد یا از طریق لنزیک گرانشی که باید یک ستاره شناس خوش شانس باشد .
یا از طریق ترانزیت نوری ان سیاره که به دور حومه ی خوشه میچرخد
مترجم و تهیه کننده : آرش بوالحسنی
انها از نظر سنی بسیار قدیمی و حتی سنی به اندازه کهکشان راه شیری نیز دارند . بر اساس تحقیقات جدید انها محل خوبی برای زندگی هوشمندان فضایی هستند {این تحقیقات در یک جلسه در انجمن ملی علوم نجوم امریکا در روز 6 ژانویه 2016 ارائه شد)
راه شیری تقریبا حدود 150 خوشه ستاره ای را در بر میگیرد . بیشتر انها در حال چرخش در حومه کهکشان هستند تقریبا سنی معادل 10 میلیارد سال نیز دارند .
براساس نتایج ستاره های این خوشه ها شامل عناصر سنگین کمتری هستند و پس عناصر مورد نیاز برای تشکیل سیارات { مثل اهن و سیلیکن } ندارند . تا همین اواخر دانشمندان حدس میزدند این مکانها جای درستی برای شکل گیری سیارات هوشمند نیست .
تا به الان فقط یک سیاره فراخورشیدی در این خوشه ها یافت شده .
سیارات پیدا شده اطراف ستاره ها فقط یک دهم ستاره ما یعنی خورشیدی غنی از فلزات هستند . بااین حال سیارات فراخورشیدی مشتری مانند پتانسیل بالایی در داشتن عناصر سنگین و فلزی زیادی هستند .
یک مساله دیگر که شانس را برای سیارات فراخورشیدی در خوشه ها کمتر میکند اینه که فواصل بسیار بسیار کم است و ازاین رو تاثیرات گرانشی منظومه ها روی هم باعث تداخلات زیادی در مدار یک سیاره فرضی خواهد شد .
همه میدانیم منطقه طلایی جایی است که یک سیاره در فاصله مناسب با ستاره میزبانش باشد نه خیلی گرم نه خیلی سرد .
اغلب ستاره ها ی موجود در خوشه ها کوتوله سرخ هستند .
برای سیارات فراخورشیدی موجود در این خوشه ها برای زنده ماندن و توسعه تمدنهای خود چه عواقبی را در پیش دارند ؟
میدانیم نزدیک ترین ستاره به ما بعد از خورشید الفا پروکسیما قنطورس هست که 4.2 سال نوری با ما فاصله دارد . ولی در خوشه های ستاره این فاصله بین دو ستاره بسیار بسیار کمتر از این مقدار است حدودا 20 برابر نزدیک تر میباشد.
این نکته باعث در دسترس تر شدن سفرهای فضایی و اکتشافات میشود .
نزدیکترین خوشه ستاره ای به زمین چندین هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و این کار را برای شناخت و تشخیص سیاره فراخورشیدی در انجا سخت میکند . اما دو راه ممکن وجود دارد یا از طریق لنزیک گرانشی که باید یک ستاره شناس خوش شانس باشد .
یا از طریق ترانزیت نوری ان سیاره که به دور حومه ی خوشه میچرخد
مترجم و تهیه کننده : آرش بوالحسنی
