حاصل 175 تحقیق طی 4 دهه در جهان نشان میدهد حدود 7 درصد از کودکان زیر پنج سال بیشفعال هستند.
تازه وارد میهمانی شدهاید که شیطنت کودکتان گل میکند و از سر و کول میزبان بالا میرود. دائم وسط حرف میدود و از بالای مبل پایین میپرد و همه چیز را به هم میریزد. اگر خانه خودتان باشد و میهمانی دعوت کرده باشید، وضع بدتر میشود چون در خانه میزبان میتوانید تذکر دهید اما وقتی خودتان میزبان باشید قضیه فرق میکند.
اگر چنین کودکی دارید لابد بخشی از قضاوتها و حرفهای درگوشی دیگران را هم شنیدهاید که مثلاً بچه را چقدر بد تربیت کردهاند یا لابد مشکلی دارند و از این حرفها. آیا واقعاً فرزند شما شیطنت میکند و پر از انرژی است یا اینکه بیشفعال است؟ کم نیستند خانوادههایی که به خاطر این مسأله منزوی شدهاند. نه دوست دارند به میهمانی بروند و نه میهمان به خانهشان بیاید.
اما واقعیت این است که رفتار فرزند آنها ارتباطی به تربیت او ندارد و نوعی اختلال محسوب میشود. اختلالی که این روزها خانوادههای بسیاری با آن دست و پنجه نرم میکنند.
این روزها بیشفعالی کودکان جهان تنها یک معضل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت نیست و فراوانی و تبعات آن این پدیده را به یک بحران اجتماعی تبدیل کرده است. حاصل 175 تحقیق طی 4 دهه در جهان نشان میدهد حدود 7 درصد از کودکان زیر پنج سال بیشفعال هستند.
اما یک تحقیق اخیر در امریکا نشان داد لااقل 11 درصد کودکان مبتلا به این اختلال هستند. در این میان محققان مستقلی از آمار دو برابری بیشفعالی حرف میزنند که بسیار تکان دهنده است.
همچنین در ایران میانگین کودکان مبتلا به این اختلال بیش از 500 هزار کودک زیر 5 سال تشخیص داده شده که مشاهدات عینی هر یک از ما نیز آن را تأیید میکند؛ اختلالی که از سبک زندگی،کمتوجهی به کودکان، تغذیه و آلودگی آب و هوا ریشه میگیرد.
مادر ایلیا هم از همین موضوع رنج میبرد. او میگوید:«دید اطرافیان خیلی مهم است. مردم مدام به من میگویند چرا فرزندت را اینطور تربیت کردهای و اگر هم نگویند با نگاههای سنگینشان متوجه نوع قضاوت آنها میشوم. برای همین از خیر رفتن به خیلی از میهمانیها گذشتهام.»
بسیاری از خانوادهها حتی نمیدانند که فرزندانشان بیشفعالند. اکثر آنها فکر میکنند فرزندشان شیطنت میکند و پر انرژی است. حتی سعی میکنند رفتارهای ناشی از بیشفعالی کودکشان را سرکوب کنند که بیشتر به ضرر کودک و آینده او تمام میشود.
تازه وارد میهمانی شدهاید که شیطنت کودکتان گل میکند و از سر و کول میزبان بالا میرود. دائم وسط حرف میدود و از بالای مبل پایین میپرد و همه چیز را به هم میریزد. اگر خانه خودتان باشد و میهمانی دعوت کرده باشید، وضع بدتر میشود چون در خانه میزبان میتوانید تذکر دهید اما وقتی خودتان میزبان باشید قضیه فرق میکند.
اگر چنین کودکی دارید لابد بخشی از قضاوتها و حرفهای درگوشی دیگران را هم شنیدهاید که مثلاً بچه را چقدر بد تربیت کردهاند یا لابد مشکلی دارند و از این حرفها. آیا واقعاً فرزند شما شیطنت میکند و پر از انرژی است یا اینکه بیشفعال است؟ کم نیستند خانوادههایی که به خاطر این مسأله منزوی شدهاند. نه دوست دارند به میهمانی بروند و نه میهمان به خانهشان بیاید.
اما واقعیت این است که رفتار فرزند آنها ارتباطی به تربیت او ندارد و نوعی اختلال محسوب میشود. اختلالی که این روزها خانوادههای بسیاری با آن دست و پنجه نرم میکنند.
این روزها بیشفعالی کودکان جهان تنها یک معضل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت نیست و فراوانی و تبعات آن این پدیده را به یک بحران اجتماعی تبدیل کرده است. حاصل 175 تحقیق طی 4 دهه در جهان نشان میدهد حدود 7 درصد از کودکان زیر پنج سال بیشفعال هستند.
اما یک تحقیق اخیر در امریکا نشان داد لااقل 11 درصد کودکان مبتلا به این اختلال هستند. در این میان محققان مستقلی از آمار دو برابری بیشفعالی حرف میزنند که بسیار تکان دهنده است.
همچنین در ایران میانگین کودکان مبتلا به این اختلال بیش از 500 هزار کودک زیر 5 سال تشخیص داده شده که مشاهدات عینی هر یک از ما نیز آن را تأیید میکند؛ اختلالی که از سبک زندگی،کمتوجهی به کودکان، تغذیه و آلودگی آب و هوا ریشه میگیرد.
مادر ایلیا هم از همین موضوع رنج میبرد. او میگوید:«دید اطرافیان خیلی مهم است. مردم مدام به من میگویند چرا فرزندت را اینطور تربیت کردهای و اگر هم نگویند با نگاههای سنگینشان متوجه نوع قضاوت آنها میشوم. برای همین از خیر رفتن به خیلی از میهمانیها گذشتهام.»
بسیاری از خانوادهها حتی نمیدانند که فرزندانشان بیشفعالند. اکثر آنها فکر میکنند فرزندشان شیطنت میکند و پر انرژی است. حتی سعی میکنند رفتارهای ناشی از بیشفعالی کودکشان را سرکوب کنند که بیشتر به ضرر کودک و آینده او تمام میشود.