کوشک اردشیر دشتستان متعلق به دوره ساسانی در سال های سلطنت اردشیر از 226 تا 240 میلادی است و در بخش ارم، شهرستان دشتستان استان بوشهر و یا به عبارتی در منطقه “پشت پر” در شمالی ترین منطقه استان بوشهر یعنی در شمال منطقه دشتستان و جنوب شرقی شهرستان کازرون واقع شده است و یکی از آثار تاریخی و دیدنی استان بوشهر است. کوشک اردشیر مشابه کاخ اردشیر شهر فیروآباد استان فارس است.
ساختمان کوشک اردشیر از سنگ های نه چندان هموار که با ساروج به یکدیگر چسبیده اند ساخته شده و طراحی کوشک به صورت صلیب و دارای طاق های گهواره ای شکل است. در قسمت بالای کوشک یک ستون سنگی مشهود است که احتمالا برای افروختن آتش، خبررسانی یا دیده بانی بوده است. این بنای ساسانی به احتمال زیاد جای استراحت و محلی برای شکار در دشت پشت پر بوده است.
بقایای ساختمان در حال حاضر به شکلی شبیه به مستطیل در جهت جنوب شرقی به شمال غربی قرار گرفته و با احتمال زیاد ورودی اصلی آن در سمت شمال شرق قرار داشته است. البته با توجه به پیش آمدگی ایوان شمال شرقی ساختمان، بقایای ایوان جنوب غربی و رعایت اصل قرینه سازی در بناهای مشابه دوران ساسانی، این بنا به احتمال قوی دارای پلانی صلیب شکل بوده است.
طبق باورهای عامیانه مردم دشتستان این آرامگاه و مکان نگهداری استخوانهای شاهنشاه ساسانی بوده است.
بخشهایی از این بنای تاریخی که در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است در فروردین ماه سال ۱۳۹۰ به دلیل نفوذ رطوبت، رسوخ آب باران و رطوبت زمینهای کشاورزی اطراف و همچنین بیتوجهی و عدم ساماندهی فرو ریخت!!! علاوه بر این تخریب ها، حفاری های غیرمجاز صورت گرفته در بنا، ایجاد ساخت و سازهای جدید در حریم بنا و از بین بردن منظر آن، قرارگیری مستقیم و بدون حفاظت در برابر عوامل فرسایش جوی از جمله سایر آسیب هایی است که در حال حاضر متوجه کوشک اردشیر شده است.
ساختمان کوشک اردشیر از سنگ های نه چندان هموار که با ساروج به یکدیگر چسبیده اند ساخته شده و طراحی کوشک به صورت صلیب و دارای طاق های گهواره ای شکل است. در قسمت بالای کوشک یک ستون سنگی مشهود است که احتمالا برای افروختن آتش، خبررسانی یا دیده بانی بوده است. این بنای ساسانی به احتمال زیاد جای استراحت و محلی برای شکار در دشت پشت پر بوده است.
بقایای ساختمان در حال حاضر به شکلی شبیه به مستطیل در جهت جنوب شرقی به شمال غربی قرار گرفته و با احتمال زیاد ورودی اصلی آن در سمت شمال شرق قرار داشته است. البته با توجه به پیش آمدگی ایوان شمال شرقی ساختمان، بقایای ایوان جنوب غربی و رعایت اصل قرینه سازی در بناهای مشابه دوران ساسانی، این بنا به احتمال قوی دارای پلانی صلیب شکل بوده است.
طبق باورهای عامیانه مردم دشتستان این آرامگاه و مکان نگهداری استخوانهای شاهنشاه ساسانی بوده است.
بخشهایی از این بنای تاریخی که در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است در فروردین ماه سال ۱۳۹۰ به دلیل نفوذ رطوبت، رسوخ آب باران و رطوبت زمینهای کشاورزی اطراف و همچنین بیتوجهی و عدم ساماندهی فرو ریخت!!! علاوه بر این تخریب ها، حفاری های غیرمجاز صورت گرفته در بنا، ایجاد ساخت و سازهای جدید در حریم بنا و از بین بردن منظر آن، قرارگیری مستقیم و بدون حفاظت در برابر عوامل فرسایش جوی از جمله سایر آسیب هایی است که در حال حاضر متوجه کوشک اردشیر شده است.
آخرین ویرایش توسط مدیر: