خیاطی و طراحی دوخت گفتگو با تنها متخصص روش طراحی مولر در ایران

[آے ام بݪآ●_●]

امیرهوشنگ فوق مشهور به امیر دست‌طلا از خیاط‌های شخصی‌دوز است که کار خود را از دوره کودکی آغاز کرده و دارای مدرک دکترای طراحی دوخت از آلمان است. او متولد سال 1336 است و با توجه به اینکه پدر و مادرش خیاط بودند در محیطی رشد کرد که زمینه مناسبی برای فعالیت‌های آینده او بود. مادر او یکی از بزرگان شخصی‌دوز در زمان خود بود که تحصیلات آکادمیک داشت و متد پارسونز آمریکا را به صورت محدود در ایران تدریس می‌کرد. پدرش هم در فرانسه آموزش دیده بود و شاگردان زیادی را تعلیم داد. گفت وگو با این خیاط و طراح لباس را می‌خوانیم.

مدآنلاین: امیرهوشنگ فوق مشهور به امیر دست‌طلا از خیاط‌های شخصی‌دوز است که کار خود را از دوره کودکی آغاز کرده و دارای مدرک دکترای طراحی دوخت از آلمان است. او متولد سال 1336 است و با توجه به اینکه پدر و مادرش خیاط بودند در محیطی رشد کرد که زمینه مناسبی برای فعالیت‌های آینده او بود.
مادر او یکی از بزرگان شخصی‌دوز در زمان خود بود که تحصیلات آکادمیک داشت و متد پارسونز آمریکا را به صورت محدود در ایران تدریس می‌کرد. پدرش هم در فرانسه آموزش دیده بود و شاگردان زیادی را تعلیم داد. هنرانلاین گفت و گویی با این خیاط برجسته انجام داده است که با هم می‌خوانیم.


شما به عنوان متخصص متد مولر در ایران شناخته می‌شوید، چه آموزشی در این زمینه دیده‌اید؟
از کودکی نزد پدر و مادرم آموزش دیدم و با متدهای آمریکایی و فرانسوی که آنها کار می‌کردند آشنا شدم. جدا از اینها متد دیگری بود که مختص آسیای شرقی و اندام‌های بسیار باریک است و آن را کامل بلد هستم. 12 سالم بود که پدرم برایم مغازه راه انداخت و شلواردوزی می‌کردم. مدتی کار کردم و مشتری بسیار زیادی پیدا کردم. کلاس پنجم به عنوان کاردستی یک شلوار دوختم و به مدرسه بردم. واقعا علاقه خاصی به این کار داشتم و پس از آن به آلمان رفتم و در آکادمی سون روند شاو آلمان طراحی دوخت را آموزش دیدم. سال 63 از آلمان فارغ التحصیل شدم و پس از بازگشت به ایران همکاری با تولیدی‌ها را آغاز کردم و از سال 65 هم به تدریس متد مولر پرداختم. سال 2014 دوباره به مونیخ رفتم و برای کسب درجه دکترا در آزمون موسسه شرکت کردم و تنها دارنده دکترای تخصصی حرفه‌ای در طراحی دوخت با گرایش مدیریت کیفیت و راهنمایی آموزش از آکادمی مولر آلمان در خاورمیانه هستم که توسط دانشگاه تهران تایید شده است.

قدمت این متد چقدر است؟
متد مولر نزدیک 140 سال قدمت دارد. میشل مولر در یک خانواده فقیر زندگی می‌کرد و زمانی که در مدرسه زمین خورد و سر زانوی شلوارش پاره شد، از ترس پدر و مادر آن را با ظرافت زیاد رفو کرد به طوری که کسی متوجه پارگی نشد. دوستان او هم درخواست‌هایی برای این کار داشتند و همین موضوع باعث شد او کم کم به خیاطی علاقه‌مند شده و به طور حرفه‌ای مشغول به این کار شود.

 

[آے ام بݪآ●_●]

چگونه با متد مولر آشنا شدید؟
رضا نراقی متد مولر آلمان را سال 48 وارد ایران کرد و در اتحادیه خیاط‌ها شروع به تعلیم آن کرد. این کار در شخصی‌دوزی‌ها اشاعه پیدا کرد و از سال51 به بعد در تولیدی‌ها هم استفاده شد. آن زمان بیشتر لباس‌های موجود در ایران از مارک‌های فرانسوی و ایتالیایی بودند و بیشتر بوتیک‌ها از 4 راه ولیعصر به بالا قرار داشت. تعداد زیادی از آنها در میدان هفت تیر فعلی تجمع کردند و بورس لباس در هفت تیر از همان زمان شکل گرفت. با توجه به چاق شدن ایرانی‌ها و تغییر فرم اندام آنها، بوتیک‌ها کارهای فرانسوی و ایتالیایی را از ویترین درآورند و لباس‌های سایزبندی شده ایرانی را جایگزین کردند. شخصی‌دوزی هم دوباره رواج پیدا کرد و ناگفته نماند ایران دارنده بهترین خیاط‌های زنانه‌دوز است.

این تفاوت اندام چقدر در خیاطی تاثیر دارد؟
خیلی زیاد. یکی از دلایل اینکه انسان پهلو و شکم می آورد نوع تغذیه، دریافت زیاد کالری و نسوزاندن آن است. در سال‌های اخیر بد بودن نوع تغذیه، ورزش نکردن و بی‌توجه بودن ایرانی‌ها به اندام خود باعث تغییر فرم بدن آنها شده است. به دلیل همین اندام غیراستاندارد است که خیلی افراد نمی‌توانند لباس آماده بپوشند و به سراغ شخصی‌دوزی می‌روند.


چرا در سال‌های اخیر متد مولر رواج زیادی در ایران پیدا کرده است؟
مولر به نسبت تمام متدهایی که در دنیا وجود دارد پیشرفته‌ترین و بهینه‌ترین است. اما مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که متاسفانه در ایران کتاب‌های مولر را ترجمه می‌کنند و با توجه به اینکه یک کلمه ممکن است چند معنی داشته باشد و مترجم معنی مناسب متن و تخصص خیاطی را نمی‌داند نمی‌تواند مقصود را بیان کند. بنابراین وقتی یک نفر آن کتاب را به عنوان مرجع می‌خرد و از روی آن کار می‌کند نتیجه خراب می‌شود و این خراب شدن را پای متد مولر می‌گذارد. بعد افرادی ادعا می‌کنند که متد مولر را تصحیح کرده‌اند و کتاب‌های جدیدی منتشر می‌کنند، در صورتی که مولر با قدمت زیادی که دارد نمی‌تواند نقصی داشته باشد و همه اشکالات آن قبلا رفع شده است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[آے ام بݪآ●_●]

در کشورهای اروپایی هم چاقی هست. سیستم مولر برای اندام آنها جواب می‌دهد؟
بله کاملا جواب می‌دهد، فقط باید آن را خوب به خیاط بفهمانند. در ایران عده زیادی ادعا می‌کنند مولر درس می‌دهند در صورتی که این طور نیست. می‌گویند مولر ایراد داشت و آن را تصحیح کردند. در صورتی که مولر ایراد ندارد و تصحیح کردن باعث خرابی آن می‌شود، در نتیجه آموزشی که می‌دهند نتیجه نمی‌دهد و لباس خراب می‌شود.


تفاوت متدهای مولر، گرلاوین، متریک و... در چیست؟
در سیستم کشیدن الگو است. باید نقص‌های اندامی را در الگو رفع کرد. ما نوع اندام شخص را می‌شناسیم و باید ببینیم برای هر فرد با یک نوع اندام خاص چگونه می‌توان الگوسازی کرد. گرلاوین در اصل انگلیسی است و آنها قدهای بلند، کمرهای نسبتا خمیده، دست‌های بلند با گردن کشیده دارند. ولی مولر متعلق به کشوری آریایی‌نژاد است و از نظر نژاد و ژنتیک با ما مشابهت دارد. در متد ایتالیایی‌ پیش و پشت جدا از هم درمی‌آید و پنس در قسمت زیر حلقه می‌خورد. متریک هم یک متد انگلیسی است که جدیدتر است و متدهای دیگری هم به وجود آمده اما همه آنها متدهای قبلی را گسترش دادند و پایه آنها همان مولر است که نسبت به اندام ما مناسب‌ترین است.


با توجه به این موضوع علم فارغ التحصیلان طراحی لباس را از الگوسازی چه طور ارزیابی می‌کنید؟
به صراحت می‌گویم صفر است. نتیجه‌ای که از کار آنها دیدم نشان می‌دهد آموزش مناسبی ندیده‌اند. لباس مثل یک ساختمان است که ممکن است مقاوم در برابر زلزله باشد یا راحت خراب شود. در ظاهر هر دو یکسان هستند اما زیرساخت آنها بسیار متفاوت است. بسیاری مواقع شکل یک لباس روی رگال خوب به نظر می‌رسد اما وقتی آن را می‌پوشیم خوب روی تن نمی‌نشیند. بعضی از طراحان لباس در واقع سرهم‌بندی می‌کنند. کسی که می‌گوید طراح هستم باید علومی مانند بافت پارچه، شناخت سوزن‌های بافت، انواع نخ، گرم‌ها، ترکیبات رنگ، وزن رنگ‌ها و... را بداند. اگر فرد همه این نکات را بداند می‌تواند به پارچه‌باف فرمان دهد تا پارچه مورد نظر او را ببافد. بیشتر طراحان اروپا از پارچه‌هایی استفاده می‌کنند که در بازار موجود نیست چون ایده خودشان است و با امضای آنها بافته می‌شود. متاسفانه بسیاری از طراحان لباس با الگو و خیاطی آشنایی ندارند اما طراح باید خیاط باشد و علم دوخت را کامل بداند. بداند چه طور طراحی کند که خیاط بتواند آن را بدوزد و الگو راحت دربیاید.

عده‌ای می‌گویند با توجه به تفاوت‌های اندامی مردم ایران، آن متدهای غربی برای ما کارآیی ندارند و ما باید متدی برای خودمان طراحی کنیم.

نه نمی‌توانیم. متاسفانه ما این علم را هنوز نداریم. من یک فرد ناسیونالیست هستم و همیشه به مملکت و پرچم کشورم افتخار می‌کنم اما اندام در تمام دنیا یکی است، پس چه دلیلی دارد که دوباره از ابتدا چیزی را بنا بگذاریم. اما باید ویژگی مردم خود را بشناسیم و با همان متدها الگوی مناسب خود را رسم کنیم. من ظرف 4 سال تحقیق 21 اندام را ترسیم کردم که مختص ایرانی‌ها است. در نیمی از کشور گشتم و از راه رفتن و ایستادن افراد عکاسی و فیلمبرداری کردم. طرز راه رفتن و لباس پوشیدن آنها را بررسی کردم و روی ورق آوردم. این 21 اندام کاملا تفکیک شده و از یک فرد نرمال سایز 36 تا سایز 56 را در برمی‌گیرد. حتی ممیزی‌های دست‌ها، زانو، گردن و... را هم در نظر گرفتم تا کاری کنم که لباس روی اندام فرد بنشیند. این 21 اندام را به عنوان 21 آدم در ذهن خود جا می‌دهم و با تجسم کردن آنها به سهولت می‌توان برای مشتری کار انجام داد.یکی از نکاتی که برای سفارش دهنده لباس جذاب است این است که لباس نیاز به پرو نداشته باشد.
هر کس بگوید لباس بدون پرو می‌دوزد دروغ می‌گوید. یک مانتو آماده ممکن است روی تن خوب باشد اما وقتی یک لباس جذب بدن باشد باید نسبت به اندام شخص ترمیم شود. مثلا در اندام ایرانی‌ها نسبت کارور آنها با اروپایی‌ها فرق دارد، پس باید آن را در الگو اصلاح کرد. فردی که شخصی‌دوز حرفه‌ای است نسبت به آن 21 اندامی که در ذهن خود دارد برای مشتری الگو رسم می‌کند. آنوقت مشتری به جای دوبار پرو فقط یک بار برای پرو می‌آید و حتی ممکن است در همان مرحله هم ایرادی در کار نباشد و فقط جنبه اطمینان از کار دارد. بنابراین خیاط وقتی از کار خود مطمئن شد برای نفرات بعدی می‌داند چه طور باید الگو رسم کند پس می‌تواند بدون پرو لباس بدوزد و تحویل دهد. این موضوع به تجربه خیاط بر می‌گردد که می‌داند برای هر اندام چه الگویی باید رسم شود و به روش و متد ربطی ندارد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[آے ام بݪآ●_●]

فعالیت آموزشی هم دارید؟
بله من هنرجویان زیادی دارم که بعضی از آنها خودشان مربی هستند. به هنرجوها که درس می‌دهم چیزی را دریغ نمی‌کنم و همه اصول را آموزش می‌دهم. برای شناخت اندام‌ها عمر گذاشتم و تحقیقات زیادی داشتم که تا به حال آنها را منتشر نکرده‌ام اما به هنرجویانم انتقال می‌دهم. البته نه به همه آنها چون دیدم بعضی افراد با دانستن اینها گمراه می‌شوند. یکی از شعارهای درسی من این است که قبل از نفس کشین تمرین کنید. همه چیز برای انسان جا می‌افتد و چیزی را که بخواهید به دست می‌آورید فقط منوط بر اینکه خوب تمرین کنید.


به جز تدریس چه فعالیت‌های دیگری دارید؟
کار شخصی‌دوزی، سایزبندی، طرح و الگو انجام می‌دهم. علاوه بر این چند سال است که برای مدارس، بیمارستان‌ها و... لباس فرم طراحی و تولید می‌کنم. با 25 مدرسه در ناحیه 2 شهرری همکاری می‌کنم و قصد دارم به ناحیه‌های دیگر هم برسم. تغییراتی دراصول نشست لباس‌ها روی اندام انجام دادم تا دانش‌آموزان مدارس یک لباس خوب تن‌شان باشد. خیلی مسائل را درنظر گرفتیم و واقعا برای این کار وقت گذاشتیم و تجربه به دست آوردیم.


وضعیت طراحی لباس را در ایران چگونه می‌بینید؟
در سال‌های اخیر کارگروه ساماندهی مد و لباس زحمت زیادی کشیده است. چهار جشنواره برگزار شده، کارهایی انجام دادند و مجوزهایی برای کار تخصصی صادر شده، اما بعضی افراد از این امکانات سوءاستفاده می‌کنند. حتی افرادی هستند که صلاحیت و تخصص ندارند اما مجوز دارند. متاسفانه در کشور ما مد را با ناهنجاری در کنار هم قرار می‌دهند، به همین دلیل با آن برخورد می‌شود چون نظم اجتماع را بر هم می‌ریزد، پس باید خیلی مسائل را رعایت کرد. گاهی اوقات بعضی از مدهای خارجی را در ایران ارائه می‌دهیم که متعلق به افراد سالم جامعه غربی نیست و این پوشش بدون دانش در کشور ما گسترش پیدا می‌کند.
باید فرهنگ پوشیدن لباس را داشته باشیم، همان‌طور که باید فرهنگ ساختاری لباس را داشته باشیم و ببینیم از چه چیزی در چه جایگاهی باید استفاده شود. پوشش هر فرد نشانه شخصیت اوست و جمع این شخصیت‌ها نموداری از شخصیت اجتماع است. لباسی که انتخاب می‌کنیم شایستگی‌های رفتاری ما را به شخص مقابل ارائه می‌کند و برداشت‌هایی از شخصیت ما به او می‌دهد. هر انسان دارای شخصیت، ایده و اندام خاص است و نیاز به الگوی خاصی دارد. الگوی لباس یا الگوی اخلاق باید هر دو در کنار هم قرار بگیرد.


چگونه می‌توان این الگوها را به مردم ارائه داد؟
اول باید فرهنگ لباس پوشیدن را به جامعه یاد دهیم. من با طراحی لباس فرم مدارس خواستم شخصیت نوجوانان را شکل دهم و این باعث می‌شود کسی که در کودکی لباسی مناسب و با اصول پوشیده یاد بگیرد در بزرگسالی هم لباس خوب بپوشد. سال‌ها پیش به این فکر کردم که باید جزوه‌هایی برای محصلان چاپ شود تا آنها با اصول راهنمایی و رانندگی آشنا شوند و بعد ببینیم رانندگی ما در ایران چقدر تغییر می‌کند. اینها در مد ما هم هست. بعضی افراد می‌خواهند از بقیه سبقت بگیرند و در خاکی می‌اندازند و گرد و خاک می‌کنند تا زودتر جلو بروند اما نتیجه کار مثل داستان لاک پشت و خرگوش است.


چه شد که شما به نام دست طلا شناخته شدید؟
خودم تا مدت‌ها از این لقب خبر نداشتم اما به خاطر کار در تولیدی‌ها و الگوهای خوبی که رسم می‌کردم چنین لقبی به من داده شد. دوران جوانی اگر قرار بود الگویی برای تولیدی ببرم شب قبل تمرین می‌کردم و چند الگو در می‌آوردم تا فردا بتوانم سریع و بدون نقص کار کنم. من 38 جلد کتاب مولر دارم و تا به حال در کلاس‌های مقدماتی، پیشرفته، تخصصی و... پیش نیامده است که هنرجو سوالی از من بپرسد که برای جواب دادن به کتاب مراجعه کنم، چون همیشه مطالعه می‌کنم. به همه شاگردانم می‌گویم یک ساعت زودتر بیدار شوید و یک ساعت دیرتر بخوابید، می‌شود دو ساعت در روز و 30 روز در سال. همه آدمها 12 ماه در سال زندگی می‌کنند و شما 13 ماه، به شرطی که از این یک ماه استفاده بهینه کنید.

دانلود رمان و کتاب های جدید