یوتاب اولین سردار زن ایران باستان

[یوتاب درخشنده]

کلمه ی یوتابدر ایران باستان به آتشگاه مقدس زرتشتیان گفته میشده که در جشنها و اجرای سنتها ،موبدان به دور آن جمع میشدند و به شکرانه ی مهر و لطف اهورا مزدا ، زندگانیشان را با جشن و پایکوبی شادباش میگفتند.
معنای لغوی یوتاب "درخشنده ، بی مانند و همواره تابناک "می باشد.
کسانی که به تاریخ ایران زمین ،حماسه آفرینان و بزرگ منشانش تعلق خاطر دارند از شنیدن نام یوتاب دمی تازه میگیرند و یکدل و یک زبان حماسه ی این مهربانوی ایران زمین را ستایش میکنند.

یوتاب دلیرترین و بزرگترین سردار زن در تاریخ ایران زمین است که در پاسداری از سرزمین پاک آریایی مردانه دوشادوش برادرش آریو بزرن (سردار دلاور داریوش سوم) در برابر حمله ی اسکندر مقدونی به ایران جنگید و در این راه جان باخت . حماسه ی"در بند پارس" یادگار این شیرزن هخامنشی است.

او خواهر آریو بزرن (سردار آذربایجان) است که بطور تقریبی از سال 370 قبل از میلاد تا 300 سال قبل از میلاد مسیح میزیسته که آنتونیوس سردار روم وی را به ازدواج پسر خود الکساندر درآورد و ملکه ی معروف کلئوپاترا حاصل این ازدواج است.

اين شيرزن قهرمان هنگام حمله ی اسکندر مقدونی در کنار برادرش جلوي سپاه اسکندر ايستادگی کرد و قهرمانانه جنگيد. نقل است یوتاب که فرماندهی یکی از سپاهیان آریو را بعهده داشت آنچنان در مقابل سپاهیان اسکندر شمشیر میزد که سپاهيان مقدوني در عجب بودند اين زن چگونه مي جنگد و چطور مقتدرانه از پس مبارزانشان برمی آید و آنان را به پای عزت و شرافت سرزمینش به کرنش وا میدارد.

یوتاب و آريوبرزن قصد داشتند پيش از اسکندر خود را به تخت جمشيد يا پرسپوليس پايتخت آن زمان ايران برسانند و آن را پيش از رسيدن سپاه مقدوني مستحکم کنند، ولي بر اثر خيانت يک چوپان که راه کوهستان را به مقدونيان نشان داد به محاصره افتاد و خود و سپاهيانش در دربند پارس يا تنگ تکاب در کهگيلويه و بویراحمد امروزی یا نواحی بهبهان در استان خوزستان کشته شدند. برخی از تاریخ نویسان معتقدند یوتاب از قوم لرها و کردهای ایران بوده است. آرامگاه یوتاب و آریو در رشته کوههای زاگرس پابرجاست.