♣آموزش پرس پکتیو♣

[Sariw]

پرسپکتیو یک نقطه ای

اگر دوربين عکاسي را کاملا عمود بر زمين و موازي با ضلع روبرويي يک ساختمان قرار دهيم و يک عکس بگيريم . نتيجه بدست آ مده يک تصوير با پرسپکتيو يک نقطه اي ميشود يعني همه ديوارها و ضلع هاي ساختمان به سمت يک نقطه حرکت ميکنند
و به معنای ديگر محور ايکسX ساختمان موازي با صفحه دوربين عکاسي و محور Z که همان ارتفاع ساختمان است نيز موازي با صفحه دوربين عکاسي هستند وتنها محوري که صفحه دوربين را قطع ميکند و به سمت ما مي آيد يا به اصطلاح از ما دور ميشود و به سمت نقطه گريز ميرود محور Y است

از اين جهت به اين نوع پرسپکتيو ، پرسپکتيو يک نقطه اي ميگويند زيرا همه اجزاي در راستاي محور Y به سمت يک نقطه مي روند

ابتدا به تعریف چند موضوع می پردازیم
خط p.p ……………………….. پرده تصویر
خط HL ……………………….. خط افق
خط GL ……………………….. خط زمین
نقطه sp ……………………… چشم ناظر
نقطه vp ……………………. نقطه گریز

P.P پرده تصوير است که شکل بر روي آن ترسيم يا بوجود ميآيد که در انسان همان چشم ميشود و در مثال بالا همان لنز يا صفحه دوربين عکاسي مي باشد

خط افق H.L: خطي است که در راستاي ديد ماست و هميشه vp ( نقطه گريز ) بر روي آن قرار دارد و در پرسپکتيو يک نقطه اي در راستاي sp (ناظر‌) قرار دارد. خط افق به ميزان قد ناظر بستگي دارد بعنوان مثال خط افق ديد يک پسر بچه از خط افق ديد يک فرد قد بلند در سطح بالاتري قرار دارد

خط زمينG.L : همان زمين زير پاي ناظر است که شي بر روي آن قرار دارد

نکته: هر چقدر قد ناظر بلند تر باشد فاصله بين خط افق و خط زمين از ديد او بيشتر است و بلعکس

براي ترسيم يک شي در نماي پرسپکتيو ابتدا بايد پلان شکل را ترسيم کنيم و سپس ارتفاع آن را
بدين منظور مانند شکل زير خطوط مورد نياز را ترسيم و پلان شي مورد نظر را در پشت پرده تصوير قرار ميدهيم و با حروف لاتين براي سهولت کار نامگذاري ميکنيم ( توجه شي ما ميتواند از پرده تصوير فاصله بگيرد که ما پيش فرض شکل را چسبيده به پرده تصويير قرار ميدهيم )

فاصله خط افق H.L با خط زمين G.L برابر است با قد ناظر که معمولا آن را ۲ متر تصور ميکنيم و بخاطر بزرگي اعداد کليه واحد ها را به نسبت مساوي ( مثلا یک صدم ) کوچک ميکنيم
فاصله ناظر S.p با شکل را هم به طور پيش فرض ۳ متر لحاظ ميکنيم و بر روي کاغذ آن را بافاصله ۳ سانتي مشخص ميکنيم

اولين مرحله بدست آوردن نقطه گريز است که طبق شکل زير از ناظر خطي عمود ميکنيم به خط افق و هر کجا خط افق را قطع کرد آن نقطه را نقطه گريز V.P نامگذاري ميکنيم

مرحله بعدي بدست آوردن پاره خط هاي AC و BC است که ابتدا بايد نقاط A وB را که روي پرده تصوير قرار دارند بدست بياوريم ،
به طوري کلي براي بدست آوردن تصوير يک نقطه (نقطه ای که بر روی پرده تصویر است ) ابتدا از نقطه مورد نظر وصل ميکنيم به نقطه ناظر S.P تا پرده تصوير را قطع کند، سپس از همان نقطه طلاقي با پرده تصوير خطي عمود ميکنيم به خط زمين و نقطه بدست آمده بر روي خط زمين تصوير همان نقطه در نماي پرسپکتيو ميشود

نکته : کلیه نقاط موجود در شکل که بر روی پرده تصویر قرار نگرفته اند را به روش بالا بدست می آوریم با این تفاوت که عمود نمیکنیم بر خط زمین بلکه عمود میکنیم بر پاره خطهای که میدانیم نقاط روی آن قرار میگیرند
چون نقاط A و B چسبيده به پرده تصوير هستند محل برخورد خط اتصال آن به ناظر با پرده تصوير دقيقا همان نقاطAو B ميشود پس ميتوان به صورت قراردادي زين پس برای بدست آوردن تصویر نقاطی که بر روی پرده تصویر هستند از خود همان نقاط مستقیم عمود کنیم بر روی خط زمین …

حال از نقطه A به نقطه گريز V.Pوصل ميکنيم و همين کار را براي نقطه B انجام ميدهيم زيرا هر دو نقطه امتدادشان به سمت نقطه گريز ميرود…. هم اکنون ميدانيم که پاره خط AC بر روي خط سمت راست و پاره خط BD بر روي خط سمت چپ قرار دارند

مرحله بعدي مشخص کردن جاي نقاط D و C بر روي دو خط ذکر شده در بالا( B V.P و A V.P) است تا اندازه اين دو پاره خط بدست بيايد
طبق قسمت گفته شده در مرحله قبل نقطه D را بدست مي آوريم با اين تفاوت که هر کجا خط عمود شده پاره خط B V.P را قطع کرد آن نقطه ميشود نقطه D چون نقطه D شکل ما بر روي اين پاره خط قرار دارد نه خط زمين
نقطه C را نيز ميتوان از همين روش بدست آورد ولي چون نقطه C با D در يک راستا و موازي خط افق H.L هستند ميتوانيم براي سريعتر رسم کردن از نقطه D که بدست آورده ايم خطي به موازات خط افق رسم کنيم و هر کجا که پاره خط A V.P را قطع کرد نقطه C شکل ما بدست آيد مانند شکل

در اين مرحله تقريبا کار کشيدن پلان شکل تمام شده و فقط کافيست نقاط بدست آمده را به همديگر وصل کنيم تا پلان شکل در نماي پرسپکتيو مشخص شود مانند شکل

مرحله آخر ارتفاع دادن به شکل است در نماي پرسپکتيو فقط بر روي پرده تصوير ارتفاع به اندازه واقعي ديده ميشود
بعنوان مثال اگر شکلي ۲ سانتيمتر ارتفاع داشته باشد فقط مجازيم نقاطي که بر روي پرده تصوير قرار گرفته اند را ارتفاع ۲ سانتيمتري به آنها بدهيم براي بدست آوردن ارتفاع نقاط ديگر مانند C ابتدا از نقطهA که بر روی پرده تصویر قرار گرفته، بر فرض اينکه ارتفاع شکل ۲ سانتیمتر باشد به صورت عمود به اندازه ۲ سانتيمتر ارتفاع ميدهيم و سپس آن را به نقطه گريزV.P وصل ميکنيم ( طبق شکل )حال ميدانيم کليه نقاط موجود بر روي پاره خط AC ارتفاعشان از خط وصل شده بالاتر نيست و براي بدست آوردن ارتفاع نقطه C کافيست از نقطه C به صورت عمود ارتفاعي تا خط ذکر شده ترسيم کنيم طبق شکل زیر

 

[Sariw]

پرسپکتیو دو نقطه ای

دوستان عزیز قبل از خواندن این مطلب

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

را مطاله کنید!!

اگر دوربین عکاسی را کمی بچرخانیم ( لنز دوربین موازی با نمای روبرو نباشد) محور y پرده تصویر را قطع میکند مانند محور Xو در این حالت نوع پرسپکتیو ما دو نقطه ای میشود و دو نقطه گریز پیدا میکند مانند شکل بالا که میتوان پیاده رو سمت راست را محورX و پیاده روی سمت چپ را محور y در نظر گرفت که هر کدام به سمتی میروند (هرکدام به یک نقطه گریز مجزا).اگر دوربین عکاسی را کمی بچرخانیم ( لنز دوربین موازی با نمای روبرو نباشد) محور y پرده تصویر را قطع میکند مانند محور Xو در این حالت نوع پرسپکتیو ما دو نقطه ای میشود و دو نقطه گریز پیدا میکند مانند شکل بالا که میتوان پیاده رو سمت راست را محورX و پیاده روی سمت چپ را محور y در نظر گرفت که هر کدام به سمتی میروند (هرکدام به یک نقطه گریز مجزا)….تفاوت قرار گرفتن پلان شکل نسبت به پرده تصویر را میتوانید در شکل زیر ببینید:

همانطور که مشاهده میکنید در پرسپکتیو دو نقطه ای دو محور هستند که پرده تصویر را قطع میکنند و هر گاه شکلی داده شد که مانند شکل سمت راست بود باید بدانید که پرسپکتیو آن دو نقطه ای است طریقه رسم پلان شکل و ارتفاع در دو نقطه ای دقیقا شبیه به یک نقطه ای است با این تفاوت که در دو نقطه ای بعضی از پاره خطها به نقطه گریز دیگری میروند…….دو نکته مهم در رسم دو نقطه ای است که ما در این آموزش بیشتر به آنها میپردازیم:

۱ – بدست آوردن نقطه های گریز شکل ( که دو نقطه بر روی خط افق هستند)

۲- تفکیک یال ها یا همان اضلاع و یا پاره خط های شکل به دو دسته: که دسته اول به نقطه گریز یک میروند و دسته دوم به نقطه گریز دوم.

*************************************************************
۱ – بدست آوردن نقاط گریز:از نقطه ناظر S.P خطی به موازات محور y شکل یا همان اضلاعی که به سمت چپ متمایل هستند( در شکل زیر محور به رنگ سبز نشان داده شده) رسم میکنیم، هر گجا پرده تصویر را قطع کرد از همان جا عمود میکنیم بر خط افق H.L و آنجا را نقطه دید چپ (RV.P) مینامیم….حال برای محور X واضلاعی که به سمت راست متمایل هستند نیز همین کار را انجام داده و نام نقطه دید را (LV.P) مینامیم مانند شکل زیر:

حال ما دو نقطه گریز که بر روی خط افق هستند را بدست آوردیم و باید به مرحله دوم یعنی مشخص کردن اضلاع است که به سمت کدام نقطه گریز میروند که در شکل زیر توضیح لازم داده شده.

۲- تفکیک یال ها یا همان اضلاع و یا پاره خط های شکل به دو دسته: که دسته اول به نقطه گریز یک میروند و دسته دوم به نقطه گریز دوم.

اکنون مانند روش های پرسپکتیو یک نقطه ای نقطه A را بدست می آوریم

چون پاره خط AC به سمت چپ متمایل است از نقطه A وصل میکنیم به نقطه گریز LV.P و همچنین بخاطر متمایل بودن پاره خط AB به سمت راست , و رفتن آن به نقطه گریز RV.P یک خط وصل میکنیم به نقطه گریز سمت راست…..هم اکنون مشخص است که نقطه C روی خط A LV.P قرار دارد و نقطه B بر روی خط A RV.P مانند شکل بالاحال باید باز طبق روش پرسپکتیو یک نقطه ای نقاط C و B را بدست بیاوریم (مطابق شکل زیر)

نقطه D در محل طلاقی دو پاره خط BD و CD قرار دارد پس برای بدست آوردن آن باید این دو پاره خط را در نمای پرسپکتیو ترسیم کنیمکه طبق شکل و تفکیک یال ها یا اضلاع که در بالا به آن اشاره شد مشخص است که پاره خط BD به سمت چپ متمایل است و به سمت نقطه گریز چپ LV.P میرود ، پس از نقطه B به LV.P وصل میکنیم … پاره خط CD متمایل به سمت راست است و به سمت نقطه گریز راست یعنی RV.P گریزان است پس از نقطه C به RV.P وصل میکنیم در نتیجه محل طلاقی آنها بدست می آید که همان نقطه D پلان شکل میشود.

تبریک عرض میکنم پلان شکل شما کامل شدارتفاع دادن به پلاننقاطی که بر روی پرده تصویر قرار دارن ارتفاع آنها برابر با ارتفاع واقعی است ( مثال ۲ سانتیمتر) ولی نقاطی مانند C و B که بر روی پرده تصویر نیستند مانند روش گفته شده در پرسپکتیو یک نقطه ای بدست می آید با این تفاوت که هر کدام به سمت نقطه گریز خود میروندحال باید ارتفاع نقطه C را بدست بیاوریم …. برای رسیدن به این هدف طبق روش زیر عمل کنیددر شکل زیر میخواهیم ارتفاع نقطه D را بدست بیاوریم .. ابتدا پاره خط های DB و DC را امتداد میدهیم تا به پرده تصویر برسند و نقاط فرضی B” و C” را بدست بیاوریم ، هم اکنون میدانیم که در شکل ما نقاط A و B” و C” هر سه ارتفاعشان واقعی است.

و هر سه را به اندازه ارتفاع واقعی شکل بالا میاوریم و سپس آنها را به نقطه گریز خودشان وصل میکنیم ( خطوط سبز رنگ)

حال از نقاط B و C و D عمود میکنیم به سمت بالا تا جایی که خط سبز رنگ را قطع کنند طبق شکل و در مرحله آخر نقاط ایجاد شده در بالا را بهم وصل میکنیم.

مثال :در شکل زیر میخواهیم ارتفاع نقطه F را بدست بیاوریم:

ابتدا امتداد پاره خطهای EF و DF را تا پرده تصویر ترسیم میکنیم تا به دونقطه فرضی (که ارتفاعشان واقعی است و مبنای سنجش ما میباشند) روی پرده تصویر برسیم.

حال طبق آموزش قبل و مانند شکل زیر ارتفاع های واقعی را رسم و از محل طلاقی دو خط سبز رنگ محل نقطه F در وجه بالایی شکل را بدست می آوریم.

 

[Sariw]

دوستان عزیز برای فهمیدن هر چه بهتر این آموزش تکمیلی حتما باید آموزشهای قبلی رو کامل درک کرده باشید

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

آموزش پرسپکتیو دو نقطه ای

اگه یادتون باشه ما شکل هایی رو در پرسپکتیو دو نقطه ای رسم میکردیم که چسبیده به پرده تصویر بودند.

حال اگه شکل مورد نظر از پرده تصویر عقب تر باشه تکلیف چیست ؟ که ما سعی بر اون داریم که با روشی خلاقانه و ساده

این مشکل رو حل کنیم و شما با آموزش این روش میتونید موقعیت هر نقطه ای در هر شکل عجیب رو در مختصات دو نقطه ای بدست بیارید

بسیار ساده و با زبان عامیانه کافیست شکل را تا پرده تصویر ادامه بدهیم و پس از طراحی کامل قسمت اضافه رو حذف کنیم

بعنوان مثال در شکل بالا مانند شکل زیر عمل میکنیم و برای بدست آوردن مختصات نقطه A اونو ادامه میدیدم از هر دو طرف تا پرده تصویر

و نقاط a1 , a2 رو بدست میاریم

حال مشخص است که نقطه A از محل طلاقی امتداد این دو نقطه بدست می آید و طبق آنچه که گفتیم ما پلان شکل زیر که چسبیده به پرده تصویر هست رو رسم میکنیم

حال تکرار مکررات برای یادآوری

نقاط گریز رو بدست میاریم

نقاط a1 و a2 که بر روی پرده تصویر هستند رو خیلی راحت مختصاتشون رو که بر روی خط زمین هست رو میکشیم

و با امتداد هر کدام به سمت نقطه گریزشان از محل طلاقی آنها نقطه A رو بدست میاریم

و طبق دستور العملهایی که بلدید نقاط دیگر ….

و پس از اون ارتفاع که در شکل زیر فرضی ۲ سانتیمتر گرفتیم

( فراموش نکنید فقط نقاط چسبیده به پرده ارتفاعشون کامل و تمام می باشد )

اینم از ارتفاع و شکل که در تصویر مشخصه که عقب تر از خط زمین می باشد چون عقب تر از پرده تصویر …..

دوستان گلم برای نمونه و تکمیل کردن آموزش و یاد دهی یک تکنیک خوب برای رسم سریع شکل ها

قصد داریم شکل زیر رو در پرسپکتیو دو نقطه ای رسم کنیم دوستان شکل زیر منتظم بوده یعنی اینکه تمام نقاط روی یک یال در راستای همدیگه هستند و در یک امتداد هستند ….اینو گفتم که بدونید اگه منتظم نباشه صورت مسئله فرق و حل اون کاملا متفاوته ( یعنی پر کارتره )

برای شکل بالا ما کافیست ۱۲ نقطه موجود در شکل رو بدست بیاریم … که اینجا لازمه نکته ای رو بگم که اصل همون تکنیکه

در یک شکل هندسی یک راس از طلاقی دو امتداد یا همون یال یا همون ضلع بوجود میاد یا به عبارت دیگه یک نقطه از برخورد

امتداد دو خط بوجود میاد که خود این دوخط از یک نقطهای شروع شده اند ( شکل زیر)

در شکل بالا نقطه A از برخورد امتداد دو نقطه C و B تشکیل شده که ما دو نقطه ی C و B رو نقاط مادر می نامیم

در ترسیم پرسپکتیو نیازی نیست مختصات نقطه ی A بدست بیاریم ! کافیست دو نقطه ی مادر رسم و اونها رو

به نقاط گریزشون ببریم و واضح و مبرهن است بر همگان ( بیاد دوست عزیزم علی درخشی) که محل برخوردشون نقطه A ست

در شکل بالا میتوان نقاط رو تقسیم بندی کرد ، نقاط مادر که مختصاتشون رو بدست میاریم( آبی رنگ ها ) و نقاط بچه (قرمز رنگ ها )

که نیازی به بدست آوردن مختصاتشون نیست ….( شکل زیر )

کمی دقت کنید خواهید دید که در یک چهار ضلهی منتظم همیشه یک نقطه بچه است ( شکل زیر )

همونطور که در شکل زیر می بینید من نقاط مادر رو فقط بدست آوردم و بقیه نقاط مشخص هستند

حال برای ارتفاع دادن ما باید ارتفاع نقاط مادر رو داشته باشیم تا از امتداد اونها و عمود کردن نقاط دیگر به آنها

ارتفاع ها بدست بیاد که طبق شکل تمام نقاط رو تا پرده تصویر امتداد میدم ( چون فقط روی پرده ارتفاع مشخص و تمام است)

در شکل زیر تمام میله های قرمز یک اندازه هستند و اونها رو میتونیم امتداد بدیم تا نقاط گریزشون

اینم از ارتفاع ها

و در پایان شکل نهایی

 

[Sariw]

خوب،براي شروع يه مربع رو در نظر بگيريد. ما قطرهاي اون رو رسم ميكنيم و بعد اون رو از هر طرف به دو قسمت مساوي تقسيم مي كنيم . اين كار به ما اين قدرت رو ميده كه بتونيم خيلي بهتر اون رو توي فضا جابجا كنيم و بچرخونيم.

ما هميشه پيش چشمامون خط افقي وجود داره ،كه گاهي اون رو مشاهده مي كنيم و گاهي هم نه . ولي هميشه بايد اون رو هميشه فرض كنيم .
نقاطي هم وجود دارن كه به نقاط گريز معروف هستند . تمام خطوط به غير از خطوط عمودي در راستاي يكي از اين نقاط گريز هستند ،كه نسبت به جايي كه اجسام نسبت به ما دارن تغيير ميكنند .....
حالا سعي كنيد اين تمرين رو انجام بديد..

و براي ترسيم استوانه ها كافيه كه به داخل مربع يه دايره اضافه كنيم /

آموزش پرسپكتيو 2 /.............
خوب شايد بردن اجسام پيچيده به پرسپكتيو كار سختي به نظر بياد.. ....
.
قطعا همينطور. البته اين كار با تمرين بسيار ساده و حتي لـ*ـذت بخش هم ميشه /.....
.
به خاطر داريد كه براي بردن مكعب به پرسپكتيو سطح يك وجه اون يعني مربع رو قسمت بندي كرديم /....

حالا براي رسيدن به حجمهاي پيچيده تر بيشتر تلاش كنيد../ سطح هايي كه مبناي درست كردن حجم بودن رو تغيير بدين / اندازه و فاصله اونها رو دستكاري كنيد / به نتيجه هاي خوبي مي رسيد /...............
شروع مي كنيم /....................

براي كشيدن يك كره ،كه هميشه بهش نياز داريم كافيه از سطوح مختلف استفاده كنيم /
اونها رو به ترتيبي كه نوشتم كنار هم بزاريد /..........

حالا با تغيير اندازه در سطوح ميتونين اندازه كره رو عوض كنيد يا حتي اون رو به بيضي تبديل كنيد /.......

تمرين كنيد دوستان