متفرقه_گردشگری ❃❁سفر خارجی❃❁

[ATENA_A]

۴. برای فرار از جمعیت به شمال بروید

اگر به دنبال جایی می‌گردید که از هجوم گردشگران در امان باشد، استان شمالی بهترین گزینه‌ی ممکن خواهد بود. به عنوان محل تمرکز گروه نظامی «ببرهای تامیل» و یکی از تازه‌ترین مناطقی که به روی گردشگران باز شده است، این ناحیه فعلا از هجوم هتل‌ها، گردشگران خارجی و دیگر امکانات دنیای امروز در امان مانده‌ است.

اگر به سواحل طلایی دنج، معابد دور‌افتاده و شهرهای بندری دوره‌ی استعمار علاقه دارید، حتما از شمال دیدن کنید.

۵. از غذاهای محلی غافل نشوید

سریلانکایی‌ها غذاهای خوشمزه‌ای دارند، پس تا می‌توانید به شکم‌تان برسید. با این وجود، این که چه موقع و کجا می‌توان غذای خوب خورد یک چالش جدی است. «هاپر»های (Hopper) کاسه‌ای از بهترین غذاهای سریلانکا هستند. «هاپر» نوعی کرپ خوشمزه است که مواد اصلی‌اش را برنج و آرد تشکیل می‌دهند. در سریلانکا عموما «هاپر» را قبل از صبحانه یا اواخر بعد از ظهر سرو می‌کنند. برای ناهار برنج و کاری را امتحان کنید. «کوتو روتی» (Kottu Rotty) غذای دیگری است که تنها غروب‌ها گیرتان می‌آید. این غذا مخلوطی از سبزیجات، تخم‌مرغ و ادویه با نانی شبیه به لواش است.

اگر با کشورهای شرق آسیا آشنا باشید، از نبود دکه‌های غذای خیابانی در سریلانکا تعجب خواهید کرد. با این‌ حال، در آشپرخانه‌ی مهمان‌خانه‌های کوچک می‌توانید بعضی از بهترین غذاها را بخورید.

 

[ATENA_A]

۶. کلمبو را از فهرست‌تان حذف نکنید

برای لباس خریدن، شنیدن موسیقی جاز و خوردن غذا در رستوران‌های بین‌المللی به «کلمبو» نیاز دارید. پس فراموش نکنید که پایتخت سریلانکا تنها دروازه‌ی ورود به این کشور نیست. در پایتخت هم امکان بازدید از مناظر طبیعی و بُر خوردن با محلی‌ها وجود دارد، پس ممکن است بخواهید مدتی را در آنجا بگذرانید.

غروب را به تماشای بادبادک‌‌بازی خانواده‌ها در پارک «گاله فیس» (Galle Face Green) بروید یا برای تشویق تیم کریکت سریلانکا به ورزشگاه «آر پرماداسا» (R Premadasa) سر بزنید. اگر به بازار «پتاه» (Pettah Market) بروید احتمالا با چنین صحنه‌ای روبه رو خواهید شد:‌ پیرزن‌هایی پوشیده در ساری‌‌های خوش‌رنگ دارند با فروشندگان سر قیمت چانه می‌زنند.

۷. زمان سفر به سریلانکا مهم است

شاید باران‌های موسمی اثری در کم‌رنگ کردن شوق شما نداشته باشند. با این‌ حال توجه داشته باشید بسته به فصلی که برای سفر در نظر گرفته‌اید، تجربه‌ی متفاوتی از سریلانکا خواهید داشت. برای مثال، اگر دوست دارید از «قله‌ی آدم» (Adam’s Peak) دیدن کنید، در ماه‌های زیارتی به سریلانکا بروید. این دوره از ماه دسامبر تا ماه مه (اوایل آذر تا اوایل خرداد) را در بر می‌گیرد.

خارج از این زمان هم می‌توانید قله را بپیمایید، اما دیگر شاهد باز بودن چای‌فروشی‌های بی‌شمار در طول مسیر نخواهید بود. مشکل دیگر این زمان‌بندی معیوب این است که در طول مسیر به جای همراهی با صدها زائر بومی، با چند گردشگر خارجی خواهید بود؛ این یعنی حس و حال خاص این مکان را با یک کوهپیمایی عادی عوض کرده‌اید.

 

[ATENA_A]

۸. فعال باشید

سریلانکا به معابد بودایی، سواحل و مزارع چای شناخته می‌شود. اما جالب است بدانید که فعالیت‌های مولد آدرنالین هم در این کشور فراوان است. در خلیج «آروگام» موج‌سواری کنید و رشته‌کوه «نکلس» (Knuckles) را برای کوه‌پیمایی انتخاب کنید. امکان رفتینگ در رود «کلانیا گانگا» (Kelaniya Ganga)‌ نیز وجود دارد؛ تور‌های زیادی هم برای دوچرخه‌سواری در مناطق مختلف وجود دارد.

۹. پولتان را به بهترین وجه ممکن خرج کنید
با توجه به استاندارد‌های غربی، سریلانکا هنوز هم مقصدی ارزان‌قیمت به حساب می‌آید. با این حال،‌ قیمت‌ها به سرعت رو به افزایش هستند. برای مثال، قیمت بلیت یک نمایش فرهنگی در شهر «کندی» (Kandy) نسبت به سال گذشته دو برابر شده است.

برای تهیه‌ی اقلام مصرفی مثل چای و خمیر دندان از سوپرمارکت‌های شهرهای بزرگ خرید کنید تا از گران‌فروشی در امان باشید. در مغازه‌های شهر‌های کوچک حتما قیمت روی بسته را کنترل کنید.

۱۰. به فرهنگ محلی احترام بگذارید

بین هند و جزیره‌ی سریلانکا ۲۹ کیلومتر فاصله‌ است، اما تفاوت بین دو کشور بسیار زیاد است. سرعت زندگی در سریلانکا مثل هند در عجله نیست و همین سریلانکا را خواستنی‌تر می‌کند، به خصوص برای کسانی که مرعوب شلوغی هند هستند.

تعداد کمی از محلی‌ها با دیدن گردشگران خارجی توجه‌شان جلب می‌شود و بعید است با جلیقه و شلوارک دچار مشکل شوید. با این حال بهتر است لباس‌هایی متناسب با فرهنگ محلی بپوشید، به خصوص در مکان‌های مذهبی که رعایت پوشش متناسب ضروری است.

 

[ATENA_A]

مقاله‌های مرتبط:

• چگونه سفرهای جاده ای هیجان‌انگیزی داشته باشیم؟
• ترفندهایی برای سفر جاده ای در کانادا

نروژ به معنی «راه باریک میان تنگه‌ها» است. از آنجا که آبدره‌های منجمد زیادی کرانه‌های غربی این کشور را تکه تکه کرده‌اند، نام نسبتا مناسبی بر این کشور گذاشته‌اند. این مقاله گزارش سفر جاده‌ای «پیتر تومینگ» (PETER THOEMING)، نویسنده‌ی سایت «لونلی پلنت» (Lonely Planet)، در کرانه‌ی غربی نروژ است. گزارش حاضر بیش از آن‌که راهنمای عملی سفر جاده‌ای باشد، توصیف زیبایی‌ها و مناظری است که می‌توان از چنین سفری انتظار داشت.

ساختمان‌های زیبایی که دور ‌‌تا‌ دور ساحل «برگن» را پر کرده‌اند، یادآور روزهایی هستند که برای قرن‌ها این شهر مرکز تجاری مهمی از اتحادیه‌ی «هانزا» (Hansa) بود.

ساختمان‌های تاریخی «بریگن» (Bryggen) در ساحل «برگن» (Bergen)
در نروژ موتورسواری می‌کنم. این کشور شگفت‌انگیز با هوای گهگاه بارانی که تابش آفتابش همان تصویر کلیشه‌ای را که از نروژ داشتم برایم مجسم کرده است. پیش از آن‌که به سمت شهر «وُس» (Voss) بروم، به دنبال آبدره اول به شرق و سپس به شمال می‌روم و دشت ناهموار و شیب‌دار مرا با فکر وایکینگ‌ها و خدایان دمدمی مشغول می‌کند.

جاده‌ها، پل‌ها و تونل‌های نروژ بازتاب کاملی از مهارت و سرسختی بی‌نظیر سازنده‌هایشان هستند، ولی اگر نگاهی هم به بالا بیاندازید وصخره‌های بلند را ببینید، دیگر میلی به دیدن ساخته‌های دست بشر نخواهید داشت. من هم حواسم به جاده نیست؛ کم مانده بود خودم را در ترافیک گیر بیاندازم. مراقب باشید که منظره‌ی زیبای جاده‌ی «استالهایم اسکلویا» (Stalheimskleiva) حواستان را از پیچ‌های تند جاده پرت نکند.

جاده‌های اصلی نروژ شرایط بسیار خوبی دارند ولی تمام جاده‌های فرعی از زمستان‌های طاقت‌فرسا جان سالم به در نمی‌برند.

جاده‌ی « استالهایم اسکلویا»
از طریق جاده‌ی « استالهایم اسکلویا» به سمت شمال و شهر «وُس»‌ می‌روم. این‌جاده‌ی پیچاپیچ از بین دو آبشار می‌گذرد و در طول آن ۱۳ پیچ نعلی‌شکل قرار دارد. جاده‌ با شیبی ۲۰ درجه به هتلی هم‌نام با خود می‌رسد. ساخت این جاده‌ی ۱۰ کیلومتری هفت سال زمان بـرده تا سرانجام در سال ۱۸۴۹ تمام شود. اقامت در هتل منظره‌ای تماشایی از «گود‌وانگن» (Gudvangen) به شما هدیه‌ می‌دهد؛ صخره‌های نسبتا عمودی در دره‌ی سبز و باریک زیر پایتان همان هدیه‌ای هستند که در موردش صحبت کردم.

کمی از شهر «فلام» (Flam) عبور می‌کنم و باید در مورد چیزی تصمیم بگیرم. مسیر مستقیم را انتخاب کنم و از طولانی‌ترین تونل جاده‌ای جهان، یک اعجاز ۲۸ کیلومتری، عبور کنم یا جاده‌ی قدیمی را انتخاب کنم. قبلا عبور از این تونل را تجربه کرده‌ام پس انتخاب مسیر چندان سخت نیست. بی‌آنکه پشیمان شوم مسیر دوم را انتخاب می‌کنم. هرچند برف حاشیه‌ی این مسیر باریک، پر شیب و پر پیچ ۴۸ کیلومتری را پوشانده، سطح جاده مشکلی ندارد و شیطنت کودک درونم را صدا می‌زند.

جاده هم‌سطح با دریا نزول می‌کند و در راستای یکی از شاخه‌های آبدره‌ی «سونیه» (Sognefjord) با سرعت می‌رانم. سپس با یک قایق ترابری از آن عبور می‌کنم و هم‌راستا با ساحل به غرب می‌روم. با قایق دیگری به «دراگسویک» (Dragsvik) می‌روم و بعد از آن در جاده‌ی «E۳۹» هستم.

 

[ATENA_A]

رفتن به شمال یا شرق، هر دو گزینه‌های مناسبی‌ هستند چرا که احتمالا در تمام طول مسیر آبدره‌ای هست که همراهیتان کند؛ اگر هم نبود، پیچ‌های نه چندان تند نعلی‌شکل و قوس‌های طولانی در دامنه‌ی صخره‌ها به جاده تنوع می‌بخشند. تونل هم بخش جدایی‌ناپذیر این جاده است.

در «گروتلی» (Grotli) باز به چپ می‌پیچم. پس از آنکه کمی به دنبال آب می‌روم دوباره ارتفاع می‌گیرم و به ناحیه‌ای بسیار سرد می‌رسم، طوری که انگار نه انگار ساعتی پیش در میان آبدره‌ها موتورسواری می‌کردم. در «گِیرانگر» (Geiranger) دوباره هم‌سطح با دریا پایین می‌آیم. این منطقه یکی از برندگان «نمایشگاه جهانی» (Expo) پاریس در سال ۱۹۲۴ بوده است. سواری در این منطقه به شما اثبات می‌کند که «گیرانگر»‌ استحقاق این جایزه را داشته است.

منظره‌ی آبدره‌ی گِیرانگر
از اینجا به بعد باز ارتفاع می‌گیرم چرا که به منطقه‌ی مرتفع «اورنسوینگن» (ornesvingen)، معروف به «جاده‌ی عقاب»، می‌رسم. مسیر رسیدن به این ارتفاع شدیدا چشم‌نواز است. دورنمای «جاده‌ی عقاب» شبیه به یک زبان دراز بتنی است.

دره‌ی مرتفع رو به «ترول استیگن» (Trollstigen) به توت‌فرنگی‌هایش معروف است و تا جایی که چشم کار می‌کند درخت‌ توت‌فرنگی هست. کمی در کافه‌ی «یورد باستووا» (Jordbaestova) می‌مانم. کارکنانش ادعا می‌کنند که بهترین کیک توت‌فرنگی نروژ را درست می‌کنند.

بعد از آن به «نردبان ترول» (Troll’s Ladder) می‌رسم. موتورم را در پارکینگ می‌گذارم و تا سکو‌ی تماشای منظره پیاده می‌روم. توده‌های سنگ روی یکدیگر با تعادل قرار گرفته اند و صخره‌ها در اطراف پراکنده شده‌اند. یکی از محلی‌ها می‌گوید:«گردشگران فکر می‌کنند ترول‌ها آن‌ها رو دوست دارند. اینطور نیست. مطلقا! چیزی به اسم ترول وجود ندارد». شک دارم حرفش درست باشد. چون در این منظره یک ترول می‌بینم؛ هرچند که به آن ترول‌های عجیب اینترنتی که می‌خندند و همزمان تهدید پنهانی پشت چهره دارند، شباهتی ندارد.

پیچ‌های جاده‌ی کوهستانی «ترول‌استیگن»
در کتاب راهنما می‌خوانم که تنها ۱۱پیچ نعلی در سرازیری «ترول استیگن» وجود دارد اما در جاده که می‌رانم احساس می‌کنم بیش از ۱۱پیچ را رد کرده‌ام. از پل‌هایی عبور می‌کنم که آب زیر پایشان چنان از ارتفاع ۷۶۲ متری سرازیر می‌شود که به رنگ سفید درآمده است.

از راه‌های باریکی می‌گذرم که از طرفی با زمین‌های شیب‌دار و از سمت دیگر با صخره و تخت سنگ تزئین شده‌اند. از اینجا راه کمی مانده تا به آبدره‌ی «رومسدالس»‌ (Romsdalsfjord) و شبه جزیره‌ای که در کنج خود شهر «آلسوند» (Ålesund) را جای داده برسم. «آلسوند» را دوست دارم. تپه‌ای در «آلسوند» وجود دارد که بهترین مکان برای تماشای این شهر و آبراه‌هایش است.

مسیر جاده‌ی «آتلانتیک» به شمال، سمت شهر «کریستین سوند» (Kristiansund)، راه دیگری برای لـ*ـذت بردن از زیبایی‌های کرانه‌ی غربی نروژ است. این مسیر تنها ۸ کیلومتر طول دارد ولی در همین فاصله ۸ پل، از جمله پل پیچاپیچ «استورسی سوندت» (Storseisundet)، وجود دارد. بعید نیست این پل را در آگهی‌های تبلیغ اتومبیل دیده باشید و روحتان هم خبر نداشته باشد. روح‌تان تازه می‌شود به خصوص وقتی که دریا را هم در پس‌زمینه داشته باشید. بعد از پل‌ها منتظر تونلی طولانی باشید که شما را به شهر «کریستین سوند» می‌رساند. حالا وقت استراحت و مرور زیبایی‌هایی است که تازه تجربه کردید.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

مقاله های مرتبط:

• ویزای شینگن، معرفی و چگونگی اخذ آن
• چگونه ویزای کار چین بگیریم؟

سفرهای خارج از کشور نیاز به پاسپورت دارد، بدون پاسپورت شما نمی‌توانید زیاد از زادگاه‌تان دور شوید، در هرکجای جهان که باشید.

بعضی پاسپورت‌ها ارزش و اعتبار بیشتری دارند، موقعیت بین‌المللی برخی کشورها باعث شده تا افراد بتوانند راحت‌تر با پاسپورت این کشورها رفت و آمد کنند. بیزینس اینسایدر طبق روال هر ساله فهرستی از معتبرترین و قدرتمندترین پاسپورت‌های دنیا منتشر کرده و با بررسی بسیاری از متغیرها سطح جهانی هر کشور را مشخص کرده است.

در این رده‌بندی آزادی مسافرت شهروندان کشورها در نظر گرفته‌ شده است. این موضوع بررسی‌ شده است که شهروندان چه تعداد کشوری می‌توانند بدون نیاز به ویزا به کشورهای مختلف سفر کنند. به عنوان مثال شهروندان کشوری که بدون ویزا می‌توانند از ۱۰۰ کشور بازدید کنند در رده‌بندی رتبه بالاتری نسبت به شهروندانی قرار دارند که بدون ویزا می‌توانند ۹۵ کشور را بازدید کنند.

در این لیست امتیازدهی از ۱۰۰ است و پاسپورتی که عدد ۱۰۰ متعلق به آن است، معتبرترین و قدرتمندترین پاسپورت در دنیا است!

در رده‌بندی زیر ۲۲ کشور از آخر به اول ذکر می‌شوند:

۲۲. یونان (۹۶.۸)

۲۱. کره جنوبی (۹۷)

۱۹. نیوزیلند (۹۷.۳)

۱۹. ایرلند (۹۷.۳)

۱۷. پرتغال (۹۷.۴)

۱۷. سوئیس (۹۷.۴)

۱۵. اتریش (۹۷.۹)

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

مقاله مرتبط:

• پارک صفا، قدیمی ترین پارک دبی
• بهترین زمان سفر به دبی در چه مواقعی است؟
• بازی و هیجان را در شهر بازی آی‌ام‌جی دبی تجربه کنید

دبی شهری نام‌آشنا در صنعت گردشگری است که هر ساله از اقصی نقاط جهان پذیرای گردشگران بین‌المللی است. پروژه‌های گردشگری جدید سبب می‌شوند که گردشگران بیش از یکبار به آن مقصد سفر کنند. همین امر سبب پویایی صنعت گردشگری می‌شود. مسئولان صنعت گردشگری دبی با تمرکز بر همین اصل، هر ساله پروژه‌های جلب گردشگر بسیاری را طراحی و اجرا می‌کند. یکی از جدیدترین پروژه‌های گردشگری که اخیراً برای عموم در دسترس قرار گرفته است جنگل بارانی دبی است که به نام «سیاره سبز» (Green planet) شناخته می‌شود.

سیاره سبز این امکان را به گردشگران شهر دبی، شهری در دل بیابان‌های شنی می‌دهد که تجربه بازدید از یک جنگل بارانی را داشته باشند.در حقیقت جنگلهای بارانی، جنگلهای انبوهی هستند که در مناطق گرم و پر باران نظیر سرزمین‌های آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی و جنوب شرقآسیا به وجود می‌آیند و حال شما در شهر دبی شاهد نمونه ای از این نوع جنگل‌ها هستید.

جنگل بارانی دبی از بزرگترین جنگلهای مصنوعی ایجاد شده در جهان است که بیش از ۳۰۰۰ گونه گیاهی و جانوری را شامل می‌شود.

سیاره سبز با همکاری متخصصان علوم باغبانی- گیاه‌شناسان و متخصصین علوم جانوری از اقصی نقاط جهان سبب شده است که گردشگران با ورود به این جنگل علاوه بر انواع گیاهان گرمسیری، شاهد حیات‌وحش خاص این مناطق نیز باشند و این به این معناست که شما می‌توانید انواع پرندگان، عنکبوت‌ها، مارها، جوجه تیغی‌ها و حتی تنبل‌ها (تنبل یا Sloth نام گونه‌ای از پستانداران است که بومی مناطق آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی هستند) را ببینید.

سیاره سبز در ساختمانی شیشه‌ای به ارتفاع ۷۲/۴۵ متر و با طراحی اوریگامی قرار دارد که اکوسیستمی کاملاً واقعی و مشابه جنگلهای گرمسیری در محوطه آن ایجاد شده است.

رطوبت نسبی ۷۰ درصد و درجه حرارت ۲۸-۲۵ درجه سانتیگراد شرایط محیطی ایده‌آلی را برای تمامی گونه‌های گیاهی و جانوری سیاره سبز ایجاد کرده است.

یکی از قسمت‌های اصلی این مجموعه، تنه درختی مصنوعی به طول ۲۵ متر است که بزرگترین درخت مصنوعی جهان است. البته تمام پوشش گیاهی شاخه‌های درخت طبیعی است به علاوه اینکه انواع پرندگان و جانوران نیز در فضاهای ایجاد شده در تنه درخت زندگی می‌کنند.

طراحی این درخت مصنوعی و انتخاب پوشش گیاهی آن حدود ۱۰ سال زمان بـرده است و به گفته طراح آن علت زمان‌بر بودن طراحی چنین درختی تغییرات مداوم در طراحی بوده است، زیرا بر اساس نوع پوشش گیاهی و رفتار جانوران در طول روز، انتخاب و جایگذاری آنها بسیار زمان‌بر بوده است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

بازدید کنندگان می‌توانند از طریق پلهای چوبی معلق، در میانه شاخه‌های درخت حرکت کنند و از گیاهان و پرندگان و پروانه‌هایی که آزادانه در فضا پرواز می‌کنند بازدید کنند.

همچنین از طریق آسانسورهایی، گردشگران می‌توانند به قسمت فوقانی مجموعه که گنبدی شکل است بروند و دیدی ۳۶۰ درجه از فضای مجموعه داشته باشند.

وجود آبشاری زیبا، صدای پرندگان، رطوبت بالا و دیدن جانوران و پرندگان کمیاب، همگی سبب ایجاد محیطی شده‌اند که گردشگران برای ساعاتی حس کنند واقعاً در جنگلهای آمازون قدم بر می‌دارند.

آکواریوم سیاره سبز با داشتن مجموعه‌ای گرانبها از ماهیان کمیاب و آبزیانی نایاب که در اعماق آبهای مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند، از دیگر ویژگی‌های این مجموعه است.

توکان‌ها، مارمولک‌های عظیم‌الجثه، کلنی‌های مورچه‌های کارگر، طوطی‌های رنگارنگ و درخت قورباغه‌ها از دیگر قسمت‌های این مجموعه است که سبب آشنایی بیشتر بازدیدکنندگان با اکوسیستم این گونه جنگل‌ها می‌شود.

در کنار بازدید از مجموعه، کلاسهای آموزشی گوناگونی برای کودکان و نوجوانان در گروه‌های سنی مختلف ۶-۳ سال ، ۷ تا ۱۱ سال و ۱۲ تا ۱۴ برگزار می‌گردد تا کودکان و نوجوانان با گیاهان و جانوران جنگل‌های گرمسیری آشنایی پیدا کنند.

سیاره سبز در خیابان «الوصل» (Alwasl) قرار گرفته است. ساعات بازدید از مجموعه شنبه تا چهارشنبه ۱۰ صبح الی ۶ بعدازظهر و در روزهای پنجشنبه و جمعه ۱۰ صبح الی ۸ عصر است. قیمت بلیط ورودی برای بزرگسالان ۹۵ درهم و برای کودکان ۱۲-۳ سال ۷۰ درهم است.

برای اطلاعات بیشتر و نحوه دسترسی به این مجموعه می‌توانید از وب‌سایت مجموعه بازدید کنید.
فرانسه در مواقعی مشخص از سال می‌وزد. ما در «پروانس» (Provence) هستیم، منطقه‌ای زیبا در فرانسه که از میان کوه‌ها تا ساحل دریا گسترده شده است. این منطقه در واقع بیشتر شبیه به آنچه که از فرانسه در کتاب‌های قدیمی خوانده‌اید و تصور کرده‌اید است.

مزرعه اسطوخدوس در جنوب فرانسه
«آوینیون» (Avignon) ممکن است که رایج ترین مقصد سفر نباشد، اما یکی از ارزشمند‌ترین‌ها است. اگرچه این شهر بزرگ نیست و طبق آخرین آمارها تنها ۹۰ هزار نفر در آن زندگی می کنند ولی در تاریخ و فرهنگ غنی است. تقریبا ۱۲هزار نفر از ساکنان آن همچنان در بناهای قرون وسطایی بدون هیچ مشکلی، زندگی می‌کنند. و در درون این کوچه‌هاست که ما ۱۲ ساعت آینده را با کشف بهترین‌ها خواهیم گذراند.

گشت و گذار این شهر تقریبا باید با پای پیاده انجام شود و فقط راه خود را از میان خیابان‌های پر پیچ و خم پیدا کنید. و هر زمانی که گم شدید، تنها کافی است به دنبال قصر پاپال (Papal Palace) بگردید که از بیشتر نقاط شهر قابل رویت است.

هفت پاپ در این دژ عظیم مستقر بوده‌اند که آوینیون را برای مدت زمان کوتاهی به مرکز جهان کاتولیک بدل کرده بوده است. ساعت‌ها دوباره به آرامی جلو می‌روند، و آن را به مقصدی جذاب برای رمزگشایی تبدیل می‌کنند. مقدار زیادی از چهره‌ی جادویی شهر از متراکم بودن آن نشات می گیرد.

سالی یک بار، آوینیون در حقیقت بخشی از شکوه گذشته خود را در طی برگزاری یکی از بزرگترین جشنواره‌های هنری جهان به دست می آورد. در طول فستیوال سالانه‌ی آوینیون در ماه جولای، دنیای هنر و تئاتر برای یکی از بزرگترین جشنواره‌های هنری در جهان، در این شهر گرد هم می آیند. اگر در این زمان به این شهر سفر کنید قطعا با انبوه گردشگران از اقصی نقاط جهان روبرو خواهید شد.

پس از آن، Pont d’Avignon مشهور وجود دارد، پلی که بسیاری از ما قطعا تصاویر آن را در جاهای مختلف دیده‌ایم و بازدید از آن یکی از فرصت‌های کم نظیر برای هر گردشگری است.

برای سفر به آوینیون، بهترین انتخاب سفر ریلی است چون در طی مسیر می‌توانید شاهد مناظر طبیعی محصور کننده مناطق جنوبی فرانسه باشید.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

ساعت۹؛ بازار Les Halles

بیایید روزمان را با کمی گردش پیش از صبحانه آغاز کنیم. بازار Les Halles در آوینیون، یک گنجینه‌ی ارزشمند از انواع محصولات در منطقه ی پروانس است. دست فروشان سبزیجات، گیاهان محلی و گوشت می فروشند، همچنین زیتون، روغن و هر چیز مربوط به گیاه اسطوخدوس نیز پیدا می‌شود چرا که منطقه پروانس در جنوب فرانسه قطب تولید گیاه اسطوخدوس در جهان است. از همین جاست که سرآشپز‌های آوینیون، محصولات مورد نیاز خود را خریداری کرده و در ادامه‌ی روز برای پختن غذاهای رایج خود به کار می‌برند.

بازار در یک ساختمان بزرگ و مدرن در مرکز شهر قرار داده شده است و نمای خارجی آن با گیاهان و خزه ها پر شده است که آن را از معماری سنتی اطراف آن متمایز می کند. یک بازارچه‌ی دست دوم اغلب در میدان روبروی آن برپا می‌شود. زمان خود را صرف گردش در سالن‌های زیاد داخلی و خارجی کرده و با نفس عمیق اشتهای خود را باز کنید. حالا نوبت صبحانه است.

۹:۳۰صبح ؛ Mélido

درست در کنار Place Pie، در مقابل آکادمی موسیقی، این سالن محبوب چای و شیرینی قرار دارد. ملیدو (Mélido) یک کار و بار خانوادگی است و محیط بسیار صمیمی و دوستانه‌ای دارد.شما می‌توانید یک کرواسان (نوعی نان فرانسوی) یا هر چیز دیگری که برای صبحانه دوست دارید را بردارید، و همراه یک قهوه یا چای داغ میل کنید. در فصل تابستان، می توانید بیرون بنشینید، و در هوای سرد می توانید یکی از گوشه‌های دنج در کنار پنجره‌های بزرگ را انتخاب کنید.

جو اینجا شلوغ ولی آرامش بخش است، بسیاری از محلی‌ها و دانشجویان دانشگاه موسیقی بارها از خیابان عبور کرده و به کافه می آیند. اگر به زبان فرانسه آشنایی دارید می‌توانید یک روزنامه را از قفسه بردارید و برای ساعتی از آداب و رسوم صبحانه ی فرانسوی لـ*ـذت ببرید.

پس از آن، از میان خیابان‌های پیچ در پیچ مرکز شهر آوینیون گذر کرده و به سمت قصر پاپال بروید.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

۱۰:۴۵ صبح؛ قصر پاپال

هیچ راهی وجود ندارد که شما این شگفتی معماری را از دست بدهید. قصر پاپال بر فراز بسیاری از شهرک‌های قدیمی آوینیون بالا می‌رود . شما می‌توانید وارد ساختمان شوید و گردشی در قصر انجام دهید، اما ۲۰ اتاقی که برای عموم در دسترس می‌باشند، خالی هستند (بیشتر لوازم در زمان انقلاب فرانسه گم شدند).در داخل ساختمان، نقاشی‌های دیواری ارزشمند و تاریخی برای مشاهده وجود دارند، پس بهتر است با خرید بلیط ورودی از داخل بنا بازدید کنید.

اما در این راهنما، ما به جای آن بر باغ تمرکز خواهیم کرد. پله هایی را که به پشت ساختمان اصلی قصر راه دارند را پیدا کنید و مسیر خود را به سمت بالای تپه دنبال کنید. این یک مسیر با شیب تند است، که واقعا ارزش دارد آن را طی کنید.

این باغ‌ها واقعا ارزش گشت‌و‌گذار و صرف وقت را دارند و چیز های زیادی برای کشف کردن وجود دارد. شما بلافاصله وقتی به بالای تپه می‌رسید متوجه خواهید شد که چرا چنین مکانی بر روی یک تپه ی عظیم در بالای شهر، انتخاب شده است و چرا این مکان مناسب برای یک قصر است. شما می توانید تا دوردست‌ها را ببینید و همچنان در اینجا احساس امنیت کنید. مکان های مختلف برای تماشا به شما این شانس را می‌دهند که مناظر اطراف را ببینید. مجسمه هایی که در اطراف پارک پراکنده شده اند، راهرو‌های فراوان و حتی یک غار با آبشاری پنهان نیز وجود دارند. از این بالا، اینجا همچنین مکانی فوق‌العاده برای دیدن پل مشهور آوینیون می‌باشد، هنگامی که به سمت پایین نگاه می‌کنید، اندکی به سمت چپ شماست.

Pont Saint-Bénézet اکنون در ویرانه‌ها قرار دارد و در نیمه‌ی راه رود «رون» (Rhône) واقع شده است. این محل زمانی آوینیون (و برج مراقبت قصر پاپال) را به Île de la Barthelasse ،جزیره‌ای که مقصدی محبوب برای مردم شهر به منظور رفع خستگی بود، متصل می‌کرد. پل مشهور، با طول ۹۰۰ متر، در گذشته از طولانی ترین پل ها در نوع خود در اروپا بود.

اگر می خواهید به آن دست یابید، باید یک بلیت در ورودی قصر تهیه کنید.

۱۲:۳۰ ظهر؛ رستوران Subito

پس از گردش و پیاده روی فراوان، اکنون زمان ناهار است. برای این منظور، راه خود را به سمت Rue Saint-Etienne در پشت Place du Palais و نزدیک به قصر پاپال پیدا کنید.

سوبیتو (Subito) یک رستوران کوچک با میز و صندلی های بسیار اندک می باشد، و همیشه در زمان ناهاربسیار شلوغ است. صاحب اینجا، غذا های ایتالیایی خانگی ارائه می کند و لیست غذا هر روز تغییر می کند. این یک رستوران ساده است که به خاطر غذاهای تازه، قهوه ی خوب و قیمت های پایین آن، مورد علاقه ی محلی هااست. شما می‌توانید هر نوعی از غذا های تازه با پاستا را در اینجا پیدا کنید!

سپس، به سمت Rue Joseph Vernet رفته و در Rue du Portail Boquier به سمت راست پیچیده و سپس وارد Rue Violette شوید.

دانلود رمان و کتاب های جدید