فرهنگی و هنری ❖ پـیشنهادهای فـرهنگی آخـر هـفته

  • شروع کننده موضوع Behtina
  • بازدیدها 7,289
  • پاسخ ها 143
  • تاریخ شروع
Behtina

Behtina

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2015/11/08
ارسالی ها
22,523
امتیاز واکنش
65,135
امتیاز
1,290
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
کتاب: احتمالاً در جهان جديد مهم‏‌ترين تحولى كه در قلمرو عشق‏‌شناسى رخ داده است غلبه عشق مجازى بر عشق حقيقى است. عشق‌‏شناسى قدما عموماً «عشق حقيقى» يا «عشق الهى» را بر صدر مى‌‏نشاند، و عشق مجازى را به ديده تحقير مى‏‌نگريست، يا صرفاً آن را وسيله‏‌اى (ولو ارزشمند و حتى جايگزين‏‌ناپذير) مى‏‌دانست براى نيل به عشق حقيقى. اما در عشق‏‌شناسى جهان مدرن، عشق حقيقى همان است كه در چشم پيشينيان مجازى تلقى مى‏‌شد.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445828_153.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
اين كتاب مشتمل بر ترجمه‌ی پاره‌‏اى مقالات فلسفى مهم در خصوص عشق يا به بيان دقيق‏‌تر، «عشق مجازى»، يعنى عشق رمانتيک يا اروتيک ميان انسان‏‌هاست. نويسندگان اين مقالات از جمله فيلسوفان صاحب‌‏نام در سنت فلسفه معاصر هستند، و هريک مى‏‌كوشد تجربه عشق انسانى را از زاويه‏‌اى خاص مورد تحليل و بررسى فلسفى قرار دهد.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

اکران: «خفه گی» تجربه جدید فریدون جیرانی در روز اول اکران فروش فوق العاده ای داشته. ترکیب غریب بازیگران فیلم شاید مخاطبان سینما را کنجکاو کرده. جالب این جاست که در اکران جشنواره ای فیلم، نظرها در دو سمت کاملا مقابل هم بود. عده ای شیفته ی فیلم شده بود و و اصلا خفه گی را بازگشت باشکوه مشرقی های جیرانی به اکران می دانستند و عده ای دیگر فیلم را ضعیف و کم جان تلقی می کردند.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445829_345.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

آن چه که واضح است این که «خفه‌گی» برای مخاطبان معمولی سینما خیلی توقعات را برآورده نمی کند و بیشتر باب طبع سینما روهای حرفه ای است که ژانر می شناسند و به درام های روانشناسانه علاقه مندند چون برتری فیلم در مسائل فنی است نه در داستان جذاب و گیرا. معمولی ترها بیشتر فریفته داستان فیلم ها می شوند اما برتری «خفه گی» در طراحی صحنه و فضای نوآر و تم سیاه و سفید آن است. گریم نور و افکت های تصویری همه در سطح بالایی قرار دارد همچنین بازی الناز شاکر دوست و نوید محمد زاده چیزی شبیه یک تئاتر روانشناسانه ی حساب شده.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نمایش خانگی: وارونگی اثر بهنام بهزادی، کارگردانی که یک دهه پیش فیلم «تنها دو بار زندگی می کنیم» را ساخت مورد توجه طرفداران سینما قرار گرفت. در وارونگی با حکایت نیلوفر مواجهیم که خانواده اش (برادر و خواهر) برای زندگی اش تصمیم می گرند و روند فیلم روند تحول شخصیبت اصلی داستان است. فیلم با تاکید بر آلودگی هوای تهران و پدیده وارونگی شروع می شود و هراز چند گاهی این وجه تسمیه از جابی به بعد به درونیات نیلوفر با بازی سحر دولتشاهی منتقل می شود.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445830_799.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

«وارونگی» فیلم موقعیت است و به مانند خیلی دیگر از فیلم های این سال ها که می خواهند تم اجتماعی هم داشته باشند حرکت کندی دارد و با حوصله و به کندی داستان را پیش می برد. فیلم بیشتر درباره یک کاراکتر است و باقی نقش ها در جهت پرداخت آن تعریف شده اند. ایده ی ابتدایی وارونگی خوب است خروج اجباری مادر خانواده اما مساله این جاست که نیلوفر در هیچ کدام از داستان های فرعی به انازه پرداخت نشده و فیلمساز نتوانسته آن اندازه اطلاعات بدهد که موجب همذات پنداری همراهی بیننده شود از همین جهت گاها کلیشه ها فیلم را حرکت می دهد کلیشه ی یک عشق قدیمی و بازگشت آن و یا کلیشه یک زن توانمند اجتماعی خواهان شغل.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

خورجین: «فریب خورده» ساخته‌ی سوفیا کاپولا که در جشنواره کن امسال هم تقدیر شد. فیلمی در مورد ورود غافلگیرانه یک مرد به میان یک جمع زنانه در دوران جنگ های داخلی آمریکا. فیلمی چند لایه و قابل کشف از آن هایی که در چند سطح قابل تفسیر است و به مخاطبش لـ*ـذت می دهد. فیلمی که اگر چه هالیوودی است اما به تم فیلم های اروپایی نزدیک تر است و خلوت و کم تنش داستان جذابش را پیش روی مخاطب می گذارد و بیشتر از آن متکی به جذابیت های آنی باشد و چیزهایی در ذهن می کارد که بعد از تماشای فیلم ماندگار است.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445831_820.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نحوه ی تعامل نگاه های زنانه ی مختلف به یک مرد و قیاس وتقابل زن های حوالی تک مرد داستان و اصلا تاثیر جنگ بر روحیه جمعی و تقویت فضای قطب بندی شده و البته کنکاش احساسات زنانه ای که به راحتی قابل کشف نیستند و...همه ی این ها در نماهایی تعریف می شود که بی شباهت به تابلوهای نقاشی دوران رنسانس نیست و فیلمساز آشکارا در چند قاب فضای همان نقاشی ها را تداعی می کند والبته این که برای القای چنین فضای به تیرگی روی نیاورده و رنگ ها را حفظ کرده اقدام جسورانه ای است که نشان از تبحر زبان فیلمساز دارد.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

کیوسک: «آسمان آبی» روزنامه ی جدیدی است که نزدیک به پایگاه اصلاح طلبان است چیزی شبیه به هفت صبح و تماشاگران مرحوم که سوژه های اجتماعی و حتی ورزشی و هنری را تیتر یک می کند. از آن روزنامه هایی که نگاه سیـاس*ـی در آن غالب نیست در حوزه های مختلف به تفصیل پرداخته مثلا سه یا چهار صفحه ورزشی کار می کند و در فرهنگ و هنر هم از مصاحبه تا مقاله جنسش جور است. نکته ی بارز «آسمان آبی» در این کوران کپی پیست ها خاصیت تولید کنندگی آن است. یک جورهایی می صرفد هزار تومان پای این روزنامه دادن.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445832_916.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

در این روزها روزنامه همشهری هم تحولات زیادی داشته و رانت شهرداری تهران محصول متفاوتی را برای علاقه مندان به مطبوعات آماده کرده. اعتمادی ها و شرقی ها در حال کوچ به این روزنامه هستند و در همین روزهای اولیه حداقل بخش های فرهنگی این روزنامه جان تازه ای گرفته. امتحانش کنید چیزهایی خوبی دارد غیر از نیازمندی های محبوب اش.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

تماشاخانه: «1978» به کارگردانی محمد شجاعی در تئاتر مستقل تهران. محمد شجاعی درباره روند تولید نمایش «1978» با موضوع خودکشی جمعی می گوید: «چند سال پیش در حین تحقیق بر روی موضوعی برای نگارش یک فیلمنامه که به خودکشی انسان می پرداخت، با ماجرای جیم جونز و فرقه ی معبد مردم مواجه شدم. ماجرائی تاریخی که به تصمیم حدود هزار انسان برای پایان دادن به زندگی‌شان منجر شده بود. به همین روی دستمایه قرار دادن این سوژه برای تولید یک اثر نمایشی برایم قوت گرفت​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
1445833_841.jpg
[/BCOLOR]​
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

شجاعی عنوان کرد: «اینکه چرا در ایران این اتفاق مهجور مانده و در حوزه های مختلف فکری و اجرائی، اعتنائی به این موضوع با این درجه از اهمیت نشده، جای بررسی ریشه ای دارد.کارگردان نمایش «1978» در اشاره به یکی از نکات جالب این واقعه تاریخی گفت: «اگرچه از این واقعه بنام خودکشی دسته جمعی یاد می کنند، اما همچنان بسیاری از بازماندگان آن واقعه نمی‌توانند به صراحت از لفظ خودکشی در مورد آنچه که در آن روز رخ داده استفاده کنند، چراکه مرگ آن افراد به اشکال مختلف اتفاق افتاده و فرضیه ی خودکشی را با شک رو به رو می کند، که این خود نشان از ابعاد پیچیده و مبهم این واقعه دارد که تا به امروز هم به قوت خود باقیست.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

انتخاب این نمایش برای پیشنهاد این هفته از همین جهت است که با یک کار تکراری روتین مواجه نیستیم و در واقع چنین کارهایی نیاز تئاتر ستاره زده این شب های تهران است.​
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

پی نوشت: صحبت های شجاعی از خلال یک مصاحبه با خبرگزاری آنا گلچین شده است.​
[/BCOLOR]
 
  • پیشنهادات

    • Behtina

    Behtina

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/08
    ارسالی ها
    22,523
    امتیاز واکنش
    65,135
    امتیاز
    1,290
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تماشاخانه: داستان: مرگ را نگاه کن، خطاب کن، مى میرد و تو در تمام آفاقِ بى زمان، مکانى امن خواهى یافت. اسطوره خواهى شد. «اسطوره می شوم» مطابق غالب تئاترهایی که در این ستون پیشنهاد می شود، نمایشی عمیق و چند لایه است. البته تفاوت اساسی این نمایش این است که نویسنده داستان روایت را زندگی کرده پس با همنشینی درست با میزانسن و چفت و بست بازی بازیگرها و کنترل رویا نونهالی به عنوان کارگردان با یک تئاتر قیمتی مواجهیم نه گولت می زند و نه افیون است این جا نمایشی داریم که فکر می دهد و به این راحتی ها یقه ی ذهنتان را رها نمی کند.[/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]اسطوره می شوم در پرده اول از ماهگل مهر می گوید ، از دغدغه ها و ناگفته هایش ، از رویارویی او با جهان هستی و همچنین از جنگ او با بیماری اش برای مخاطبان می گوید و اما پرده دوم راوی نمایش عوض می شود و پرسوناژها رنگ دیگری به خود می گیرند و هر یک در جهان قصه ، همچون دنیای واقعی ، پرسوناژ خود را بازی می کنند . این پرده اسطوره شدن و اسطوره ماندن ها را به چالش می کشد، ما، با جهان هستی مواجه می شویم و چه شیرین می گذرد لحظات ناب این نمایش.[/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1454355_356.jpg
    ​

    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کیوسک: «امید جوان» نشریه با سابقه ای است که به صورت هفتگی منتشر می شود و حیات ویژه ی خودش را داشته اما در شرایط فعلی مطبوعات اوضاع خوبی ندارد نشریه ای که به هر حال مخاطبان خاص خودش را دارد در حوزه ی سیاست با نزدیک به دیدگاه های اصلاح طلبانه قبل تر در مقاله و مصاحبه برگ برنده هایی داشت حالا ارزش خریدن ندارد حتی به کپی پیست هم افتاده در جدید ترین شماره مصاحبه روزنامه شرق با معاون مرتضوی را کپی کرده اند. یک صفحه تمام به آن اختصاص داده اند نشریه ای که نام مهراد خدیر را با خودش دارد در حوزه ی اجتماعی هم از کسی مثل خسرو معتضد استفاده می کند همین تشت محتوایی هم برای امید جوان جالب نیست.[/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در میان روزنامه ها «همدلی» روزنامه ی خوبی است هم وجه تحلیلی به اندازه مناسبی دارد هم یادداشت های خوبی دارد و هم وجه خبری خودش را حفظ کرده مسعود رفیعی طالقانی در این نشریه سلیقه خودش را سیطره داده و یک روزنامه آبرومند اصلاح طلبانه روی کیوسک ها آوزده اگر بتواند که همین طور ادامه بدهد.[/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1454363_335.jpg
    ​
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]اکران: «شنل» به کارگردانی حسین کندری که در جشنواره سال پیش هم به نمایش در آمده بود در فصل شلوغ امکران سینماها روی پرده سیماهاست فیلمی که رای یک زن مهاجر افغان را روایت می کند و داستان پر پیچ و خم و جذاب دارد چندین و چند شوک در روایت بیننده را تکان می دهد به قولی از آن فیلم هایی است که به جز 15 دقیقه ابتدایی دائما چشم هایتان به دنبال روایت می دود که بعدش چه خواهد شد.[/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]فیلم البته یک رضا بهبودی فوق العاده دارد که بد من خیلی خوبی خواهد بود، برای مثال زدن در کتلاس های سینمایی و باران کوثری معمولی و...شکل روایت فیلم ریتم و تمپوی آن هم جالب توجه است و در واقع آن وجهه سرگرم کنندگی سینما در خودش دارد و حوصله ی کسی سر نخواهد رفت فقط تنها ایراد کار در فیلمنامه ای است که بعضا منطق روایی ندارد بعضی علت درست تعریف نشده و چون بعضا قرار محرک داستان باشند منطقی به نظر نمی رسند اما با اغماض می شود این فیلم را خوش ریتم ترین فیلم اکران این روزها دانست خصوصا این که فضا سازی و موسیقی و گریم بازیگران همه به اندازه درست کار شده است.[/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1454358_324.jpg
    ​

    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمایش خانگی: «برادرم خسرو» در مورد یک بیمار دوقطبی است که برای مدتی مهمان برادرش می شود و تقابل این دونفر پرده از گذشته ای بر می دارد که ریشه های روانی اختلالات امروزحال آن ها را برایمان افشا می کند. «برادرم خسرو» از آن فیلم هایی نیست که به قصد تفریح و دورهمی تماشایش کرد. فیلم نیاز به وسواس و دقت دارد و همه چیز در چنین فیلم هایی در جزئیات اتفاق می افتد. بازی فوق العاده شهاب حسینی که رسما باور می کنید یک بیمار دوقطبی است از نکات برجسته کار است. به هر حال فیلمی که بخش عمده ی آن در دو یا سه اتاق می گذرد باید پیرنگ درستی داشته باشد که حوصله سر بر نباشد در مورد «برادرم خسرو» خوشبختانه این اتفاق افتاده، هرچند که شاید تماشاچی عاشق ریتم و هیجان را راضی نکند، اما به فکر فرو می برد. از همین جهت ساخته احسان بیگلری اثری است که به ذات سینما نزدیک است.[/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]یک دیالوگ: «من وقتی آدما حواسشون نیست، فیلم می گیرم ازشون. چون اون موقع خودِ خودشونن»[/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1454362_196.jpg
    ​


    خورجین: «راننده تاکسی» اسکورسیزی که نیازی به پیشنهاد دادن ندارد، عصیان یک راننده تاکسی به نام تراویس بیکل که سال هاس مورد ارجاع قرار می گرد شخصیت پردازی کم نظیر و روایت جاندار. حتما ببیندش. این چند خط راجر ایبرت شاید از هر توصیفی گویا تر باشد. «راننده تاکسی» یک جهنم است، از اولین برداشت تاکسی، از درون دود و دم کنار خیابان بیرون می آید تا هنگام به اوج رسیدن کشت و کشتار جایی که دوربین بالاخره مستقیما پایین را می نگرد. اسکورسیزی می خواست که نگاهش را از عدم پذیرش تراویس دور کند، ما تقریبا می خواهیم که از زندگی او نگاهمان را دور کنیم. اما او آنجاست، همه چیز سرجایش است اما او هنوز در رنج است.​
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1454356_923.jpg
    ​
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]فیلم در توصیف شخصیت یک شاهکار است، سبک اسکورسیزی انتخاب کردن جزئیاتی است که احساسات را بر می انگیزاند و این همان چیزی است که او می خواهد. بازی ها همگی روان و طنین اندازهستند. اسکورسیزی برای لحظه به لحظه با گفتار بازیگرانش همراه می شود در عوض اینکه بخواهد از طریق فیلمنامه آنها را پرورش دهد.[/BCOLOR]​
     
    kiya dokht

    kiya dokht

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/20
    ارسالی ها
    8,672
    امتیاز واکنش
    26,158
    امتیاز
    959
    سن
    23
    محل سکونت
    جنوب
    پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته

    «انزوا» به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی. ایده ی درخشانی که از پس کارگردانی نه چندان قدرتمند میرزایی هدر رفته و اصلا داستان در قالبی تعریف شده که مناسب حالش نیست.
    برترین ها - ایمان عبدلی:

    تماشاخانه: «پسران تاریخ» در تماشاخانه ایرانشهر کاری از اشکان خیل نژاد، از آن دست نمایش ها که تکان دارد و خودِ تئاتر است.


    «ایمان ما...ایمانی آسانتره،آنجا که قداست را تکریم می کردند ما شهرت را تکریم می کنیم
    آنها بر تقوایِ راسخ حرمت می نهادند، ما بر قدمت رخوت زده حرمت می نهیم

    1493876_623.jpg


    در اصول دینِ ما قدیمی خوب است...قدیمی تر بهتر است...کهن بهترین است...به اضافه یِ یک امتیاز برای باستان شناسی،،،چرا که نزدیکترین جائیه که تاریخ به بازار میرسه،خودمون رو هر چه بنامیم. چیزها برای ما بیشتر واجد اهمیت اند تا انسانها.نه پراکنده شدن مومنان،نه رنگ شهدا،نه ترک نماز،نه.

    آنچه که امروز ما را در برابر انحلال صومعه توسط هنریِ هشتم بهت زده می کنه از دست رفتنِ چیزهاست و ازآن جائی که رهبانیت یعنی هجرت از چیزها...ما با این تضاد طنزآلود روبروییم. تا جایی که میتونی بگی درست در لحظه انحلال بود که صومعه در نزدیکترین موقعیت نسبت به آرمان هایی که بر آن اساس بنا شده بود قرار داشت و این که این امر مدیون هنری هشتم ِ شرور بود که صومعه به هدفش نائل شد»


    اکران: «انزوا» به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی.

    خلاصه داستان: «زهره» (لعیا عباس میرزایی) در حال بازگشت به خانه پس از اینکه احساس می کند تحت تعقیب است، پا به فرار می گذارد اما در مسیر تصادف کرده و از دنیا می رود. پرویز (امیر علی دانایی) که همسر زهره است، پس از 6 سال اجازه می گیرد تا به مدت 72 ساعت از زندان خارج شود تا زهره را دفن کرده و بچه هایش را به فرد امینی بسپارد اما...

    1493877_990.jpg


    ایده ی درخشانی که از پس کارگردانی نه چندان قدرتمند میرزایی هدر رفته و اصلا داستان در قالبی تعریف شده که مناسب حالش نیست. ریتم کند و خسیس روایی «انزوا» باید با تدوینی مجدد در قالب مرسوم قرار بگیرد. تاکید بر معرفی شخصیت و ایجاد گره و به اوج رساندن و بعد به مرور گره گشایی در نیم ساعت پایانی می توانست انزوا را بهتر کند، هرچند که همین ایده هم به اندازه جذاب هست.


    کتاب: مجموعه داستان «گذر از زمستان» نوشته اولیویه آدام به تازگی توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شده.

    مرگ، زندگی گذشته، آدم هایی که از دست رفته اند و فقدان از جمله مفاهیمی هستند که در داستان های این کتاب وجود دارند. آدم های این داستان ها، با گذشته ای دور ارتباط دارند و در فرازی از قصه ناچارند به گذشته رجوع کنند. برف، یکی از عناصر ثابت و حاضر در بیشتر داستان های این کتاب است.

    1493878_880.jpg


    این کتاب ۹ داستان کوتاه دارد: پیالا مُرد، خستگی، خاکستر، سال نو، سکوت، در بازگشت، لَکَنو، بی خداحافظی، زیرِ برف

    در قسمتی از داستان «لکنو» از این کتاب:

    «دوباره سوار تریلی شدیم. حالم را پرسید. گفتم خوبم ولی خوابم می آید. از پشت صندلی پتو و بالش درآورد. آن ها را به طرف من گرفت. آدرس را بهش دادم و راه افتاد. نخوابیدم، اما همین که چشم هایم را بسته بودم و به صدای موتور ماشین، صدای آرام موسیقی و او گوش می دادم خودش خیلی خوب بود. سرفه می کرد، سیگار روشن می کرد، با سر انگشتانش روی فرمان ضرب می گرفت، گونه هایش را می خاراند و گـه گاهی آه می کشید»


    نمایش خانگی: «فصل نرگس» ساخته نگار آذربایجانی که پیش از این «آینه های روبرو» را از او دیده بودیم در دومین اثرش باز هم از لحاظ مضمونی امیدوارکننده نشان می دهد. او می داند چطور برخلاف پیشینیان نظیر پوران درخشنده و رخشان بنی اعتماد، طوری از حقوق زنان بگوید که نه به دام احساست گرایی بیفتد و نه فمینیستی نشان دهد. «فصل نرگس» مشکلات رایج فیلم های ایرانی ندارد. می داند چه بگوید و با چه نگاهی. بازی های قابل قبولی هم دارد. اما ضربه را از تدوین نامناسب خورده، فیلمی که دیر شروع می شود و نمی تواند از تحول جاده ای آدم هایش به درستی استفاده کند. در هر صورت «فصل نرگس» فیلمی معمولی و محترمی است.

    1493879_843.jpg




    خورجین: «همچنان آلیس» از آن فیلم هایی است که باید دید، روان، دلنشین و البته اندوهگین. یادداشت کوتاه زیر دلنوشته ای است پس از تماشای فیلم.

    1493880_751.jpg


    «مرگ مگر غیر از جدایی است؟ آلزایمر هم چیزی است در همین احوالات، با این تفاوت که هنوز هستی و نیستی. انگار پشت خط دنیا صدایت قطع و وصل می شود. هی به یاد می آوری و هی از یاد می بَری. خاطرات و یادها و هر چه که (من) را می سازد با فراموشی دچار تردید می شود. اصلا من چه هستم؟ من کجا اینی شد که حالا هست؟ عاشقانه هایم با تو؟ آرزوهای از دست رفته ام؟ حسادت هایم؟ آن اخم معلم کلاس اول؟ عیدی که خان عمو نداد و حسرتش به دلم ماند! صف فیلم آدم برفی!...

    آلزایمر همه را دست می اندازد و این کُشنده ترین شکل مرگ است. انگار عزرائیل تو را روی سنگلاخ خاطراتت می کِشَد و تقلا می کنی و افسوس»
     
    Alnaz 1010

    Alnaz 1010

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/07/27
    ارسالی ها
    743
    امتیاز واکنش
    10,497
    امتیاز
    671
    محل سکونت
    یه جایی دیگه
    هیجان و دلهره در یک مینی سریال ایرانی با قصه ای پر کاراکتر و پر از لوکیشن کمی ذائقه مخاطب ایرانی را تغییر می دهد.


    تماشاخانه: «خانه روشنان» تازه‌ترین کار بهنود بهلولی است که پیش از این اجراهای متفاوتی مانند «توریست» و «تله موش» را از او شاهد بودیم. «خانه روشنان» اجرایی متفاوت دارد با محوریت سه عنصر «محیط»، «مخاطب» و «امر اقتباس». این تجربه ذیل طبقه‌بندی هنر اجرای محیطی با تیکه بر دو امر «آیین» و همچنین «آداب پذیرایی ایرانی»، در یک خانه قدیمی اتفاق می‌افتد.



    در این اجرا نیز مانند کارهای پیشین این گروه، مخاطب نقش پررنگی دارد، او در این اجرا در نقش مهمان وارد اجرا می‌شود.

    این نمایش از اول دی تا 30 دی در یک خانه قدیمی به آدرس خیابان ایرانشهر، کوچه نوشهر، پلاک هجده، ساعت 7:30اجرا می‌شود. برخلاف هفته هیا قبل این بار از نمایشی نوشتیم که کاملا خصوصی و بدون پشتوانه تبلیغاتی خاصی است از سری تجربیاتی که چند عشق تئاتری با دست خالی رقم می زنند و خیلی دیده نمی شوند نبض تئاتر در همین خانه های کوچک می زند اگر تماشایشان کنید که چه بهتر.


    اکران: «آپاندیس» داستانی جذاب دارد، تمام فیلم در یک بیمارستان روایت می‌شود، رضا همسرش زری را به بیمارستان می‌آورد و از دوست زری یعنی لیلا کمک می‌خواهد، پس از اینکه رضا متوجه می‌شود زری باید مورد عمل جراحی آپاندیس قرار بگیرد، از لیلا می‌خواهد تا دفترچه بیمه‌اش را در اختیار آن‌ها قرار بدهد زیرا خودش پولی ندارد، لیلا که قدرت نه گفتن را ندارد به ناچار می‌پذیرد، محسن همسر لیلا نیز در همین بیمارستان کار می‌کند و موقعیت خوبی دارد، پس از ...


    فیلم از آن دست آثاری است که حداقل وجه سرگرم کنندگی قوی دارد و تماشاگر را پای کار می نشاند، همین که فیلمساز موفق می شود یک قصه ر ا به صورت کلاسیک تعریف کند و وصله تماشاچی سر نرود خودش موهبتی است در شرایط حال حاضر سینمای ایران، البته بماند که کلیت ملتهب فضای فیلم شاید وجه تشابه آن را با دیگر آثار سینمایی این سال ها تقویت کند و به قول فیلم خیلی تازه به نظر نرسد.


    نمایش خانگی: «عالیجناب» روایتگر مبارزه دکتر ملک سیاستمدار کهنه‌کار و معتقدی است که در راه پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، در آخرین روزهای رقابت و در حالی ‌که به لطف بازی‌های تبلیغاتی و سفسطه رقیب، طبق نظرسنجی‌ها، بازنده این کارزار است، علی‌رغم میل باطنی‌اش برای چیره شدن بر رقیب نه‌ چندان صالح، دست به دامان مشاوری می‌شود که پست معاون اولی را از او طلب می‌کند. مشاوره هژیر خاتم به پیروزی ملک می‌انجامد اما این تازه ابتدای کار است...


    از همان ابتدای تبلیغاتی شدن این پروژه مشخص بود که پروژه ای متفاوت از آن چه در سریال های نمایش خانی دیده ایم مواجهیم این بار دگر خبری از فضای عاشقانه و مضامینی چون خــ ـیانـت و مبستری ملودرام نیست قریبیان در سریالی خوش ساخت تا حد امکان مباحثی سیـاس*ـی را مطرح کرده که دینی است.

    هیجان و دلهره در یک مینی سریال ایرانی با قصه ای پر کاراکتر و پر از لوکیشن کمی ذائقه مخاطب ایرانی را تغییر می دهد.


    کتاب: «بهار71» در بخشی از این اثرکه به آرتورآداموف، نویسنده فرانسوی نوشته شده است، می خوانیم:«در گورستان پرلاشز پرچم‌های سرخ آویزان است. در انتهای صحنه دولکلوز، خمیده، بدون کلاه و با کتی بلند، ایستاده است. پشت او تعدادی از اعضای کمون ایستاده‌اند ـ آن‌ها نیز کلاه ندارند.


    دولکلوز (با صدایی غمگین و بسیار آرام.): سخنرانی طولانی‌یی برای‌تان نمی‌کنم. آن‌ها مصیبت عظیمی بر ما وارد کردند. باشد که عدالت برای خانواده‌ی قربانیان و این شهر بزرگ برقرار شود. شهری که بعد از پنج ماه محاصره حکومتش به او خــ ـیانـت کرد و اکنون محاصره‌ی دوم بر او تحمیل شد، ولی هنوز آینده‌ی انسانیت در دست‌هایش است. برادرانم مثل قهرمانان نگذارید اشک‌های‌تان جاری شود، برعکس قسم بخورید انتقام‌شان را بگیرید و راه‌شان را ادامه دهید.

    کتاب بهار 71 اثر «آرتور آداموف» با ترجمه «مهسا خیرالهی» با موضوع ادبیات نمایشی است که نشر «نی» آن را در 320 صفحه چاپ کرده است. اگر نمایشنامه ای پر و پیمان می خواهید که البته اخت شدن با شخصیت هایش کمی زمان می برد این کتاب انتخاب مناسبی است. با محتوایی که کلی دید اجتماعی و سیـاس*ـی هم به خواننده اش می دهد.


    خورجین: «رودخانه مرموز». جیمی مارکام ، شون دوین و دیو بویل، سه نوجوان اهل بوستون با یکدیگر دوستان صمیمی هستند. آنها در خیابانی خلوت مشغول بازی هستند، دیو از دو پسر دیگر چابک تر و فرزتر است، مدتی هاکی بازی می کنند تا این که حوصله شان سر می رود. به پیشنهاد جیمی اسمشان را روی سیمان خیس کنار خیابان می نویسند. دیو در حال نوشتن نامش است که دو مرد با ماشین سر می رسند. آن دو خود را پلیس معرفی می کنند و به جرم صدمه وارد کردن به اموال عمومی دیو را با خود می برند. در واقع آن ها پلیس نیستند. آنها دیو را سه روز نگه می دارند و مورد آزار و اذیت قرار می دهند. پس از سه روز دیو از دستشان فرار می کند.


    اکنون بیست و پنج سال از آن حادثه گذشته. ..

    فیلمی که مایه روانشناختی گسترده ای دارد چرخه غیر قابل توقف خشونت را در یک جامعه نشان می دهد جامعه ای که سرمایه داری در آن سیطره یافته و یک قربانی به شکل وراثتی دائما نقش قربانی را بازی می کند و انگار قرار نقش آدم ها عوض شود. شان پن فیلم را هم دریابید که فوق العاده است و البته همه ی کار چفت و بست درستی دارد از فضاسازی غریب تا روایتی که حتی قابلیت سریال شدن را هم داشته است.
     
    Behtina

    Behtina

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/08
    ارسالی ها
    22,523
    امتیاز واکنش
    65,135
    امتیاز
    1,290
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    تماشاخانه: سه دوست قدیمی که در خصوص تابلوی خریداری شده توسط سرژ (امید روحانی) به چالش کشیده می‌شوند. چالشی که با خرده گیری‌ها و تمسخرهای روشنفکر ماآبانه مارک (داریوش فرهنگ) آغاز و با طنازی‌ها و گپ زدن‌های ایوان (محسن حسینی) فیصله پیدا می کند.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1576233_989.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    کار را یاسمین رضا نوشته و خب شهرتش را که همه می دانند. کارگردان هم وحید رهبانی است که کلا در نمایش‌هایش وسواس خاصی دارد، در انتخاب متن و چه در فرم اجرا، پس همین قدر هم برای خیال راحت شدنمان از یک انتخاب وزین کافی است. کار از آن دست نمایش‌هایی است که دیالوگ در آن اهمیت زیادی دارد و ماهیت شخصیت‌ها را از درون دیالوگ‌هایشان می‌شناسیم.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    درامی روانکاوانه که به شکلی پینگ پنگی به ما اطلاعات می‌دهد و شاید هر کدام از ما در مقام تماشاچی چیزهای از خودمان را در کاراکترهای جاندار ببینیم، خصوصا این که داریوش فرهنگ و امید روحانی در کار بازی می کنند. سوژه‌ای جهان شمول و ازلی بدی.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    اکران: اکران عمومی که جانی ندارد، «کمدی انسانی» را شخصا ندیده ام اما هر که دیده شاکی است. از داستان فیلم و سرگردانی آدم‌های کار، می گویند تحمل فیلم از دشوارترین کارهاست. مگراین که بخواهید در این دو سه روز باقیمانده از جشنواره بروید صف بایستید.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1576234_557.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    جشنواره‌ای که در همه‌ی استان‌ها اکران دارد. تا امروز فیلم‌های «مغزهای کوچک زنگ زده»، «دارکوب»، «بمب؛یک عاشقانه»، «لاتاری»، «مصادره»، «چهارراه استانبول» و «عرق سرد» جزو محبوب‌هایش هست. تا لحظه نوشتن این مطلب من فقط «بمب» و «لاتاری» را دیدم. اولی ایده‌ی قشنگی داشت و افسوس که خیلی مفتون فضا‌سازی شده بود و لحن چند پاره‌ای داشت که به ریتم کندش نمی آمد و در واقع کار قبلی معادی (برف روی کاج ها) کار بهتری بود. «لاتاری» هم که رسما یک حاتمی کیای جوان با مقادیر محدودی کیمیایی به سینمای ما معرفی می کند. فیلم البته خوش ضرب و سرگرم کننده است اما از لحاظ مضمونی متاسفانه آن نیست که باید. باید مغزها و مصادره را هم دید.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    کیوسک: اگر اتفاق خاصی رخ ندهد ، دوشنبه هفته آینده اولین شماره روزنامه «سازندگی» در خواهد آمد به سردبیری محمد قوچانی و با همان تیم موفق کارگزاران. تیمی که پیش از این هفته نامه شهروند، روزنامه هم میهن، ماهنامه مهرنامه، ماهنامه تجربه و البته دوره‌ای درخشان از شرق را به کیوسک‌ها ارائه داده اند. اگر سازندگی زودمرگ نشود وعمر قابل توجه‌ای داشته باشد، کیوسک‌ها جانی خواهد گرفت، آن هم در روزهایی که روزنامه ها بیشتر از همیشه رخوت زده‌اند و جانی ندارند.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1576235_692.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    دیروز بود که خبر آمد روزنامه مردمسالاری از ابتدای سال جدید منتشر نخواهد شد،هفت صبح که از تعداد صفحاتش کم کرده و عصر اقتصاد هم قید پنجشنبه‌ها را زده. با سازندگی احتمالا روزنامه‌ای فراتر از کپی پیست‌های مرسوم خواهیم دید. البته ناگفته نماند این روزها روزنامه وقایع اتفاقیه هم با سرگه بارسیقیان خوب کار می‌کند و خواندنی است.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    خورجین: «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری». مارتین مک دونا داستان میلدرد (فرانسیس مک دورمند) مادر تنهایی را روایت می کند که در یک شهر کوچک زندگی می‌کند. دختر میلدرد را کشته‌اند و البته تجـ*ـاوز کرده اند و سوزانده اند. میلدرد نمی‌تواند با کم کاری پلیس نسبت به پیدا کردن قاتل دخترش کنار بیاید، او طی اقدامی مبتکرانه بیلبورد‌های کنار یک جاده‌ی کم عبور حوالی شهر را اجاره می‌کند و آن ها را تبدیل به متنی اعتراضی علیه مقامات می کند و...    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1576236_328.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    در میان آثار امسال حتی فراتر از «دانکرک» و«لیدی برد» تا این جا همین «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» بهترین و دلنشین‌ترین بوده. کمدی خفیف یک اثر تراژیک که جنون یک مادر تنها و زخم خورده را نشان می‌دهد و یاد می دهد که چگونه چند لحن را می شود توامان در ساخت یک فیلم بکار برد و چند پاره نشد. شخصیت پردازی‌ها و داستان‌هایی که به موقع شیفت می‌کنند تا روایت جاندار جلو برود و ضرباهنگی مناسب داشته باشد.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    کتاب: شناختن ترفند و نیرنگ‌ و اصلا ماهیت رسانه‌ها در دنیای پر از رسانه امروز فقط برای اهالی مطبوعات و تلویزیون و... نیست. مردم عادی هم بهتر است مجهز باشند تا کمتر تحت تاثیر موج‌های غلط قرار بگیرند. رسانه می تواند یک فیلم باشد، یا یک کانال تلویزیونی و رادیویی و حتی یک کتاب.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    «فهم نشانه‌شناسی رسانه‌ها» مشتمل بر 10 فصل است. فصل نخست کتاب به مفاهیم و روش نشانه‌شناسی می‌پردازد و فصل دوم مبانی نظری نشانه‌شناسی را تشریح می‌کند.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1576237_869.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    هشت فصل دیگر «فهم نشانه‌شناسی رسانه‌ها»، به نشانه‌شناسی رسانه‌های گوناگون اعم از رسانه‌های چاپی، شامل کتاب، روزنامه و مجله، رسانه‌های شنیداری مانند موسیقی و رادیو، رسانه‌های دیداری از جمله سینما و تلویزیون، رسانه‌های دیجیتال مانند رایانه و اینترنت و نیز تبلیغات و رسانه‌های اجتماعی اختصاص دارد. همچنین این کتاب در فصل نهم به آثار اجتماعی رسانه‌ها پرداخته است.    ​
    [/BCOLOR]
     
    Behtina

    Behtina

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/08
    ارسالی ها
    22,523
    امتیاز واکنش
    65,135
    امتیاز
    1,290
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    اکران: «اسرافیل» دومین ساخته آِیدا پناهنده، کاری است که به مانند «ناهید» زبان تصویری خوبی دارد. پناهنده از جمله کارگردان‌های جوانی است که فیلم هایش به واقع سینمایی است و تفاوت قاب تلویزیون و سینما را می‌داند. در «اسرافیل» با داستان بهروز مواجهیم که پس از سال‌ها از کانادا به سواد کوه برگشته و در آن جا با ماه عشق قدیمی اش روبرو می‌شود.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1583519_390.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    عشق قدیمی سرباز می‌زند و زندگی بهروز که حالا چند ماهی هم هست وارد یک رابـ ـطه شده، دچار چالش می‌شود. نقش بهروز را پژمان بازغی بازی میکند با لهجه‌ای بین گیلک و مازنی و نقش ماهی را هدیه تهرانی، که اوهم مابین تهرانی و مازنی گیر افتاده. فیلم دو فاز دارد یکی در تهران و درباره زندگی سارا نامزد بهروز که مریلا زارعی در آن نقش یک مادر روان پریش را بازی می‌کند، فاز دیگر در سواد کوه که گذشته‌ی عشاق داستان موشکافی می‌شود. فضا و لحن فیلم سرد و سنیگن و البته کند است کند البته نهب ه. معنای منفی! اگر با قاب‌های دلنواز و اگر با آثاری که کاراکترهای کم و حرف مشوش دارند َآتی هستید اسرافیل انتخاب مناسبی است. شخصا با تماشای فیلم حال خوبی پیدا کردم.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    نمایش خانگی: «خفه گی» تجربه جدید فریدون جیرانی در اکران فروش فوق العاده‌ای داشت. ترکیب غریب بازیگران فیلم شاید مخاطبان سینما را کنجکاو کرده بود. جالب این جاست که در اکران جشنواره‌ای فیلم، نظر‌ها در دو سمت کاملا مقابل هم بود. عده‌ای شیفته‌ی فیلم شده بودند و اصلا خفه‌گی را بازگشت باشکوه مشرقی‌های جیرانی به اکران می‌دانستند و عده‌ای دیگر فیلم را ضعیف و کم جان تلقی می‌کردند.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1583520_461.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    آن چه که واضح است این که «خفه‌گی» برای مخاطبان معمولی سینما خیلی توقعات را برآورده نمی‌کند و بیشتر باب طبع سینما روهای حرفه‌ای است که ژانر می‌شناسند و به درام‌های روانشناسانه علاقه مندند، چون برتری فیلم در مسائل فنی است نه در داستان جذاب و گیرا. معمولی تر‌ها بیشتر فریفته داستان فیلم‌ها می‌شوند، اما برتری «خفه گی» در طراحی صحنه و فضای نوآر و تم سیاه و سفید آن است. گریم نور و افکت‌های تصویری همه در سطح بالایی قرار دارد همچنین بازی الناز شاکر دوست و نوید محمد زاده چیزی شبیه یک تئاتر روانشناسانه‌ی حساب شده.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    خورجین: «شهر خدا» اثر فرناندو میرلس که مبتنی بر رمانی از پائولو لینس است، که در شهر خدا بزرگ شده است، و به‌شکلی از آنجا گریخته است و هشت سال صرف نگارش کتابش کرده است. فیلم روایت پاپتی‌های ریودو ژانیرو است که در محله‌ای فقیر و در فضایی گنگستری زندگی می‌کنند، جایی که قانون بالکل غایب است و هر که هر چه می‌خواهد می‌کند. بهانه دیدن فیلم البته حرف و حدیث‌های وبد که درباره کپی برداری هومن سیدی در «مغزهای کوچک زنگ زده» از این فیلم انجام داده است که البته کپی نیست و بیشتر شبیه وام گرفتن چند ایده است.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1583521_947.jpg
    [/BCOLOR]​
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    در هر صورت «شهر خدا» فیلمی است با مایه‌های بصری قوی که با شناخت درست از فضا و مکانی که روایت می‌کند یکی از بهترین گنسگتری‌های تاریخ سینما است احتمالا. در ضمن خشونت فیلم کمی آزار دهنده است، این را هم در نظر داشته باشید!    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    تماشاخانه: «زندانی خیابان دوم» به کارگردانی مه لقا باقری و بازی رویا میرعلمی و جواد عزتی و امیرکاظمی در تماشاخانه ایرانشهر بر اساس متنی از نیل سایمون که زبانی طنز دارد و مسائل اجتماعی را با پوششی فکاهی بیان می‌کند. سایمون در میان مخاطبان ایرانی تئاتر محبوبیت خاصی دارد، چون اصولا نمایشنامه هایش درام و فکاهی را به خوبی بهم پیوند می‌دهد. در این جا، اما با نمایشی مواجه هستیم که بیشتر تمرکزش را روی بخش فکاهی گذاشته و سویه‌های انتقادی خیلی خوب از آب درنیامده مساله بازنشستگی و مساله سیطره نظام‌های اجتماعی و ساختارهای تعریف شده دولتی روی جان و مال انسان‌ها و مساله‌ی فردیتی که زیر فشار نظام‌ها از دست می‌رود، مساله‌ی کمی نیست. ابعاد فلسفی سنگینی دارد و انقدر هم مفرح نیست، اما خب برای گذران یکی دو ساعت متفاوت شاید این نمایش پیشنهاد بدی نباشد، علاوه بر آن که می‌تواند دریچه‌ای باشد برای آشنایی با دنیای نیل سایمون.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1583522_857.jpg
    ​
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    کتاب: کتاب «قهرمان فروتن» نوشته ماریو بارگاس یوسا    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    این رمان چند روایت موازی دارد؛ داستان از مردی متمول آغاز می‌شود که یک شرکت تجاری کوچک دارد و ناگهان نامه‌هایی دریافت می‌کند مبنی بر این‌که باید به گروهی ناشناخته باج بدهد وگرنه... از سویی دیگر داستان دو دوست را می‌بینیم که یکی در هشتادسالگی دلباخته زنی جوان شده و دیگری در زندگی شخصی‌اش هراس‌هایی خاص دارد. رمان مملو از ماجراست و ظرافت‌های روایی یوسا در روایت تاریخ نم‌زده یک شهرِ پُر از گـ ـناه. نویسنده پرویی در رمان تازه‌اش شخصیت‌ها و خرده شخصیت‌های متعددی را کنار هم جمع کرده است؛ آدم‌هایی که هرکدام در درون‌شان چیزی غلیان می‌کند و در رفتارهای بیرونی سعی می‌کنند به دیگران لبخند بزنند و از کنار هم رد شوند. رئالیسم گزنده یوسا و احضار تاریخ هنر و فکر در رمان چنان ترکیبی ساخته که فقط کار یک نویسنده تاریخ‌شناس است ولاغیر...    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1583523_199.jpg
    ​
    ​
    [/BCOLOR]
     
    Behtina

    Behtina

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/08
    ارسالی ها
    22,523
    امتیاز واکنش
    65,135
    امتیاز
    1,290
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    نمایش خانگی: «زیر سقف دودی» اثر پوران درخشنده که سال گذشته در جشنواره مورد توجه داوران قرار گرفت و توامان مورد توجه مردم قرار نگرفت. پوران درخشنده عموما علاقه خاصی به طرح معضلات اجتماعی دارد و دائما در آثارش به فکر آسیب شناسی این قسم از معضلات است اثر قابل توجه قبلی او هم در همین حال و هواها می چرخید؛ «هیس دخترها فریاد نمی زنند»​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1590887_300.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    این بار اما مساله مشکلات عاطفی اعضای یک خانواده است که فرهاد اصلانی و مریلا زارعی و دیگرانی مثل بهنوش طباطبایی در آن ایفای نقش می کنند. فیلم دغدغه های شریفی دارد و انصافا از یک سطح حداقلی پایین تر نمی آید. به هر حال درخشنده سال ها تجربه دارد و می داند، دکوپاژ و میزانسن چه تاثیری در پرداخت کار دارد، اما مساله ما به عنوان مخاطب با چنین فیلم هایی بیشتر از هرچیز این است که چرا روایت در خدمت محتوا نیست و اصلا این شکل داستان گویی چه چیز تازه ای دارد؟ چرا خالی از کار خلاقانه است؟ «زیر سقف دودی» یکی از معمولی های سینمای ایران است که چند وقت دیگر فراموش می شود.
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    اکران:     «بدون تاریخ بدون امضا» کاری از وحید جلیلوند که شروع رویایی داشته، یکی از موفق ترین اکران های فیلم های اجتماعی شاید. فیلم البته در جشنواره سال گذشته هم جزو محبوب ترین ها بود و از همان زمان میشد پیش بینی کرد که خوب بفروشد، به هر حال نباید فراموش کنیم که در فصل درخشش نوید محمدزاده او در هر فیلمی که باشد بفروش می شود و ازطرفی وحید جلیلوند هم با «چهارشنبه 19 اردیبهشت» نشان داد، آینده خواهد داشت.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1590888_748.jpg


    «بدون تاریخ بدون امضا» داستان پزشکی (امیرآقایی) است که شبی با یک کارگر و خانواده اش (نوید محمدزاده) تصادف می کند، بعدتر...فیلم داستان عذاب وجدان یک پزشک است که نمی تواند از کاری که کرده بگذرد و تا ته ماجرا را در می آورد، البته که داستان آن وجه سینمای فرهادی را دارد اما خب توانسته ماهیت و نگاه خود را فارغ کند، یعنی اگر چه ما یک قطب بالا و یک قطب پایین و مساله نامرادی های اجتماعی و اختلاف طبقانی را داریم، اما خب نگاه ماجرا مثبت است و فضای چرک کل فیلم با آبروداری از کلی آدم محترم تمام می شود. فیلم البته هدیه تهرانی هم دارد و نوید محمدرزاده ای که در چند سکانس با بازی درونی نشان می دهد که می تواند جور دیگری هم بازی کند.
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    کیوسک:     «آنگاه» جدید با موضوع «کتاب هفته» منتشر شده است. «آنگاه» واجد حیات ویژه ای در میان مطبوعات ایرانی است فصلنامه ای که با قطعی خاص و صفحه آرایی خاصتر و با مطالبی که مرعوب گرافیک نشده اند و کیفیتی منحصر به فرد دارند عرضه می شوند و هیچ نشانه ای از کم فروشی و سرهم بندی ندارند و آن هم در فرمی که در هر شماره فقط یک موضوع خاص را مد نظر قرار می دهد.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1590889_266.jpg


    «آنگاه» پیش از این «پیکان» را به عنوان یک ابژه خاطره انگیز سوژه کرده بود و از وجوه مختلف آن را بررسی کرده بود. «کانون پرورش فکری» از دیگر پرونده های خواندنی «آنگاه» ها گذشته بود و حالا هم «کتاب هفته»، که نام شاملو را در عرصه مطبوعات به یاد می آورد؛ مجله ای که فرهنگ ساز بود و نشان می داد وجه ژورنالیستی شاملو تا چه اندازه بی همتا بوده است، خوبیِ شماره های«آنگاه» این است که قابلیت آرشیو دارد و پرداخت همه جانبه دارد. «آنگاه» وزن مجلات رو کیوسک را به تنهایی بالا می برد.
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    خورجین:     «بی عشق»؛ یک زوج ساکن مسکو که در آستانه جدایی اند. بوریس(آلکسی روژین) مهربان و ریشو، از آن تیپ مردهای دوست داشتنی تقریبا غمگین و ژانیا(ماریانا اسپواک) زیبا و آتشین مزاج با یک نومیدی نهادینه شده درونی که هنوز در یک آپارتمان زندگی می‌کنند اما می‌کوشند هر چه زودتر آپارتمان را بفروشند. چون به سختی می‌توانند سه کلمه حرف متمدنانه میان خود رد وبدل کنند.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1590890_730.jpg


    فیلم الگوی درام های اجتماعی گزنده سینمای اروپای شرقی را دارد، کارگردان روسی با تمرکز روی یک خانواده سه نفره که فرزند خودشان را گمشده می بینند و به هزار توی زوال عشق در جامعه ای خفقان زده می پردازد، فیلم با ظرافت نشانمان می دهد که روابط در روسیه و بلکه در همه جای دنیا چگونه لابه لای نظام بوروکراتیک و زندگی به ظاهر مدرن شهری در حال فروپاشی است و فقدان یک بچه هم نمی تواند نور امیدی باشد برای همگرایی، فیلمی آرام و متین و قابل تامل.
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

    تماشاخانه:     «خرده جنایت ها زن و شوهری» در اداره تئاتر روی صحنه می رود. شهلا حائری مترجم این نمایشنامه است که اریک امانوئل اشمیت محبوب در ایران آن را نوشته، رضا رمضانی آن را کارگردانی کرده و تبسم هاشمی حائری و رضا رمضانی در آن ایفای نقش می کنند.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1590891_356.jpg


    خلاصه داستان: مرد بر اثر حادثه ای مرموز دچار فراموشی شده. زن او را به خانه آورده و سعی می کندگذشته را بازسازی کند تا هویت مرد بازگردد اما در این میان حقایقی آشکار می گردد. این نمایش و اساسا این متن یکی از عاشقانه ترین های موجود است، اگر هـ*ـوس کرده اید با تخیل و تئاتر به فضایی رمانتیک و جدی بروید این نمایش انتخاب مناسبی است خصوصا اگر نمایشنامه کم حجم آن را مطالعه کرده باشید.    ​
    [/BCOLOR]
     
    kiya dokht

    kiya dokht

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/20
    ارسالی ها
    8,672
    امتیاز واکنش
    26,158
    امتیاز
    959
    سن
    23
    محل سکونت
    جنوب
    پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته

    داستان «مادری» درباره زندگی دو خواهر است که به تنهایی در شهر یزد با یکدیگر زندگی می‌کنند؛ با این تفاوت که یکی عشق‌ خود را رها کرده و دیگر عشقش او را رها کرده است.
    برترین ها - ایمان عبدلی:

    تماشاخانه: نمایش «فهرست مردگان» به کارگردانی رضا ثروتی در ایرانشهر در حال اجراست، نمایشی که پیش از این چندین بار اجرا شده است . خلاصه داستان؛«فهرست» روایت رهبر ارکستری است که در صدد ساخت قطعه‌ای برای مردگان است؛ قطعه‌ای که او را به انزوا می‌کشاند و با مردگانش مواجه می‌کند.

    1606578_311.jpg


    فهرستِ رضا ثروتی یک اثر هنری واقعی است ، تاثیرگذار است و یک فانتزی تمام و کمال . ترکیبی است از هنر بازیگران در فن بیان و بدن ، موسیقی ، نور و داستان . بیشترین تصویر سازی و فضا سازی ِ منطبق بر فرم فانتزی و کمترین استفاده از دیالوگ . در واقع در نمایش «فهرست مردگان» تماشاچی با تئاتر واقعی، مواجه می شود، با تئاتر به عنوان هنری زنده ، فانتزی ، مهیج و مردمی. ​
    ​
    نمایشنامه برداشتی آزاد است از فهرست ( اثر تادئوس روژه ویچ) ، برداشت و طرحی که احتمالا برخاسته از دغدغه رضا ثروتی بوده، سوژه مرگ است در قالبی جذاب ، با فرمی فانتزی و نهایتا این ترکیب درستِ سوژه و انتخاب فرم درست و منطبق بر منطق تئاتر ، نتیجه می دهد نمایشی طولانی که موفق می شود تماشاچی را هم سرگرم کند.​
    ​


    ​
    اکران: داستان «مادری» درباره زندگی دو خواهر است که به تنهایی در شهر یزد با یکدیگر زندگی می‌کنند؛ با این تفاوت که یکی عشق‌ خود را رها کرده و دیگر عشقش او را رها کرده است. آن‌ها یک تنه روبروی مشکلات و مسائلی که سر راه دارند، ایستادگی می‌کنند و حرکتی رو به جلو دارند تا اینکه...​

    کتابهای صوتی را، از نوار بشنوید​
    ارائه شده توسط
    favicon.png
    upload_2018-3-9_11-5-27.jpeg
    یک عاشقانه آرام اثر نادر ابراهیمی
    upload_2018-3-9_11-5-27.jpeg
    بازی ، مهندسی نگـاه دانلـود اثر قاسم کشکولی
    upload_2018-3-9_11-5-27.jpeg
    قصه پنج تا انگشت بودند که اثر مصطفی رحماندوست
    upload_2018-3-9_11-5-27.jpeg
    چشمهایش اثر بزرگ علوی
    upload_2018-3-9_11-5-27.jpeg
    شوالیه ناموجود اثر ایتالو کالوینو
    1606579_659.jpg


    ​
    کلا در این بازه از اکران غیر از «اسرافیل» اثر قابل توصیه دیگری نیست و «مادری» هم یکی از ده ها آثار معمولی سینمای ایران است با این تفاوت که از لحاظ بصری تنوع دارد و حداقل در خارج از تهران تصویر برداری شده است. البته همین جغرافیای متفاوت هم نتوانسته به قوام داستان کمک کند، شخصیت پردازی خوب در کنار داستانی که منسجم نیست باعث شده که درام داستان تاثیر ماندگاری نداشته باشد گرچه که تدوین مناسب ریتم خوبی ساهخته و فیلم حوصله سر بر نیست.
    ​


    ​
    کیوسک: ویژه نامه نوروزی «اندیشه پویا» ضعیف تر از تمام سال های گذشته است، انگار تیم «اندیشه پویا» صرفا یک شماره جمع آوری کرده اند جهن از سر رفع کنی، به هرحال موقعیت این جریده در میان مطبوعات خاص است از این جهت که تنها نشریه قابل قبول حوزه علوم انسانی است که به شکل منظم منتشر می شود. از مطالب قابل ذکر این شماره، می توان به مصاحبه مشاور سیـاس*ـی روحانی، ابوطالبی اشراه داشت که موضع جانبدارانه ای نسبت به عملکرد روحانی دارد و البته نکات خوبی هم از نگرش دولت روحانی به مخاطب نشان می دهد.​

    1606580_820.jpg


    از دیگر خواندنی های این شماره مصاحبه با بهزاد نبوی است که از آن گفت و گوهای ازلی و ابدی است و با نبوی از هر دریچه ای سخن گفته اند، دیدار با محمود صادقی هم مطلب بدی از آب درنیامده، سلسله مقالاتی راجع به سمت و سوی سیاست ورزان جهان با غلبه نگاه ترامپ هم بدک نیست و یک مطلب نوروزی خوب هم از ار چند ادیب در وصف شهرهایشان که البته خواندنی است، طلوعی از رشت نوشته، گلشیری از اصفهان و جولایی از تهران و باقی اش را هم که تهیه کنید و ورق بزنید.​
    ​


    ​
    نمایش خانگی: «آزاد به قید شرط»، داستان «آزاد به قید شرط» درباره کمالی (امیر جعفری) است که 10 سال قبل به جرم مشارکت در سرقت مسلحانه به 20 سال زندان محکوم و به تازگی از زندان آزاد شده است. کمالی 10 سال زودتر از موعد از زندان آزاد شده و دیونی داشته که پس از پرداخت این دیون به قید شرط از زندان آزاد شده است. همسر کمالی، ناهید (شقایق فراهانی) زمانی که کمالی در زندان بود از او جدا شده و به عقد مرد دیگری درآمده است و..​

    1606581_431.jpg


    از حسین شهابی کارگردان فیلم پیش از این اثار شاخصی ندیده ایم. تمایل او به ارائه مضامین جسورانه البته که قابل ستایش است اما حداقل در این اثر شهابی نتوانسته به موقع و به اندازه خرده روایت هایی جاندار برای زمان طولانی فیلم و داستان کم جانش ارائه کند. از همین جهت داستان خسته کننده می شود و چون پرداخت کار شبیه آثار تلویزیونی است به نوعی فلسفه ی این که چنین اثری را در سینما ببینیم پوچ به نظر می رسد. «آزاد به قید شرط» یکی از اجتماعی هایی پر شمار این سال هاست که البته یک بازی خیلی خوب دارد و فقط و فقط همین.
    ​
     
    kiya dokht

    kiya dokht

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/20
    ارسالی ها
    8,672
    امتیاز واکنش
    26,158
    امتیاز
    959
    سن
    23
    محل سکونت
    جنوب
    پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته

    «بدون تاریخ بدون امضا» کاری از وحید جلیلوند که شروع رویایی داشته، یکی از موفق ترین اکران های فیلم های اجتماعی شاید.
    برترین ها - ایمان عبدلی:

    نمایش خانگی: «زیر سقف دودی» اثر پوران درخشنده که سال گذشته در جشنواره مورد توجه داوران قرار گرفت و توامان مورد توجه مردم قرار نگرفت. پوران درخشنده عموما علاقه خاصی به طرح معضلات اجتماعی دارد و دائما در آثارش به فکر آسیب شناسی این قسم از معضلات است اثر قابل توجه قبلی او هم در همین حال و هواها می چرخید؛ «هیس دخترها فریاد نمی زنند»

    1590887_300.jpg


    ​
    این بار اما مساله مشکلات عاطفی اعضای یک خانواده است که فرهاد اصلانی و مریلا زارعی و دیگرانی مثل بهنوش طباطبایی در آن ایفای نقش می کنند. فیلم دغدغه های شریفی دارد و انصافا از یک سطح حداقلی پایین تر نمی آید. به هر حال درخشنده سال ها تجربه دارد و می داند، دکوپاژ و میزانسن چه تاثیری در پرداخت کار دارد، اما مساله ما به عنوان مخاطب با چنین فیلم هایی بیشتر از هرچیز این است که چرا روایت در خدمت محتوا نیست و اصلا این شکل داستان گویی چه چیز تازه ای دارد؟ چرا خالی از کار خلاقانه است؟ «زیر سقف دودی» یکی از معمولی های سینمای ایران است که چند وقت دیگر فراموش می شود.
    ​


    ​
    اکران: «بدون تاریخ بدون امضا» کاری از وحید جلیلوند که شروع رویایی داشته، یکی از موفق ترین اکران های فیلم های اجتماعی شاید. فیلم البته در جشنواره سال گذشته هم جزو محبوب ترین ها بود و از همان زمان میشد پیش بینی کرد که خوب بفروشد، به هر حال نباید فراموش کنیم که در فصل درخشش نوید محمدزاده او در هر فیلمی که باشد بفروش می شود و ازطرفی وحید جلیلوند هم با «چهارشنبه 19 اردیبهشت» نشان داد، آینده خواهد داشت.​

    کتابهای صوتی را، از نوار بشنوید​
    ارائه شده توسط
    favicon.png
    upload_2018-3-16_11-25-53.jpeg
    بابا لنگ دراز اثر جین وبستر
    upload_2018-3-16_11-25-53.jpeg
    میکل آنژ اثر باربارا ای. سامرویل
    upload_2018-3-16_11-25-53.jpeg
    جامعه شناسی خودکامگی اثر علی رضاقلی
    upload_2018-3-16_11-25-53.jpeg
    اما اثر جین آستین
    upload_2018-3-16_11-25-53.jpeg
    روح پراگ اثر ایوان کلیما
    1590888_748.jpg

    «بدون تاریخ بدون امضا» داستان پزشکی (امیرآقایی) است که شبی با یک کارگر و خانواده اش (نوید محمدزاده) تصادف می کند، بعدتر...فیلم داستان عذاب وجدان یک پزشک است که نمی تواند از کاری که کرده بگذرد و تا ته ماجرا را در می آورد، البته که داستان آن وجه سینمای فرهادی را دارد اما خب توانسته ماهیت و نگاه خود را فارغ کند، یعنی اگر چه ما یک قطب بالا و یک قطب پایین و مساله نامرادی های اجتماعی و اختلاف طبقانی را داریم، اما خب نگاه ماجرا مثبت است و فضای چرک کل فیلم با آبروداری از کلی آدم محترم تمام می شود. فیلم البته هدیه تهرانی هم دارد و نوید محمدرزاده ای که در چند سکانس با بازی درونی نشان می دهد که می تواند جور دیگری هم بازی کند.
    ​


    ​
    کیوسک: «آنگاه» جدید با موضوع «کتاب هفته» منتشر شده است. «آنگاه» واجد حیات ویژه ای در میان مطبوعات ایرانی است فصلنامه ای که با قطعی خاص و صفحه آرایی خاصتر و با مطالبی که مرعوب گرافیک نشده اند و کیفیتی منحصر به فرد دارند عرضه می شوند و هیچ نشانه ای از کم فروشی و سرهم بندی ندارند و آن هم در فرمی که در هر شماره فقط یک موضوع خاص را مد نظر قرار می دهد.​

    1590889_266.jpg

    «آنگاه» پیش از این «پیکان» را به عنوان یک ابژه خاطره انگیز سوژه کرده بود و از وجوه مختلف آن را بررسی کرده بود. «کانون پرورش فکری» از دیگر پرونده های خواندنی «آنگاه» ها گذشته بود و حالا هم «کتاب هفته»، که نام شاملو را در عرصه مطبوعات به یاد می آورد؛ مجله ای که فرهنگ ساز بود و نشان می داد وجه ژورنالیستی شاملو تا چه اندازه بی همتا بوده است، خوبیِ شماره های«آنگاه» این است که قابلیت آرشیو دارد و پرداخت همه جانبه دارد. «آنگاه» وزن مجلات رو کیوسک را به تنهایی بالا می برد.
    ​


    ​
    خورجین: «بی عشق»؛ یک زوج ساکن مسکو که در آستانه جدایی اند. بوریس(آلکسی روژین) مهربان و ریشو، از آن تیپ مردهای دوست داشتنی تقریبا غمگین و ژانیا(ماریانا اسپواک) زیبا و آتشین مزاج با یک نومیدی نهادینه شده درونی که هنوز در یک آپارتمان زندگی می‌کنند اما می‌کوشند هر چه زودتر آپارتمان را بفروشند. چون به سختی می‌توانند سه کلمه حرف متمدنانه میان خود رد وبدل کنند.​

    1590890_730.jpg

    فیلم الگوی درام های اجتماعی گزنده سینمای اروپای شرقی را دارد، کارگردان روسی با تمرکز روی یک خانواده سه نفره که فرزند خودشان را گمشده می بینند و به هزار توی زوال عشق در جامعه ای خفقان زده می پردازد، فیلم با ظرافت نشانمان می دهد که روابط در روسیه و بلکه در همه جای دنیا چگونه لابه لای نظام بوروکراتیک و زندگی به ظاهر مدرن شهری در حال فروپاشی است و فقدان یک بچه هم نمی تواند نور امیدی باشد برای همگرایی، فیلمی آرام و متین و قابل تامل.
    ​


    ​
    تماشاخانه: «خرده جنایت ها زن و شوهری» در اداره تئاتر روی صحنه می رود. شهلا حائری مترجم این نمایشنامه است که اریک امانوئل اشمیت محبوب در ایران آن را نوشته، رضا رمضانی آن را کارگردانی کرده و تبسم هاشمی حائری و رضا رمضانی در آن ایفای نقش می کنند.​

    1590891_356.jpg
    ​
    خلاصه داستان: مرد بر اثر حادثه ای مرموز دچار فراموشی شده. زن او را به خانه آورده و سعی می کندگذشته را بازسازی کند تا هویت مرد بازگردد اما در این میان حقایقی آشکار می گردد. این نمایش و اساسا این متن یکی از عاشقانه ترین های موجود است، اگر هـ*ـوس کرده اید با تخیل و تئاتر به فضایی رمانتیک و جدی بروید این نمایش انتخاب مناسبی است خصوصا اگر نمایشنامه کم حجم آن را مطالعه کرده باشید.​
    ​
     
    Behtina

    Behtina

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/11/08
    ارسالی ها
    22,523
    امتیاز واکنش
    65,135
    امتیاز
    1,290
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    طرب ای دل که نوبهار آمد/ از صبا بوی زلف یار آمد​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    آخرین پیشنهاد فرهنگی سال 96 با قبلی ها فرق دارد و پیشنهاداتی برای روزهای نوروز خواهد داشت. طبیعتا این پیشنهاد آمیخته با فانتزی است و صرفا بهانه ای است برای یادآوری برخی آثار خوب دور و نزدیک.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    یکم: روز اول سال یک فیلم شاد و سرحال ایرانی می چسبد، فیلمی که بارها دیده ایم اما از بس سرخوش است ارزش تماشای چند باره دارد؛ «اجاره نشین ها» مهرجویی را روز اول فروردین ببینید. در مورد کتاب هم «روزنامه سفر میمنت اثر ایالات متفرقه امریغ» اثر شاملو که یک کتاب سرخوش و طنازانه و کم حجم در وصف خلقیات ما ایرانی هاست با یک روایت دلچسب و روان. برای یکم فروردین البته موزیک های دورهمی پسند و شش و هشت حال هوای دیگری دارد، چه در جاده و چه در عید دیدنی!​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614694_266.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    دوم: روز دوم اما یک فیلم روسی ترو تازه را ببینید، فضای کار کمی غمگین است اما حال متقادتی دارد،«بی عشق» که همین امسال کاندید اسکار شد و فیلم تامل برانگیزی است. برای کتاب اما رمان و داستان کوتاه را کنار بگذارید و کمی علوم انسانی میل کنید «زنان سیبیلو ومردان بی ریش» کتابی است که به اندازه دیده نشده و سوژه جذابی هم دارد؛ نگرانی های جنسیتی ر مدرنیته ایرانی، کتاب هم روان است و هم کم حجم، موزیک اما آلبوم سهیل نفیسی را گوش کنید با کلی شعر خوب از شاملو و اخوان و....ورق زدن «همشهری داستان» نوروزی و برداشتن یک داستان کوتاه در آخر شب بدک نیست.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614695_279.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    سوم: ویژه نامه نوروزی هفته نامه «کرگدن» کلی داستان و روایت خواندنی دارد، یک تورقی کنید و بعد اگر حوصله ای ماند سریال «ندیمه» را ببینید، فضای تلخ و استبداد زده اش شاید کمی دمغتان کند، اما حیف است عید بی اندیشه بگذرد آن هم پس از سه روز، هر قسمت سریال 45 دقیقه است و می شود دو قسمت را یک جا دید، کل سریال ده قسمت است و فصل دوم آن هم به زودی می آید. برای موزیک هم یک غوطه ای بزنید در کارهای سپیده رئیس سادات که یاد پریسا را در موسیقی اصیل ایرانی زنده نگه داشته است.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1617024_150.jpg
    چهارم: کتاب «یک پرونده کهنه» رضا جولایی یکی از معدود کارهای جنایی موفق ادبیات داستانی ایران شده است، جولایی در این کتاب یک ترور سیـاس*ـی را دستمایه رمان خود قرار داده. ترور محمد مسعود، روزنامه‌نگار آزادی‌خواه و مدیر روزنامه مرد امروز، موضوع داستان جولایی است. کتاب 300 صفحه ای و مهیج. برای فیلم «سه بیلبورد» گزینه مناسبی است، ببینید چگونه سرکوب و خشونت می تواند نظم اجتماعی را به هم زند، برای هضم چنین روز تحلیلی و سنگینی شاید گوش دادن خوانندگان قدیمی لس آنجلسی و کمی خاطره بازی بد نباشد.    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614696_314.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    پنجم: ویژه نامه نوروزی«اعتماد» خیلی متفاوت تر از دیگران است، اگر حال و هوای سیر کردن در فضای سیـاس*ـی سالی که گذشت را دارید برای پنجمین روز انتخاب بدی نیست، کلی مصاحبه و تحلیل درجه یک سیـاس*ـی و اجتماعی متفاوت دارد. دو قسمت دیگر از «ندیمه» را ببینید که هم فضای سریال از یادتان نرود و با این اوصاف فیلم دیدن را بی خیال شوید. برای کتاب اما «ملکوت» بهرام صادقی پیشنهاد خوبی است خیلی کوتاه و خیلی درونی و متفاوت. همزمان با ملکوت کمی «نینوا»ی حسین علیزاده شاید بد نباشد.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614697_167.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    ششم: «مصادره» را در سینما ببینید. در مورد فیلم همین قدر بدانید که رضا عطاران وهومن سیدی در آن نقش پدر و پسر را بازی می کنند و فیلم فضایی نزدیک به نهنگ عنبر دارد، در مجموع فیلم سرخوش و بامزه ای است. برای کتاب اما رضا شکراللهی، کاری کرده کارستان او بدون وارد شدن به مباحث تخصصی، برخی ظرایف زبان فارسی روزمره را به زبان ساده و با کمی چاشنی طنز بیان کرده. مهمترین هدف نویسنده توجه دادنِ کاربر عامِ فارسی زبان به فکر کردن به واژه‌ها و اصطلاحات و نیز نگارش پاکیزه و شیوا در این یادداشت‌ها بوده . «مزخرفات فارسی» را بخوانید که متفاوت است در ماشین هم می شود ورقش زد آن هم فقط صد صفحه!​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614698_466.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    هفتم: اگر اهل فیلم سینما باشید مجله نوروزی «فیلم» پیشنهاد خوبی برای میانه ی نوروز است با پرونده ای درباره خیابان درسینمای ایران و یا سینمای خیابانی، «فیلم» البته کلیت حال و هوای سینما در سالی که گذشت را بررسی کرده است. مجله را خواندید و یا نخواندید، «دایی جان ناپلئون» را ببیند شاهکار خانوادگی و طنز و خوش ساخت ناصر تقوایی که هر دو قسمتش را می توانید در یک روز ببینید، کاری که هنوز هم مشابهش را نتوانسته اند در تلویزیون بسازند. برای موسیقی گریزی بزنید به کارهای قدیمی تر همایون شجریان و کمی حوصله کنید و تصنیف هایی مثل «شهر به شهر» را به نوش بکشید که عجیب متناسب با حال و هوای بهار است.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614699_900.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    هشتم: احتمالا «دایی جان ناپلئون» را ادامه خواهید داد و در این میان یکی از نمایشنامه های اریک امانوئل اشمیت هم می تواند انتخاب خوبی باشد عمدتا کم حجم و ملموس است مثل «خرده جنایت های زن وشوهری»، امتحانش کنید و ببینید چقدر دیالوگ های تمام آدم های دنیا شبیه هم هست با هر زبان و فرهنگی! برای فیلم هم «خرچنگ» را ببینید یک کار یونانی فانتزی و سیاه که بدجوری درذهنتان خانه می کند. شیرینی «دائی جان ناپلون» را خرچنگ از بین خواهد برد اما ارزشش را خواهد داشت، بعد ازتماشای فیلم به چیزهایی فکر میکنید که تازه خواهد بود.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614700_394.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    نهم: ویژه نامه نوروزی «خط خطی» بدک نیست و هر صفحه اش پنج دقیقه بیشتر زمان نمی گیرد، بخرید و در نوروز حظش را ببرید. برای کتاب هم «نامه به سیمین» ابراهیم گلستان، پیشنهاد خوبی می تواند باشد، دست‌خط های گلستان خطاب به سیمین دانشور..​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614701_831.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    نوشته پشت جلد کتاب: این مرد گفته است «کسی که قدیم را بفهمد جدید را حتما می‌فهمد یا متمایل است بفهمد.» با برهان خلف می‌توانی گفت آن کس که تازه را نمی‌فهمد قدیم را هم نفهمیده است. آن‌هایی که تازه را نفهمیدند قدیم را نفهمیدند، پرت می‌گفتند. آن‌هایی که عاجزند از فهم، سنت را به جای جست‌وجو، عادت را به جای فهم می‌گیرند. نمی‌دانند گیرکردگی میان لجن فرق داد با ثابت‌قدم بودن. نمی‌دانند زیبایی جداست از زیور. نمی‌دانند زندگی را نمی‌شود چپاند در تابوت. تابوت جای زندگی نمی‌شود باشد، هرچند تابوت را به عطر و خلعت و کافور و شال ترمه بیارایی. زندگی بیرون از آن برهنه می رقصد. البته فوتبالی ها چشمی هم به مسابقات لیگ برتر خواهند داشت و جشن قهرمانی احتمالی پرسپولیس!​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    دهم: نوروز به شکل دلهره آوری رو به پایان است و برای آن که حواستان پرت شود از روزهای رو به زوال نوروزی، کتاب «سیاست شادکامی» را ورقی بزنید و ببینید که نسبت ما با شادی در چه وضعیتی است و چرا در کشورهای در حال توسعه احساس غم زدگی بیشتر است، کتاب مسائل را به زبانی پژوهشی و دقیق بیان کرده است، مخصوصا از منظر اقتصادی. کمی موزیک شاید بتواند سنگینی قبلی را بشورد و ببرد، پس هر آن چه دل میخواهد گوش کنید و البته همخوانی هم، کمی ابتذال هم بد نیست. در روز دهم البته تماشای یک فیلم می تواند پکیجتان را کامل کند، مثلا تماشای یکی از آثار وودی آلن؛ «منهتن»، «آنی هال» و...همه ی آثار وودی آلن زبان شیرینی دارد و البته زندگی در آن جاریست.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614702_860.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    یازدهم: «لاتاری» را در سینما ببینید. فیلم البته فیلمفارسی است و نگاه سیـاس*ـی خیلی مدرنی ندارد اما به هرحال سرگرم کننده و جذاب است و در واقع سینماست و از اول تا آخر داستان آن کشش دارد، جواد عزتی و هادی حجازی فرو حمید فرخ نژاد و ساعد سهیلی و همه بازیگران کار خوب هستند. محض اطلاع «ندیمه» و «دایی جان ناپلئون» هم یادتان نرود و خب فرصتی هم برای دید و بازدیدهای عقب افتاده نوروزی بگذارید.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614703_194.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    دوازدهم: آلبوم «حرمان» امید نعمتی کار بدی از آب در نیامده او در واقع هویت پالت را با خودش حمل می کند و آن ها به هرحال موفق ترین فیوژن کارهای ایرانی هستند، گوشش کنید! برای فیلم انتخاب «کریمر علیه کریمر» انتخاب بدی نیست و فیلمی که درباره خانواده و برای خانواده است، در روزگار ضعف خانواده ها، تماشایش خیلی چیزها را یادآوری میکند. برای دوازدهم سری به آثار محمد طلوعی بزنید، در میان جوان ترهای ادبیات امروز ایران آثار قابل توجهی دارد خصوصا « آناتومی افسردگی» که فضای خوبی دارد.​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    1614704_233.jpg
    ​
    [/BCOLOR]
    [BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
    سیزدهم: نحوست سیزده را بدر کنید و تمام!​
    [/BCOLOR]
     
    برای ارسال پاسخ شما باید وارد سیستم شوید.
    تاپیک قبلی
    Behtina

    خلاء قانونی و عدم نظارت مشکل ساز شد؛ درآمد دلالان از سالن کنسرت
    تاپیک بعدی
    kiya dokht

    دستپخت جديد چيني ها براي بازار خودروی ايران +تصویر
    بالا