بانوی صخره ها (نسخه نگارخانه ملی لندن) اثر نقاش ایتالیایی لئوناردو داوینچی (۱۴۵۲ - ۱۵۱۹ میلادی)
بانوی صخرهها (به انگلیسی: Virgin of the Rocks) نامی است که بر روی دو اثر با ساختار و ترکیبی تقریباً مشابه نهاده شدهاست و هر دو به احتمال نزدیک به یقین از آثار نقاش، پیکرتراش، معمار، شاعر و نویسنده ایتالیایی لئوناردو داوینچی است.
این اثر، ملاقات عیسی مسیح در کودکی را با یحیی تعمید دهنده در جریان گریز
به مصر به تصویر کشیدهاست. در این اثر، مریم مقدس در حالی که در مرکز تصویر قرار گرفتهاست یحیی را به سمت عیسی مسیح راهنمایی میکند، عیسی تقریباً در مرکز تصویر روی زمین نشستهاست و با اشاره دست به یحیی برکت میدهد و روح القدس در هیبت یک دختر، در گوشهای شاهد این ماجراست.
بانوی صخرهها در دو نسخه با اختلاف زمانی تقریباً ۲۰ سال از یکدیگر کشیده شدهاند. نسخه قدیمی (دوشیزهٔ صخره ها یا Virgin of The Rocks) در موزه لوور پاریس و دیگری (عذرای صخره ها یا Madonna of The Rocks) در نگارخانه ملی لندن نگهداری میشود.
تابلویی که می بینید، اثر «ویسنت لوپز» نقاش اسپانیایی قرن 18 و روایت کنندۀ یکی از داستانهای تاریخ ایران باستان است.
در لغت نامۀ دهخدا زیر عنوان «پانته آ» بر اساس روایت «گزنفون» آمده است که:
هنگامی که مادها پیروزمندانه از جنگ شوش برگشتند، غنائمی با خود آورده بودند که بعضی از آنها را برای پیشکش به کورش بزرگ عرضه میکردند. در میان غنائم زنی بود بسیار زیبا و به قولی زیباترین زن شوش به نام پانتهآ که همسرش به نام «آبراداتاس» برای مأموریتی از جانب شاه خویش رفته بود.
چون وصف زیبایی پانتهآ را به کورش گفتند، کورش درست ندانست که زنی شوهردار را از همسرش بازستاند و حتی هنگامی که توصیف زیبایی زن از حد گذشت و به کورش پیشنهاد کردند که حداقل فقط یک بار زن را ببیند، از ترس این که به او دل ببازد، نپذیرفت. پس او را تا باز آمدن همسرش به یکی از نگاهبان به نام «آراسپ» سپرد.
اما اراسپ خود عاشق پانتهآ گشت و خواست از او کام بگیرد، به ناچار پانتهآ از کورش کمک خواست. کوروش آراسپ را سرزنش کرد و چون آراسپ مرد نجیبی بود و به شدت شرمنده شد و در ازا از طرف کوروش به دنبال آبراداتاس رفت تا او را به سوی ایران فرا بخواند.
هنگامی که آبرداتاس به ایران آمد و از موضوع با خبر شد، به پاس جوانمردی کوروش برخود لازم دید که در لشکر او خدمت کند.
میگویند هنگامی که آبراداتاس به سمت میدان جنگ روان بود پانتهآ دستان او را گرفت و در حالی که اشک از چشمانش سرازیر بود گفت: «سوگند به عشقی که میان من و توست، کوروش به واسطه جوانمردی که حق ما کرد اکنون حق دارد که ما را حقشناس ببیند. زمانی که اسیر او و از آن او شدم او نخواست که مرا بـرده خود بداند و نیز نخواست که مرا با شرایط شرم آوری آزاد کند بلکه مرا برای تو که ندیده بود حفظ کرد. مثل اینکه من زن برادر او باشم.»
آبراداتاس در جنگ مورد اشاره کشته شد و پانتهآ بر سر جنازۀ او رفت و شیون آغاز کرد. کوروش به ندیمان پانتهآ سفارش کرد تا مراقب باشند که خود را نکشد، اما پانتهآ در یک لحظه از غفلت ندیمان استفاده کرد و با خنجری که به همراه داشت، سینۀ خود را درید و در کنار جسد همسر به خاک افتاد و ندیمه نیز از ترس کورش و غفلتی که کرده بود، خود را کشت.
هنگامی که خبر به گوش کوروش رسید، بر سر جنازه ها آمد. از این روی اگر در تصویر دقت کنید دو جنازۀ زن میبینید و یک مرد و باقی داستان که در تابلو مشخص است و بدین گونه است که کسی با نیکنامی در تاریخ جاودانه میشود.
Artist: René Magritte
Completion Date: 1933
Place of Creation: Brussels, Belgium
Style: Surrealism
Perio Brussels pre-war and war years
Genre: symbolic painting
Technique: oil
Material: canvas
Gallery: Musée René Magritte, Brussels, Belgium
"ورقبازان" یکی از آثار نمادین پست امپرسیونیسم است که بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۲ میلادی توسط نقاش فرانسوی، پل سزان (۱۸۳۹ - ۱۹۰۶ میلادی) خلق شد. این اثر یکی از پنج کار تقریبا مشابه نقاش است که در آنها، عدهای مرد را در کافهای در حال بازی کردن با ورق نشان میداد.
سزان در زمره هنرمندانی قرار میگیرد که با آثارشان پلی میان امپرسیونیسم اواخر قرن نوزدهم میلادی و
کوبیسم اوایل قرن بیستم ایجاد کردند و در این میان، سزان پیشتاز انقلاب هنری مدرن در آبستره به حساب میآید.
در این نسخه از ورق بازان، بتری نوشید*نی روی میز که با سوسوی انعکاس نور سفید رنگش کاملا مشخص است، کمپوزیسیون کار را به دو بخش رنگ بندی تیره و روشن اجزای تشکیل دهنده اثر تقسیم میکند طوری که حالت قرارگیری کلاهها و لبههای آن بر سر دو مرد را نیز رعایت کرده باشد. ورق بازان سزان، تنها پرترهای ساده از دو مرد در حال بازی با ورق نیست، بلکه استدلالی از اختلاف پنهانی کاربرد حجم و رنگ در نقاشی به زبان خود نقاش است. استدلالی که گاه او را از جمع امپرسیونیستها جدا و در زمره هنرمندان آبستره قرار میدهد.
نیلوفرهای آبی (Water Lilies) اثری از کلود مونه. این اثر که در خلال سالهای ۱۹۱۴ - ۱۹۱۷ میلادی کشیده شدهاست
نیلوفرهای آبی مجموعهای شامل ۲۵۰ اثر از نقاش فرانسوی، کلود مونه (۱۸۴۰ - ۱۹۲۶ میلادی) و بنیانگذار سبک دریافتگری (امپرسیونیسم) است. وی این آثار را در نیمه دوم زندگیش با الهام از برکهای که در باغ خانهاش در روستای گیورنی (در ساحل شرقی رودخانه سن و در ۸۰ کیلومتری غرب پاریس) قرار داشت، کشید.
این اثر یک نمونه منحصر به فرد از مجموعه نیلوفرهای آبی این نقاش به شمار میرود که تاکیدی بر ماهیت دریافتگری بودن سبک کار نقاش است. بر خلاف دیگر آثار مونه (آن دسته از آثاری که در نیمه دوم زندگیش و در گیورنی خلق شدهاست) که پرداختِ نقاش به جزئیات اثر غیر قابل انکار است، در این اثر مونه به میزان قابل توجهی از ریزه کاریهای کار کاستهاست و با زبانی ساده، دریافت خود از آسمانی آبی، انعکاس و سطح آب را عرضه کردهاست.
این اثر که در خلال سالهای ۱۹۱۴ - ۱۹۱۷ میلادی کشیده شدهاست، هم اکنون در موزه هنرهای زیبای سانفرانسیسکو نگهداری میشود.
تابلوی برکه نیلوفرهای آبی از کلود مونه در ژوئن ۲۰۰۸ میلادی در حراجی کریستی در لندن به قیمتی حدود ۸۰ میلیون دلار فروخته شد. این بالاترین رقمی است که تاکنون برای اثری از مونه پرداخت شده است. حراجی کریستی تخمین زده بود که تابلوی «برکه نیلوفرهای آبی» حدود ۴۷ میلیون دلار فروخته شود. هویت خریدار این اثر اعلام نشده است