مردم در اولین شنبه سال جدید به دامن صحرا و بیابان می رفتند و در اولین شنبه سال با نشاط و سر و حال به تفریح می رفتند و به ان اهمیت می دادند بیشترین جایی که می رفتند دامنه کوه قبله ،پای رودخانه و پای اشکتون ،زیر گلو ،چل چشمه ،و براق و بدره و گود بنگو و چهل برکه
سبزه گره زدن نیز در روز های شنبه اول سال و سیزده بدر انجام می گرفت و مردم با نیت نمودن برای باز شدن گره از مشکلات و باز شدن بخت دختران و پسران جوان اقدام به گره زدن سبزه های بیابان می نمودند و بیشتر به خواسته هایشان می رسیدند و این رسیدن را به چشم گره زدن سبزه می دانستند .
این رسم نیز مانند کماچ پختن از چند روز قبل از عید شروع می شد و نان شیرین خشمزگی عید را به همراه داشت که از ارد گندم ،شیره شکر ،شیر ،زعفران ،روغن،وانیل ،درست میشد که به شکلهای چهار گوش و لوزی نیز درست میشد و شکل قدیمی ان ساده و چهار گوش بود،.
رسم سمنو پختن نیز بسیاری از خانواده ها به ان ارج مینهند و اقدام به پختن ان می نمودند .که همیشه می گفتند .
سمنو جان من است
سمنو شیره ی دندان من است
سمنو چندین روز قبل از عید با به اب ریختن گندم شروع می شد و دانه های گندم که جوانه می زدند با کوبیدن انها و اضافه کردن متخلفات مخصوص خودش ور ییک دیگ بزرگ درست می کردند و به همه ی همسایه ها و اقوام می دادند و سمنو نیز از ارقام مخصوص نوروز می باشد .
مردم این منطقه چند روز مانده به ایام عید نوروز اقدام به پختن کماچ که ای ارد گندم ،شیر،زعفران ،هل،میخک،دارچین،وانیل،پودر نارگیل ،روغن،وافزودنیهای دیگر می بود می کردند به خصوص خانواده هایی که داماد تازه وارد جمع خانوادگی انها شده بود .
رسم انداختن سفره عید به این گونه بود که سفره ایی در یک اتاق بزرگ می انداختند و با قرار دادن میوه و سیرینب و تخمه و دیگر متخلفات از مهمانهایی که برای عید مبارکی امده بودند و چند دقیقه ایی هم بیشتر نمی ماندند پذیرایی می کردند .
رسم چهار شنبه سوری یا همان چهار شنبه اخر سال مردم با اتیش کردن و پریدن از روی ان می گفتند که زردی ما به تو و سرخی تو به ما
و با این گفته چهار شنبه اخر سال خود را به شادی و سرور می پرداختند
این رسم از دیرباز در ایج مرسوم بوده است و چند روز مانده به نوروز مردم خانه تکانی می کنند و تمام فرش و پتو و دیگر چیزها را می شویند و خانه را هز گرد و غبار می زدایند و با پاکیزه گی به استقبال سال نو می روند