سیده آمین ارمان
کاربر نگاه دانلود
تا این مرحله از آموزش، برنامه نویسان مبتدی با تعدادی Keyword ها یا کلید واژگان آشنا شده اند که هر کدام از آن ها در زبان برنامه نویسی جاوا دارای معنی خاصی می باشند و چنانچه بخواهیم یک زبان برنامه نویسی مثل جاوا را به خوبی درک کنیم، می بایست با این کلید واژگان زبان جاوا کاملاً آشنا باشیم. برای روشن تر شدن این مطلب، زبان برنامه نویسی جاوا را با زبانی که به آن مکالمه می کنیم مقایسه می کنیم.
در واقع، زبان فارسی که ما به آن تکلم می کنیم از دستور زبان که در برگیرنده تعدادی قاعده و قانون است و همچین تعداد زیادی واژه تشکیل شده است. این واژگان فارسی بر اساس قواعد خاصی می توانند در کنار یکدیگر قرار گیرند تا بتوانیم از آن طریق با یکدیگر ارتباط برقرار سازیم. در حقیقت زبان برنامه نویسی جاوا هم مثل زبان فارسی از یکسری قواعد، اسم و غیره تشکیل شده است و برای آن که بخش های مختلف یک برنامه جاوا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار سازند، می بایست این اصول کاملاً مد نظر قرار داده شوند.
کسانی که زبان برنامه نویسی جاوا را توسعه داده اند قوانین و اسامی خاصی را برای بخش های مختلف زبان جاوا در نظر گرفته و در این زبان برنامه نویسی گنجانده اند. به عنوان مثال از قواعد و قوانین جاوا می توان به قرار دادن ; در انتهای هر دستور اشاره کرد که در صورتی که فراموش کنیم آن را بنویسیم گویی فراموش کرده ایم جمله ای که در یک نامه فارسی نوشته ایم را با قرار دادن یک نقطه به پایان برسانیم
هشدار
شاید اگر در نوشتن یک نامه، فراموش کنیم که نقطه گذاری کنیم و هیچ مشکلی هم پیش نیاید، اما در زبان برنامه نویسی جاوا قواعد گرامری خیلی سخت گیرانه تر بوده و چنانچه فراموش کنیم یک ; در انتهای دستورات قرار دهیم، برنامه ای که نوشته ایم اجرا نخواهد شد!
قواعد زبان برنامه نویسی جاوا خیلی گسترده نیستند اما زیر ساخت های تشکیل دهنده این زبان برنامه نویسی که در برگیرنده کلید واژگان زبان برنامه نویسی جاوا نیز می باشند خیلی گسترده هستند و بیش از ۴۰۰۰ عنوان را شامل می شود که با انتشار هر نسخه جدید جاوا تعدادی هم به این لیست گسترده اضافه خواهد شد اما خبر امیدوار کننده این است که شما به عنوان یک برنامه نویس جاوا نیازی به حفظ کردن کلیه این کلید واژگان نداشته و با توجه به نیازی که از زبان جاوا دارید همان ابزارها را به کار خواهید گرفت که در طول زمان ملکه ذهن شما خواهند شد. بخش های تشکیل دهنده ی API جاوا به سه دسته تقسیم می شود که عبارتند از: Keyword, Identifier, API Identifier. توجه داشته باشیم که API مخفف واژگان Application Programming Interface است.
در حقیقت Keyword به واژه ای در جاوا اطلاق می شود که همواره دارای معنای ثابتی است و هیچ فرقی هم نمی کند که در کجای برنامه مورد استفاده قرار گیرد. به طور مثال واژه میز در زبان فارسی همواره دارای معنای ثابتی است و هیچ فرقی هم نمی کند که توسط چه کسی مورد استفاده قرار گیرد. در زبان برنامه نویسی جاوا، Boolean یک Keyword است و همواره داری معنای ثابتی است. از دیگر Keyword های جاوا می توان به if, else, char اشاره کرد.
در زبان جاوا Identifier به واژه ای اطلاق می شود که ما برای نامیدن چیزی در نظر می گیریم. در پروژه ساخت اولین برنامه جاوا، ما برای متغیر خود نام text را در نظر گرفتیم. در واقع text یک واژه از نوع Identifier می باشد و این در حالی است که ما می توانستیم به جای واژه text از واژگان دیگری همچون sample, tester, myString, aliString نیز استفاده کنیم. چنانچه بخواهیم زبان برنامه نویسی جاوا را با زبان فارسی مقایسه کنیم، می توان گفت که واژگانی از قبیل اشکان، کیانا، احسان و غیره از نوع Identifier می باشند.
حال نوبت به توضیح پیرامون API Identifier می رسد که امیدواریم با این توضیح، مفهوم آن کاملاً روشن گردد. در زبان فارسی یکسری واژگان هستند که از نوع Identifier می باشند و به عبارتی یکسری نام هستند که به چیزی اطلاق می شوند اما این گروه از واژگان در طول زمان نهادینه شده و پس از مدتی صرفاً به یک چیز خاص اطلاق می شوند مثل مولوی که ابتداً یک واژه از نوع Identifier بوده اما پس از گذشت زمان به یک Identifier خاص تبدیل شده که فقط و فقط به شاعر بزرگ ایرانی اطلاق می شود. در زبان برنامه نویسی جاوا تعدادی واژه وجود دارند که اصطلاحاً به آن ها API Identifier گفته می شود. درست است که این گروه از واژگان یکسری واژه معمولی هستند ولی از آنجا که پایه ریزان زبان برنامه نویسی جاوا و توسعه دهندگان این زبان به کرات از آن ها استفاده کرده اند، تبدیل به واژگانی شده اند که فقط و فقط به یک چیز خاص اشاره دارند و عملکردی همانند واژه مولوی دارند. برخی از این واژگان عبارتند از String, main, System, out, println
در واقع، زبان فارسی که ما به آن تکلم می کنیم از دستور زبان که در برگیرنده تعدادی قاعده و قانون است و همچین تعداد زیادی واژه تشکیل شده است. این واژگان فارسی بر اساس قواعد خاصی می توانند در کنار یکدیگر قرار گیرند تا بتوانیم از آن طریق با یکدیگر ارتباط برقرار سازیم. در حقیقت زبان برنامه نویسی جاوا هم مثل زبان فارسی از یکسری قواعد، اسم و غیره تشکیل شده است و برای آن که بخش های مختلف یک برنامه جاوا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار سازند، می بایست این اصول کاملاً مد نظر قرار داده شوند.
کسانی که زبان برنامه نویسی جاوا را توسعه داده اند قوانین و اسامی خاصی را برای بخش های مختلف زبان جاوا در نظر گرفته و در این زبان برنامه نویسی گنجانده اند. به عنوان مثال از قواعد و قوانین جاوا می توان به قرار دادن ; در انتهای هر دستور اشاره کرد که در صورتی که فراموش کنیم آن را بنویسیم گویی فراموش کرده ایم جمله ای که در یک نامه فارسی نوشته ایم را با قرار دادن یک نقطه به پایان برسانیم
هشدار
شاید اگر در نوشتن یک نامه، فراموش کنیم که نقطه گذاری کنیم و هیچ مشکلی هم پیش نیاید، اما در زبان برنامه نویسی جاوا قواعد گرامری خیلی سخت گیرانه تر بوده و چنانچه فراموش کنیم یک ; در انتهای دستورات قرار دهیم، برنامه ای که نوشته ایم اجرا نخواهد شد!
قواعد زبان برنامه نویسی جاوا خیلی گسترده نیستند اما زیر ساخت های تشکیل دهنده این زبان برنامه نویسی که در برگیرنده کلید واژگان زبان برنامه نویسی جاوا نیز می باشند خیلی گسترده هستند و بیش از ۴۰۰۰ عنوان را شامل می شود که با انتشار هر نسخه جدید جاوا تعدادی هم به این لیست گسترده اضافه خواهد شد اما خبر امیدوار کننده این است که شما به عنوان یک برنامه نویس جاوا نیازی به حفظ کردن کلیه این کلید واژگان نداشته و با توجه به نیازی که از زبان جاوا دارید همان ابزارها را به کار خواهید گرفت که در طول زمان ملکه ذهن شما خواهند شد. بخش های تشکیل دهنده ی API جاوا به سه دسته تقسیم می شود که عبارتند از: Keyword, Identifier, API Identifier. توجه داشته باشیم که API مخفف واژگان Application Programming Interface است.
در حقیقت Keyword به واژه ای در جاوا اطلاق می شود که همواره دارای معنای ثابتی است و هیچ فرقی هم نمی کند که در کجای برنامه مورد استفاده قرار گیرد. به طور مثال واژه میز در زبان فارسی همواره دارای معنای ثابتی است و هیچ فرقی هم نمی کند که توسط چه کسی مورد استفاده قرار گیرد. در زبان برنامه نویسی جاوا، Boolean یک Keyword است و همواره داری معنای ثابتی است. از دیگر Keyword های جاوا می توان به if, else, char اشاره کرد.
در زبان جاوا Identifier به واژه ای اطلاق می شود که ما برای نامیدن چیزی در نظر می گیریم. در پروژه ساخت اولین برنامه جاوا، ما برای متغیر خود نام text را در نظر گرفتیم. در واقع text یک واژه از نوع Identifier می باشد و این در حالی است که ما می توانستیم به جای واژه text از واژگان دیگری همچون sample, tester, myString, aliString نیز استفاده کنیم. چنانچه بخواهیم زبان برنامه نویسی جاوا را با زبان فارسی مقایسه کنیم، می توان گفت که واژگانی از قبیل اشکان، کیانا، احسان و غیره از نوع Identifier می باشند.
حال نوبت به توضیح پیرامون API Identifier می رسد که امیدواریم با این توضیح، مفهوم آن کاملاً روشن گردد. در زبان فارسی یکسری واژگان هستند که از نوع Identifier می باشند و به عبارتی یکسری نام هستند که به چیزی اطلاق می شوند اما این گروه از واژگان در طول زمان نهادینه شده و پس از مدتی صرفاً به یک چیز خاص اطلاق می شوند مثل مولوی که ابتداً یک واژه از نوع Identifier بوده اما پس از گذشت زمان به یک Identifier خاص تبدیل شده که فقط و فقط به شاعر بزرگ ایرانی اطلاق می شود. در زبان برنامه نویسی جاوا تعدادی واژه وجود دارند که اصطلاحاً به آن ها API Identifier گفته می شود. درست است که این گروه از واژگان یکسری واژه معمولی هستند ولی از آنجا که پایه ریزان زبان برنامه نویسی جاوا و توسعه دهندگان این زبان به کرات از آن ها استفاده کرده اند، تبدیل به واژگانی شده اند که فقط و فقط به یک چیز خاص اشاره دارند و عملکردی همانند واژه مولوی دارند. برخی از این واژگان عبارتند از String, main, System, out, println
