عکاسی آموزش نکته برای عکاسی بهتر از پرندگان جنگل

[@nicedavil]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

پرندگان برای چشم ها خوشایند هستند، و طبیعی است که بخواهید از آنها با دوربین خود عکس بگیرید. با این حال، هنگامی که شروع به عکاسی بیشتر و بیشتر می کنید، متوجه خواهید شد که هر محیطی چالش های خودش را دارد، و بنابراین هر یک از آنها به رویکرد منحصر به فردی نیاز دارد. در این مقاله ۵ نکته برای بهبود عکاسی از پرنده ها در جنگل ها به شما عزیزان آموزش می دهیم. حتی اگر قصد ندارید از پرندگان در جنگل عکس بگیرید، این مقاله را مطالعه نمایید، چراکه نکات خیلی مفیدی را در زمینه عکاسی از پرندگان به شما آموزش می دهد. از تنظیمات دوربین گرفته تا نور و پس زمینه.

طوطی تاج قرمز

پرنده ها اغلب در جنگل ها به تعداد فراوان یافت می شوند، اما به سرعت در مکان های تاریک حرکت می کنند، که عکاسی از آنها را واقعا دشوار می کند. در این آموزش عکاسی از پرندگان چند نکته ارائه شده که من آنها را در طول زمان هایی که در جنگل ها گذراندم جمع آوری کرده ام؛ امیدوارم بتوانند به شما کمک کنند تا از سفرهای خود بیشترین بهره را ببرید و در عکاسی از پرنده ها پیشرفت کنید.

 

[@nicedavil]

۱
منتظر روزهای ابری باشید
نور در عکاسی همه چیز است، و عکاسی از پرندگان نیز از این قضیه مستثنی نیست. در حالت ایده آل، شما باید در طول ساعت طلایی (مدتی بعد از طلوع یا مدتی قبل از غروب خورشید) از پرندگان عکس بگیرید. با این حال، در صورت عکاسی در این زمان، با دو مانع عمده روبرو خواهید شد. اول از همه، طلوع و غروب خورشید ممکن است به داخل جنگل نرسند، به خصوص اگر در دره ای باشید که به شمال یا جنوب باز شود. تا زمانی که نور صبحگاهی به آن پایین برسد، ممکن است شدید و غیر جذاب شود.

دوم، پرندگان جنگل ممکن است به اندازه مثلا پرندگان آبزی قابل پیش بینی نباشند، و شما به شانس بیشتری برای پیدا کردن یک پرنده در جای مناسب در زمان مناسب قبل از این که نور شدید شود، نیاز داشته باشید.

از طرف دیگر، عکاسی در طول یک روز آفتابی کنتراست(تضاد بین روشنایی و تاریکی) بسیار بیشتری ایجاد می کند؛ نور آفتاب روی برگ ها به نقاط روشن تبدیل می شود، شاخه ها سایه های زشتی بر روی سوژه شما می اندازند، و به طور کلی، تمام مسائل عمومی مربوط به عکاسی در طول روز در جنگل نیز وجود دارد… مگر این که در یک روز ابری به آنجا بروید.

اگر یک روز ابری باشد، کنتراست کاهش می یابد، نور نرم می شود، و فضای کلی برای سوژه شما بسیار دلپذیرتر خواهد بود.

به عنوان مثال، اینها دو عکس از یک پرنده هستند؛ یک بلبرد نیوزیلندی. عکس اول در یک روز آفتابی گرفته شد و نمونه ای از تمام مسائل مورد بحث در بالا (کنتراست زیاد) را نشان می دهد. به سایه شاخه ها بر روی صورت پرنده و نقاط روشن روی درخت توجه کنید. من تصویر دوم را در یک روز ابری زمانی که نور نرمتر و یکنواخت تر بود، گرفتم.

بلبرد نیوزیلندی در یک روز آفتابی

بلبرد نیوزیلندی در یک روز ابری

 

[@nicedavil]

۲
از ایزوی بالا استفاده کنید
زیر سایبان، تاریک تر از یک فضای باز است. اگر در یک روز ابری عکس بگیرید، هوا تاریک تر از یک روز آفتابی خواهد بود. بنابراین، مانند هر موقعیت دیگری، باید تنظیمات دوربین خود را با شرایط تطبیق دهید.

اولین نکته ای که باید اشاره کنم این است که به سرعت شاتر چندان بالایی نیاز ندارید، به خصوص اگر یک لنز تثبیت شده داشته باشید.
اگرچه خوب است که به خاطر داشته باشید، شما می توانید از سرعت شاتر کمتر یا آهسته تر از ۱/۲۵۰ ثانیه یا حتی ۱/۲۰۰ ثانیه نیز استفاده کنید و هنوز هم عکس های عالی بگیرید! این کار به تمرین نیاز دارد، چون شما باید بسیار با ثبات و بی حرکت باشید، اما امکان پذیر است. پرندگان سریع حرکت می کنند، اما هنگامی که بر روی یک شاخه می نشینند، تنها برای مدت کوتاهی بی حرکت می مانند؛ در لحظه مناسب چند عکس پشت سر هم بگیرید، و سعی کنید کادربندی خوبی داشته باشید.

مورد دیگری که من دوست دارم بر روی آن تمرکز کنم، ایزو(ISO) است. باز هم، شما باید ایزوی خود را خیلی بیشتر از آنچه فکر می کنید افزایش دهید. من متوجه شده ام که اگر پرنده شما به خوبی در فوکوس باشد، حالت دانه دانه یا نویز فقط در پس زمینه مشکل ساز می شود، که به راحتی می توانید آن را حذف کنید ).

به عنوان مثال، من با دوربین کراپ سنسور (کانن ۷DII) عکس می گیرم، و شنیده ام که افرادی با همین دوربین به من می گویند که از ایزو ۸۰۰ بالاتر نمی روند. در جنگل، من دوست دارم ایزو را تا ۳۲۰۰ افزایش دهم. البته، شما نباید انتظار کیفیت تصویری مانند کیفیت تصویر ایزو ۱۰۰ را داشته باشید، اما هنوز هم می توانید تصاویری که دوست دارید را بگیرید. کاربران دوربین های فول فریم در این زمینه انعطاف پذیری بیشتری دارند.

عکس گرفته شده از عسل خوار زرده ای در ایزو ۳۲۰۰ با دوربین کانن ۷DII

 

[@nicedavil]

۳
در مُد اولویت دیافراگم با ایزوی خودکار عکس بگیرید
پرندگان، به خصوص پرنده های آوازخوان، سریع حرکت می کنند. شما وقت کافی برای استفاده از مُد نوردهی دستی یا M را نخواهید داشت.

من عکاسی از پرندگان را اغلب با مُد دستی انجام می دهم، اما استفاده از مُد نوردهی نیمه خودکاری مثل اولویت دیافراگم (Av یا A) هم اگر به شما کمک می کند عکس های شگفت انگیز بگیرید، هیچ اشکالی ندارد!

با این حال، شما باید به دوربین خود کمک کنید. اجازه دهید دوربین تصمیم بگیرد که از چه ایزویی می خواهد استفاده کند

دیافراگم تنها چیزی است که شما باید در مورد آن تصمیم بگیرید. من شخصا، با لنز زوم کانن ۱۰۰-۴۰۰mm، ترجیح می دهم با دیافراگم f/6.3 عکس بگیرم، چون به نظر من واضح تر یا شارپ تر از وقتی است که دیافراگم کاملا باز است. با این حال، در شرایط بسیار تاریک، تا f/5.6 (بیشینه گشودگی یا دیافراگم ماکسیمم در فاصله کانونی ۴۰۰mm لنز زوم من) پایین می روم. به یاد داشته باشید، هر چه دیافراگم بازتر باشد، تصویر روشن تر می شود