آیدا.ف
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
پهن پیکرترین هواپیمای جهان ساخته شد تا بتواند در یک پروژه فضایی به کار بـرده شود
شاید بتوان گفت هیچ وسیله و ماشینی را در آسمان و حتی روی زمین نمی‌توان یافت که شبیه به آنتونوف ۲۲۵ باشد. این غول سیبریایی آنقدر بزرگ است که بویینگ ۷۴۷ و هواپیمای پهن‌پیکر C-۵A Galaxy متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در برابر آن کوتوله جلوه می‌کنند. با این هواپیما می‌توان قشونی را برای مبارزه به میدان نبرد اعزام کرد یا آنقدر مواد غذایی با آن حمل کرد که برای جلوگیری از یک قحطی محتمل کافی باشد.
اما نکته عجیب اینجاست که این هواپیمای پهن‌پیکر نه برای اهداف خصمانه همچون جنگ و نه برای اهداف بشردوستانه‌ای مانند حمل کمک‌های هلال احمر ساخته شد. اتحاد جماهیرشوروی در سرد‌ترین سال‌های جنگ سرد به فکر ساختن این هواپیما افتاد.
این غول پرنده به‌عنوان یک یدک‌کش هوابرد و در راستای برنامه شاتل فضایی شوروی موسوم به بوران که پس از فروپاشی نظام کمونیستی از بین رفت، طراحی شده بود. ناتو، آنتونوف ۲۲۵را با وجود فقدان تسلیحات، با نام و کد نظامی «قزاق» می‌شناسند.
«مریا» نام مستعاری بود که سازندگان هواپیما برای آن انتخاب کردند. تاریخ نشان می‌دهد انتخاب این نام بسیار درست و مناسب بود. مریا در زبان اکراینی به معنای رویاست و آنتونوف ۲۲۵ حتی تا امروز مثل یک رویا دست‌نیافتنی است.
به پیروی از سنتی که در زمان جنگ سرد بر اتحاد جماهیر شوروی حاکم بود و سردمداران علاقه داشتند بزرگ‌ترین‌ها در جهان متعلق به کشور آنها باشد، آنتونوف ۲۲۵ به گونه‌ای طراحی شد تا بتواند دو برابر باری را که بویینگ ۷۴۷ می‌توانست حمل کند، جابه‌جا کند. ابعاد آنتونوف ۲۲۵ بسیار گیج‌کننده و سرسام‌آور است و فاصله نوک هواپیما تا دم و فاصله نوک بال‌ها از یکدیگر نزدیک به ابعاد یک زمین فوتبال است. حداکثر وزن هواپیما هنگام بلندشدن از زمین می‌تواند تا حدود ۶۰۰ تن باشد که حدودا ۵۰ درصد سنگین‌تر از وزن یک هواپیمای C-۵A با کل بار قابل حمل توسط آن است. برای به پرواز درآمدن چنین هواپیمای غول‌پیکری در آسمان، مهندسان اکراینی از شش موتور جت توربوفن ZMKB Progress Lotarev استفاده کردند.
تنها پس از سه سال و نیم کار روی این هواپیما مریا نخستین سفر خود را در زمستان ۱۳۶۶ آغاز کرد. کمتر از یک سال بعد دیوار برلین فرو ریخت و با فروپاشی آن، اتحاد جماهیر شوروی هم تجزیه شد. پس از تجزیه اتحاد جماهیر شوروی، اکراین به یک جمهوری مستقل تبدیل شد و کمپانی Antonov Design Bureau ـ که در اکراین مستقر بود ـ هم به سرنوشتی جدید دچار شده و با این تغییرات آینده آنتونوف ۲۲۵ در هاله‌ای از ابهام فرو رفت.
شاید بتوان گفت هیچ وسیله و ماشینی را در آسمان و حتی روی زمین نمی‌توان یافت که شبیه به آنتونوف ۲۲۵ باشد. این غول سیبریایی آنقدر بزرگ است که بویینگ ۷۴۷ و هواپیمای پهن‌پیکر C-۵A Galaxy متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در برابر آن کوتوله جلوه می‌کنند. با این هواپیما می‌توان قشونی را برای مبارزه به میدان نبرد اعزام کرد یا آنقدر مواد غذایی با آن حمل کرد که برای جلوگیری از یک قحطی محتمل کافی باشد.
اما نکته عجیب اینجاست که این هواپیمای پهن‌پیکر نه برای اهداف خصمانه همچون جنگ و نه برای اهداف بشردوستانه‌ای مانند حمل کمک‌های هلال احمر ساخته شد. اتحاد جماهیرشوروی در سرد‌ترین سال‌های جنگ سرد به فکر ساختن این هواپیما افتاد.
این غول پرنده به‌عنوان یک یدک‌کش هوابرد و در راستای برنامه شاتل فضایی شوروی موسوم به بوران که پس از فروپاشی نظام کمونیستی از بین رفت، طراحی شده بود. ناتو، آنتونوف ۲۲۵را با وجود فقدان تسلیحات، با نام و کد نظامی «قزاق» می‌شناسند.
«مریا» نام مستعاری بود که سازندگان هواپیما برای آن انتخاب کردند. تاریخ نشان می‌دهد انتخاب این نام بسیار درست و مناسب بود. مریا در زبان اکراینی به معنای رویاست و آنتونوف ۲۲۵ حتی تا امروز مثل یک رویا دست‌نیافتنی است.
به پیروی از سنتی که در زمان جنگ سرد بر اتحاد جماهیر شوروی حاکم بود و سردمداران علاقه داشتند بزرگ‌ترین‌ها در جهان متعلق به کشور آنها باشد، آنتونوف ۲۲۵ به گونه‌ای طراحی شد تا بتواند دو برابر باری را که بویینگ ۷۴۷ می‌توانست حمل کند، جابه‌جا کند. ابعاد آنتونوف ۲۲۵ بسیار گیج‌کننده و سرسام‌آور است و فاصله نوک هواپیما تا دم و فاصله نوک بال‌ها از یکدیگر نزدیک به ابعاد یک زمین فوتبال است. حداکثر وزن هواپیما هنگام بلندشدن از زمین می‌تواند تا حدود ۶۰۰ تن باشد که حدودا ۵۰ درصد سنگین‌تر از وزن یک هواپیمای C-۵A با کل بار قابل حمل توسط آن است. برای به پرواز درآمدن چنین هواپیمای غول‌پیکری در آسمان، مهندسان اکراینی از شش موتور جت توربوفن ZMKB Progress Lotarev استفاده کردند.
تنها پس از سه سال و نیم کار روی این هواپیما مریا نخستین سفر خود را در زمستان ۱۳۶۶ آغاز کرد. کمتر از یک سال بعد دیوار برلین فرو ریخت و با فروپاشی آن، اتحاد جماهیر شوروی هم تجزیه شد. پس از تجزیه اتحاد جماهیر شوروی، اکراین به یک جمهوری مستقل تبدیل شد و کمپانی Antonov Design Bureau ـ که در اکراین مستقر بود ـ هم به سرنوشتی جدید دچار شده و با این تغییرات آینده آنتونوف ۲۲۵ در هاله‌ای از ابهام فرو رفت.
