ارتشی که برای هیچ ساخته شده بود!

[Elka Shine]

حمله متفقین به ایران و شکست ایران در چند ساعت گواه این است که ارتش رضاشاهی تنها برای سرکوب های داخلی ساخته شده بود و امنیتی که رضاشاه از آن دم می زد بیشتر در حفاظت از او در مقابل مخالفانش معنا داشت. کم نبودند مردانی که منتظر فرمان نبرد یا متفقین بودند؛ اما آیا رجال سیـاس*ـی ایران در آن برهه زمانی جرات و جسارت اعلام این فرمان را داشتند؟ عبارات زیر نشان می دهد که با حمله متفقین چه بر سر ارتش ایران آمد؛ عباراتی که مبتنی بر یک قیاس تفاوتهای یک ارتش مردمی و یک ارتش عغیرمردمی را نشان می دهد:

«سر لشکر ابراهیم معزی که در آن هنگام سرگرد ارتش و فرمانده ی پادگان سلطنت آباد بود چون با برادرم مرحوم احمد مهران دوستی داشت یک روز غروب برافروخته به خانه ی او در کوچه ی نظامیه آمد و در حالی که چهره اش قرمز شده بود با عصبانیت می گفت: سه روز است من به سربازان تحت فرماندهی خود غذا ندارم بدهم و پشت دروازه ی تهران هنوز یک لقمه غذای سرد یا گرم از گلوی آنان پایین نرفته و در حال و وضعی که هواپیماهای دشمن بالای سرم پرواز می کنند و سربازها انگشت روی ماشه ی تفنگ یا مسلسل دارند مرتب از من می پرسند که آیا اجازه ی تیرانداز داریم؟ و من ناچار باید جواب دهم دستور است که تیراندازی نکنید! او خیلی ناراحت بود که این ارتش را پس برای چه روز درست کرده اند. مگر برای این نبود که طی مدت بیست سال ارتش تجهیز شده بود تا در چنین وقتی از خاکمان در مقابل دشمن دفاع کند؟ و حال بنده مقایسه می کنم طی هشت سال دفاع مقدس یک روز هم نشد سربازان و نیروهای مختلف ما اعم از ارتشی ، سپاهی یا بسیجی در طول جبهه ی طولانی در مرز عراق گرسنه بمانند و پشیمانی در پشت جبهه ضعیف باشد.»