همدان امامزاده حسین (همدان)

[❤ASAL_M❤]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

امامزاده حسین معروف به شاهزاده حسین نیز نامیده می‌شود به فاصله‌ای اندک از میدان امام در ابتدای خیابان شهدای شهر همدان قرار دارد.​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

بقعه امامزاده حسین از نظر معماری زیبا بوده و از چندین بخش مختلف شکیل شده است. ساختمان مقبره رو به شمال بوده و از یک ایوان کوچک ورودی و دو حرم با پلان‌های صلیبی و 8ضلعی منظم تشکیل شده است. نمای ورودی امامزاده دو طبقه است که در هر طبقه حجره‌هایی واقع شده و دارای رسمی‌بندی‌هایی در داخل طاق‌نما می‌باشد. حرم یا شبستان فضایی بزرگ به شکل 8ضلعی است که طول هر ضلع آن 3/5 متر است. تمامی دیوارهای حرم آینه‌کاری شده و از کف شبستان تا شروع آینه‌کاری‌ها، با سنگ مرمر کرم پوشیده شده‌اند. در میانه حرم، ضریح فلزی بزرگ و نقره‌کوبی به شکل مکعب دیده می‌شود که درون آن سنگ قبری قرار دارد و روی آن با پارچه ترمه پوشانده شده است. گنبد پوششی بنا از نوع گنبدهای دوپوش است. مصالح به کار رفته در ساخت این بنا سنگ، آجر، ملات گچ و خاک است. با توجه به شواهد موجود، بنای این امامزاده متعلق به دوره صفویان است اگرچه معمرین و تاریخ‌نگاران معتقدند قدمت نخستین بنای این زیارتگاه به دوره هلاکوخان مغول در قرن هفتم هجری قمری می‌رسد. در دوره قاجاریه تغییراتی در این بنا صورت گرفت.​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته توسط حاج شیخ حسین عندلیب‌زاده در کتاب «پژوهشی درباره امامزادگان همدان»، شخص دفن شده در این مزار حسین بن علی النقی(ع)؛ فرزند امام علی النقی و برادر امام حسن عسگری(ع) می‌باشد.​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

در جوار این امامزاده شماری از رجال علم و ادب یا وابستگان حکومت‌های وقت از جمله آباغا خان فرزند هلاکو خان مغول و نیز سرِ شاه سلطان حسین صفوی (1140 هجری قمری) دفن شده است.


​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]