بافتهای‌ گیاهی‌

  • شروع کننده موضوع SAYEH79
  • بازدیدها 445
  • پاسخ ها 23
  • تاریخ شروع

SAYEH79

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2016/07/28
ارسالی ها
1,791
امتیاز واکنش
5,125
امتیاز
596
محل سکونت
اهواز
بافت‌ بشره‌ (اپیدرم‌)


اصطلاح‌ بشره‌ برای‌ بیرونیترین‌ لایه‌ یاخته‌های‌ همه‌ بخشهای‌ پیکر نخستین‌ گیاه‌، اعم‌ از ساقه‌، ریشه‌، برگ‌ گل‌، میوه‌، و دانه‌، به‌ کار می‌رود. بشره‌ در کلاهک‌ ریشه‌ و مریستمهای‌ انتهایی‌ وجود ندارد. گفتنی‌است‌ که‌ بشره‌ ریشه‌ با بشره‌ ساقه‌ از نظر منشأ، نقش‌ و ساختار تفاوت‌ دارد.

نقشهای‌ طبیعی‌ بشره‌ بخشهای‌ هوایی‌ گیاه‌ عبارت‌اند از: به‌ حداقل‌ رساندن‌ میزان‌ تعرق‌، حفاظت‌ مکانیکی‌، انتقال‌ گازها از روزنه‌هاو ذخیره‌ آب‌ و فراورده‌های‌ متابولیسمی‌. بشره‌،علاوه‌ بر نقشهای‌ فوق‌، برخی‌ از نقشهای‌ کمکی‌ مانند: فتوسنتز ترشح‌ و جذب‌ را ایفا می‌کند.
 
  • پیشنهادات
  • SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    انواع‌ یاخته‌های‌ بشره‌ای‌


    1. یاخته‌های‌معمولی‌ بشره‌ای‌ این‌ یاخته‌ها از نظر شکل‌، اندازه‌ و آرایش‌ متفاوت‌اند، اما طوری‌ پهلوی‌ هم‌ قرار گرفته‌اند که‌ فضای‌ بین‌ یاخته‌ای‌ در آنها دیده‌ نمی‌شود.


    2. یاخته‌های‌ بشره‌ای‌ با ساختار یا محتویات‌ ویژه‌ یاخته‌های‌ فیبرماننده‌ بشره‌ای‌ در بعضی‌ سرخسها ، بازدانگان‌، بسیاری‌ از گونه‌های‌ گندمیان‌، و دولپه‌ایهای‌ ویژه‌ای‌ دیده‌ شده‌اند.


    3. استوماتها برای‌ برقراری‌ ارتباط‌ بین‌ گیاه‌ و محیط‌ خارج‌، منافذ ریزی‌ در بشره‌ به‌ وجود می‌آیند. هریک‌ از این‌ منافذ به‌ وسیله‌ دو یاخته‌ تخصص‌ یافته‌ به‌ نام‌ یاخته‌های‌ محافظ‌ یا روزنه‌ای‌ پوشیده‌ می‌شود.

    4. کرکهای‌ بشره‌ای‌ همة‌ زایده‌های‌ یک‌ یاخته‌ای‌ و یا چند یاخته‌ای‌ بشره‌ را کرک‌ گویند. این‌ زایده‌ها از یاخته‌های‌ بشره‌ یا بخشهای‌ زیر بشره‌ منشأ گرفته‌ و در اثر دراز شدن‌ یا تقسیمات‌ متعدد به‌ صورت‌ کرک‌ درآمده‌اند.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    تقسیم‌بندی‌ استوماتها بر اساس‌ نحوه‌ تشکیل‌ آنها و ارتباطشان‌ با یاخته‌های‌ بشره‌ای‌ مجاور


    1ـ نوع‌ انوموسیتیک‌ (نوع‌ آلاله‌ای‌ ) ـ در این‌ نوع‌، یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ به‌ وسیلة‌ یاخته‌هایی‌ احاطه‌ می‌شوند که‌ با یاخته‌های‌ معمولی‌ بشره‌ای‌ تفاوتی‌ ندارند .


    2ـ نوع‌ پاراسیتیک‌ (نوع‌ روناسی‌) ـ در این‌ نوع‌ یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ توسط‌ یاخته‌های‌ همراه‌ که‌ به‌طور موازی‌ با آنها قرار گرفته‌اند احاطه‌ می‌شوند.


    3ـ نوع‌ دیاسیتیک‌ (نوع‌ میخکی‌ ) ـ در این‌ نوع‌، یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ به‌ وسیله‌ دو یاخته‌ همراه‌ احاطه‌ شده‌اند و دیواره‌ مشترک‌ یاخته‌های‌ همراه‌ عمود بر محور بزرگ‌ یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ است‌.


    4ـ نوع‌ انیزوسیتیک‌ (نوع‌ چلیپایی‌ ) ـ در این‌ نوع‌، یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ به‌ وسیله‌ سه‌ یاخته‌ همراه‌ با اندازه‌های‌ متفاوت‌ احاطه‌ شده‌اند. یکی‌ از یاخته‌ها از دو یاخته‌ دیگر کوچکتر است‌.

    5ـ نوع‌ اکتینوسیتیک‌ ـ در این‌ نوع‌ یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ به‌ وسیله‌ حلقه‌ای‌ از یاخته‌های‌ شعاعی‌ احاطه‌ شده‌اند.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    استوماتها را بر اساس‌ نقش‌ آنها به‌ دو گروه‌ هوایی‌ و آبی‌ تقسیم‌ می‌کنند:


    1ـ استوماتهای‌هوایی‌ ـ که‌ نقش‌ آنهاتبادلات‌ گازی‌ بین‌ گیاه‌ و محیط‌ است‌.


    2ـ استوماتهای‌ آبی‌ ـ که‌ نقش‌ آنها دفع‌ آب‌ اضافی‌ از گیاه‌ است‌.


    انواع‌ استوماتها ‌ هوایی‌ بر اساس‌ نحوه‌ استقرار آنها در سطح‌ بشره‌


    -استوماتهای‌ سطحی‌ ـ این‌ استوماتها با یاخته‌های‌ بشره‌ مجاور در خود در یک‌ سطح‌ قرار می‌گیرند.


    -استوماتهای‌ برجسته‌ ـ در این‌ نوع‌، استوماتها بر روی‌ یاخته‌های‌همراه‌ و بالاتر از یاخته‌های‌ بشره‌ای‌ مجاور خود قرار می‌گیرند.

    -استوماتهای‌ فرو رفته‌ یا عمقی‌ ـ این‌ نوع‌ استوماتها در زیریاخته‌های‌ همراه‌ و در نتیجه‌ پایینتر از سطح‌ بشره‌ قرار می‌گیرند. گاهی‌ فرورفتگیهایی‌ به‌ نام‌ غار (کریپت‌ ) در بشره‌ بعضی‌ از گیاهان‌ مشاهده‌ می‌شود که‌ استوماتها در داخل‌ آنها قرار می‌گیرند. این‌ نوع‌ استوماتها را، که‌ در واقع‌ نوعی‌ استومات‌ فرو رفته‌ محسوب‌ می‌شوند، استوماتهای‌مخفی‌ یا نهفته‌ گویند.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    تفاوتهای استوماتهای‌ آبی‌ و استوماتهای‌ هوایی‌


    1ـ ضخامت‌ دیواره‌ یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ در استوماتهای‌ آبی‌ کم‌ و یکنواخت‌ است‌.


    2ـ یاخته‌های‌ روزنه‌ای‌ آبی‌ فاقد کلروپلاست‌اند.


    3ـ تعداد استوماتهای‌ آبی‌ در مقایسه‌ بااستوماتهای‌ هوایی‌ ناچیز است‌.


    4ـ استوماتهای‌ هوایی‌ را در تمام‌ قسمتهای‌ برگ‌ می‌توان‌ یافت‌، در حالی‌ که‌ استوماتهای‌ آبی‌ فقط‌ در نوک‌ و کناره‌های‌ برگ‌ مشاهده‌ می‌شوند.


    5ـ استوماتهای‌ هوایی‌ را منحصراً در بخشهای‌ هوایی‌ گیاهان‌ می‌توان‌ یافت‌، در حالی‌ که‌ استوماتهای‌ آبی‌ هم‌ در بخشهای‌ هوایی‌ و هم‌ در اندامهای‌ غوطه‌ور وجود دارند.


    6ـ در استوماتهای‌ آبی‌، اتاق‌ زیرروزنه‌ای‌ وجود ندارد و در عوض‌ اپیتم‌ در آنها دیده‌ می‌شود (نوعی‌ پامچال‌).


    7ـ در اتاقهای‌ زیرروزنه‌ای‌ استوماتهای‌ هوایی‌ به‌ هیچ‌ وجه‌ آوند وجود ندارد در حالی‌ که‌ در استوماتهای‌ آبی‌ آوندها بین‌ یاخته‌های‌ کروی‌ وارد شده‌ و به‌ آنجا ختم‌ می‌شوند.

    8ـ بر خلاف‌ روزنه‌های‌ هوایی‌ که‌ باز و بسته‌ می‌شوند، روزنه‌های‌ آبی‌ همیشه‌ بازند.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    کرکها بشره‌ای را بر حسب‌ نقشی‌ که‌ دارند به‌ دو دسته‌ تقسیم‌ می‌کنند:


    1ـ کرکهای‌ ترشحی‌ که‌ اهمیت‌ پوششی‌ ندارند و در بافت‌ ترشحی‌ از آنها گفتگو خواهد شد.

    2ـ کرکهای‌ پوششی‌ یا محافظ‌ که‌ به‌ عنوان‌ پوشش‌ ثانوی‌ روی‌ بشره‌ ظاهر می‌شوند و گیاه‌ را در برابر عوامل‌ نامساعد محیط‌ مانند گرمای‌ زیاد و خشکی‌ شدید حفظ‌ می‌کنند و مانع‌ تبخیر سریع‌ آب‌ گیاه‌ می‌شوند. در گیاهان‌ مناطق‌ گرم‌ و خشک‌، تراکم‌ کرکهای‌ پوششی‌ فوق‌العاده‌ زیاد است‌ و پوششی‌ نمد مانند در سطح‌ اندام‌ به‌ وجود می‌آورند و بدین‌ سان‌ گیاه‌ را از تابش‌ مستقیم‌ نور خورشید حفظ‌ می‌کنند.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    بافت‌ پریدرم‌

    پریدرم‌ بافت‌ پوششی‌ ریشه‌ها و ساقه‌های‌ مسن‌ است‌ که‌ بعد از خراب‌ شدن‌ بشره‌ و همزمان‌ با آغاز رشد پسین‌ (رشد قطری‌) در اندامهای‌ مذکور به‌ وجود می‌آید. تشکیل‌ پریدرم‌ در ریشه‌ و ساقه‌ گیاهان‌ چوبی‌ چندساله‌،دولپه‌ایها و بازدانگان‌ که‌ دارای‌ رشد پسین‌اندیک‌ رویداد معمولی‌ است‌. پریدرم‌ از نظر ساختار از سه‌ بخش‌ تشکیل‌ شده‌ است‌: 1) فلوژن‌ یا کامبیوم‌ چوب‌ پنبه‌ای‌ مریستمی‌ است‌ که‌ پریدرم‌ را تولید می‌کند، 2) چوب‌ پنبه‌ که‌ از فلوژن‌ به‌ سمت‌ خارج‌ تولید می‌شود، 3) فلودرم‌ بافتی‌ است‌ شبیه‌ پارانشیم‌ پوستی‌ که‌ از یاخته‌های‌ حاصل‌ از تقسیم‌ فلوژن‌ به‌ طرف‌ داخل‌ تشکیل‌ شده‌ است‌.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    مکان‌ و زمان‌ تشکیل‌ پریدرم‌


    در بسیاری‌ از گیاهان‌، نخستین‌ پریدرم‌ ساقه‌ معمولاً زیر بشره‌ و به‌ندرت‌ در خود بشره‌ (سیب‌زمینی‌ ) تشکیل‌ می‌شود.


    در ریشه‌ بسیاری‌ از گیاهان‌، نخستین‌ پریدرم‌ در دایره‌ محیطیه‌ تشکیل‌ می‌شود ولی‌ در ریشه‌ بعضی‌ از درختان‌ و گیاهان‌ علفی‌ چند ساله‌، که‌ پوست‌ محل‌ تجمع‌ ذخایر غذایی‌ است‌، پریدرم‌ در لایه‌های‌ سطحی‌ پوست‌ به‌ وجود می‌آید. چون‌ پریدرم‌ عمر کوتاهی‌ دارد، تشکیل‌ آن‌ همه‌ ساله‌ تجدید شده‌ و پریدرم‌های‌ بعدی‌ به‌ترتیب‌ در زیر پریدرم‌های‌ قبلی‌ تشکیل‌ می‌شوند.

    نخستین‌ پریدرم‌ در طی‌ اولین‌ فصل‌ رویشی‌ و پریدرم‌های‌ بعدی‌ در اواخر آن‌ و یا در اوایل‌ فصل‌ رویشی‌ سالهای‌ بعد شکل‌ می‌گیرد.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    عدسک‌ها

    چون‌ وجود چوب‌پنبه‌ مانع‌ رسیدن‌ اکسیژن‌ به‌ بخشهای‌ درونی‌ ساقه‌ می‌شود، به‌ همین‌ جهت‌ در لایه‌ پریدرم‌ منافذی‌ به‌ نام‌ عدسک‌ به‌ وجود می‌آیند. عدسکها همزمان‌ با پریدرم‌ و یا کمی‌ پیش‌ از آن‌ تشکیل‌ می‌شوند. لایه‌های‌ پریدرمی‌ که‌ در زیر بشره‌ ساقه‌ به‌ وجود می‌آیند معمولاً محل‌ تشکیل‌ عدسکها در زیر روزنه‌هاست‌. نحوه‌ تشکیل‌ عدسکها به‌ این‌ ترتیب‌ است‌ که‌ یاخته‌های‌ پارانشیمی‌ اطراف‌ اتاقک‌ زیرروزنه‌ در جهتهای‌ مختلف‌ تقسیم‌ می‌شوند. در این‌ موقع‌ کلروفیل‌ یاخته‌هااز بین‌ می‌رود و بافت‌ بی‌رنگی‌ باقی‌ می‌ماند که‌ اتصال‌ یاخته‌های‌ آن‌ با یکدیگر سست‌ است‌. سپس‌ تقسیم‌ یاخته‌ای‌ در بخشهای‌ درونیتر پارانشیم‌ پوستی‌ ساقه‌ صورت‌ می‌گیرد. در این‌ موقع‌ مریستم‌ ویژه‌ای‌ به‌ نام‌ «فلوژن‌ عدسک‌ » تشکیل‌ می‌شود.
     

    SAYEH79

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/07/28
    ارسالی ها
    1,791
    امتیاز واکنش
    5,125
    امتیاز
    596
    محل سکونت
    اهواز
    بافتهای‌ نگاهدارنده‌

    بافتهای‌ نگاهدارنده‌ یا استحکامی‌ بافتهایی‌ هستند که‌ نقش‌ مکانیکی‌ آنها سبب‌ استحکام‌ گیاه‌ می‌شود. استحکام‌، انعطاف‌ و قابلیت‌ ارتجاع‌ ساقه‌ در نتیجه‌ ویژگیهای‌ خاص‌ و ساختار بافت‌ نگاهدارنده‌ است‌. بافتهای‌ استحکامی‌ را بر اساس‌ ترکیب‌ شیمیایی‌ غشای‌ یاخته‌ای‌ به‌ دو گروه‌: کلانشیم‌ (متشکل‌ از یاخته‌های‌ زنده‌ با دیواره‌ سلولزی‌) و اسکلرانشیم‌ (متشکل‌ از یاخته‌های‌ مرده‌ و دیواره‌ کم‌ و بیش‌ چوبی‌ شده‌) تقسیم‌ می‌کنند. ذکر این‌ نکته‌ ضروری‌ است‌ که‌ عناصر هادی‌ علاوه‌ بر نقش‌ هدایت‌، به‌ علت‌ دارا بودن‌ دیواره‌های‌ چوبی‌ شده‌، نقش‌ نگاهداری‌ را نیز به‌ عهده‌ دارند.
     
    بالا