بقایای انفجار یک ستاره

[آیدا.ف]

بقایای ابرنواختر پاپیس A ناشی از انفجار یک ستاره پرجرم در محیط میان ستاره ای پیرامون در فاصلۀ تقریبی ۷۰۰۰ سال نوری پخش شده است. در این فاصله، گستردگی این میدان تلسکوپی ِ رنگی که بر اساس داده های تصویری پهن-باند و باریک-باند بدست آمده، تقریبا ۶۰ سال نوری است.

با انتشار بقایای ابرنواختر (سمت راست بالا) در محیط زمخت و غیریکنواخت اطراف، رشته های برانگیختۀ اتم اکسیژن به رنگ سبز-آبی شروع به درخشیدن می کنند. در این نما هیدروژن و نیتروژن نیز به رنگ قرمز دیده می شوند. نور ابرنواختر اولیه که در اثر فروپاشی هسته ستارۀ پرجرم ایجاد شده حدود ۳۷۰۰ سال پیش به زمین رسیده است. بقایای پاپیس A از انتشار بقایای ابرنواختر قدیمی ولا در نزدیکی صفحۀ پر جمعیت ِ کهکشان راه شیری مشاهده می شود. پاپیس A که هنوز در سرتاسر طیف الکترومغناطیسی می درخشد یکی از درخشان ترین منابع در آسمان اشعۀ ایکس است.