CAPRICORN
کاربر نگاه دانلود
به لطافت ابریشم، با اراده آهنین: به مناسبت ۱۰۰ سالگی تنها ستاره بازمانده هالیوود از دوران جنگ جهانی دوم، و ملانی "بر باد رفته"+ تصاویر
کافه سینما-ارغوان اشتری-سرویس سینمای جهان: الیویا دی هاویلند اول ژوئیه ۱۰۰ ساله شد. تنها ستاره بازماندهٔ هالیوود از دوران پیش از جنگ جهانی دوم در دورانی مدیران استودیو‌ها را سرجایشان نشاند و در نبردی حقوقی توانست حق خود را از آن‌ها بستاند.
با مشهور‌ترین فیلم او وسکانسی کلیدی شروع می‌کنیم؛ برباد رفته (۱۹۳۹). اسکارلت اوهارا به روی سرباز ارتش اتحادیه که به قصد تاراج وارد «تارا» شده؛ طپانچه می‌کشد و ماشه را می‌چکاند. سرباز نقش زمین می‌شود؛ چند ثانیه‌ای اسکارلت از ترس خشکش می‌زند. صدای تیک تیک و پایی از روی پله‌ها می‌آید. ملانی است. طبقه بالا در بستر بیماری دوران نقاهت زایمان سختی را می‌گذارند که او را تا کام مرگ بـرده. میان پله‌ها ایستاده. دوربین روی جامهٔ خواب ملانی به پایین حرکت می‌کند تا شمشیری را نشان بدهد که او پشتش پنهان کرده است. ملانی آنقدر ضعیف است که شمشیر را نمی‌تواند بالا بگیرد. اما او ملانی است آنجاست آماده برای جنگیدن. و اگر لازم باشد آماده برای مرگ است. همانطور که مارگارت میچل در کتاب برباد رفته می‌نویسد ملانی جسارتی ابریشمین و مانند آهنی ظریف است. شاید ندانید این خصوصیت خود الیویا دی هاویلند است که گویی برای نقش ملانی به دنیا آمده است.
ملانی نقشی بود که تقریبا داشت از دست می‌دادش. نه به این خاطر که دیوید او سلزنیک و کارگردان اول فیلم جرج کیوکر در توانایی او شک داشتند. بلکه تقصیر گردن جک وارنر مدیر کمپانی برادران وارنر بود که هاویلند را تحت قرار داد داشت. جک وارنر او را برای فیلم‌هایی متوسطی می‌پسندید که نقش عشق ارول فلین را بازی می‌کرد و آن‌ها را به فروش می‌رساند. همسر وارنر؛ آن؛ الیویا را دوست داشت و اوبود که سبب شد الیویا را برای فیلم برباد رفته به سلزنیک قرض بدهند. سال ۱۹۳۵ بود که هاویلند به کمپانی برادران وارنر آمد تا نقش هرمیا را در رویای نیمه شب تابستان برای مکس رینهارت بازی کند. و با کمپانی وارنر قرار دادی بست. هاویلند هر نقشی را نمی‌پسندید همان شدکه مدیران کمپانی قرارداد او را به حالت تعلیق درآوردند. وقتی زمان قرار داد به پایان رسید. کمپانی ادعا کرد که می تواند اولیویا را تا هفت هشت سال دیگر تحت قرارداد نگه دارد.(برطبق قانون ایالت کالیفرنیا) . که این مدت اضافی به دلیل زمانهایی است که او کار نمی‌کرد.
الیویا دی هاویلند در سال ۱۹۴۴ کمپانی برادران وارنر رابه دادگاه کشاند و قاضی به نفع او رای داد. قاضی اعلام کرد که اگر یک قرار داد برای هفته‌های کاری باشد پس این قراردادی با اعمال شاقه است. در واقعیت بازیگران حکم مستخدم استودیو‌ها را داشتندهرکاری که استودیو می‌خواست باید تن می‌دادند. استودیو برای بازیگران کلاس بازیگری؛ صداسازی و حرکت می‌گذاشت حتی چهره آن‌ها را به خواست خود تغییر می‌داد. نمونه‌اش ریثا هیورث که برای صاف شدن مو‌هایش یک الکترولیز دردناکی را تحمل کرد. مدیران استودیو بر همه جوانب زندگی ستارگان خود سلطه داشتند. از برگزاری مصاحبه مطبوعاتی درباره زندگی شخصیشان گرفته تا سرپوش گذاشتن روی جنجال‌ها و سقط جنین فرزندان نامشروع آن‌ها. الیویا دی هاویلند به سیستم استودیویی پایان داد. بت دیویس سال‌ها بعد گفت هر بازیگری در این کسب و کار به الیویا دی هاویلند بدهکار است که ما را از بند اسارت آزاد کرد. الیویا چندسال بعد از به دادگاه کشاندن کمپانی برادران وارنر توانست برنده دو اسکار برای وارثه و به سبک خودش/To Each His Own بشود. در سال ۲۰۰۸ جرج بوش به او مدال آزادی هنر را اهدا کرد و گفت: «استقلال؛ غرور و وقار او برنده آزادی خلاقیت برای خود و همکاران بازیگرش شد.» دو سال بعد جایزه لژیون دونو را از دست ریس جمهور فرانسه سارکوزی دریافت کرد. سارکوزی هنگام اهدای جایزه به هاویلند گفت شما با انتخاب کشور ما به فرانسه افتخار دادید. الیویا دی هاویلند در سال‌های ۱۹۵۰ از همسر اولش گودریج جدا شد و چند سال بعد با سردبیر مجله پاریس مچ؛ پییر گالانته ازدواج کرد و به پاریس رفت. او پس از آن پاریس را برای سکونت خود در نظر گرفت. تنها بازیگر معاصر او کرک داگلاس سال‌ها بعد از الیویا وارد عرصه بازیگری شد. تک به تک معاصران او روی در نقاب خاک کشیدند. خواهر بازیگرش جون فونتین در سال ۲۰1۳ چشم از جهان فروبست. الیویا هر زمان که بخواهد مقابل دوربین می‌رود و از خاطرات گذشته می‌گوید. به قول ارول فلین در فیلم آن‌ها چکمه به پا مردند (۱۹۴۱) :«قدم زدن با شما در زندگی ؛مادام، کار بسیار پرافتخاری بود.»
ماجراهای رابین هود
Hold Back the Dawn (1941)
To Each His Own (1946)
گودال مار
وارثه
تیرماه 1395
کافه سینما-ارغوان اشتری-سرویس سینمای جهان: الیویا دی هاویلند اول ژوئیه ۱۰۰ ساله شد. تنها ستاره بازماندهٔ هالیوود از دوران پیش از جنگ جهانی دوم در دورانی مدیران استودیو‌ها را سرجایشان نشاند و در نبردی حقوقی توانست حق خود را از آن‌ها بستاند.
با مشهور‌ترین فیلم او وسکانسی کلیدی شروع می‌کنیم؛ برباد رفته (۱۹۳۹). اسکارلت اوهارا به روی سرباز ارتش اتحادیه که به قصد تاراج وارد «تارا» شده؛ طپانچه می‌کشد و ماشه را می‌چکاند. سرباز نقش زمین می‌شود؛ چند ثانیه‌ای اسکارلت از ترس خشکش می‌زند. صدای تیک تیک و پایی از روی پله‌ها می‌آید. ملانی است. طبقه بالا در بستر بیماری دوران نقاهت زایمان سختی را می‌گذارند که او را تا کام مرگ بـرده. میان پله‌ها ایستاده. دوربین روی جامهٔ خواب ملانی به پایین حرکت می‌کند تا شمشیری را نشان بدهد که او پشتش پنهان کرده است. ملانی آنقدر ضعیف است که شمشیر را نمی‌تواند بالا بگیرد. اما او ملانی است آنجاست آماده برای جنگیدن. و اگر لازم باشد آماده برای مرگ است. همانطور که مارگارت میچل در کتاب برباد رفته می‌نویسد ملانی جسارتی ابریشمین و مانند آهنی ظریف است. شاید ندانید این خصوصیت خود الیویا دی هاویلند است که گویی برای نقش ملانی به دنیا آمده است.
ملانی نقشی بود که تقریبا داشت از دست می‌دادش. نه به این خاطر که دیوید او سلزنیک و کارگردان اول فیلم جرج کیوکر در توانایی او شک داشتند. بلکه تقصیر گردن جک وارنر مدیر کمپانی برادران وارنر بود که هاویلند را تحت قرار داد داشت. جک وارنر او را برای فیلم‌هایی متوسطی می‌پسندید که نقش عشق ارول فلین را بازی می‌کرد و آن‌ها را به فروش می‌رساند. همسر وارنر؛ آن؛ الیویا را دوست داشت و اوبود که سبب شد الیویا را برای فیلم برباد رفته به سلزنیک قرض بدهند. سال ۱۹۳۵ بود که هاویلند به کمپانی برادران وارنر آمد تا نقش هرمیا را در رویای نیمه شب تابستان برای مکس رینهارت بازی کند. و با کمپانی وارنر قرار دادی بست. هاویلند هر نقشی را نمی‌پسندید همان شدکه مدیران کمپانی قرارداد او را به حالت تعلیق درآوردند. وقتی زمان قرار داد به پایان رسید. کمپانی ادعا کرد که می تواند اولیویا را تا هفت هشت سال دیگر تحت قرارداد نگه دارد.(برطبق قانون ایالت کالیفرنیا) . که این مدت اضافی به دلیل زمانهایی است که او کار نمی‌کرد.
الیویا دی هاویلند در سال ۱۹۴۴ کمپانی برادران وارنر رابه دادگاه کشاند و قاضی به نفع او رای داد. قاضی اعلام کرد که اگر یک قرار داد برای هفته‌های کاری باشد پس این قراردادی با اعمال شاقه است. در واقعیت بازیگران حکم مستخدم استودیو‌ها را داشتندهرکاری که استودیو می‌خواست باید تن می‌دادند. استودیو برای بازیگران کلاس بازیگری؛ صداسازی و حرکت می‌گذاشت حتی چهره آن‌ها را به خواست خود تغییر می‌داد. نمونه‌اش ریثا هیورث که برای صاف شدن مو‌هایش یک الکترولیز دردناکی را تحمل کرد. مدیران استودیو بر همه جوانب زندگی ستارگان خود سلطه داشتند. از برگزاری مصاحبه مطبوعاتی درباره زندگی شخصیشان گرفته تا سرپوش گذاشتن روی جنجال‌ها و سقط جنین فرزندان نامشروع آن‌ها. الیویا دی هاویلند به سیستم استودیویی پایان داد. بت دیویس سال‌ها بعد گفت هر بازیگری در این کسب و کار به الیویا دی هاویلند بدهکار است که ما را از بند اسارت آزاد کرد. الیویا چندسال بعد از به دادگاه کشاندن کمپانی برادران وارنر توانست برنده دو اسکار برای وارثه و به سبک خودش/To Each His Own بشود. در سال ۲۰۰۸ جرج بوش به او مدال آزادی هنر را اهدا کرد و گفت: «استقلال؛ غرور و وقار او برنده آزادی خلاقیت برای خود و همکاران بازیگرش شد.» دو سال بعد جایزه لژیون دونو را از دست ریس جمهور فرانسه سارکوزی دریافت کرد. سارکوزی هنگام اهدای جایزه به هاویلند گفت شما با انتخاب کشور ما به فرانسه افتخار دادید. الیویا دی هاویلند در سال‌های ۱۹۵۰ از همسر اولش گودریج جدا شد و چند سال بعد با سردبیر مجله پاریس مچ؛ پییر گالانته ازدواج کرد و به پاریس رفت. او پس از آن پاریس را برای سکونت خود در نظر گرفت. تنها بازیگر معاصر او کرک داگلاس سال‌ها بعد از الیویا وارد عرصه بازیگری شد. تک به تک معاصران او روی در نقاب خاک کشیدند. خواهر بازیگرش جون فونتین در سال ۲۰1۳ چشم از جهان فروبست. الیویا هر زمان که بخواهد مقابل دوربین می‌رود و از خاطرات گذشته می‌گوید. به قول ارول فلین در فیلم آن‌ها چکمه به پا مردند (۱۹۴۱) :«قدم زدن با شما در زندگی ؛مادام، کار بسیار پرافتخاری بود.»
ماجراهای رابین هود
Hold Back the Dawn (1941)
To Each His Own (1946)
گودال مار
وارثه
تیرماه 1395
