از نظر من هر دو خوب هستن و بستگی به رمانی که می نویسین و زاویه دید بستگی داره . من با هر دو می تونم ارتباط برقرار کنم اما با رمان هایی که نویسنده برای بامزه کردن نوشته هاش از فحش استفاده می کنه نمی تونم ارتباط برقرار کنم که متاسفانه این کتاب ها داره زیاد می شه:mellowsmiley:
اینم بحث جدید
به نظرتون رمانایی که نویسندشون خانم بوده ولی از زبون پسر داستان گفته شده چقدر موفق هستند
آیا شما موافق این کار هستین؟ شخصیت پردازی این رمانا تا چه حد موفق بوده؟
من خودم به جز یکی دو تا از نویسنده ها دیگه نویسنده موفقیو تو این زمینه ندیدم
و به نظرم این رمانا کمی ضعف داشتن
به نظر من بستگی به نویسنده داره که چقدر درباره ی آقایون شناخت داره و با حالات و روحیه هاشون کنار اومده و آیا می تونه خودش رو به جای یه آقا جا گذاری کنه که بتونه از زبونش بنویسه. من رمان های رهایش عزیز رو دوست دارم و غالب رمان هاش هم از زبون مرد هست و فکر می کنم این توانایی رو داره که بتونه روند داستان رو پیش ببره و تو این زمان که همه به دنبال داستان های تکراری می رن سبک نویی رو به وجود آورده.:blushsmiley:
بنظر من هرچقدرم که شناخت باشه بازم کمه
چو هیچ وقت نمیشه خیلی خوب دراورد حس ها رو از زبون یک مرد
البته خب هستن چند نفری که موفقن ولی بنظر من بازم کم واستی داره ..چون زن بودن وجای مرد نوشتن خیلی سخته مخصوصا وقتی از تنهایی وحال حوای یک مرد نوشتن فق العاده سخت تر