- "به کجا چنین شتابان؟"
گَوَن از نسیم پرسید.
- "دلِ من گرفته زینجا،
هـ*ـوس ِ سفر نداری
ز غبار ِ این بیابان؟"
- "همه آرزویم، امّا
چه کنم که بسته پایم ... "
- "به کجا چنین شتابان؟"
- "به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم."
- "سفرت به خیر! اما، تو و دوستی، خدا را
چو ازین کویر ِ وحشت به سلامتی گذشتی،
به شکوفه ها، به باران،
برسان سلام ِ ما را."