- عضویت
- 2017/01/17
- ارسالی ها
- 3,080
- امتیاز واکنش
- 4,193
- امتیاز
- 688
گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا در مطالعه اخیرشان به نتایج تازهای درباره ارتباط بین تودههای عضلانی و خطر مرگومیر بر اثر بیماری قلبی دست پیدا کردند. براساس این مطالعه، آن دسته از افراد مبتلا به بیماری قلبی-عروقی که توده عضلانی بیشتر و توده چربی کمتری در بدنشان دارند، کمتر از افراد دیگر در معرض خطر مرگ بر اثر بیماری قلبی قرار میگیرند.
نتیجه مهم دیگری که در این مطالعه به دست آمد، این بود که بدون در نظر گرفتن سطح توده چربی در بدن افراد، داشتن سطح بالاتری از تودههای عضلانی در بدن به کاهش خطر مرگ بر اثر بیماری قلبی کمک میکند.
محققان در این مطالعه، وضعیت ۶ هزار و ۴۵۱ نفر را بررسی کردند که مبتلا به بیماریهای شایع قلبی-عروقی بودند. آنان، همه بیماران را براساس وضعیت توده عضلانی و وضعیت توده چربی در بدن، به گروههای مختلفی تقسیمبندی کردند. نتایج نهایی نشان داد که کمتری میزان مرگومیر بر اثر بیماری قلبی-عروقی در بین بیمارانی وجود دارد که دارای بیشترین حجم توده عضلانی هستند.
این یافتهها نشان میدهند که ارزیابی کردن ترکیب بدن افراد، بهعنوان راهی برای کمک به پیشگیری از بیماری قلبی-عروقی و مرگومیر کلی در بین افراد مبتلا به این نوع بیماریها، اهمیت خاصی دارد.
نتیجه مهم دیگری که در این مطالعه به دست آمد، این بود که بدون در نظر گرفتن سطح توده چربی در بدن افراد، داشتن سطح بالاتری از تودههای عضلانی در بدن به کاهش خطر مرگ بر اثر بیماری قلبی کمک میکند.
محققان در این مطالعه، وضعیت ۶ هزار و ۴۵۱ نفر را بررسی کردند که مبتلا به بیماریهای شایع قلبی-عروقی بودند. آنان، همه بیماران را براساس وضعیت توده عضلانی و وضعیت توده چربی در بدن، به گروههای مختلفی تقسیمبندی کردند. نتایج نهایی نشان داد که کمتری میزان مرگومیر بر اثر بیماری قلبی-عروقی در بین بیمارانی وجود دارد که دارای بیشترین حجم توده عضلانی هستند.
این یافتهها نشان میدهند که ارزیابی کردن ترکیب بدن افراد، بهعنوان راهی برای کمک به پیشگیری از بیماری قلبی-عروقی و مرگومیر کلی در بین افراد مبتلا به این نوع بیماریها، اهمیت خاصی دارد.