متفرقه حیواناتی که شاید به زودی منقرض شوند

[dinaz]

لک‌لک نیل

لک‌لک نیل نوعی پرنده بسیار بزرگ لک‌لک مانند است که در شرق استوایی آفریقا از سودان تا زامبیا سکونت دارد. ارتفاع این پرنده بیش از ۱۱۵ تا ۱۵۰ سانتیمتر، طول آن ۱۰۰ تا ۱۴۰ سانتیمتر، عرض بال‌ها ۲۳۰ تا ۲۶۰ سانتیمتر و وزن آن ۴ تا ۷ کیلوگرم می‌باشد. نوع بالغ این پرنده عمدتا خاکستری و نابالغ آن قهوه ای‌تر هستند.

 

[dinaz]

کرگدن سفید شمالی

تنها سه کرگدن ماده و یک نر از این نوع در جهان باقی‌مانده است؛ یکی از آن‌ها در باغ وحش سن دیگو و سه کرگدن دیگر در ناحیه تحت حفاظت اول پژتا در کنیا نگهداری می‌شوند. این زیرگونه سال هاست که به دلیل شکار و از بین رفتن زیستگاه در آستانه انقراض قرار داشته است.

 

[dinaz]

کرکس مصری

کرکس مصری، لاشخور سفید یا مرغ فرعون هم نامیده می‌شود. زیست‌گاه این پرنده از جنوب غربی اروپا و شمال آفریقا تا هند گسترده است و در ایران نیز یافت می‌شوند. کرکس‌های مصری عمدتا از گوشت مردار تغذیه می‌کنند، اما فرصت طلب هم هستند و پستانداران کوچک، پرندگان و خزندگان را هم شکار می‌کنند. هم چنین تخم سایر پرندگان را هم می‌خورند و تخم‌های بزرگ را با انداختن یک سنگ بزرگ روی آن‌ها می‌شکنند. استفاده از ابزار در پرندگان نادر است، اما آن‌ها علاوه بر سنگ از شاخه‌ها برای پیچیدن پشم برای لانه هایشان هم استفاده می‌کنند. کرکس‌های مصری که در مناطق معتدل زندگی می‌کنند، در زمستان به جنوب مهاجرت می‌کنند در حالی که جمعیت گرمسیری آن‌ها عموما بی تحرک هستند. جمعیت این گونه در قرن بیستم کاهش یافته است.

 

[dinaz]

تیزشاخ آفریقایی

تیزشاخ آفریقایی در گذشته در سراسر شمال آفریقا زندگی می‌کرده اما اکنون نسل آن در حیات وحش منقرض شده اما تعدادی زیادی از آن در اسارت نگهداری می‌شود. دلیل انقراض این حیوان تغییرات آب‌وهوایی که باعث خشکی شمال آفریقا شده و شکار گسترده برای گوشت و شاخ این حیوان بوده‌است. انقراض این حیوان در سال ۱۹۹۹ تایید شد و آخرین بازمانده‌های آن در چاد و نیجر زندگی می‌کردند. این جانور سفیدرنگ است اما سـ*ـینه اش رنگ قرمز-قهوه‌ای دارد. بزغاله‌ها در هنگام تولد زرد رنگند و رنگ آن‌ها ۳–۱۲ ماه پس از تولد تغییر می‌کند. گله تیزشاخ آفریقایی از ۷۰ عضو یا بیشتر تشکیل می‌شود که معمولاً نر بزرگ تر ریاست آن را برعهده دارد. آن‌ها به دلیل نیاز کمشان به آب درنواحی بیابانی و صحراهایی با پوشش اندک و به طور کلی در مکان‌هایی زندگی می‌کنند که دمای بالایی دارد. این جانور از برگ درختان، علف، گیاهان آبدار و قسمت‌های دیگر گیاهان تغذیه می‌کند.

 

[dinaz]

میمون پروبوسیس

میمون پروبوسیس یا میمون دماغ دراز یک میمون درختی قهوه‌ای مایل به قرمز با دماغ بزرگ عجیب است. این میمون بومی جزیره بورنئو در جنوب شرقی آسیاست.

 

[dinaz]

سمندر آبی قیصر

سمندر کوهستانی لرستان یا سمندر خالدار قیصری گونه‌ای سمندر بسیار رنگی است که در جنوب رشته کوه‌های زاگرس در نزدیکی شهبازان لرستان زندگی می‌کند. مطابق مصوبه شورای عالی محیط زیست ایران به علت در خطر انقراض بودن نسل این دوزیست، خرید و فروش و حمل آن ممنوع بوده و فرد خاطی جریمه و بازداشت می‌شود.

 

[dinaz]

غریال هندی

غریال یا کروکدیل ماهیخوار بومی بخش شمالی شبه قاره هند است. جمعیت جهانی غریال‌ها در جهان کمتر از ۲۳۵ عدد تخمین زده می‌شود که به دلیل کاهش زیستگاه رودخانه ای، از بین رفتن منابع ماهی و گیرافتادن در دام ماهیگیران در معرض انقراض قرار دارند. غریال یکی از بزرگترین کروکدیل‌های زنده است که تا ۶.۲۵ متر طول دارد، اما به طور میانگین ۳.۵ تا ۴.۵ متر است. دهان آن با ۱۱۰ دندان تیز و پیوسته برای شکار ماهیها مناسب است. آن‌ها معمولا در فصل سرما جفت گیری می‌کنند و قبل از شروع بادهای موسمی فرزندانشان به دنیا می‌آیند.

 

[dinaz]

استروژن بلوگا

فیل ماهی یا بلوگا از راسته تاس‌ماهیان، بزرگ‌ترین ماهی دریای خزر است. زیستگاه اصلی این آب‌زی دریای خزر و دریای سیاه است و گهگاه در دریای آدریاتیک هم دیده شده و هم‌اکنون در فهرست گونه‌های به‌شدت در معرض خطر انقراض دارد. خاویار آن گران‌ترین نوع خاویار است. نمونه‌هایی از آن‌ها با وزنی در حدود ۱۴۰۰ کیلوگرم و سنی بیش از ۱۱۸ سال صید شده است. هر دو یا سه سال یکبار تخم ریزی می‌کنند
و بین ۱۴ و ۱۷ سالگی بالغ می‌شوند. طول آن از یک و نیم متر تا بیش از چهار متر است. رکورد صید آن در ایران ۱۲۵۰ کیلوگرم بوده است که
از آن ۲۳۰ کیلوگرم خاویار طلایی به دست آمد.

 

[dinaz]

سمندر سفید

سمندر سفید یک نوع سمندر آبی است که در غارهای اروپا یافت می‌شود. برخلاف بیشتر دوزیستان، این حیوان کاملا آبی است و در آب می‌خورد، می‌خوابد و تولید مثل می‌کند. این حیوان بومی آب هایی است که زیرزمین و در میان سنگ‌های آهکی مرکز و جنوب شرقی اروپا جریان دارند به خصوص جنوب اسلوونی، ایتالیا، جنوب غربی کرواسی و بوسنی و هرزگوین. این حیوان با زندگی در تاریکی مطلق در زیستگاه زیرزمینی خود سازگاری دارد. چشمان این حیوان تکامل نیافته و نابینا هستند و حواس دیگرش به خصوص بویایی و شنوایی به شدت حساس هستند. پوست این حیوان هیچ رنگدانه‌ای ندارد.