dinaz
کاربر نگاه دانلود
مادان لال، مرد ۴۵ ساله هندی بدون دست متولد شد، اما یاد گرفت از به جای دست از پاهایش در زندگی روزمره استفاده کند. در کودکی تقریبا همه مدارس از پذیرفتنش امتناع می‌کردند. او که ناامید شده بود تصمیم گرفت از راه دیگری توانایی‌های خود را اثبات کند. خانواده اش نمی‌توانستند به او آموزش دهند و دولت هم به او کمکی نمی‌کرد؛ بنابراین باید خودش راهی برای نجات زندگیش پیدا می‌کرد.
تا اینکه در سن ۲۳ سالگی تصمیم گرفت خیاطی یاد بگیرد، اما هرگونه آموزشی برای او بسیار دشوار بود. او به جاهای مختلفی رفت و با خیاطان زیادی ملاقات کرد و از آنها خواست به او خیاطی یاد دهند تا بتواند امرار معاش کند، اما همه به او خندیدند. آنها به او گفتند که خیاطی بدون دست غیرممکن است. او نمی‌تواند از چرخ خیاطی استفاده کند.
لال به روستا برگشت و خیاطی را پیدا کرد که به آموزش دهد. در عرض یک سال مادان خیاطی را آموخت و یک مغازه در روستا باز کرد. این بهترین روز زندگی او بود. افرادی زیادی به مغازه او می‌آمدند تا به او تبریک بگویند. همه روستا خوشحال بودند گویی خانواده او هستند. اما خیلی از آنها هنوز باور نداشتند او بتواند لباسی برایشان بدوزد، اما کم کم به او اعتماد کردند و حالا مشتریان زیادی دارد.
تا اینکه در سن ۲۳ سالگی تصمیم گرفت خیاطی یاد بگیرد، اما هرگونه آموزشی برای او بسیار دشوار بود. او به جاهای مختلفی رفت و با خیاطان زیادی ملاقات کرد و از آنها خواست به او خیاطی یاد دهند تا بتواند امرار معاش کند، اما همه به او خندیدند. آنها به او گفتند که خیاطی بدون دست غیرممکن است. او نمی‌تواند از چرخ خیاطی استفاده کند.
لال به روستا برگشت و خیاطی را پیدا کرد که به آموزش دهد. در عرض یک سال مادان خیاطی را آموخت و یک مغازه در روستا باز کرد. این بهترین روز زندگی او بود. افرادی زیادی به مغازه او می‌آمدند تا به او تبریک بگویند. همه روستا خوشحال بودند گویی خانواده او هستند. اما خیلی از آنها هنوز باور نداشتند او بتواند لباسی برایشان بدوزد، اما کم کم به او اعتماد کردند و حالا مشتریان زیادی دارد.
