آیدا.ف
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
نگاهی به تاثیر فناوری های فضایی بر زندگی روزمره
فکر می کنید سیب زمینی برشته با کاوشگر هویگنس، قابلمه تفلونی با فضاپیمای آپولو، مته حفاری ماه نورد با جاروبرقی، قلب مصنوعی با شاتل و بیماری قلبی با آینه های ماهواره مخابراتی چه ارتباطی داشته باشد؟
یک کاوشگر فضایی وارد جو قمر تیتان می شود و به سلامت روی سطح آن فرود می آید. بیشتر از یک میلیارد کیلومتر دورتر از آن کاوشگر، جایی روی زمین، دستگاهی دیگر، یک کیسه را از سیب زمینی های برشته پر می کند. «گئورگ کوپنوالنر» فکر نمی کرد بزرگ ترین قمر سیاره زحل، هیچ وجه مشترکی با اسنک های محبوب او داشته باشد؛ دست کم تا پیش از آنکه سازمان فضایی اروپا با او تماس بگیرد چنین فکری نمی کرد.
به گزارش خبرآنلاین شرکتHyperschall Technologie Gottingen در آلمان که متعلق به «کوپنوالنر» است، آزمایش هایی روی تونل های باد انجام می دهد و آیرودینامیک فضاپیما ها را محاسبه می کند که شامل فضاپیماهای آژانس فضایی اروپا (اسا) هم می شود. این بار اما اسا یک درخواست غیرمعمول داشت؛ آیا دانشمندان و مهندسان شرکت می توانند کاری خارج از برنامه روزانه خود انجام دهند و راهی بیابند تا بسته بندی سیب زمینی های برشته سریع تر انجام گیرد؟ گروه «کوپنوالنر» نیز پذیرفت و همان گونه که انتظار می رفت، راهی پیدا کرد تا بتوان با استفاده از حقه های هوشمندانه آیرودینامیک و استفاده از پالس های هوا برای افزودن به سرعت حرکت سیب زمینی های روی خط تولید، ۵۰ درصد بر تعداد کیسه های خروجی در زمان معین افزود.
شاید عجیب به نظر برسد که اسا به چنین صنعتی که قطعاً هیچ ربطی به فضا ندارد، کمک می کند ولی دلایل اقتصادی کافی برای آن وجود دارد. اسا، ناسا و سازمان فضایی ژاپن (JAXA) با ده ها میلیارد دلار هزینه سالانه روی پژوهش، به تعدادی از بهترین فناوری ها و تشکیلات در جهان دست یافته اند. این جایی است که «فرانک سالزگبر» رئیس اداره انتقال فناوری اسا در نوردویک هلند، وارد می شود و می گوید؛ «ما از پرداختی مالیات دهندگان به بهترین شکل استفاده می کنیم.» داستان های جعلی در مورد اینکه ناسا تفلون را برای سپرهای فضایی، زیپ های ولکرو را برای محکم بستن اجسام در جاذبه صفر و آب میوه Tang را نیز برای افزودن مزه به آب بازیافت شده اختراع کرده است، فراموش کنید. تمام این محصولات در آن هنگام وجود داشت و تنها کاری که ناسا کرد، عمومیت دادن به مصرف آنها بود. با این حال بسیاری از فناوری های دیگر وجود دارند که از صنایع فضایی به زندگی روزمره ما راه یافته اند. آیا مایلید بدانید این فناوری های فضایی چطور به درون مرزهای زمین نفوذ کرده اند؟
● ترویج فناوری فضایی
«سالزگبر» را می توان فروشنده یی دانست که شغلش ترویج فواید فناوری های فضایی است. او دانش گسترده یی از آنچه در آزمایشگاه های اسا در جریان است و چشم تیزبینی برای مشخص کردن کاربردهای احتمالی آن دارد. وی با کمک شبکه «فروشندگان فضایی» خود به دور اروپا می گردد تا شرکت هایی را که نیازمند راه حل های فنی ترکیب شده با تجربه های فضایی هستند، بیابد. گروه او هر سال تقریباً ۲۵ انتقال فناوری را انجام می دهد. خیلی از تغییر کاربری هایی که گروه «سالزگبر» به آن می اندیشد، تا حدی مغایر با کاربرد اولیه هستند ولی معمولاً این ته مانده ها است که جذاب تر به نظر می رسند.
● کمک به بیماران قلبی
«پل ورنون» که به عنوان کارگزار برای اسا در شورای تاسیسات علمی و فناوری اسا انگلستان کار می کند، پنج سال پیش هنگامی که در حال بازدید از یک آزمایشگاه در دانشگاه کوئین ماری لندن بود، به گنج رسید. هنگامی که مهندسی به نام «عزیز حق» تعدادی از ابزارهای فضایی غیرمتعارف را از طریق میکروسکوپ به او نشان داد، ایده یی در ذهن شکل گرفت. با گرفتن حرارت متوسط از یک جریان الکتریکی، پایه های بسیار ریز از پلاستیک دولایه می تواند به اندازه کافی خم شود تا جای دقیق قرارگیری آینه ها روی ماهواره را کنترل کند. «ورنون» که به تغییر کاربری های احتمالی فکر می کرد، به «عزیز حق» پیشنهاد کرد یکی از پایه ها را در یک مایع بگذارد تا ببیند چه رخ می دهد. آن دو برخلاف انتظارشان کشف کردند که میزان خمش آن به ویسکوزیته مایع بستگی دارد و به علاوه، این میزان را می توان بر حسب خوانده های الکتریکی پایه تعیین کرد. «ورنون» می گوید؛ «من به این فکر می کردم که چگونه می توان دستگاه های قابل غوطه ور شدن تعیین ویسکوزیته را به پول تبدیل کرد که به یاد بازار پزشکی افتادم.
بیماران در خطر حمله قلبی نیاز به این دارند که ویسکوزیته خون شان به طور منظم اندازه گیری شود تا بدانند چه موقع باید از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنند. اگر خون بیش از حد غلیظ شود، ممکن است لخته شود و اگر بیش از حد هم رقیق شود، خطر خونریزی داخلی وجود دارد.» «ورنون» که به بازار میلیارد دلاری ویسکوزیته سنج های خون (دستگاه های اندازه گیری غلظت خون) چشم دوخته بود، شرکتی را به نام Microvisk تاسیس کرد تا از این پایه های فضایی استفاده کند. دستگاه میکروویسک هنوز در مرحله طراحی و ساخت قرار دارد، ولی آزمایش های بالینی انجام شده تاکنون نشان از دقت بسیار بالای این ابزار دارد.
فکر می کنید سیب زمینی برشته با کاوشگر هویگنس، قابلمه تفلونی با فضاپیمای آپولو، مته حفاری ماه نورد با جاروبرقی، قلب مصنوعی با شاتل و بیماری قلبی با آینه های ماهواره مخابراتی چه ارتباطی داشته باشد؟
یک کاوشگر فضایی وارد جو قمر تیتان می شود و به سلامت روی سطح آن فرود می آید. بیشتر از یک میلیارد کیلومتر دورتر از آن کاوشگر، جایی روی زمین، دستگاهی دیگر، یک کیسه را از سیب زمینی های برشته پر می کند. «گئورگ کوپنوالنر» فکر نمی کرد بزرگ ترین قمر سیاره زحل، هیچ وجه مشترکی با اسنک های محبوب او داشته باشد؛ دست کم تا پیش از آنکه سازمان فضایی اروپا با او تماس بگیرد چنین فکری نمی کرد.
به گزارش خبرآنلاین شرکتHyperschall Technologie Gottingen در آلمان که متعلق به «کوپنوالنر» است، آزمایش هایی روی تونل های باد انجام می دهد و آیرودینامیک فضاپیما ها را محاسبه می کند که شامل فضاپیماهای آژانس فضایی اروپا (اسا) هم می شود. این بار اما اسا یک درخواست غیرمعمول داشت؛ آیا دانشمندان و مهندسان شرکت می توانند کاری خارج از برنامه روزانه خود انجام دهند و راهی بیابند تا بسته بندی سیب زمینی های برشته سریع تر انجام گیرد؟ گروه «کوپنوالنر» نیز پذیرفت و همان گونه که انتظار می رفت، راهی پیدا کرد تا بتوان با استفاده از حقه های هوشمندانه آیرودینامیک و استفاده از پالس های هوا برای افزودن به سرعت حرکت سیب زمینی های روی خط تولید، ۵۰ درصد بر تعداد کیسه های خروجی در زمان معین افزود.
شاید عجیب به نظر برسد که اسا به چنین صنعتی که قطعاً هیچ ربطی به فضا ندارد، کمک می کند ولی دلایل اقتصادی کافی برای آن وجود دارد. اسا، ناسا و سازمان فضایی ژاپن (JAXA) با ده ها میلیارد دلار هزینه سالانه روی پژوهش، به تعدادی از بهترین فناوری ها و تشکیلات در جهان دست یافته اند. این جایی است که «فرانک سالزگبر» رئیس اداره انتقال فناوری اسا در نوردویک هلند، وارد می شود و می گوید؛ «ما از پرداختی مالیات دهندگان به بهترین شکل استفاده می کنیم.» داستان های جعلی در مورد اینکه ناسا تفلون را برای سپرهای فضایی، زیپ های ولکرو را برای محکم بستن اجسام در جاذبه صفر و آب میوه Tang را نیز برای افزودن مزه به آب بازیافت شده اختراع کرده است، فراموش کنید. تمام این محصولات در آن هنگام وجود داشت و تنها کاری که ناسا کرد، عمومیت دادن به مصرف آنها بود. با این حال بسیاری از فناوری های دیگر وجود دارند که از صنایع فضایی به زندگی روزمره ما راه یافته اند. آیا مایلید بدانید این فناوری های فضایی چطور به درون مرزهای زمین نفوذ کرده اند؟
● ترویج فناوری فضایی
«سالزگبر» را می توان فروشنده یی دانست که شغلش ترویج فواید فناوری های فضایی است. او دانش گسترده یی از آنچه در آزمایشگاه های اسا در جریان است و چشم تیزبینی برای مشخص کردن کاربردهای احتمالی آن دارد. وی با کمک شبکه «فروشندگان فضایی» خود به دور اروپا می گردد تا شرکت هایی را که نیازمند راه حل های فنی ترکیب شده با تجربه های فضایی هستند، بیابد. گروه او هر سال تقریباً ۲۵ انتقال فناوری را انجام می دهد. خیلی از تغییر کاربری هایی که گروه «سالزگبر» به آن می اندیشد، تا حدی مغایر با کاربرد اولیه هستند ولی معمولاً این ته مانده ها است که جذاب تر به نظر می رسند.
● کمک به بیماران قلبی
«پل ورنون» که به عنوان کارگزار برای اسا در شورای تاسیسات علمی و فناوری اسا انگلستان کار می کند، پنج سال پیش هنگامی که در حال بازدید از یک آزمایشگاه در دانشگاه کوئین ماری لندن بود، به گنج رسید. هنگامی که مهندسی به نام «عزیز حق» تعدادی از ابزارهای فضایی غیرمتعارف را از طریق میکروسکوپ به او نشان داد، ایده یی در ذهن شکل گرفت. با گرفتن حرارت متوسط از یک جریان الکتریکی، پایه های بسیار ریز از پلاستیک دولایه می تواند به اندازه کافی خم شود تا جای دقیق قرارگیری آینه ها روی ماهواره را کنترل کند. «ورنون» که به تغییر کاربری های احتمالی فکر می کرد، به «عزیز حق» پیشنهاد کرد یکی از پایه ها را در یک مایع بگذارد تا ببیند چه رخ می دهد. آن دو برخلاف انتظارشان کشف کردند که میزان خمش آن به ویسکوزیته مایع بستگی دارد و به علاوه، این میزان را می توان بر حسب خوانده های الکتریکی پایه تعیین کرد. «ورنون» می گوید؛ «من به این فکر می کردم که چگونه می توان دستگاه های قابل غوطه ور شدن تعیین ویسکوزیته را به پول تبدیل کرد که به یاد بازار پزشکی افتادم.
بیماران در خطر حمله قلبی نیاز به این دارند که ویسکوزیته خون شان به طور منظم اندازه گیری شود تا بدانند چه موقع باید از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنند. اگر خون بیش از حد غلیظ شود، ممکن است لخته شود و اگر بیش از حد هم رقیق شود، خطر خونریزی داخلی وجود دارد.» «ورنون» که به بازار میلیارد دلاری ویسکوزیته سنج های خون (دستگاه های اندازه گیری غلظت خون) چشم دوخته بود، شرکتی را به نام Microvisk تاسیس کرد تا از این پایه های فضایی استفاده کند. دستگاه میکروویسک هنوز در مرحله طراحی و ساخت قرار دارد، ولی آزمایش های بالینی انجام شده تاکنون نشان از دقت بسیار بالای این ابزار دارد.
