گل و گیاه درخت برگ اطلسی:

ساینا · 2015/05/02

دانستنی های علمی:
درخت "برگ اطلسی" درختی در اندازه های متوسط و بومی فلوریدا است که تا باهاماس، آنتلیس و بِلیز گسترش دارد. نام برگ اطلسی به دلیل رنگ ویژه ی برگ های این گیاه می باشد. نوک برگ به رنگ سبز تیره بوده در حالی که انتهای آن به رنگ قهوه ای روشن یا مسی است. این خصوصیت، درخت برگ اطلسی را به درختی بسیار زیبا و جذاب برای مصارف زینتی تبدیل کرده است.

خصوصیات گیاهشناسی:
این درختان گونه هایی منحصر بفرد بوده که بصورت درختچه یا درختانی کوچک که تا ارتفاع 3 تا 5 متر می توانند رشد کنند، دیده می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط جهت رشد، ارتفاع گیاه به 10 متر نیز خواهد رسید.
تنه ی گیاه حدود 30 سانتیمتر قطر دارد. پوست تنه نازک، به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری و دارای شکاف های صفحه ای می باشد. معمولاً این گیاهان دارای یک تنه ی اصلی می باشند. شاخه های کوچک به رنگ قهوه ای و نازک هستند. این شاخه ها روی درختان بالغ تقریباً سست می باشند.
برگ ها همیشه سبز و دارای آرایش متناوب بوده و در قسمت های نوک به رنگ سبز براق و تیره و در انتها به رنگ قهوه ای روشن می باشند. آنها جزو برگ های ساده با رگبرگ های پرمانند دسته بندی می شوند. این برگ ها تخم مرغی شکل و به طول 3 تا 11 سانتیمتر و پهنای 2 تا 5 سانتیمتر هستند.
در برخی نواحی مانند فلوریدا، گل ها در تمام سال می توانند روی درخت ظاهر شوند ولی در برخی مناطق دیگر مانند پرتوریکو، زمان گلدهی بین ماه های جولای تا اکتبر و زمان بلوغ و رسیدن میوه ها در فوریه است. گل ها کوچک (به قطر 3 تا 5 سانتیمتر) و به رنگ زرد مایل به کِرِم بوده و دارای پنج گلبرگ و پنج پرچم می باشد. گل ها به صورت دسته ای و در گل آذین ها حضور دارند.
گرده افشانی گل های این درخت توسط حشرات انجام می شود.
میوه های رسیده به رنگ ارغوانی تیره بوده و دارای پوستی صمغ مانند است که گوشتی سفید رنگ را احاطه کرده است. این میوه ها از نظر اندازه، شباهت زیادی به میوه های زیتون دارند. میوه ها خوردنی بوده ولی نیاز به جویدن زیاد دارند. هر میوه دارای چندین بذر سیاه رنگ است.
بذرها توسط پرندگان پراکنده می شوند. پرندگان میوه ی گیاه را خورده و بذرها را از طریق مدفوع خود دفع و پراکنده می کنند.
این درختان در سراسر دوره زندگی شان رشد آهسته ای دارند.

شرایط محیط رشد:
درخت برگ اطلسی می تواند در انواع مختلفی از خاک ها مانند رسی، شنی، لومی، قلیایی یا اسیدی و نیز خاک های به خوبی آبیاری شده یا مرطوب رشد کنند. ولی بهترین pH برای رشد آنها، بین 5 تا 8 است. در پرتوریکو معمولاً در خاک های کم عمق و شنی رشد می کنند.
این گیاهان بهترین رشد را در جنگل های ثانویه مرطوب در ارتفاعات کم دارند.
این درختان نسبت به املاح در خاک تحمل کم تا متوسط و نسبت به خشکی، تحمل متوسطی دارند. قابل ذکر است که این گیاهان در دماهای زیر صفر درجه سانتیگراد از بین می روند.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:
میوه های این گیاه خوراکی بوده و معمولاً بصورت تازه مصرف می شوند.
این درخت دارای چوب سخت، قوی و سنگین بوده که در ساختمان سازی کاربرد دارد.
این درخت همچنین به عنوان یک درخت زینتی در حیاط، پارک ها، پیاده روها و مکان های عمومی کشت می شود.