![m32.jpg](http://www.noojum.com/images/stories/news/maghale/m32.jpg)
به پاس میدان مغناطیسی زمین، اکثر ذرات شارژ دار(باردار) خورشیدی در اطراف مگنتوسفیر (پوشش مغناطیسی زمین) جمع می شوند و به سطح زمین نمی رسند.
وقتی باد های خورشیدی به یک سیاره مغناطیسی شده (دارای پوشش مغناطیسی مانند زمین) میرسد، سرعت اش به علت برخورد با موج ضربتی (قوس ضربتی) که قبل از مرز مغناطیسی قرار دارد از اندازه مافوق سرعت به کمتر از سرعت صوت تنزل پیدا می کند. منطقه میان قوس ضربتی و مرز مغناطیسی بنام پوشش مغناطیسی (magneto sheath) یاد می شود.
این منطقه یکی از محیط های بسیار آشفته نزدیک زمین است که به مثابه یک آزمایشگاه عالی برای مطالعه آشفتگی بکار می رود. محیط های دیگر مانند اتموسفیر خورشید یا قرص برافزایشی در اطراف ستاره های جوان، احتمالأ همین وضعیت آشفته را دارند، اما پوشش مغناطیسی سیارات زمینی (خاکی) تا هنوز یکی از قابل دسترس ترین مناطق برای اندازه گیری های دقیق می باشد.
مشخص نمودن خواص آشفتگی مغناطیسی در این مناطق یکی از اولویت های عمده برای درک نقش آن در پروسه های اساسی مانند پراکندگی انرژی یا سرعت گرفتن ذرات با انرژی بالا می باشد.