داستان دوستی خیار و انار

[آنیساااااااااا]

دوستی خیار و انار


یکی بود، یکی نبود. دو دوست صمیمی بودند به نام خیار و انار.

خیار و انار هم خیلی دوست بودند. خیار و اناربه هم بدی نمی کردند. تا این که یک روز پرتقال از آن جا می گذشت. وقتی دید خیار وانار با هم بازی می کنند، حسودی اش شد و گفت: «باید فکری بکنم تا دوستی آن ها به هم بخورد.» او رفت پیش انار و گفت: «انار! تو مثل پادشاه می مانی.»

انار گفت: چه طور مگه؟»

پرتقال گفت: «تو تاج داری اما او ندارد. تو باید به او دستور بدهی.»

انار گفت: «راست می گویی. حق با تو است، چرا زودتر به فکرم نرسید.»

پرتقال خوش حال شد که می تواند دوستی آن ها را به هم بزند. پرتقال رفت پیش خیار و گفت: «خیار!

تو چرا هر چی او می گوید گوش می کنی. باید او به حرف تو گوش بکند.»

خیار گفت: «برای چی ؟»

پرتقال گفت: «چون تو مثل چوبی و می توانی وقتی به حرفت گوش نکرد او را بزنی.»

خیار گفت: «راست می گویی. چرا به فکر خودم نرسید.»

پرتقال وقتی دید چه خوب آن ها را گول زده خوش حال شد و رفت. وقتی فردا شد، خیار به طرف خانه ی انار رفت. انار هم از خواب بیدار شد و به طرف خانه ی خیار رفت. خیار و انار در راه، به هم رسیدند. خیار گفت: « از این به بعد من رئیس تو هستم و تو باید به دستور من گوش کنی.»

انار گفت: «خواب دیدی خیر باشد! من تاج دارم و می توانم رئیس باشم. تو که تاج نداری. تازه من سرباز هم دارم.»

خیار گفت: «کجاست؟»

انار گفت: «توی بدنم.»

خیار گفت: «تازه من مثل چوب می مانم و می توانم تو را بزنم.»

آن ها آن قدر دعوا کردند تا این که خسته شدند. پرتقال از کار آن ها می خندید. وقتیانار و خیار متوجه شدند که پرتقال می خندد، سکوت کردند. دیدند پرتقال هی می خندد و می گوید: « چه خوب آن ها را گول زدم و دوستی آن ها را به هم زدم.»

انار و خیار باز هم به هم نگاه کردند و فهمیدند دوستی خیلی خوب است و تصمیم گرفتن دیگر به حرف کسی که می خواهد دوستی آن ها را به هم بزند گوش نکنند. و باز هم با هم دوست شدند و راحت با هم زندگی کردند.