آدم برفی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
اوریون که در طب سنتی ایران گوشک نامیده می شود (زیرا غدد بزاق بناگوشی را درگیر می کند) یکی از شایع ترین بیماری های ویروسی در کودکان است. با شروع فصل پاییز و بازگشایی مدارس، این بیماری شیوع بیشتری دارد، بنابراین والدین باید برای پیشگیری و درمان آن آماده باشند. طب سنتی برای مقابله با این بیماری قدیمی، راهکارهایی دارد. با گیاه یاب همراه باشید.
اوریون بیماری ویروسی و واگیردار است که معمولا با التهاب غده‌ی بناگوشی ظاهر می شود، اما ممکن است عفونت به غده های دیگر مانند لوزالمعده، مغز، بیضه و تخمدان هم گسترش یابد. بیماری توسط یک ویروس ایجاد می شود و دوره‌ی کمون آن ۱۴ تا ۲۱ روز است. ممکن است یک یا دو روز پیش از شروع علائم بارز، کودک دچار بدحالی عمومی شود، سپس غدد بزاقی در ناحیه‌ی بناگوش و زیر چانه متورم می شوند، این علامت می تواند همراه تب باشد.
تورم ممکن است ابتدا در یک طرف صورت ایجاد شده و سپس طرف دیگر را درگیر کند یا هم زمان در هر دو طرف بروز کند. تورم غدد بزاقی سبب درد، هنگام بلعیدن می شود. همچنین ممکن است به دلیل توقف ترشح بزاق از غدد بزاقی، خشکی دهان و به ندرت تورم بیضه ها یا تخمدان وجود داشته باشد.
بروز این بیماری از ۵ تا ۱۵ سالگی بسیار شایع است، اما ممکن است بزرگسالان هم به آن مبتلا شوند.
از سال ۱۳۸۴ برنامه‌ی واکسیناسیون اوریون در دو نوبت یک و شش سالگی در ایران شروع شده و واکسن این بیماری همراه واکسن های سرخک و سرخجه به کودکان تزریق می شود. در حال حاضر بیشتر بیماران را کودکانی تشکیل می دهند که واکسینه نشده اند یا واکسیناسون آن ها کاملا نبوده است
علائم
بروز عوارض اوریون به ندرت اتفاق می افتد، اما ممکن است بی توجهی به درمان باعث بروز عوارض زیر شود:
کودک مبتلا به اوریون می تواند چند روز قبل از ظهور علایم تا ۹ روز پس از بروز علائم، ویروس را به کودکان سالم انتقال دهد. انتقال بیماری بیشتر از طریق تماس مستقیم با بزاق دهان مثل بوسیدن کودک بیمار، تنفس هوای آلوده به ویروس ناشی از سرفه های بیمار یا به طور غیر مستقیم از طریق استفاده از اسباب بازی و ظرف آلوده به بزاق کودک مبتلاست. ویروس از دو تا سه روز قبل از تورم تا حدود ۹ روز بعد از آن از بزاق دفع می شود، بنابراین توصیه می شود بیمار در خانه بماند و وسایل مصرفی او جدا شود.
اوریون در بزرگسالان
هرچند اوریون درصد کمی از افراد بالغ را مبتلا می کند، اما نباید از عوارض آن مثل ناشنوایی یک طرفه، از دست دادن دائمی شنوایی و ورم لوزالمعده غافل شد. گاهی نیز ممکن است با تورم لوزالمعده، بیمار به دیابت مبتلا شود. از طرفی باید بدانید تورم بیضه و تخمدان که مشکلات خاص خود را به همراه دارد، در بزرگسالی نمایان می شود.
درمان های خانگی
در طب جدید هیچ گونه درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد، اما در طب سنتی راهکار های مفیدی برای پیشگیری و درمان اوریون پیشنهاد شده است.
انجیر: برگ های درخت انجیر را می توان برای کنترل علائم اوریون استفاده کرد. این برگ ها خاصیت ضد ویروسی دارند و می توانند با ویروس اوریون مقابله کنند. به این منظور دو برگ انجیر را تمیز کرده و بعد روی آن کره یا روغن بمالید، بعد آن ها را گرم کرده و روی نقاط التهابی قرار دهید و بگذارید حدود نیم ساعت بماند.
آلوئه ورا: آلوئه ورا ضد باکتری، ضد ویروس و ضد التهاب است و می تواند درد و التهاب ناشی از اوریون را کاهش دهد. شیره‌ی یک برگ از گیاه را بگیرید، کمی زردچوبه را با آن مخلوط کنید، روی نقاط متورم بمالید و بگذارید حدود نیم ساعت روی آن بماند.
مارچوبه: بذر مارچوبه باعث تسکین التهاب ناشی از بیماری می شود، زیرا مواد معدنی و مغذی فراوانی دارد که به بدن کمک می کنند تا با ویروس های اوریون مبارزه کند. سه قاشق از پودر دانه های مارچوبه را با کمی آب مخلوط کنید تا حالت خمیری پیدا کند. بعد آن را روی نقاط متورم بمالید تا زمانی که خشک شود و بعد با حوله آن را تمیز کنید.
زنجبیل: این گیاه دارویی خاصیت ضد ویروسی و ضد عفونت قوی دارد که به کاهش التهاب کمک می کند و تا حدی باعث تسکین درد می شود.
آب هویج: آب هویج و آب انگور علاوه بر تامین ویتامین ها، در تسکین درد نیز موثرند. بیمار مبتلا به اوریون باید روزانه دو تا سه لیوان از این آب میوه های طبیعی بنوشد.
تخم شنبلیله: این دانه های گیاهی ضد التهاب و ضد ویروس هستند و به عنوان یک درمان گیاهی موثر استفاده می شوند.
داروهای ترکیبی
تخم شوید، بابونه، تخم کتان و موم (از هر کدام پنج گرم) را بکوبید و با روغن گل ترکیب کنید، سپس به شکل موضعی به محل تورم بمالید.
۱۵ گرم گل بنفشه، ۱۰ گرم گل ختمی، ۱۰ گرم مغز ناخنک، ۱۵ گرم خارخسک و ۱۵ گرم پرسیاوشان را نیم کوب و هفت قسمت کنید. هر ۱۲ ساعت (صبح و عصر) هر قسمت را به شکل جوشانده میل کنید.
توصیه های درمانی
بیمار باید در محیطی که از هوای مناسب با درجه حرارت مطلوب برخوردار است، استراحت مطلق داشته باشد و از خوردن غذاهای ترش و سرخ کرده و محرک بپرهیزد.
بیمار باید از سرماخوردگی مصون باشد، زیرا ممکن است به ورم مغز منجر شود که بیماری خطرناکی است.
درجه حرارت بدن باید کنترل شود و اگر حرارت بالا بود، تب را پایین آورد.
از غذاهای مایع مثل شیر، سوپ یا ماست برای کودکان استفاده کنید تا بلع غذا آسان تر شود.
برای برطرف کردن خشکی دهان، مایعات فراوان به کودک بدهید. استفاده از دمنوش های گیاهی موثر مانند دمنوش زنجبیل و عسل در درمان اوریون و پیشگیری از عوارض آن تاثیر بسزایی دارد.
یک کیسه آب گرم را در یک حوله بپیچید و آن را روی موضع درد قرار دهید.
بیماری اوریون در صورت انجام واکسیناسیون کاملا قابل پیشگیری است.
هر ورمی، اوریون نیست!
گاهی عفونت حلق یا گوش، آبسه های مختلف مثل آبسه های شدید دندان، سنگ غده‌ی بزاقی یا عوارض برخی داروها باعث بزرگ شدن غدد بزاقی می شوند و ممکن است به اشتباه اوریون تشخیص داده شوند. بنابراین با بروز هر گونه تورم در ناحیه‌ی گلو و در نهایت برای تشخیص اوریون، حتما به پزشک مراجعه کنید.
اوریون بیماری ویروسی و واگیردار است که معمولا با التهاب غده‌ی بناگوشی ظاهر می شود، اما ممکن است عفونت به غده های دیگر مانند لوزالمعده، مغز، بیضه و تخمدان هم گسترش یابد. بیماری توسط یک ویروس ایجاد می شود و دوره‌ی کمون آن ۱۴ تا ۲۱ روز است. ممکن است یک یا دو روز پیش از شروع علائم بارز، کودک دچار بدحالی عمومی شود، سپس غدد بزاقی در ناحیه‌ی بناگوش و زیر چانه متورم می شوند، این علامت می تواند همراه تب باشد.
تورم ممکن است ابتدا در یک طرف صورت ایجاد شده و سپس طرف دیگر را درگیر کند یا هم زمان در هر دو طرف بروز کند. تورم غدد بزاقی سبب درد، هنگام بلعیدن می شود. همچنین ممکن است به دلیل توقف ترشح بزاق از غدد بزاقی، خشکی دهان و به ندرت تورم بیضه ها یا تخمدان وجود داشته باشد.
بروز این بیماری از ۵ تا ۱۵ سالگی بسیار شایع است، اما ممکن است بزرگسالان هم به آن مبتلا شوند.
از سال ۱۳۸۴ برنامه‌ی واکسیناسیون اوریون در دو نوبت یک و شش سالگی در ایران شروع شده و واکسن این بیماری همراه واکسن های سرخک و سرخجه به کودکان تزریق می شود. در حال حاضر بیشتر بیماران را کودکانی تشکیل می دهند که واکسینه نشده اند یا واکسیناسون آن ها کاملا نبوده است
علائم
- تورم و درد در ناحیه‌ی زیر گوش و فک
- سفت شدن غده های پاروئید یا بناگوش
- تب
- سردرد
- کاهش اشتها
- درد در ناحیه‌ی گوش
- بی قراری
بروز عوارض اوریون به ندرت اتفاق می افتد، اما ممکن است بی توجهی به درمان باعث بروز عوارض زیر شود:
- التهاب مغز (انسفالیت)
- التهاب پرده های مغز و نخاع (مننژیت)
- التهاب پانکراس (پانکراتیت)
- کاهش شنوایی
- اورکیت یا التهاب دردناک بیضه ها که می توانند سبب ناباروری مردان در بزرگسالی شود. این مورد ممکن در دختران با التهاب تخمدان دیده شود، اما باعث ناباروری نخواهد بود.
کودک مبتلا به اوریون می تواند چند روز قبل از ظهور علایم تا ۹ روز پس از بروز علائم، ویروس را به کودکان سالم انتقال دهد. انتقال بیماری بیشتر از طریق تماس مستقیم با بزاق دهان مثل بوسیدن کودک بیمار، تنفس هوای آلوده به ویروس ناشی از سرفه های بیمار یا به طور غیر مستقیم از طریق استفاده از اسباب بازی و ظرف آلوده به بزاق کودک مبتلاست. ویروس از دو تا سه روز قبل از تورم تا حدود ۹ روز بعد از آن از بزاق دفع می شود، بنابراین توصیه می شود بیمار در خانه بماند و وسایل مصرفی او جدا شود.
اوریون در بزرگسالان
هرچند اوریون درصد کمی از افراد بالغ را مبتلا می کند، اما نباید از عوارض آن مثل ناشنوایی یک طرفه، از دست دادن دائمی شنوایی و ورم لوزالمعده غافل شد. گاهی نیز ممکن است با تورم لوزالمعده، بیمار به دیابت مبتلا شود. از طرفی باید بدانید تورم بیضه و تخمدان که مشکلات خاص خود را به همراه دارد، در بزرگسالی نمایان می شود.
درمان های خانگی
در طب جدید هیچ گونه درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد، اما در طب سنتی راهکار های مفیدی برای پیشگیری و درمان اوریون پیشنهاد شده است.
انجیر: برگ های درخت انجیر را می توان برای کنترل علائم اوریون استفاده کرد. این برگ ها خاصیت ضد ویروسی دارند و می توانند با ویروس اوریون مقابله کنند. به این منظور دو برگ انجیر را تمیز کرده و بعد روی آن کره یا روغن بمالید، بعد آن ها را گرم کرده و روی نقاط التهابی قرار دهید و بگذارید حدود نیم ساعت بماند.
آلوئه ورا: آلوئه ورا ضد باکتری، ضد ویروس و ضد التهاب است و می تواند درد و التهاب ناشی از اوریون را کاهش دهد. شیره‌ی یک برگ از گیاه را بگیرید، کمی زردچوبه را با آن مخلوط کنید، روی نقاط متورم بمالید و بگذارید حدود نیم ساعت روی آن بماند.
مارچوبه: بذر مارچوبه باعث تسکین التهاب ناشی از بیماری می شود، زیرا مواد معدنی و مغذی فراوانی دارد که به بدن کمک می کنند تا با ویروس های اوریون مبارزه کند. سه قاشق از پودر دانه های مارچوبه را با کمی آب مخلوط کنید تا حالت خمیری پیدا کند. بعد آن را روی نقاط متورم بمالید تا زمانی که خشک شود و بعد با حوله آن را تمیز کنید.
زنجبیل: این گیاه دارویی خاصیت ضد ویروسی و ضد عفونت قوی دارد که به کاهش التهاب کمک می کند و تا حدی باعث تسکین درد می شود.
آب هویج: آب هویج و آب انگور علاوه بر تامین ویتامین ها، در تسکین درد نیز موثرند. بیمار مبتلا به اوریون باید روزانه دو تا سه لیوان از این آب میوه های طبیعی بنوشد.
تخم شنبلیله: این دانه های گیاهی ضد التهاب و ضد ویروس هستند و به عنوان یک درمان گیاهی موثر استفاده می شوند.
داروهای ترکیبی
تخم شوید، بابونه، تخم کتان و موم (از هر کدام پنج گرم) را بکوبید و با روغن گل ترکیب کنید، سپس به شکل موضعی به محل تورم بمالید.
۱۵ گرم گل بنفشه، ۱۰ گرم گل ختمی، ۱۰ گرم مغز ناخنک، ۱۵ گرم خارخسک و ۱۵ گرم پرسیاوشان را نیم کوب و هفت قسمت کنید. هر ۱۲ ساعت (صبح و عصر) هر قسمت را به شکل جوشانده میل کنید.
توصیه های درمانی
بیمار باید در محیطی که از هوای مناسب با درجه حرارت مطلوب برخوردار است، استراحت مطلق داشته باشد و از خوردن غذاهای ترش و سرخ کرده و محرک بپرهیزد.
بیمار باید از سرماخوردگی مصون باشد، زیرا ممکن است به ورم مغز منجر شود که بیماری خطرناکی است.
درجه حرارت بدن باید کنترل شود و اگر حرارت بالا بود، تب را پایین آورد.
از غذاهای مایع مثل شیر، سوپ یا ماست برای کودکان استفاده کنید تا بلع غذا آسان تر شود.
برای برطرف کردن خشکی دهان، مایعات فراوان به کودک بدهید. استفاده از دمنوش های گیاهی موثر مانند دمنوش زنجبیل و عسل در درمان اوریون و پیشگیری از عوارض آن تاثیر بسزایی دارد.
یک کیسه آب گرم را در یک حوله بپیچید و آن را روی موضع درد قرار دهید.
بیماری اوریون در صورت انجام واکسیناسیون کاملا قابل پیشگیری است.
هر ورمی، اوریون نیست!
گاهی عفونت حلق یا گوش، آبسه های مختلف مثل آبسه های شدید دندان، سنگ غده‌ی بزاقی یا عوارض برخی داروها باعث بزرگ شدن غدد بزاقی می شوند و ممکن است به اشتباه اوریون تشخیص داده شوند. بنابراین با بروز هر گونه تورم در ناحیه‌ی گلو و در نهایت برای تشخیص اوریون، حتما به پزشک مراجعه کنید.
