از قبیلهٔ یوهیونگ مین بود، او دومین دختر مین یو_جانگ(هانگول: 민유중،هانجا: 閔維重)[۱](۱۶۳۰–۱۶۸۷) و همسر دوم او بانو سونگ قبیلهٔ ایونجین سونگ بود.[۲] او با پادشاه سوکجونگ به عنوان ملکه همسر دوم وی در سال ۱۶۸۱ ازدواج کرد، زمانی که ۱۴ ساله بود. زمانی که سو-یی[۳](رده دوم بانوان دربار) جانگ اوک-جونگ پسری را در سال ۱۶۸۸ به دنیا آورد درگیری خونینی به نامGisa literati purges(기사사화) صورت گرفت. در طول این زمان سوکجونگ پسر بزرگترش (همان فرزند بانو جانگ) را به عنوان «ولی عهد» منصوب کرد و بانو جانگ را از سو-یی به هی-بین (رده اول بانوتن دربار) ارتقا داد.[۴] این عمل از سوی جناح نورون با مخالفت روبه رو شد، جناحی که به رهبری سونگ سی ییول از ملکه اینهیون حمایت می‌کرد،[۵] و همچنین این عمل از سوی جناح سورون حمایت شد، جناحی که از بانو جانگ حمایت می‌کرد. سوکجونگ در مخالفت[جناح نورون]عصبانی شد و تعداد بسیاری از جمله سونگ سی ییول کشته شدند. تعداد زیادی، از جمله اینهیون و خانواده اش تبعید شدند. ملکه اینهیون خلع شد، زمانی که جانگ سو-یی، جانگ هی-بین شد، و سپس سومین ملکه دربار شد.
بعداً در سال ۱۶۹۴، سوکجونگ، در عملی که انجام داد احساس ندامت کرد، و تثبیت مقام اینهیون را به یک جنبش داد که توسط جناح سورون رهبری می‌شد (این رویداد Gapsul Hwanguk갑술환국,甲戌換局 نامیده شد). او به قصر بازگشت و مقامش را به عنوان ملکه همسر تثبیت کرد، بانو جانگ نیز از ملکه همسر به هیو-بین تنزل مقام پیدا کرد.
در ۱۷۰۱، در سن ۳۴ سالگی، بیمار شد و به علت نامعلومی درگذشت (بعضی منابع درگذشت او را به علت خوردن زهر می‌دانند).
گفته شده‌است که سوکجونگ زمانی که برای اینهیون سوگواری می‌کرد خواب دید که اینهیون در یک لباس آغشته به خون است. سوکجونگ از اینهیون پرسید که چگونه مرده است اینهیون چیزی نگفت ولی اتاق بانو جانگ را نشان داد.[۶]سوکجونگ از خواب بیدار شد و به سمت اتاق بانو جانگ رفت وقتی که به اتاق نزدیک شد صدای موسیقی و خنده شنید، او بانو جانگ را با یک کشیش شمنیست در حال دعا برای مرگ ملکه اینهیون و مجسمه سفالی رنگی قابل توجه و فلش دید. وقتی این ماجرا توسط سوکجونگ کشف شد، حکم اعدام بانو جانگ اجرا شد.[۷] یکی از خدمتکاران ملکه اینهیون کتابی را به نام داستان ملکه اینهیون(هانگول: 인현왕후전 هانجا:仁顯王后傳) نوشت، کتابی که امروزه هنوز هم موجود است. ملکه اینهیون در میونگرونگ(명릉,明陵) در ایالت گیونگی دفن شد، بعداً سوکجونگ نیز کنار او در منطقه مشابه دفن شد. اینهیون هیچ فرزندی از سوکجونگ نداشت.
بعداً در سال ۱۶۹۴، سوکجونگ، در عملی که انجام داد احساس ندامت کرد، و تثبیت مقام اینهیون را به یک جنبش داد که توسط جناح سورون رهبری می‌شد (این رویداد Gapsul Hwanguk갑술환국,甲戌換局 نامیده شد). او به قصر بازگشت و مقامش را به عنوان ملکه همسر تثبیت کرد، بانو جانگ نیز از ملکه همسر به هیو-بین تنزل مقام پیدا کرد.
در ۱۷۰۱، در سن ۳۴ سالگی، بیمار شد و به علت نامعلومی درگذشت (بعضی منابع درگذشت او را به علت خوردن زهر می‌دانند).
گفته شده‌است که سوکجونگ زمانی که برای اینهیون سوگواری می‌کرد خواب دید که اینهیون در یک لباس آغشته به خون است. سوکجونگ از اینهیون پرسید که چگونه مرده است اینهیون چیزی نگفت ولی اتاق بانو جانگ را نشان داد.[۶]سوکجونگ از خواب بیدار شد و به سمت اتاق بانو جانگ رفت وقتی که به اتاق نزدیک شد صدای موسیقی و خنده شنید، او بانو جانگ را با یک کشیش شمنیست در حال دعا برای مرگ ملکه اینهیون و مجسمه سفالی رنگی قابل توجه و فلش دید. وقتی این ماجرا توسط سوکجونگ کشف شد، حکم اعدام بانو جانگ اجرا شد.[۷] یکی از خدمتکاران ملکه اینهیون کتابی را به نام داستان ملکه اینهیون(هانگول: 인현왕후전 هانجا:仁顯王后傳) نوشت، کتابی که امروزه هنوز هم موجود است. ملکه اینهیون در میونگرونگ(명릉,明陵) در ایالت گیونگی دفن شد، بعداً سوکجونگ نیز کنار او در منطقه مشابه دفن شد. اینهیون هیچ فرزندی از سوکجونگ نداشت.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
