dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ اصی کنسرت نی‌می‌خوایم؟
احمدرضا کاظمی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
دادا شوما فک نکونین ما چون اسمی شهرمون نصفی جهانِس آ بهش پایتختی فرهنگی ایران موگن، علاقه‌ای به کنسرت منسرت و این چیزا داریما! اینجا 75 درصدی مردم خیلی که هوسی آهنگ ماهنگ کونن زنگ می‌زنن رادیو صبح بخیر ایران آ میگن فعلان آهنگی فلان خواننده رو برامون بذار! من خودم عاشقی احسان خواجه امیری‌ام آ بابام عاشق باباش ایرج‌س، تا حالا یه 10 – 20 بار جفت‌شون تو شهری ما برنامه داشتن اما نه من، نه آقاجونم با تمومی عشق و علاقه‌ای که به این پِدِر و پِسِر داریم پامونم تو کنسرت‌شون نذاشتیم.
فقط یه بار رفتیم دمی تالار تا خواسن برن بیرون باشون سلفی گرفتیم. خو آخه آدِم مگه مغزی خر خوردِس که نفری 50 هزارتومن بدِد واسه یه ساعت کنسرت لا به لا اون همه سوت و جیغ و کف و داد و هوار که تازه نصفیشم طرف بلنگو رو می‌گیرِد سمتی حضار آ میگِد شوما بخونین ادامه آهنگو! دِ خب مردی حسابی فک کردی ما خریم؟ این حرکاتی شوما مصداقی عینی غش در معامله و کم‌فروشیه‌س! آدم انتظار دارِد تا خواننده میاد رویی سن اصن سلام علیکم نکونِد آ عینی این ویندوز مدیا پلیر، فوری آهنگش که تموم شد بِرِد تراکی بعدی نه اینکه به مردم بگِد شوما بخونن! من اِگـه می‌خواسم خودم آواز بوخونم که بچارو شب جمع می‌کردم دوری خودم تو باغ آ به یکی‌شون می‌گفتم بوکوبِد رو قابلمه و منم چه چه بزنم! دیگه برا چی این همه راا بیایم توی این ترافیک بنزین بسوزونیم که چی بِشد؟ شوما 50 تومن بدین من، من خواجه امیری که هیچی، برادون آهنگی جنیفر لوپزو زنده اجرا می‌کنم تازه بصورت ft پیت‌بال!
آ تازه حالا خواجه امیری باز خُبس! الان که نهایتی نهایتش این خوانندهه کیه‌س که مثی اینا که تازه از فرنگ اومدن فارسی بلدن نیستن حرف بزنن تمامی کلماتو یه «ووواااووو» می‌ذارن لاش! چیه‌س اسمش؟ ها، حامدی همایون! آره، نهایت لدفی که مسئولان فرهنگی هنری شهر بکونن اینه‌س که ایشونو بیارن اینجا «دستم تو دستی یاااوووره‌س آ قلبم چه بی‌قراااوووره‌س» رو اجرا کوند! یکی نیس بِگد دادا من یه رباتی تلگرامی دارم آرشیوی 50 سال موسیقی ایرانی توشه‌س، مایه گوش دادن به هر آهنگشم نهایتی نهایت یه دو مگابایت اینترنت می‌شِد (بیشتری دو مگم نیست چون من با کیفیت 64 میستونم‌شون) که اونم تازه آدِم اگه بذارِد ساعت دو تا هشت صب که ترافیکی اینترنت رایگانِس دانلود کند، مجانی در میاد! حالا من همونم مگابایتم حاضر نیستم برا «دلبرا جان جان جان» و «مطربا های های های» هزینه کونم، اون‌وقت برم کنسرتش؟ چارتا های های های های ارزش داره؟ دادا ما اینجا خودمون اینجا «پیرمردایی که شبا زیری دهنه‌ها پلی خواجو آوازمی‌خونن» مذگان می‌داریم، کنسرت چی‌چیه‌س اصن؟!
احمدرضا کاظمی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
دادا شوما فک نکونین ما چون اسمی شهرمون نصفی جهانِس آ بهش پایتختی فرهنگی ایران موگن، علاقه‌ای به کنسرت منسرت و این چیزا داریما! اینجا 75 درصدی مردم خیلی که هوسی آهنگ ماهنگ کونن زنگ می‌زنن رادیو صبح بخیر ایران آ میگن فعلان آهنگی فلان خواننده رو برامون بذار! من خودم عاشقی احسان خواجه امیری‌ام آ بابام عاشق باباش ایرج‌س، تا حالا یه 10 – 20 بار جفت‌شون تو شهری ما برنامه داشتن اما نه من، نه آقاجونم با تمومی عشق و علاقه‌ای که به این پِدِر و پِسِر داریم پامونم تو کنسرت‌شون نذاشتیم.
فقط یه بار رفتیم دمی تالار تا خواسن برن بیرون باشون سلفی گرفتیم. خو آخه آدِم مگه مغزی خر خوردِس که نفری 50 هزارتومن بدِد واسه یه ساعت کنسرت لا به لا اون همه سوت و جیغ و کف و داد و هوار که تازه نصفیشم طرف بلنگو رو می‌گیرِد سمتی حضار آ میگِد شوما بخونین ادامه آهنگو! دِ خب مردی حسابی فک کردی ما خریم؟ این حرکاتی شوما مصداقی عینی غش در معامله و کم‌فروشیه‌س! آدم انتظار دارِد تا خواننده میاد رویی سن اصن سلام علیکم نکونِد آ عینی این ویندوز مدیا پلیر، فوری آهنگش که تموم شد بِرِد تراکی بعدی نه اینکه به مردم بگِد شوما بخونن! من اِگـه می‌خواسم خودم آواز بوخونم که بچارو شب جمع می‌کردم دوری خودم تو باغ آ به یکی‌شون می‌گفتم بوکوبِد رو قابلمه و منم چه چه بزنم! دیگه برا چی این همه راا بیایم توی این ترافیک بنزین بسوزونیم که چی بِشد؟ شوما 50 تومن بدین من، من خواجه امیری که هیچی، برادون آهنگی جنیفر لوپزو زنده اجرا می‌کنم تازه بصورت ft پیت‌بال!
آ تازه حالا خواجه امیری باز خُبس! الان که نهایتی نهایتش این خوانندهه کیه‌س که مثی اینا که تازه از فرنگ اومدن فارسی بلدن نیستن حرف بزنن تمامی کلماتو یه «ووواااووو» می‌ذارن لاش! چیه‌س اسمش؟ ها، حامدی همایون! آره، نهایت لدفی که مسئولان فرهنگی هنری شهر بکونن اینه‌س که ایشونو بیارن اینجا «دستم تو دستی یاااوووره‌س آ قلبم چه بی‌قراااوووره‌س» رو اجرا کوند! یکی نیس بِگد دادا من یه رباتی تلگرامی دارم آرشیوی 50 سال موسیقی ایرانی توشه‌س، مایه گوش دادن به هر آهنگشم نهایتی نهایت یه دو مگابایت اینترنت می‌شِد (بیشتری دو مگم نیست چون من با کیفیت 64 میستونم‌شون) که اونم تازه آدِم اگه بذارِد ساعت دو تا هشت صب که ترافیکی اینترنت رایگانِس دانلود کند، مجانی در میاد! حالا من همونم مگابایتم حاضر نیستم برا «دلبرا جان جان جان» و «مطربا های های های» هزینه کونم، اون‌وقت برم کنسرتش؟ چارتا های های های های ارزش داره؟ دادا ما اینجا خودمون اینجا «پیرمردایی که شبا زیری دهنه‌ها پلی خواجو آوازمی‌خونن» مذگان می‌داریم، کنسرت چی‌چیه‌س اصن؟!
