MASUME_Z
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/04/18
- ارسالی ها
- 4,852
- امتیاز واکنش
- 29,849
- امتیاز
- 1,120
فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:
جناب آقای آخوندی وزیر محترم راه اخیراً نامه‌ای به مدیران سازمان صدا و سیما نوشته و اعلام کرده: «وقتی رسانه ملی یک خبر رسمی را تحریف می‌کند چگونه می‌توان انتظار داشت که مردم به سایر خبرهای شما اعتماد کنند» در همین رابـ ـطه بد ندیدیم که یک توضیح کوتاهی به ایشان و بقیه ملت ایران بدهیم؛ اولاً خبر چون رسمی بوده دوستان آن را تحریف کرده‌اند، اگر نه خبرهای غیررسمی را که تحریف نمی‌کنند، در بحث اعتماد به اخبار صدا و سیما هم که مردم واقعاً قربان صدقه این اعتماد‌سازی می‌روند؛ فقط بحث بر سر چگونگی قربان رفتن و راه‌های نیل به این مقصود است که برخی با حرکات دست و برخی با کلام آن را انجام می‌دهند.
اساس تغییرات مدیریتی در هیچ کجای کشورمان هم تغییری ایجاد نکند، در سازمان صدا و سیما منجر به تغییرات فراوانی می‌شود که یکی از آنها تغییر کیفیت برنامه‌ها از بی‌کیفیت به افتضاح است.یعنی اگر بخواهیم منطقی هم حساب کنیم، اگر صدا و سیما را تعطیل کنیم و بودجه آن را روی یارانه مردم بگذاریم، خیرش را بیشتر می‌بینیم.شما در نظر بگیرید اخبار صدا و سیما که خبرهایی را اعلام می‌کند که اگر منبع آنها را بپرسیم می‌گویند: «کلاغا برامون خبر آوردن!» در بحث سانسور هم که به خودکفایی رسیده‌ایم و دیگر نه تنها فیلم‌های خارجی و مسابقات بین‌المللی، بلکه سخنرانی رئیس جمهوری را هم سانسور کرده و به جای آن ویژه برنامه روش پرورش شترمرغ پخش می‌کنیم.
در بحث سریال و فیلم‌های خارجی که واقعاً نبوغ و خلاقیت را به اوج رسانده‌ایم و آنقدر سریال جومونگ را نشان دادیم که جومونگ گفت: «وجدانا یه سال مرخصی بدید، کت و پهلوم درد گرفته خب!» و اینچنین با درایت مدیران سیما در «گوگوریو» صلح و صفا حاکم شد.در مورد سریال‌های داخلی خودمان هم که انصافا سنگ تمام گذاشته ایم، بنده آنقدر به بازی مهران رجبی در نقش‌های مختلف خندیده‌ام که دچار پارگی هیپوفیز سمت چپ شده‌ام و درخواست می‌کنم که یک مدت مهران رجبی در سریال‌ها بازی نکند تا خنده‌های ما به سریال‌های قبلی ایشان تمام شود.
مهران مدیری هم که یک سری پشت صحنه می‌سازد که خودشان به خودشان می‌خندند، قبلش هم یک داستانی پخش می‌شود که هیچ‌کس حتی خودشان هم به آن نمی‌خندند.در بحث برنامه‌سازی که واقعاً همه باید بروند و جلوی ما لُنگ پهن کنند، آنقدر تنوع؟ آنقدر خلاقیت؟ آنقدر نوآوری؟ شما میهمان را که معمولاً یک بازیگر بیکار است به برنامه خندوانه می‌فرستید تا مردم به او بخندند، بعد توی برنامه مهران مدیری یا فرزاد حسنی شرکت می‌کند تا تحقیر شده و موهایش را از ته بتراشند و متوجه شوند که حتی افراد با ساعت دویست میلیون تومانی هم نگران وضع کشور هستند و در نهایت به برنامه احسان علیخانی می‌رود تا اشک او را در بیاورند، ببینید این بهره‌وری در هیچ رسانه‌ای وجود ندارد! یعنی دوستان هرکاری لازم است می‌کنند تا شما برنامه‌ها را تماشا نکنید. آگاهان بر این باورند که امیدی به اصلاح صدا و سیما وجود ندارد، دعا کنید تلویزیون هایتان خراب شوند.
جناب آقای آخوندی وزیر محترم راه اخیراً نامه‌ای به مدیران سازمان صدا و سیما نوشته و اعلام کرده: «وقتی رسانه ملی یک خبر رسمی را تحریف می‌کند چگونه می‌توان انتظار داشت که مردم به سایر خبرهای شما اعتماد کنند» در همین رابـ ـطه بد ندیدیم که یک توضیح کوتاهی به ایشان و بقیه ملت ایران بدهیم؛ اولاً خبر چون رسمی بوده دوستان آن را تحریف کرده‌اند، اگر نه خبرهای غیررسمی را که تحریف نمی‌کنند، در بحث اعتماد به اخبار صدا و سیما هم که مردم واقعاً قربان صدقه این اعتماد‌سازی می‌روند؛ فقط بحث بر سر چگونگی قربان رفتن و راه‌های نیل به این مقصود است که برخی با حرکات دست و برخی با کلام آن را انجام می‌دهند.
اساس تغییرات مدیریتی در هیچ کجای کشورمان هم تغییری ایجاد نکند، در سازمان صدا و سیما منجر به تغییرات فراوانی می‌شود که یکی از آنها تغییر کیفیت برنامه‌ها از بی‌کیفیت به افتضاح است.یعنی اگر بخواهیم منطقی هم حساب کنیم، اگر صدا و سیما را تعطیل کنیم و بودجه آن را روی یارانه مردم بگذاریم، خیرش را بیشتر می‌بینیم.شما در نظر بگیرید اخبار صدا و سیما که خبرهایی را اعلام می‌کند که اگر منبع آنها را بپرسیم می‌گویند: «کلاغا برامون خبر آوردن!» در بحث سانسور هم که به خودکفایی رسیده‌ایم و دیگر نه تنها فیلم‌های خارجی و مسابقات بین‌المللی، بلکه سخنرانی رئیس جمهوری را هم سانسور کرده و به جای آن ویژه برنامه روش پرورش شترمرغ پخش می‌کنیم.
در بحث سریال و فیلم‌های خارجی که واقعاً نبوغ و خلاقیت را به اوج رسانده‌ایم و آنقدر سریال جومونگ را نشان دادیم که جومونگ گفت: «وجدانا یه سال مرخصی بدید، کت و پهلوم درد گرفته خب!» و اینچنین با درایت مدیران سیما در «گوگوریو» صلح و صفا حاکم شد.در مورد سریال‌های داخلی خودمان هم که انصافا سنگ تمام گذاشته ایم، بنده آنقدر به بازی مهران رجبی در نقش‌های مختلف خندیده‌ام که دچار پارگی هیپوفیز سمت چپ شده‌ام و درخواست می‌کنم که یک مدت مهران رجبی در سریال‌ها بازی نکند تا خنده‌های ما به سریال‌های قبلی ایشان تمام شود.
مهران مدیری هم که یک سری پشت صحنه می‌سازد که خودشان به خودشان می‌خندند، قبلش هم یک داستانی پخش می‌شود که هیچ‌کس حتی خودشان هم به آن نمی‌خندند.در بحث برنامه‌سازی که واقعاً همه باید بروند و جلوی ما لُنگ پهن کنند، آنقدر تنوع؟ آنقدر خلاقیت؟ آنقدر نوآوری؟ شما میهمان را که معمولاً یک بازیگر بیکار است به برنامه خندوانه می‌فرستید تا مردم به او بخندند، بعد توی برنامه مهران مدیری یا فرزاد حسنی شرکت می‌کند تا تحقیر شده و موهایش را از ته بتراشند و متوجه شوند که حتی افراد با ساعت دویست میلیون تومانی هم نگران وضع کشور هستند و در نهایت به برنامه احسان علیخانی می‌رود تا اشک او را در بیاورند، ببینید این بهره‌وری در هیچ رسانه‌ای وجود ندارد! یعنی دوستان هرکاری لازم است می‌کنند تا شما برنامه‌ها را تماشا نکنید. آگاهان بر این باورند که امیدی به اصلاح صدا و سیما وجود ندارد، دعا کنید تلویزیون هایتان خراب شوند.
