MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
دانشمندان با کاهش بیان ژن «mTOR» که در تعادل انرژی و متابولیسم نقش دارد 20 درصد به عمر موش ها افزودند البته درحالی که عمر این موش ها افزایش یافت، تأثیر آن یکسان نبوده است، چرا که از این تغییر ژنی اندامها و بافتهای مختلف به طرق مختلف تأثیر گرفتند.
برای مثال در این موش ها همزمان با بالارفتن سن، همچنان حافظه و تعادل بهتری داشتند اما استخوان های آنها با سرعت بیشتری تحلیل رفت.
محققان موسسه ملی بهداشت آمریکا که نتایج این تحقیق خود را در مجله «سل ریپورتس» منتشر کرده اظهار داشتند نتایج این تحقیق می تواند برای درمان های جدید در رابـ ـطه با بیماری های مرتبط با دوران سالخوردگی چون آلزایمر کاربرد داشته باشد.
دکتر «تورن فینکل» گفتت: درحالی که افزایش طول عمر شایسته توجه است، این تحقیق یک سطح مهم از سالخوردگی را تقویت کرد. درست شبیه ریتم های شبانه روز حیوان هم ممکن است اندامهایی داشته باشد که با ساعت سالخوردگی کار می کنند و به طور کلی سالخوردگی کل ارگانیسم را مدیریت می کند.
وی یادآور شد: باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا مشخص شود که چگونه سالخوردگی در این بافت های مختلف در سطح ملکولی به هم وابسته هستند.
موش هایی که دستخوش این مهندسی ژنتیکی شدند 25 درصد حجم بیشتری از «mTOR» را تولید می کردند که براساس اظهارات محققان حداقل میزان لازم برای بقا است. این موش ها از حد میانگین کوچکتر بودند اما از سوی دیگر سالم و عادی بودند.
طول عمر موش های مهندسی ژنتیکی شده 28 ماه برای نرها و 31.5 ماه برای زنان بود که در مقایسه با 22.9 ماه و 26.5 ماه به ترتیب برای موش های نر و ماده عادی قرار گرفت.
این افزایش طول عمر موش ها یکی از بزرگترین افزایش طول عمری است که تاکنون در موش ها مشاهده شده است.(مهر)
