شعر غزلیات عبدالقادر گیلانی

[Ay Çocuğu]

بخود مشغول می گردم که از خود یار می جویم

گهی در دل گهی درسینه افگار می جویم

دمی کو هست پیشم تا نگردد هیچکس آگه

همی گویم نشانش از در و دیوار می جویم

ببین در سر چه ها دارم زهی فکر محال من

ره و رسم وفا زان کافر خونخوار می جویم

ترا از من همی جستند مردم پیش از این اکنون

همی گردم به هر جانب ترا ز اغیار می جویم

به بوی تو دل صد پاره من ماند در بستان

کنون هر پاره آن از سر هر خار می جویم

چنان شدکشتی محیی که گریکدم شود غائب

همان ساعت نشان او ز پای دار می جویم

 

[Ay Çocuğu]

ما به جنّت از برای کاردیگر می رویم

نه تفرّج کردن طوبی و کوثر می رویم

مقصد ما حسن یوسف باش اندر شهر مصر

ما در مصر از برای قند وشکّر می رویم

اندر آن خلوت که در وی ره نیابد جبرئیل

بی سروپا ما به پیش دوست اکثر می رویم

میگریزند زاهدان خشک از تردامنی

ما بر خورشید خود با دامن تر می رویم

پارسا گوید بکوی ما بیا شو نام نیک

ما در آن کوچه خدا داناست کمتر می رویم

ما ز دنیا کو قلندر خانه عشق خداست

سوی عقبی عاشق و مـسـ*ـت و قلندر می رویم

شیخ ما عشق است ما پی در پی او تا ابد

بی عصا و خرقه و کجکول و لنگر می رویم

زَهره ما را مبر از قهرها با نیکوئی

ما اگر نیکیم و گر بد هم بدان در می رویم

برکفن ما را تو ای غسّال بوی خوش مسا

ما به گور از بهر آن دلبر،معطّر می رویم

دولت دیدار می خواهیم در جنّات عدن

ما نه آنجا از برای زیور و زر می رویم

محیی ما را همچو کوه افسرده میبینی ولی

ما به سر چون ابر خوش بی پا و بی سر می رویم

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

کاسه سر شد سفال و دیده گریان همان

تن به کویت خاک گشته ناله و افغان همان

دل نماند ز آتشی جان شیرینم هنوز

جامه جان چاک گشته اشک در دامان همان

آب شد در چشمه سنگ و سنگ شد در کوه آب

خوی عاشق همچنان ، دل سختی خوبان همان

کافر از آتش پرستی رفت و آتش را نشاند

بت پرستیّ من و سوز دل بریان همان

گر ترا نسبت کنم با مهرو مه باشد خطا

چون تو افزونی ز مهرو از مه تابان همان

گل ز بستان رفت و بلبل از فغان خاموش شد

عاشق رویت همان و ناله و افغان همان

دل زجور او خراب و او ز حالش بی خبر

مملکت ویران شد و بیغوری سلطان همان

به نخواهد گشت عالم زانکه گر گریم بسی

بخت من باشد همان بد مهری دوران همان

هر زمانش شربتی دیگر مفرما ای طبیب

چونکه باشد محیی دل افگار را درمان همان

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

من که هستم زنده دور از دلربای خویشتن

گر برفتم می کشد بازم به جای خویشتن

نه مرا در خانه کس راه و نه در مسکنی

می توانم بود یکدم در سرای خویشتن

ای که می نالی ز عشق یار و جور روزگار

سوی من می بین و کن شکر خدای خویشتن

گر ز عشق افزون نبودی در دل پایای من

فکر می کردم به جان گرد هوای خویشتن

تا نهادم بر سر کویت قدم بی اختیار

توتیای دیده سازم خاکپای خویشتن

بس که زاری می کنم بیهوش گردم هر زمان

باز می آیم به هوش از ناله های خویشتن

غیر محیی کو خود از بهر تو خواهد در جهان

هر که می خواهد تو را خواهد برای خویشتن

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

مجالی کی بود با تو حدیث خویشتن گفتن

که پیش چون تو بدخوئی نمی آرم سخن گفتن

زمانی خلوتی خواهم که گویم حال خود با تو

که نتوان شرح حال خویشتن در انجمن گفتن

قد و روی ترا چون هر کسی سرو سمن گوید

توان خاروخس کویت به از سرو و سمن گفتن

به جان کندن نهانی یک سخن گویند از او با من

که از شیرین حکایت خوش بود با کوهکن گفتن

نباید گفت با بی درد هرگز وصف حسن تو

که بی حاصل بود بسیار از گل با زغن گفتن

غم تو از دل محیی نخواهد شد به آسانی

که نتواند مقید بی جهت ترک وطن گفتن

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

نه چندانی گنه کارم که شرح آن توان دادن

خداوندا بروی من نیاری وقت جان دادن

خداوندا مرا بستان ز شیطان هوای نفس

چه حاصل نامرادی را به دست دشمنان دادن

دم آخر من ایمان را بتو خواهم سپرد از دل

که کارتست مرا از غارت شیطان امان دادن

خدایا دوستان را چو به فضل خود کنی مهمان

به کلب کوی خود آندم توان یک استخوان دادن

بیامرز آخرعمرم که از لطف و کرم باشد

که در آخر دمی آب لبت با تشنگان دادن

سرخاکم گواهی ده به نیکی کز نکوئی هاست

پس از مردن به نیکوئی گواهی بر بدان دادن

نمی بینم ترا ،از تو همی بینم من عاصی

خلاصی از عذاب این جهان وآن جهان دادن

از آن برکنده ام دل را زهر چه غیرتوست ای دوست

که جان را وقت جان دادن به آسانی توان دادن

منم مفلس ترین خلق و تو وعده کرده ای یا رب

که خواهم گنج رحمت را به دست مفلسان دادن

به قعر دوزخم جا ده به چندان کز گنه بالله

من بد را دریغست جای در صدر جنان دادن

غذای محیی در دنیا بجز خون جگر نبود

که دارد ضعف دل او را کباب خون چکان دادن

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

ندارم گرچه آن دیده که بینم درجمال تو

نیم نومید چون عمرم گذشت اندرخیال تو

تو جنّت را به نیکان ده ،منِ بد را به دوزخ بَر

که بس باشد مرا آنجا ،تمنّای وصال تو

من دیوانه در دوزخ به زنجیر تو خوش باشم

اگر یکبار پرسی تو ،که مجنون چیست حال تو

چو بوی عشق تو آید ز مغز استخوان من

نسوزاند مرا آتش ،ز عشق آن جمال تو

تو شربت های جنّت را ،به ما تا کی دهی رضوان

نشد کم تشنگی ما را از این آب زلال تو

میارا روی ،حورعین، که سرمستان آن حضرت

جمال حق همی بینند ز زلف و خط و خال تو

مگر پرده براندازی ز پیش چشم مشتاقان

وگرنه کی توان دیدن ،جمال با کمال تو

به مالک گویم ای مالک ،چنان الله خواهم گفت

که از الله من سوزد جهنم با سگال تو

جگرهای کباب ما نگردد تا ابد سیراب

مگرساقی شود ما را ، خدای ذوالجلال تو

بدوزخ گر زمن پرسی ،که چونی محیی در آتش

شوم من تا ابد مـسـ*ـت و کنم رقـ*ـص از سئوال تو

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

گرتو طلبی داری ، بیداری شبها کو

با ذکر خدا بودن در خلوت تنها کو

آن دوست ، زِ هر ذرّه، خود را به شما بنمود

در مشرق و در مغرب، یک دیده بینا کو

هرچیز کزو جُستی ، بهر تو مهیا کرد

تو هیچ نمی گوئی کان خالق اشیاء کو

بسیار گنه کردی از حق تو نترسیدی

از ترس عذاب حق ، نالیدن شبها کو

چون گوئی تو یا الله ، گوئیم به تو لبّیک

این بنده نوازیها ، جز حضرت ما را کو

برخود نکنی رحم و من بر تو کنم رحمت

دستگیر گنه کاران غیر از کرم ما کو

بیننده و شنونده ،جز من کس دیگر نِه

بی سمع و بصر چون من ،بیننده شِنوا کو

من اوّل و من آخر ،من ظاهر و من باطن

جمله منم و جز من، یکذرّه تو بنما کو

از غایت پیدائی پنهان بُوَم این دانم

پیدای چنان پنهان ، می گو که تو آیه کو

ذات و صفت اسمم چون خلق به ظاهر کرد

هرآن تو بدان بنگر ،کان مُظهِر اشیا کو

ای دوست ، محیی الدّین ، می گفت که ای عاشق

گر تو طلبی داری ، بیداری شبها کو

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

افسر شاهی نخواهم خاک پای یارکو

بال گو بشکن هما ، آن سایه دیوار کو

سرو را گیرم که دارد با قد او نسبتی

آن گل رخساره وآن شیوه رفتار کو

ورهمان گیرم که گل بار آرد وجنبد ز باد

آن تبسّم گرد آن شیرین لب و گفتارکو

دیده آهو اگر چه دلفریب آمد ولی

آن کرشمه کردن و آن غمزه خونخوار کو

وصل او دشوار و بی او زندگی دشوارتر

مردن بی زخم هم ننگست و پای دار کو

ای خوش آن عاشق که عشق خویش بشناسد ز یار

وصل و هجر آنجا نگنجد یار کو اغیار کو

جان فدایت ای که آوردی خبر زان تندخو

باز پرسید از رقیبان محیی دل افگار کو

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Ay Çocuğu]

من کیم رسوای شهروعاشق دیوانه ای

آشنا با هر غمی وز خویشتن بیگانه ای

هم شوم شاد از غمش کو در دلم منزل گرفت

هم شوم غمگین که او جا کرد در ویرانه ای

ترک شهرآشوب من در کشوری منزل نکرد

تا نکرد اوّلش غمش صد رخنه در هر خانه ای

گـه گیاه درد روید از دلم گـه خار غم

من به حیرت کاین همه گل چون دمد از دانه ای

میخورم خون دل و خود را به مـسـ*ـتی می دهم

تا کنم گستاخ پیشش ناله مسـ*ـتانه ای

گفته ای محیی که باشد تا دم از عشقم زند

در طلب فرزانه و در عاشقی فرزانه ای

دانلود رمان های عاشقانه