قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب ۱۳۸۶ به همراه آیین نامه اجرایی آن مصوب ۱۳۷۸ ( اصلاحی ۱۳۹۲/۸/۱۱) :
فصل اول ـ اختراعات
ماده ۱ ـ اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارایه می کند و مشکلی را دریک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آنها حل می نماید.
ماده ۲ ـ اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.
ماده ۳ ـ گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می کند و دارنده آن می تواند از حقوق انحصاری بهره مند شود.
ماده ۴ ـ موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است:
الف ـ کشفیات، نظریه های علمی، روش های ریاضی و آثار هنری.
ب ـ طرحها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی.
ج ـ روشهای تشخیص و معالجه بیماری های انسان یا حیوان.
این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روشهای مزبور نمی شود.
د ـ منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آنها.
هـ ـ آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا ازطریق استفاده عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع ، افشاء شده باشد. درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.
و ـ اختراعاتی که بهره برداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.
ماده ۵- چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است:
الف ـ حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.
ب ـ اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می گیرد.
ج ـ هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هرکدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده اند، مشروط بر این که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت .
د ـ حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود.
هـ ـ درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آن که خلاف آن درقرارداد شرط شده باشد.
و ـ نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می شود مگر این که کتباً از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است.
ماده ۶- اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده می شود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست می شود، تعیین کرده و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته ، توصیف ادعا، خلاصه ای از توصیف اختراع و درصورت لزوم نقشه های مربوطه را دربرداشته باشد. هزینه های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت می شود. در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:
الف ـ نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی ، مخترع و نماینده قانونی او، درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
ب ـ درمواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست ، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.
ج ـ ادعای مذکور در اظهارنامه ، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرایی برای اختراع ارایه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارایه اطلاعات فنی است و نمی توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.
ماده ۷- متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می تواند آن را مسترد کند.
ماده ۸- اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می دهند مربوط باشد. دراختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء آن موجب بی اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی شود. متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است:
الف ـ اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز نکند.
ب ـ آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است .
ماده ۹- متقاضی می تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت ازمالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۲۰ مارس ۱۸۸۳ میلادی ) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است . درصورت درخواست حق تقدم :
الف ـ اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می خواهد ظرف مدت معین ، رونوشت اظهارنامه ای را ارایه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است ، گواهی شده باشد.
ب ـ با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.
درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن ، اعلامیه مذکور کان لم یکن تلقی می شود.
ماده ۱۰- بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی ، متقاضی باید شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناً و ماهیتاً مربوط به اختراع مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است ، ارایه دهد. همچنین با درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
الف ـ تصویر هرگونه نامه و اخطاریه ای که متقاضی درمورد نتایج بررسی های انجام شده درخصوص اظهارنامه های خارج دریافت کرده است.
ب ـ تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامه های خارجی ثبت شده است.
ج ـ تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع ادعا شده در اظهارنامه خارجی.
د ـ تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بی اعتباری گواهینامه اختراع صادرشده براساس اظهارنامه خارجی.
ماده ۱۱- اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت ، حاوی نکات زیر باشد:
الف ـ ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می شود.
ب ـ ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر می کند.
ج ـ توصیف اجمالی اختراع .
اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق بوده است، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
ماده ۱۲- چنانچه در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت می کند تا نقشه ها را ارایه دهد. اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه های مورد اشاره را ارایه نماید، اداره مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه ها را کأن لم یکن تلقی خواهد کرد.
ماده ۱۳- پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آیین نامه آن، بررسی خواهد کرد و درصورت تشخیص انطباق ، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام می دهد. درغیر این صورت اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ می کند.
ماده ۱۴- اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:
الف ـ درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.
ب ـ گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.
ج ـ رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن را به متقاضی تسلیم کند.
د ـ به درخواست دارنده گواهینامه اختراع ، تغییراتی را در مضمون و نقشه های اختراع ، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر این که در نتیجه این تغییرات ، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه ای که اختراع براساس آن ثبت شده است ، تجـ*ـاوز نکند.
ماده ۱۵- حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است :
الف ـ بهره برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع ، مشروط به موافقت مالک آن است . بهره برداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی خواهد بود:
۱ ـ درصورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
اول ـ ساخت ، صادرات و واردات ، عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده .
دوم ـ ذخیره به قصد عرضه برای فروش ، فروش یا استفاده از فرآورده .
۲ ـ درصورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:
اول ـ استفاده از فرآیند.
دوم ـ انجام هر یک از موارد مندرج در جزء (۱) بند (الف ) این ماده درخصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرآیند به دست می آید.
ب ـ مالک می تواند با رعایت بند (ج ) این ماده و ماده (۱۷) علیه هر شخص که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند (الف ) را انجام دهد و به حق مخترع تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به دادگاه شکایت کند.
ج ـ حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمی شود:
۱ـ بهره برداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه می شود.
۲- استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیماها، وسایط نقلیه زمینی یا کشتی های سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفاً وارد حریم هوایی ، مرزهای زمینی یا آبهای کشور می شود.
۳- بهره برداریهایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام می شود.
۴- بهره برداری توسط هر شخصی که با حُسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا درمواقعی که حق تقدم تقاضا شده است ، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع ، از اختراع استفاده می کرده یا اقدامات جدی و مؤثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است .
د ـ حقوق استفاده کننده قبلی که در جزء(۴) بند (ج ) این ماده قید شده است ، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده می شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده ، قابل انتقال یا واگذاری است .
ماده ۱۶- اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده ، پس از بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی می شود. به منظور حفظ اعتبار گواهینامه یا اظهارنامه اختراع ، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال ، مبلغی که به موجب آیین نامه این قانون تعیین می شود، توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت می گردد. تأخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت جریمه مجاز است . درصورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا گواهینامه اختراع ، فاقد اعتبار می شود.
ماده ۱۷- دولت یا شخص مجاز از طرف آن ، با رعایت ترتیبات زیر، می توانند از اختراع بهره برداری نمایند:
الف ـ درمواردی که با نظر وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط منافع عمومی مانند امنیت ملی ، تغذیه ، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور، اقتضاء کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهره برداری نماید و یا بهره برداری از سوی مالک یا شخص مجاز از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور، بهره برداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رییس قوه قضاییه ، دادستان کل کشور، نماینده رییس جمهور و وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط مطرح و درصورت تصویب ، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت مالک اختراع ، از اختراع بهره برداری می نماید.
ب ـ بهره برداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با درنظرگرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه می باشد. درصورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذی نفع دیگر توضیحی داشته باشند، کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهره برداری در فعالیتهای غیررقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون می تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهره برداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آنها در محدوده ای که ضرورت اقتضاء نماید، نسبت به تصمیم گیری مجدد اقدام کند.
ج ـ درصورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن میسر نیست و یا این که ادعا نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات مالک اختراع ، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط و بهره بردار، اجازه بهره برداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهره برداری برای مالک یا بهره بردار دیگر صادر می شود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کرده اند، بقاء تصمیم را ایجاب می نماید آن تصمیم را لغو نمی کند.
درمواردی که اجازه بهره برداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است ، می توان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهره برداری می شود، انتقال داد.
د ـ اجازه بهره برداری موضوع این ماده ، مانع انجام امور زیر نیست :
۱- انعقاد قرارداد بهره برداری توسط مالک اختراع ، با رعایت مقررات این ماده .
۲- بهره برداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند (الف ) ماده (۱۵).
۳- صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزاء (۱) و (۲) بند (ح ) این ماده .
هـ ـ درخواست اجازه بهره برداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که به موجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست بهره برداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهره برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید.
رعایت مراتب این بند، درصورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط قهریه در کشور کلاً به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آن که در این قبیل موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
و ـ بهره برداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده اند، برای عرضه در بازار ایران است .
ز ـ اجازه کمیسیون درخصوص بهره برداری از اختراع در زمینه فناوری نیمه هادیها، تنها در موردی جایز است که به منظور استفاده غیرتجاری عمومی بوده یا درموردی باشد که وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیررقابتی است .
ح ـ پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک ، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که ذکر می شود قابل صدور است :
۱- درصورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک اختراع ثبت شده قبلی قابل بهره برداری نیست و اختراع مؤخر نسبت به اختراع مقدم ، متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مؤخر پروانه بهره برداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت ، بدون موافقت مالک آن ، صادر می کند.
۲- درمواقعی که طبق جزء (۱) این بند پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم ، پروانه بهره برداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می کند.
۳- درصورت درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک طبق اجزاء (۱) و (۲) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانه های مذکور، حدود و کاربرد پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذی ربط پرداخت شود و شرایط پرداخت ، تعیین می شود.
۴- درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء (۱) انتقال آن فقط به همراه اختراع مؤخر و درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء (۲) انتقال آن فقط به همراه اختراع مقدم مجاز است .
۵- درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه مقرر می باشد.
۶- درصورت صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک، اجزاء (۱) و (۲) این بند و بندهای (ب ) تا (و) و نیز بند (ط ) این ماده قابل اعمال است .
ط ـ تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده ، در دادگاه عمومی تهران قابل اعتراض است .
ماده ۱۸- هر ذی نفع می تواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست نماید. درصورتی که ذی نفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (۱)، (۲)، (۴) و صدر ماده (۶) و بند (ج ) آن رعایت نشده است یا این که مالک اختراع ، مخترع یا قایم مقام قانونی او نیست ، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر می شود. هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است ، از تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی می شود. رأی نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ می گردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه ، آگهی مربوط به آن را دراولین فرصت ممکن منتشر می کند.
ماده ۱۹ـ چنانچه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده کند، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاههای ذی ربط منعکس می نماید. دستگاههای مذکور در خصوص امکان بهره برداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهره برداری کتباً به سازمان ثبت اسناد و املاک اعلام می نماید.
فصل دوم ـ طرحهای صنعتی
ماده ۲۰- از نظر این قانون ، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگها و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط ، رنگها و یا بدون آن ، به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است . در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی باشد.
ماده ۲۱- طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و یا اصیل باشد. طرح صنعتی زمانی جدیـد است که ازطریق انتشار به طور محسـوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قـبل از تاریخ تسـلیم اظـهارنامه یا بر حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد. مفاد قسمت اخیر بند (هـ) و بند (و) ماده (۴) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است .
ماده ۲۲- اظهارنامه ثبت طرح صنعتی که به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود، همراه نقشه ، عکس وسایرمشخصات گرافیکی کالا که تشکیل دهنده طرح صنعتی هستند و ذکر نوع فرآورده هایی که طرح صنعتی برای آنها استفاده می شود، خواهد بود. اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، اداره مالکیت صنعتی می تواند نمونه واقعی یا ماکتی از آن را نیز به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اظهارنامه مشمول هزینه مقرر برای تسلیم آن خواهد بود. اظهارنامه باید در بردارنده مشخصات طرح باشد و درمواردی که متقاضی همان طراح نیست ، اظهارنامه باید به همراه مدرکی باشد که ذی حق بودن متقاضی را برای ثبت طرح صنعتی ثابت نماید.
ماده ۲۳– مفاد مواد (۵)، (۹) و بند (ج ) مواد(۱۱) و (۱۵) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است .
ماده ۲۴- دو یاچند طرح صنعتی را می توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود، مشروط بر آن که مربوط به یک طبقه بندی بین المللی و یا مربوط به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء باشد.
ماده ۲۵- ممکن است ضمن اظهارنامه درخواست شود که انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی از تاریخ تسلیم اظهارنامه حداکثر تا دوازده ماه و یا اگر ادعای حق تقدم شده است از تاریخ حق تقدم به تأخیر افتد.
ماده ۲۶- متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه در جریان بررسی است ، آن را مسترد نماید.
ماده ۲۷- بررسی ، ثبت و انتشار آگهی طرح صنعتی به ترتیب زیر خواهد بود:
الف ـ تاریخ اظهارنامه همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است ، مشروط بر این که در زمان تسلیم ، اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و همچنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را میسر سازد.
ب ـ اداره مالکیت صنعتی پس از وصول اظهارنامه ، آن را ازنظر مطابقت با مفاد ماده (۲۲) و نیز این که طرح صنعتی مذکور، وفق مقررات مندرج در ماده (۲۰) و بند (و) ماده (۴) و مقررات مربوط می باشد، بررسی می کند.
ج ـ درصورتی که اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد شرایط موضوع بند (ب ) این ماده رعایت شده است طرح صنعتی را ثبت و آگهی مربوط را منتشر و گواهی ثبت آن را به نام متقاضی صادر می نماید در غیر این صورت اظهارنامه را مردود اعلام می کند.
د ـ هرگاه درخواستی طبق ماده (۲۵) ارایه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی ، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمی شود. در این صورت اداره مالکیت صنعتی ، یک آگهی حاوی تأخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تسلیم اظهارنامه و مدت تأخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر می کند. پس از انقضاء مدت تأخیر درخواست شده ، اداره مالکیت صنعتی آگهی طرح صنعتی ثبت شده را منتشر خواهد کرد. رسیدگی به دعوی راجع به یک طرح صنعتی ثبت شده درمدت تأخیر انتشار آگهی مشروط به آن است که اطلاعات مندرج در دفاتر ثبت و اطلاعات مربوط به پرونده اظهارنامه به شخصی که علیه او دعوی اقامه می شود به طور کتبی ابلاغ شده باشد.
ماده ۲۸- حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی ، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است :
الف ـ بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد، توسط اشخاص ، مشروط به موافقت مالک آن است .
ب ـ بهره برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از: ساخت ، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی .
ج ـ مالک طرح صنعتی ثبت شده ، می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند (ب ) این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاً موجبات تجـ*ـاوز آینده را فراهم آورد، در دادگاه اقامه دعوی نماید.
د ـ مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود. این مدت را می توان برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود. پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می شود، یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده و همچنین جریمه تأخیر در نظر گرفته خواهد شد.
ماده ۲۹- هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده پدیدآورنده آن طرح یا قایم مقام قانونی او نیست . مفاد قسمت اخیر ماده(۱۸) دراین خصوص نیز اعمال می شود.
فصل سوم ـ علایم ، علایم جمعی و نامهای تجاری
ماده ۳۰- علامت ، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.
ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
ماده ۳۱– حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.
ماده ۳۲- علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست :
الف ـ نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.
ب ـ خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.
ج ـ مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.
د ـ عین یا تقلید نشان نظامی، پرچم، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تأسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
هـ ـ عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است .
و ـ عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.
ز ـ عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.
ماده ۳۳- اظهارنامه ثبت علامت به همراه نمونه علامت وفهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت برای آن ها درخواست شده و براساس طبقه بندی قابل اجراء یا طبقه بندی بین المللی باشد، به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود. پرداخت هزینه های ثبت علامت بر عهده متقاضی است .
ماده ۳۴- درصورتی که اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذکور در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی باشد که توسط متقاضی یا سلف او در هر کشور عضو کنوانسیون تقاضا شده است ، طبق مفاد ماده (۹) این قانون رفتار می شود.
ماده ۳۵- متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه او هنوز ثبت نشده ، آن را مسترد کند.
ماده ۳۶- اداره مالکیت صنعتی ، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی که علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند.
ماده ۳۷- هر ذی نفع می تواند حداکثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی ، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف ) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون به اداره مالکیت صنعتی تسلیم نماید. دراین صورت :
۱- اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را به متقاضی ابلاغ کرده و بیست روز به او مهلت می دهد تا نظر خود را اعلام کند. متقاضی درصورت تأکید بر تقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذکور می فرستد. درغیر این صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد.
۲- اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالکیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانون تصمیم می گیرد که علامت را ثبت و یا آن را رد کند.
ماده ۳۸- پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که درصورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله متقاضی ثبت درباره عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده ، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل ، علامت، قانوناً قابل ثبت نبوده است ، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.
ماده ۳۹- هرگاه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.
ماده ۴۰- حقوق ناشی از ثبت علامت ، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است :
الف ـ استفاده از هر علامت که در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیراز مالک علامت ، مشروط به موافقت مالک آن می باشد.
ب ـ مالک علامت ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به تجـ*ـاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می شود که شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای کالا یاخدمات مشابه ، موجب گمراهی عموم می گردد.
ج ـ حقوق ناشی از ثبت علامت ، اقدامات مربوط به کالاها و خدماتی را که توسط مالک علامت یا با موافقت او به کشور وارد و در بازار ایران عرضه می گردد، شامل نمی شود.
د ـ مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است . یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می شود.
ماده۴۱- هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. دراین صورت باید ثابت کند مفاد بند (الف ) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون رعایت نشده است . ابطال ثبت یک علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممکن منتشر می شود. هر ذی نفع که ثابت کند که مالک علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است ، آن علامت را حداقل به مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک ماه قبل از تاریخ درخواست ذی نفع استفاده نکرده است ، می تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا کند. درصورتی که ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از علامت شده است ، ثبت علامت لغو نمی شود.
ماده۴۲- با رعایت این ماده و ماده (۴۳)، مواد (۳۱) تا (۴۱) این قانون درمورد علایم جمعی نیز قابل اعمال است . در اظهارنامه ثبت علامت جمعی ، ضمن اشاره به جمعی بودن علامت ، نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می شود. مالک علامت جمعی ثبت شده ، باید اداره مالکیت صنعتی را از هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط مذکور در صدر این ماده مطلع کند.
ماده ۴۳- علاوه بر موجبات ابطال مذکور در ماده (۴۱)، هرگاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده(۴۲) از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا عمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می کند.
ماده ۴۴- قرارداد اجازه بهره برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالا و ارایه خدمات توسط استفاده کننده را در برداشته باشد. درغیر این صورت یا درصورتی که کنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره برداری فاقد اعتبار خواهد بود.
ماده ۴۵- ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی تواند موضوع قرارداد اجازه بهره برداری باشد.
ماده ۴۶- اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است ، نمی تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود.
ماده ۴۷- با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی ، این قبیل نامها حتی بدون ثبت ، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند. هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث ، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی ، یا هرگونه استفاده از آنها که عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می شود.
فصل چهارم ـ مقررات عمومی
ماده ۴۸- هرگونه تغییر در مالکیت اختراع ، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علایم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط ، به درخواست کتبی هر ذی نفع از اداره مالکیت صنعتی انجام شده و به ثبت می رسد و جز درمورد تغییر مالکیت اظهارنامه ، توسط اداره مذکور آگهی می شود. تأثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذکور است . تغییر در مالکیت ثبت علامت یا علامت جمعی درصورتی که در مواردی مانند ماهیت ، مبدأ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یاخدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود، معتبر نیست . هرگونه تغییر در مالکیت ثبت یک علامت جمعی یا مالکیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور می باشد.
ماده ۴۹- هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال مؤسسه یا بخشی از آن که با نام مزبور شناخته می شود، صورت پذیرد.
ماده ۵۰- هرگونه قرارداد اجازه بهره برداری از اختراع و طرحهای صنعتی ثبت شده ، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آنها به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود. اداره مالکیت صنعتی ، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره برداری را ثبت و آگهی می کند. تأثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است .
ماده ۵۱- درصورتی که محل اقامت متقاضی یا مرکز اصلی تجارت وی خارج از ایران باشد، وکیل قانونی او که مقیم و شاغل در ایران است ، می تواند به نمایندگی از او اقدامات لازم را انجام دهد.
ماده ۵۲- تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیونهای ذی ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است .
ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی ، اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی ، طرح صنعتی نیز توسط اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می شود. در مواردی که مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می نمایند درصورتی از حمایتها و امتیازات مذکور در این قانون بهره مند می شوند که حسب مورد مالکیت یا اختراع آنها در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.
ماده ۵۳- اداره مالکیت صنعتی با استفاده از شیوه های نوین ، دفاتر جداگانه ای برای ثبت اختراعات ، طرحهای صنعتی و علایم تجارتی پیش بینی می کند. علایم جمعی در بخش ویژه ای در دفتر ثبت علایم ، ثبت می شود.
ماده ۵۴- اطلاعات موجود در دفاتر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می توانـد برابـر مقـررات منـدرج در آییـن نامه اجرایی ، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.
ماده ۵۵- اداره مالکیت صنعتی ، کلیه آگهی های مذکور در این قانون را در روزنامه رسمی کشور منتشر خواهد کرد.
ماده ۵۶- اداره مالکیت صنعتی مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا نسخه برداری ، اشتباه اداری ، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یک از ثبت های انجام شده طبق این قانون یا آیین نامه اجرایی را تصحیح کند.
ماده ۵۷- اداره مالکیت صنعتی پس از دریافت هرگونه درخواست کتبی مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی که در این قانون یا آیین نامه اجرایی آن پیش بینی شده است ، پس از بررسی شرایط موجود می تواند آن را تمدید نماید. این کار پس از اعلام به اشخاص ذی نفع طبق مقررات مذکور در آیین نامه انجام می شود.
ماده ۵۸- اداره مالکیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی ، به طرفی که می خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت کافی می دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. دراین صورت هرگونه تصمیم با لحاظ اعلام مذکور اتخاذ می شود.
ماده ۵۹- رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آیین نامه اجرایی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاههای عمومی تهران می باشد که حداکثر تا شش ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رییس قوه قضاییه تعیین می گردد. تصمیمات اداره مالکیت صنعتی توسط اشخاص ذی نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی نفع و یا اطلاع او از آن ، به دادگاه صالح تقدیم گردد. تجدیدنظرخواهی از آراء و نحوه رسیدگی ، تابع مقررات آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی است .
ماده۶۰- نقض حقوق مندرج در این قانون ، عبارت است از معنای انجام هرگونه فعالیتی در ایران که توسط اشخاصی غیر از مالک حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام می گیرد. علاوه بر مالک حقوق تحت حمایت این قانون ، هرگاه ثابت شود دارنده اجازه استفاده، از مالک درخواست کرده است تا برای خواسته معینی به دادگاه دادخواست بدهد و مالک امتناع کرده یا نتوانسته آن را انجام دهد، دادگاه می تواند علاوه بر صدور دستور جلوگیری از نقض حقوق یا نقض قریب الوقوع حقوق ، به جبران خسارت مربوط نیز حکم صادر کند و یا تصمیم دیگری جهت احقاق حق اتخاذ نماید.
ماده۶۱- هر شخصی که با علم و عمد مرتکب عملی شود که طبق مواد(۱۵)، (۲۸) و (۴۰) نقض حقوق به شمار آید یا طبق ماده (۴۷) عمل غیرقانونی تلقی شود، مجرم شناخته شده و علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزای نقدی از ده میلیون (۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا پنجاه میلیون (۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰)ریال یا حبس تعزیری از نود و یک روز تا شش ماه یا هر دوی آنها محکوم می شود. در دعوای مدنی راجع به نقض حقوق مالک اختراع در مواقعی که اختراع ، فرآیند دستیابی به یک فرآورده باشد، درصورت وجود شرایط زیر، مسؤولیت اثبات این که فرآورده ازطریق آن فرآیند ساخته نشده است ، به عهده خوانده دعوی نقض حق خواهد بود. در این صورت دادگاه درصورت ارایه اسناد و مدارک ، منافع مشروع خوانده دعوی نقض حق را از جهت عدم افشاء اسرار تولیدی و تجاری وی در نظر خواهد گرفت :
۱- فرآورده جدید باشد.
۲- احتمال قوی وجود داشته باشد که فرآورده با استفاده از فرآیند مزبور ساخته شده و مالک حقوق ثبت شده علی رغم تلاشهای معقول نتوانسته است فرآیندی را که واقعاً استفاده شده ، تعیین نماید.
ماده ۶۲- درصورت تعارض مفاد این قانون با مقررات مندرج در معاهدات بین المللی راجع به مالکیت صنعتی که دولت جمهوری اسلامی ایران به آنها پیوسته و یا می پیوندد، مقررات معاهدات مذکور مقدم است .
ماده ۶۳- باپیش بینی درقانون بودجه سالانه تامعادل پنجاه درصد(۵۰٪) از درآمد ارزی ناشی از اجراء مفاد کنوانسیونهای مربوط به ثبت بین المللی مالکیت صنعتی که از تاریخ تصویب این قانون عاید می گردد، برای ارتقاء و تجهیز اداره مالکیت صنعتی و ارتقاء کیفی آن در قانون بودجه سالانه اختصاص می یابد. پس از تأیید اداره مالکیت صنعتی ، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است ارز مورد نیاز صاحبان ایرانی حقوق مالکیت صنعتی را جهت ثبت بین المللی این حقوق برابر تعرفه های مذکور در کنوانسیونها و مقررات بین المللی با نرخ رسمی تأمین نماید.
ماده ۶۴- آیین نامه اجرایی این قانون ظرف یک سال از تاریخ تصویب ، توسط سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تهیه و به تصویب رییس قوه قضاییه می رسد. در آیین نامه مذکور به ویژه باید تعرفه هزینه های مربوط به اظهارنامه های ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی ، ثبت علایم و علایم جمعی و تمدید ثبت آنها و جرایم تأخیر در تمدید با رعایت این قانون و مفاد کنوانسیونهای مربوط که جمهوری اسلامی ایران عضویت در آنها را پذیرفته است ، تعیین شود و درصورت لزوم هر سه سال یک بار قابل تجدید نظر می باشد.
ماده ۶۵- اختراعات و علایم تجارتی که قبلاً برابر مقررات سابق ثبت شده است، معتبر بوده و مورد حمایت این قانون قرار می گیرد. در این صورت :
الف ـ درمورد اختراعات باید هزینه های سالانه مقرر در این قانون ، برای مدت باقیمانده پرداخت شود.
ب ـ علایم باید درموعد مقرر در همان قانون تمدید شده و پس از تمدید براساس طبقه بندی بین المللی مجدداً طبقه بندی شود.
ماده ۶۶- از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱/۴/۱۳۱۰و اصلاحات بعدی آن و آیین نامه های مربوط به آن ملغی می شود. قانون فوق مشتمل بر شصت و شش ماده در جلسه مورخ هفتم آبان ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردید و پس از موافقت مجلـس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج سـال در تـاریخ ۲۳/۱۱/۱۳۸۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب ۱۳۷۸ ( اصلاحی ۱۳۹۲/۸/۱۱) :
بخش اول: کلیات
ماده ۱- اصطلاحات به کار بـرده شده در این آئیننامه دارای معانی زیر هستند:
۱ ـ قانون: منظور قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری است که در تاریخ ۱۳۸۶/۸/۷ طبق اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی رسیده و اجراء آزمایشی آن به مدت ۵ سال در تاریخ ۱۳۸۷/۱۱/۳ مورد موافقت مجلس قرار گرفته است.
۲ ـ آئیننامه: منظور آئیننامه اجرایی حاضر موضوع ماده ۶۴ قانون است.
۳ ـ سازمان: منظور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است.
۴ ـ مرجع ثبت: منظور اداره کل مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد املاک کشور است.
۵ ـ دفتر بینالمللی: منظور دفتر بینالمللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
۶ ـ طبقهبندی بینالمللی: منظور طبقهبندیهای مرسوم بینالمللی، برحسب مورد، به منظور ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری، براساس جدیدترین ویرایش آنها است.
۷ ـ کنوانسیون پاریس: منظور کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۱۸۸۳ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۳۷/۱۲/۱۴ به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و در تاریخ ۱۳۷۷/۸/۱۷ نیز مجلس شورای اسلامی اصطلاحات بعدی آن را پذیرفته است.
۸ ـ معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور معاهده همکاری در ثبت اختراعات مورخ ۱۳۴۹ هجری شمسی (۱۹۷۰ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۸۶/۷/۲۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۹ـ آییننامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور آییننامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات قابل اجرا از سال ۱۳۸۱ هجری شمسی (۲۰۰۲میلادی) است.
۱۰ ـ موافقتنامه مادرید: منظور موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم مورخ ۱۲۷۰ هجری شمسی (۱۸۹۱ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۱ ـ پروتکل مادرید: منظور پروتکل مربوط به موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم مورخ ۱۳۶۸ هجریشمسی (۱۹۸۹ میلادی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۲ ـ آئیننامه مشترک: منظور آئیننامه مشترک موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم و پروتکل مربوط به موافقتنامه مذکور قابل اجرا از سال ۱۳۷۹هجری شمسی (۲۰۰۰ میلادی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۳ ـ ثبت بینالمللی: منظور ثبت اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری از طریق دفتر بینالمللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
بخش دوم: ثبت اختراعات
فصل اول: تسلیم اظهارنامه
ماده ۲ ـ ثبت اختراع مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۳ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص (الف ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آنها الزامی است. معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد، میتواند خلاصه آنها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت میکند.
ماده ۴ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت اختراع را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم کند. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی میشود.
ماده ۵ ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی، تابعیت و سمت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هرگونه شناسه دیگر آن الزامی است؛
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود؛
۳ـ اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ اسم، نشانی و شغل مخترع، در صورتی که متقاضی شخص مخترع نباشد؛
۵ ـ عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل « بهتر» و غیره نبوده و ترجیحاً بین سه تا ۱۰ کلمه باشد؛
۶ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه اختراع در خارج، در صورت درخواست حق تقدم؛
۷ـ اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی در صورت تکمیلی بودن اختراع؛
۸ ـ تعداد صفحات توصیف، ادعاها، خلاصه توصیف اختراع و نقشهها؛
۹ـ تعیین طبقه اختراع براساس طبقهبندی بینالمللی اختراعات؛
۱۰ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور، علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده ۶ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شود:
۱ـ توصیف اختراع؛
۲ـ ادعا یا ادعاهای اختراع؛
۳ـ خلاصهای از توصیف اختراع؛
۴ـ نقشه یا نقشهها، در صورت لزوم؛
۵ ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع؛
۶ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع، چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۷ـ مدارک مربوط به حق تقدم که بایدهمزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینههای قانونی؛
۹ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
تبصره۱ـ چنانچه اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون باشد، مرجع ثبت از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف ۳۰ روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود. اگر در مهلت
تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کانلمیکن تلقی خواهد شد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره۲ـ اگر در اظهارنامه به نقشههایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است مرجع ثبت از متقاضی دعوت میکند تا نقشهها را ظرف ۳۰ روز ارائه دهد. در صورت ارائه، تاریخ دریافت نقشهها، تاریخ تقاضا تلقی خواهد شد. در غیر این صورت، مرجع ثبت تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشهها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز است.
ماده۷ـ هر صفحه از توصیف، ادعا، خلاصه توصیف و نقشه اختراع باید توسط متقاضی یا نماینده قانونی او امضاء شود.
ماده۸ ـ اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دستهای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل میدهند مربوط باشد. در غیر این صورت، متقاضی میتواند اظهارنامه مربوط به اختراع خود را به دو یا چند اظهارنامه مجزا و مستقل تقسیم نماید.
ماده ۹ ـ اظهارنامه تقسیمی باید دارای الزامات اظهارنامه اصلی بوده و در تسلیم آن نکات زیر رعایت گردد:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اولیه؛
۲ـ در صورت درخواست حق تقدم از سوی متقاضی، ذکر شماره و تاریخ اظهارنامه نخستین، همراه با محل حق تقدم؛
۳ـ اصلاح توصیف، ادعا، نقشه و خلاصه توصیف مذکور در اظهارنامه اصلی؛
۴ـ مدارک مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامههای تقسیمی.
تبصره ـ در صورت ادعای حق تقدمهای متعدد برای اظهارنامه اصلی، متقاضی اظهارنامه تقسیمی میتواند از حق تقدم یا حق تقدمهایی که از نظر موضوعی مرتبط با آن اظهارنامه تقسیمی باشد، استفاده کند.
ماده ۱۰ ـ توصیف اختراع باید صریح و همراه با جزئیات کامل و مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ عنوان اختراع به گونهای که در اظهارنامه ذکر گردیده است؛
۲ـ زمینه فنی اختراع مربوط؛
۳ـ مشکل فنی و بیان اهداف اختراع؛
۴ـ شـرح وضعـیت دانـش پیشـین و سابـقه پیـشرفتهایی که در رابـ ـطه بـا اختراع ادعـایی وجـود دارد، به نحوی که برای درک و بـررسی جـدید بودن اختراع کفایت کند؛
۵ ـ ارائه راهحل برای مشکل فنی موجود، همراه با شرح دقیق و کافی و یکپارچه اختراع؛
۶ ـ توضیح اشکال، نقشهها، نمودارها در صورت وجود، بهنحوی که یک متخصص در آن زمینه بتواند اختراع را درک و ارتباط اجزای آن را دریابد. ارجاع به شمارههایی که برای بیان ویژگیهای اختراع در نقشه آمده است الزامی است؛
۷ـ بیان واضح و دقیق مزایای اختراع ادعایی نسبت به اختراعات پیشین، به نحوی که ویژگی جدید بودن اختراع و تاثیر فنی آن را روشن سازد؛
۸ ـ توضیح حداقل یک روش اجرایی برای بهکارگیری اختراع؛
۹ـ ذکر صریح کاربرد صنعتی اختراع در صورتی که ماهیت اختراع گویای این امر نباشد.
ماده ۱۱ ـ ادعای اختراع باید عناصر اختراعی را که حمایت از آن درخواست شده است، درچارچوب مشخصههای فنی تعیین کند. هر اختراع میتواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد. ادعا یا ادعاها باید صریح و منجّز بوده و دارای شرایط زیر باشند:
۱ـ معقول بودن تعداد آنها با توجه به ماهیت اختراع و شمارهگذاری ترتیبی آنها در صورت تعدّد؛
۲ـ از اطلاعات افشاء شده در توصیف اختراع فراتر نرود و به طور کامل در توصیف اثبات و مدلل شده باشد؛
۳ـ ویژگیهای فنی قابل حمایت را با استفاده از جملات مثبت، بیان نماید؛
۴ـ جز در موارد غیرقابل اجتناب، از ارجاع به نقشهها یا توصیف امتناع گردد و تا حد ممکن از به کار بردن عباراتی مانند « همانطور که در توصیف آمد» یا « همانطور که در نقشهها نشان داده شده» خودداری شود؛
۵ ـ در صورتی که برای فهم ادعا ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از بیان ادعا، شماره صفحه نقشه و علامت مشخص کننده آن در داخل پرانتز ذکر شود.
۶ ـ مشتمل بر شیوه اجرا و مزایای اختراع نباشد.
ماده۱۲ ـ ادعا یا ادعاها ممکن است ناظر بر فرآورده، فرایند، فرایند دستیابی به یک فرآورده و یا ترکیبی از فرایند و فرآورده باشد، مشروط بر اینکه راجع به یک مفهوم اختراعی باشد.
ماده۱۳ ـ خلاصه توصیف اختراع باید مستقیماً زمینه فنیای که اختراع به آن تعلق دارد را تعیین کند تا در جستجوی سوابق اختراع ادعایی مورد استفاده قرار گیرد. در خلاصه اختراع نکات زیر باید در نظر گرفته شود:
۱ـ با عنوان اختراع شروع شود و مشتمل بر ۷۰ تا ۲۰۰ کلمه باشد؛
۲ـ مشکل فنی، اساس راه حل ارائه شده برای آن و کاربرد یا کاربردهای اصلی اختراع را اجمالاً روشن کند؛
۳ـ در صورت لزوم، مشتمل بر فرمولهای شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد تا براساس آنها ویژگیهای اختراع به بهترین شکل بیان شود؛
۴ـ در صورتی که برای توضیح اختراع ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از توضیح خلاصه هر قسمت باید نشانههای ارجاع دهنده به هریک از نقشهها در داخل پرانتز ذکر شود؛
۵ ـ عدم بیان ارزش و مزایای اختراع.
ماده۱۴ ـ خلاصه توصیف فقط برای بیان اطلاعات اختراع به کار میرود و نمیتواند مبنای تفسیر برای تعیین حدود ادعا باشد.
ماده۱۵ ـ چنانچه نقشهها، نمودارها و جداول، بخشی از ضمیمه اظهارنامه اختراع باشند در ترسیم آنها باید نکات زیر رعایت شوند:
۱ـ در یک روی صفحه کاغذ بادوام و در قطع ۴ A، با خطوط پررنگ و یکدست مشکی و غیررنگی کشیده شده و ترجیحاً در رسم آنها از ابزارهای فنی نقشهکشی استفاده شود و حداکثر حاشیه اوراق به ترتیب از بالا ۲.۵ سانتیمتر از چپ ۱.۵ سانتیمتر، از راست ۲.۵ سانتیمتر و از پایین ۱ سانتیمتر باشد؛
۲ـ وضوح و شفافیت نقشهها بهنحوی باشد که امکان تکثیر یا تصویربرداری آن میسر شود؛
۳ـ تمام عناصر نقشه یا نمودار دارای مقیاس یکسان باشد مگر آنکه برای فهم اختراع، برجسته کردن بخش خاصی از نقشه و یا نمودار ضروری باشد؛
۴ـ تا حد امکان به صورت عمودی در صفحه قرار گیرد؛
۵ ـ اعداد، حروف و نشانهها به طور روشن ذکر شده و خوانا باشند؛
۶ ـ شامل نشانههایی باشد که در توصیف بتوان به آنها ارجاع داد؛
۷ ـ صفحات باید به ترتیب شمارهگذاریشده و ترجیحاً نشاندهنده شماره آن صفحه از کل صفحات باشد؛
۸ ـ هیچ توضیحی نباید روی نقشهها وجود داشته باشد مگر در مورد جداول و نمودارها؛
۹ـ در صورتی که هریک از نقشهها، نمودارها و جداول در بیش از یک صفحه باشد، کل صفحات باید بدون حذف بخشی از آنها، شامل نشانههایی مستقل از شماره صفحات باشد به نحوی که ارتباط و تمامیت قسمتها را با یکدیگر روشن سازد.
ماده۱۶ـ در صورتی که در اظهارنامه، توصیف، خلاصه توصیف، ادعا یا ادعاها و نقشهها، به واحدهای اندازهگیری وزن و حرارت، انرژی، نور، صدا، مغناطیس، و از این قبیل امور اشاره شده باشد، از قواعد متعارف باید استفاده شود.
ماده۱۷ـ سایر ضمائم اظهارنامه، به جز نقشه، نمودار و جدول، باید روی کاغذ دارای قطع ۴ A درج و نکات ذیل در مورد آنها مراعات گردد:
۱ـ متن آنها به صورت تایپ شده ارائه گردد و فاصله بین سطور بیش از ۱.۵ سانتیمتر نباشد؛
۲ـ فرمولهای شیمیایی و ریاضی ممکن است به صورت دستی نوشته شوند؛
۳ـ صفحات باید دارای حاشیه ۳ سانتی متری در بالا و سمت راست و ۲ سانتیمتری از پایین و سمت چپ باشند؛
۴ـ شمارهگذاری صفحات، باید به عدد فارسی و به نحوی باشد که شروع قسمت توصیف اختراع با شماره یک آغاز و به ترتیب تا پایان ادعاها و خلاصه اختراع شماره گذاری شود چنانچه اظهارنامه همراه با نقشه، نمودار و جدول باشد ابتدای آنها باید با شمارههای جدید از یک شمارهگذاری شوند؛
۵ ـ اوراق نباید تا خورده و پاره شده باشند و فقط یک روی کاغذ نوشته میشود.
ماده ۱۸ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت اختراع باید درخواست خود را وفق فرم مخصوص و به همراه مدارکی که حاکی از این حق باشد به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقهبندی بینالمللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیمشده است و چنانچه اظهارنامه منطقهای یا بینالمللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر مأخذ آن.
ماده۱۹ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدمترین آنها محاسبه میشود.
ماده ۲۰ ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت اختراع، ۱۲ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل، محاسبه خواهد شد.
فصل دوم: انتقال، اصلاح، استرداد و ثبت اظهارنامه
ماده ۲۱ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطاء هرگونه اجازه بهرهبرداری از آن باید حسب مورد به درخواست کتبی منتقلالیه یا مالک اختراع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مربوط خواهد بود.
ماده۲۲ ـ چنانچه متقاضی بخواهد اصلاحاتی را در مورد توصیف، خلاصه توصیف اختراع یا نقشهها انجام دهد باید صفحاتی از ضمائم که این اصلاحات مربوط به آنها است را دوباره تایپ کند، به نحوی که کل آنها یک سند یکپارچه را تشکیل دهد. اضافه کردن بین خطوط، چسباندن، حاشیه نویسی، یا اصلاح به صورت زیرنویس و اقداماتی از این قبیل ممنوع است.
ماده۲۳ ـ متقاضی میتواند تا قبل از ثبت اختراع، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها انجام میپذیرد.
ماده۲۴ـ اظهارنامه اختراع ممکن است با درخواست کتبی متقاضی مسترد گردد. در صورت تعدد متقاضیان، این درخواست باید به امضای همه آنها رسیده و متضمن عنوان اختراع، شماره و تاریخ اظهارنامه باشد. در صورت استرداد اظهارنامه، هزینههای پرداختی مسترد نخواهد شد.
تبصره ـ در صورتی که اظهارنامه مسترد شده مبنای اظهارنامههای تقسیم شده دیگری قرار گرفته باشد، اظهارنامههای بعدی هم مسترد شده تلقی میشود.
ماده ۲۵ ـ توسعه یا بهبود یک اختراع میتواند موضوع اظهارنامه تکمیلی نیز قرار گیرد، مشروط بر اینکه مکمل و مبین همان اختراعی باشد که در اظهارنامه اصلی ادعا شده است. در این صورت:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اصلی در اظهارنامه تکمیلی ذکر میگردد؛
۲ـ تکمیلی بودن اختراع در قسمت توصیف بعد از عنوان درج میشود؛
۳ـ اعطای گواهینامه اختراع به اظهارنامه تکمیلی مشروط به اعطای گواهینامه اختراع به اظهارنامه اصلی است؛
۴ـ در صورت ثبت اختراع اصلی، آگهی ثبت اختراع تکمیلی متضمن شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه اصلی است.
تبصره۱ـ در صورت رد اظهارنامه تکمیلی در مهلتی که برای اعتراض به رد وجود دارد، متقاضی میتواند اظهارنامه خود را به طور مستقل ارائه دهد، مشروط بر آنکه مفهوم اختراعی آن با اظهارنامه اصلی یکسان نباشد در این صورت، شمارهای جدید به اظهارنامه مستقل داده میشود و از همان تاریخ اظهارنامه تکمیلی حق تقدم خواهد داشت.
تبصره۲ـ صدور گواهینامه اختراع تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود که برای گواهینامه اصلی تعیین شده است ولی مدت اعتبار گواهینامه تکمیلی نمیتواند از مدت اعتبار گواهینامه اصلی تجـ*ـاوز نماید.
ماده ۲۶ ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون از جمله ناظر بر موارد زیر است:
۱ـ افشاء به دلیل یا در نتیجه سوء استفاده اشخاص ثالث یا ذیحق قبلی متقاضی انجام شده باشد؛
۲ـ افشاء در نتیجه شرکت در یک نمایشگاه رسمی باشد که در این فرض متقاضی باید گواهی شرکت در این نمایشگاه را که به تأیید مسئولان ذیربط رسیده همراه با درج این مطلب که اختراع فقط در نمایشگاه مذکور به نمایش گذاشته شده است، ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
تبصره ـ منظور از نمایشگاه رسمی نمایشگاهی است که توسط دولت یا ادارات ذیصلاح داخلی تشکیل میشود و یا توسط دولت یا اشخاص ذیصلاح در یک کشور عضو کنوانسیون پاریس و در سطح بینالمللی برگزار میگردد. در فرض اخیر گواهی مسؤولان ذیربط نمایشگاه رسمی باید به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد.
ماده ۲۷ ـ مرجـع ثبـت پس از دریافت اظـهارنامه و ضمایـم مربـوط و احراز شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون، آن را در دفتر ثبت وارد و بر روی هریک از نسخ اظهارنامه، تاریخ دریافت اظهارنامه و شماره آن را قید نموده و نسخه دوم آن را همراه با ضمائم، که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه، سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامههایی که با پست سفارشی ارسال میشوند، در صورت ثبت اظهارنامهها، نسخه دوم آنها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبـت با پست سفارشی به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهـد شد. در صـورت عـدم ثبت نـیز مراتب به همین ترتیب به اطـلاع متقاضیـان خواهـد رسید. پاسـخ اظهارنامههای واصله در چارچوب ماده۱۶۷ این آییننامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل سوم: بررسی اظهارنامه و ثبت اختراع
ماده۲۸(اصلاحی۱۳۹۲.۸.۱۱)ـ مرجع ثبت پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوطه آن ظرف ۴ ماه ضمن انطباق با شرایط شکلی مندرج در قانون و این آییننامه بررسی مقدماتی مینماید. پس از بررسی مقدماتی و احراز شرایط شکلی اختراع، مرجع مذکور موظف است یک نسخه از اظهارنامه را به همراه مدارک و مستندات مربوط به مرجع ذیصلاح جهت احراز ماهوی اختراع ادعایی ارسال نماید. مرجع یادشده ضمن حفظ محرمانگی اختراع، حداکثر ظرف ۵ ماه اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط ماهوی اختراع مقرر در قانون و این آئیننامه بررسی و نتیجه را به صورت مستند به مرجع ثبت اعلام مینماید. مرجع ثبت بمحض وصول پاسخ حسب مورد تصمیم مقتضی اتخاذ خواهد نمود.
تبصره۱ـ چنانچه مرجع بررسی ماهوی ظرف مهلت مقرره پاسخ ندهد، مرجع ثبت، اظهارنامه متقاضی را ظرف مدت سه ماه بنحو مقتضی بررسی و تصمیم لازم اتخاذ مینماید. در صورت ضرورت مرجع بررسی ماهوی میتواند توضیحات تکمیلی متقاضی را اخذ نماید.
تبصره۲ـ سازمان ثبت مکلف است با بهرهگیری از توانمندیهای داخلی و بینالمللی نسبت به ظرفیتسازی درون سازمانی و برون سازمانی و آموزش تخصصی کارشناسان مربوط و ایجاد رویه واحد، اقدام لازم را معمول دارد.
تبصره۳ـ سازمان ثبت مکلف است با استفاده از ظرفیتها و امکانات داخلی و بینالمللی نسبت به ایجاد و راهاندازی پایگاه اطلاعات اختراعات اقدام و آن را جهت تسهیل بررسی ماهوی در اختیار مرجع ذیصلاح مرتبط قرار دهد.
تبصره۴ـ متقاضی مکلف است هزینه بررسی ماهوی اختراعات را ظرف مدت ۳۰ روز به شرح مقرر در جدول هزینهها به مرجع بررسی ماهوی پرداخت و رسید آن را به مرجع ثبت تسلیم نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه در موعد مقرر، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد.
تبصره۵ ـ کسب نظر از مراجع ذیصلاح براساس قرارداد با آنها صورت میگیرد.
۳ـ به بند (۱) ضمیمه یک جدول هزینهها یک بند به عنوان بند (۱۷) به شرح زیر اضافه میگردد:
ماده ۲۹ ـ چنانچه پس از بررسی اظهارنامه و ضمائم آن، انجام اصلاحات یا تکمیل اظهارنامه و ضمائم آن ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین مواردی که نیاز به اصلاح یا تکمیل دارند کتباً از متقاضی میخواهد تا ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به انجام اصلاحات یا تکمیل مدارک اقدام نماید. در غیر این صورت اظهارنامه کان لم
یکن تلقی خواهد شد. مهلت تعیینشده در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۳۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر اعطای گواهینامه اختراع کتباً به متقاضی اعلام شده و متقاضی باید ظرف مدت ۳۰ روز پس از اعلام جهت پرداخت هزینههای مربوط به ثبت اختراع و انتشار آگهی موضوع ماده ۳۲ این آییننامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینهها درمهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۳۱ ـ اختراع با قید مراتب زیر طبق فرم (الف ـ۲) در دفتر ثبت اختراع ثبت میشود:
۱ ـ شماره وتاریخ اظهارنامه با قید ساعت و روز و ماه و سال؛
۲ ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم و نشانی و تابعیت مالک اختراع؛
۴ـ اسم و نشانی و تابعیت مخترع در صورتی که متقاضی شخص مخترع نیست مگر اینکه مخترع کتباً تقاضا نموده باشد که نامش در گواهینامه اختراع ذکر نشود؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مخترع، اگر ثبت اختراع توسط وی تقاضا شده باشد؛
۶ ـ عنوان اختراع؛
۷ـ طبقهبندی بینالمللی اختراع با ذکر زمینه علمیای که اختراع در آن طبقه قرار میگیرد؛
۸ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۹ـ مدت حمایت.
تبصره۱ـ در دفتر ثبت اختراع، برای هر اختراع دو صفحه اختصاص مییابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که جزئاً یا کلاً نسبت به موضوع اختراع صورت میگیرد، در صفحات مزبور قید میگردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک اختراع یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت اختراعات برسد.
ماده۳۲ ـ پس از ثبت اختراع، آگهی مربوط به ثبت، ظرف ۳۰ روز با قید مراتب مذکور در ماده ۳۱ این آییننامه در روزنامه رسمی منتشر میگردد. آگهی مزبور به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات رسیده و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی میشود.
ماده۳۳ ـ پس از انتشار آگهی ثبت اختراع و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس درسایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهینامه اختراع صادر و به متقاضی یا نماینده قانونی وی تسلیم خواهد شد. گواهینامه اختراع بایستی با استفاده از فناوری روز تهیه و مشتمل بر نسخهای از توصیف ـ ادعا ـ خلاصه توصیف و نقشه بوده و منگنه و مهر شده و به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات برسد.
گواهینامه اختراع طبق فرم (الف ـ۳) باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ شماره وتاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم، نشانی و تابعیت دارنده اختراع؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت مخترع، مگر اینکه مخترع کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر نام خود را نماید؛
۵ ـ عنوان اختراع؛
۶ ـ طبقهبندی بینالمللی اختراع؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، درصورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ مدت حمایت.
ماده ۳۴ ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت اختراع، به درخواست آنها، میزان سهم هریک در گواهینامه اختراع به تفکیک قید خواهد شد. در غیر این صورت، حقوق ناشی از اختراع بالسویه خواهد بود.
ماده ۳۵ـ در صورت تقاضای مالک اختراع ثبت شده برای صدور پروانه بهرهبرداری، مرجع ثبت حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ تقاضا مراتب را به انضمام سوابق اختراع به دستگاه یا دستگاههایی که مرتبط با موضوع اختراع تشخیص میدهد، منعکس و پس از اخذ نظرات آنها نسبت به صدور پروانه مذکور اقدام خواهد کرد. چنانچه مراجع یادشده ظرف مهلت مقرر در ماده ۱۹ قانون پاسخ ندهندیا پاسخ منفی دهند، مرجع ثبت تکلیفی برای صدور مجوز بهرهبرداری ندارد.
تبصره ـ درصورتی که اخذ نظرات مراجع ذیربط قانوناً مستلزم پرداخت هزینه باشد، تأدیه این هزینه به عهده متقاضی پروانه بهرهبرداری است.
فصل چهارم: صدور پروانه اجباری بهرهبرداری
ماده ۳۶ـ درخواست صدور پروانه اجباری بهرهبرداری اختراع باید از جانب وزیر یا بالاترین مقام دستگاه دولتی یا اشخاص مجاز از سوی آنها، تسلیم دبیرخانه کمیسیون گردد. این درخواست باید همراه دلیل و مدرکی باشد که به موجب آن ثابت شود، دستگاه دولتی یا شخص مجاز از طرف او، از مالک درخواست بهرهبرداری کرده ولی نتوانسته اجازه بهرهبرداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید. رعایت مراتب فوق، در صورت فوریت ناشی از مصالح ملی در کشور به تشخیص کمیسیون موضوع ماده۱۷ قانون لازم نخواهد بود و تصمیم کمیسیون در این خصوص بلافاصله به اجرا درمیآید، مشروط بر آنکه در این قبیل موارد مالک اختراع در اولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
ماده ۳۷ـ دبیرخانه پس از دریافت درخواست پروانه اجباری بهرهبرداری، ظرف ۱۰ روز موضوع را به مالک اختراع ابلاغ میکند. مالک اختراع موظف است مراتب را به اشخاصی که مجوز بهرهبرداری از اختراع مورد نظر را دارند اطلاع دهد. مخترع و اشخاصی که مجوز بهرهبرداری از اختراع مورد نظر را دارند باید ظرف ۳۰ روز نظرات خود را به صورت مدلل و مستند کتباً به دبیرخانه ارائه نمایند که دردفتر مخصوص به ثبت رسیده وجهت تصمیمگیری تسلیم کمیسیون خواهد شد.
ماده ۳۸ـ دبیرخانه حداقل ۱۰ روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون، باید زمان آن را به متقاضی پروانه اجباری و مالک اختراع و اشخاص ذینفع اطلاع دهد. اشخاص مذکور میتوانند در جلسه حضور پیدا کنند. کمیسیون پس از استماع اظهارات آنها تصمیم مقتضی اتخاذ و مراتب را اعلام خواهد نمود.
ماده ۳۹ـ درصورت اعطای پروانه اجباری، کمیسیون باید شرایط بهرهبرداری، نام سازمان دولتی بهرهبردار یا شخص مجاز از طرف او، مدت بهرهبرداری، مبلغ مذکور در بند ب ماده ۱۷ قانون به تشخیص کارشناس رسمی، اقدامات اجرایی، مدت زمان لازم برای انجام اقدامات اجرایی توسط بهرهبردار، محدوده جغرافیایی و موارد مجاز استفاده از اختراع را دقیقاً مشخص نماید.
تبصره ـ پرداخت هزینههای کارشناسی برای تعیین مبلغ مذکور در این ماده به عهده بهرهبردار خواهد بود.
ماده ۴۰ ـ تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطاء پروانه اجباری بهرهبرداری باید در دفتر ثبت اختراع قید و به هزینه متقاضی در روزنامه رسمی کشور منتشر و به مالک اختراع و سایر اشخاص ذینفع ابلاغ گردد.
ماده ۴۱ـ چنانچه پس از بررسی مدارک و استماع اظهارات طرفین، کمیسیون تشخیص دهد که درخواست ارائه شده منطبق با شرایط مندرج در ماده ۱۷ قانون نمیباشد، درخواست را رد و نتیجه را از طریق دبیرخانه به متقاضی و اشخاص ذینفع ابلاغ مینماید.
ماده۴۲ـ مالک اختراع یا سازمان دولتی و همینطور شخص ثالثی که پروانه اجباری بهرهبرداری برای او صادر شده است ظرف ۲۰ روز پس از دریافت ابلاغ موضوع ماده۴۰ این آییننامه میتواند نسبت به تصمیم کمیسیون درخواست بررسی مجدد نماید. چنانچه کمیسیون درخواست تجدیدنظر را قانع کننده تشخیص دهد، جلسهای را حداکثر ظرف ۳۰ روز پس از وصول درخواست، برای رسیدگی به اظهارات متقاضی تجدیدنظر و در صورت لزوم طرف او تشکیل خواهد داد و در مورد شرایط و مدت پروانه اجباری بهرهبرداری اتخاذ تصمیم مینماید. در غیر این صورت درخواست مذکور رد میگردد. نحوه تشکیل کمیسیون، مهلتها و ابلاغ تصمیمات کمیسیون مطابق با این آییننامه خواهد بود.
ماده ۴۳ ـ مالک اختراع میتواند درخواست لغو پروانه اجباری بهرهبرداری صادره از سوی کمیسیون را بنابه دلائلی که در بند (ج) ماده ۱۷ قانون آمده است، همراه با مدارک و مستندات مربوط به دبیرخانه کمیسیون تسلیم نماید. دبیرخانه موظف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم درخواست، مراتب را همراه با دلائل به بهرهبردار اعلام تا چنانچه پاسخی داشته باشد ظرف ۳۰ روز به دبیرخانه اعلام نماید. مرجع مذکور اظهارات طرفین به انضمام مدارک و مستندات ارائه شده را جهت اتخاذ تصمیم به کمیسیون ارسال میدارد. کمیسیون پس از بررسی اظهارات مالک اختراع، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط و بهرهبردار، تصمیم مقتضی را اتخاذ مینماید. چنانچه تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو پروانه بهرهبرداری باشد، حسب مورد اجازه بهرهبرداری برای مالک یا بهرهبردار دیگر صادر میگردد. در صورتی که حفظ حقوق قانونی اشخاصی که اجازه را کسب کردهاند، ابقاء تصمیم را ایجاب نماید، کمیسیون نسبت به ابقاء آن اقدام مینماید.
تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو یا ابقاء پروانه اجباری بهرهبرداری همراه با مدت و شرایط مربوط از سوی دبیرخانه به طرفین ابلاغ خواهد شد.
ماده۴۴ ـ هرگونه تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطای پروانه اجباری بهرهبرداری یا رد آن از سوی متقاضی یا مالک اختراع قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون میباشد. این اعتراض باید ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیسیون به ذینفع و یا اطلاع او از آن صورت گیرد.
ماده ۴۵ ـ به منظور انجام کلیه وظایف اداری کمیسیون موضوع بند (الف) ماده ۱۷ قانون، دبیرخانهای به ریاست مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی در مرجع ثبت تشکیل میشود.
ماده۴۶ ـ مرجع ثبت پس از دریافت درخواست صدور پروانه اجباری بهرهبرداری، موضوع بند (ح) ماده ۱۷ قانون، باید آن را در دفتر مخصوص ثبت و ظرف ۱۰ روز از زمان دریافت همراه با دلایل، مدارک و مستندات به دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر ابلاغ نماید.
دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر باید نظرات و دلایل و مدارک خود را ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به مرجع ثبت تسلیم نماید. مرجع ثبت، مدارک و مستندات طرفین را جهت اتخاذ تصمیم تسلیم کمیسیون مذکور در ماده۱۷۰ این آییننامه خواهدکرد. کمیسیون پس از استماع اظهارات طرفین، در مورد اعطای پروانه اجباری بهرهبرداری و شرایط و حدود و مبلغ قابل پرداخت به تشخیص کارشناس رسمی، یا رد درخواست، تصمیمگیری خواهد کرد.
در صورت اعتراض به تصمیم کمیسیون، تا قبل از نهایی شدن تصمیم دادگاه در این مورد، پروانه اجباری بهرهبرداری صادره از سوی کمیته معلق خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دو برابر افزایش مییابد.
فصل پنجم : تغییرات، انتقالات و اعراض در مورد اختراع ثبت شده
ماده ۴۷ ـ مالک اختراع مکلف است هرنوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت، اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهرهبرداری از اختراع یا انتقال و یا اعراض از مالکیت اختراع ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید.
اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آییننامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقهبندی بینالمللی اختراع ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک اختراع میتواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهینامه اختراع اعمال شود.
ماده۴۸ـ درخواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشههای اختراع، باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلیم گردد. انجام این تغییرات، مشروط به آن است که در نتیجه این تغییرات، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع، از حدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه، تجـ*ـاوز نکند.
ماده۴۹ـ هرنوع انتقال گواهینامه اختراع باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۲ـ مدرک قانونی که دلالت بر انتقال نماید؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
ماده ۵۰ ـ در آگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان اختراع، با ذکر طبقهبندی مربوط؛
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت اختراع در ایران؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم ونشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۵۱ ـ مالک اختراع میتواند بهرهبرداری از اختراع خود را ضمن رعایت ماده ۱۷ قانون به طور جزیی یا کلی برای تمام یا بخشی از مناطق جغرافیایی مورد حمایت، به هر شکل قانونی به دیگران واگذار نماید. اجازه بهرهبرداری میتواند انحصاری یا غیر انحصاری باشد. مجوز بهرهبرداری باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. هر مجوز
بهرهبرداری که به ثبت میرسد غیرانحصاری تلقی میگردد، مگر اینکه دلایل انحصاری بودن ارائه شده باشد. درخواست ثبت مجوز بهرهبرداری باید مشتمل بر مدارک زیر باشد:
۱ـ نسخهای از مجوز بهرهبرداری که حاوی امضاء گواهی شده طرفین باشد؛
۲ ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده۵۲ ـ در موارد زیر مرجع ثبت از ثبت مجوز بهرهبرداری خودداری کرده و مراتب را به اطلاع متقاضی میرساند:
۱ـ درخواست مربوط به اختراعی باشد که قبلاً در مورد آن مجوز بهرهبرداری انحصاری به ثبت رسیده است؛
۲ـ اختراع مورد اعتراض واقع شده و اعتبار آن در حال بررسی در مراجع قضایی باشد؛
۳ـ هزینه سالانه گواهینامه اختراع پرداخت نشده باشد.
ماده ۵۳ ـ چنانچه مانعی برای ثبت مجوز بهرهبرداری از اختراع وجود نداشته باشد،
مرجع ثبت مجوز مربوط را به صورت محرمانه حفظ و مراتب را در روزنامه رسمی منتشر میکند. این آگهی مشتمل بر موارد زیر خواهد بود:
۱ـ اسامی مالک و بهرهبردار؛
۲ـ عنوان اختراع؛
۳ـ تاریخ و شماره ثبت اختراع؛
۴ـ مدت بهرهبرداری؛
۵ ـ انحصاری یا غیر انحصاری بودن آن.
ماده۵۴ ـ در صورت فوت مالک گواهینامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار اختراع، مرجع ثبت به درخواست وراث یا احد از وراث نام ورثه یا وراث را به عنوان مالک در ظهر گواهینامه اختراع قید و مراتب را با ذکر میزان سهم هریک در دفتر ثبت اختراعات ثبت خواهد کرد. درخواست ثبت باید کتبی و همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل دادنامه انحصار وراثت یا رونوشت مصدق آن؛
۲ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۳ـ مدارک دال بر پرداخت هزینهها؛
۴ـ مدارک نمایندگی قانونی.
ماده ۵۵ ـ مالک اختراع میتواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منظم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک اختراع رسیده است؛
۲ـ اصل گواهینامه اختراع ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده مشروط به این است که بهرهبرداری از اختراع، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینههای پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۵۶ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهرهبردای، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت ثبت شده در خارج انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت اختراع در ایران قید و به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه
بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت اختراع، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده۵۷ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از اختراع ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت اختراع، ثبت و در ظهر گواهینامه اختراع درج میگردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذینفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی میشود.
موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیدهاند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمیباشند. ثبت آنها منوط به پرداخت هزینههای مقرر در جدول هزینهها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل ششم: اعتراض به رد و بـه تقاضای ثبـت و اقامه دعـوای ابـطال گواهینامه اختراع
ماده ۵۸ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسیدمربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت، ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه، تسلیم شود. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. مهلت
مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۵۹ ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت اختراع اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دو نسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. اعتراضنامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد.
چنانچه پس از بررسی اعتراضنامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد، کتباً از متقاضی میخواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراضنامه کانلم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۶۰ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است، در صورتی که اختراع قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای اختراع خود مطابق قانون و این آییننامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت اختراع و تمام مخارج مربوط به آن را تأدیه نماید. مرجع ثبت با رعایت ماده ۵۹ این آییننامه موظف است ظرف ۱۰ روز از
وصول اعتراض، نسخهای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراضنامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود. هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید درخواست او برای ثبت اختراع مسترد شده تلقی میگردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ میشود تا در صورتی که اختراع وی به ثبت نرسیده است، برطبق اظهارنامهای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰ روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که
اعتراض معترض مبنی بر داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است؛ مگر اینکه اختراع قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت
اختراع به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آییننامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ در صورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت اختراع نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ در صورتی که معترض مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دو برابر افزایش مییابد.
ماده ۶۱ ـ در صورت درخواست ابطال گواهینامه اختراع، ذینفع میتواند با اثبات یکی از موارد مذکور در ماده ۱۸ قانون دادخواست خود را تسلیم دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون نماید. دادخواست ابطال باید همراه مدارک ذیل باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینهها؛
۳ـ وکالتنامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۶۲ ـ هرگاه ثبت اختراع باطل شود، از تاریخ ثبت باطل تلقی میشود. رأی نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ میگردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکومله، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر میکند. محکومله میتواند مخارج مزبور را در جزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل عنوان اختراع و ذکر خلاصهای از مفاد رأی نهایی دادگاه در این خصوص خواهد بود.
فصل هفتم: اظهارنامه بینالمللی طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات
ماده۶۳ ـ اظهارنامه بینالمللی که طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات از سوی اتباع ایرانی یا مقیمین در ایران تسلیم مرجع ثبت میگردد، مرجع ثبت به عنوان اداره مبدا عمل خواهد نمود.
ماده۶۴ ـ در صورتی که در اظهارنامههای بینالمللی، ایران به عنوان « کشور تعیین شده» و «کشور منتخب» جهت ثبت بینالمللی معرفی شده باشد، مرجع ثبت ضمن رعایت تشریفات مقرر در معاهده و آییننامه مربوط تقاضای ثبت اختراع را طبق قانون و این آییننامه مورد بررسی قرار خواهد داد.
ماده۶۵ ـ علاوه بر هزینههایی که برای ثبت بینالمللی طبق معاهده و آییننامه مربوط پرداخت میگردد، جهت بررسی اظهارنامه بینالمللی و مدارک آن، هزینهای طبق جدول هزینهها دریافت خواهد شد. در صورت تأیید اظهارنامه، چگونگی ارسال آن به دفتر بینالمللی و هزینههای مربوط به عهده متقاضی خواهد بود.
فصل هشتم: هزینهها
ماده۶۶ ـ با توجه به ماده ۱۶ قانون، اعتبار گواهینامه اختراع بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. برای حفظ اعتبار گواهینامه باید، هزینهای سالانه ظرف دوماه قبل از انقضای یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و هر سال بعد از آن به همین ترتیب تا تاریخ اعتبار گواهینامه، طبق جدول هزینهها تادیه گردد والا ثبت اختراع از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
اگر مالک اختراع یا نماینده قانونی وی تا شش ماه پس از انقضای موعد، علاوه بر هزینه سالانه جریمهای معادل نصف هزینه سالانه اختراع را پرداخت نماید ثبت اختراع به اعتبار خود باقی خواهد ماند.
بخش سوم: ثبت طرح های صنعتی
فصل اول: تسلیم، اصلاح، استرداد، انتقال و ثبت اظهارنامه
ماده ۶۷ ـ ثبت طرح صنعتی مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۶۸ ـ اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در ۲ نسخه و در فرم مخصوص (ط ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آنها الزامی است، معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد میتواند خلاصه آنها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت میکند.
ماده۶۹ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت طرح صنعتی را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا درچارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم نماید. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی میگردد.
ماده۷۰ ـ اظهارنامه طرح صنعتی باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، نشانی، کدپستی، شماره ملی، تابعیت و سمت متقاضی یا نماینده قانونی وی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر الزامی است؛
۲ـ اسم، اقامتگاه و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۳ـ اسم و اقامتگاه طراح در صورتی که متقاضی همان طراح نباشد؛
۴ـ ذکر کالا و طبقهای که متقاضی درخواست ثبت طرح برای آن را دارد؛
۵ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه طرح صنعتی در خارج، در صورت درخواست حقتقدم؛
۶ ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه برفارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده۷۱ ـ دو یا چند طرح صنعتی مربوط به یک طبقه از طبقهبندی بینالمللی و یا به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء ، ولو مربوط به طبقات مختلف چنانچه با هم استعمال گردند، را میتوان در یک اظهارنامه قید و به مرجع ثبت تسلیم نمود.
ماده۷۲ ـ در صورتی که متقاضی، دو اظهارنامه دارای طرحهای صنعتی مشابه را در یک تاریخ تسلیم نماید، بنابه درخواست متقاضی، مرجع ثبت میتواند یکی از اظهارنامهها را به عنوان طرح صنعتی اصلی و دیگری را به صورت طرح صنعتی متمم بپذیرد.
ماده ۷۳ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شوند:
۱ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و طراح؛
۲ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید؛
۳ـ اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه؛
۴ـ اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح؛
۵ ـ در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت میتواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه میدهد، باید حداکثر۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از مادهای بادوام و غیرفاسد شدنی باشد. شکلهای گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A۴ و با جوهر مشکی باشد؛
۶ ـ درخواست کتبی به تأخیر انداختن انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل؛
۷ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم طراح، چنانچه طراح نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه و در صورتی که اظهارنامه شامل دو یا چند طرح صنعتی است، رسید مربوط به پرداخت هزینههای اضافی؛
۹ـ مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود.
تبصره۱ـ طرح چاپ شده اشکال و تصاویر گرافیکی یا ترسیم شده، موضوع بندهای ۳ و ۴ فوق، باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۲۰ سانتی متر باشد و در آن رنگی بودن یا نبودن اشکال و تصاویر تصریح گردد.
تبصره۲ـ در صورت ارائه ماکتی از مدل طرح، مرجع ثبت میتواند ماکت مزبور را ممهور به مهر و تاریخ نموده به متقاضی اعاده نماید.
تبصره۳ـ در فرضی که اظهارنامه حاوی طرحهای صنعتی متعدد باشد، تصاویر یا اشکال یا مدلها به صورت جداگانه ارائه شده و به وسیله شماره از یکدیگر متمایز میگردند.
ماده ۷۴ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی باید درخواست خود را که حاکی از این حق باشد، به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقهبندی بینالمللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقهای یا بینالمللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر مأخذ آن.
ماده۷۵ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدمترین آنها محاسبه میشود.
ماده۷۶ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت طرح صنعتی، ۶ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل محاسبه خواهد شد.
ماده۷۷ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون برای ثبت طرح صنعتی، با انجام تغییرات لازم، مشمول مقررات ماده ۲۶ این آییننامه خواهد بود.
ماده ۷۸ـ متقاضی میتواند تا قبل از ثبت طرح صنعتی، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها انجام میپذیرد.
ماده۷۹ـ متقاضی یا نماینده قانونی او در هر زمان قبل ازثبت طرح صنعتی میتواند ضمن تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد. درصورت استرداد اظهارنامه، هزینههای پرداختی مسترد نخواهدشد.
ماده۸۰ ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای هرگونه اجازه بهرهبرداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذینفع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها خواهد بود.
ماده ۸۱ ـ مرجع ثبت، مقدمتاً صحت تنظیم اظهارنامه را از لحاظ شناسایی هویت متقاضی و نمایش گرافیکی طرح صنعتی مورد رسیدگی قرار داده و پس از وارد نمودن اظهارنامه در دفتر ثبت، نسخه دوم آن را همراه با ضمائم که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضا و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه و سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامههایی که با پست سفارشی ارسال میشوند، درصورت ثبت اظهارنامهها، نسخه دوم آنها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی، بهعنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهد شد. در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید. پاسخ اظهارنامههای واصله در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل دوم: بررسی اظهارنامه و ثبت طرح صنعتی
ماده۸۲ ـ مرجع ثبت ظرف ۶۰ روز از تاریخ وصول، اظهارنامه و ضمائم آن را از لحاظ رعایت جنبههای شکلی و سایر شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقهبندی بینالمللی، مورد بررسی قرار میدهد.
ماده۸۳ ـ مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزییات به متقاضی ابلاغ تا ظرف مهلت مقرر در این آیین نامه اقدام به رفع نقص نماید. چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید،
مرجع ثبت اظهارنامه را رد و مراتب را کتباً با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای متقاضیان ایرانی تا ۳۰ روز و برای متقاضیان مقیم خارج از کشور تا ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ محاسبه میشود.
ماده ۸۴ ـ طرحهای صنعتی زیر قابل حمایت نیستند:
۱ـ طرحهایی که جدید یا اصیل نباشند؛
۲ـ طرحهایی که تنها در نتیجه عملکرد فنی محصول ایجاد میشوند؛
۳ـ طرحهای حاوی نمادها یا نشانهای رسمی؛
۴ـ طرحهای مخالف نظم عمومی یا اخلاق حسنه.
طرح صنعتی جدید با رعایت مفاد ماده ۲۱ قانون، طرحی است که قبل از تسلیم اظهارنامه و یا قبل از تاریخ ادعای حق تقدم، همانند آن به عموم عرضه نشده باشد.
طرح صنعتی در صورتی اصیل محسوب میشود که بهطور مستقل توسط طراح پدید آمده و کپی و تقلید طرحهای موجود نباشد، به نحوی که از دید یک کاربر آگاه، متفاوت از طرحهایی باشد که قبلاً در اختیار عموم قرار گرفته است.
ماده ۸۵ ـ هرگاه تقاضای ثبت طرح صنعتی مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گیرد، مراتب کتباً به متقاضی اعلام شده و وی باید ظرف ۳۰ روز پس از تاریخ اعلام، جهت پرداخت هزینههای مربوط به ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی موضوع ماده ۸۶ این آییننامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینهها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۸۶ ـ مرجع ثبت پس از ثبت طرح صنعتی، مراتب را ظرف ۳۰ روز جهت اطلاع عموم در روزنامه رسمی آگهی میکند. آگهی مزبور شامل موارد زیر است:
ـ شماره و تاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و نشانی طراح مگر آن که طراح کتباً درخواست کند که نامش ذکر نشود؛
۴ـ اسم و اقامتگاه متقاضی یا نماینده وی؛
۵ ـ ذکر کالا و طبقهای که طرح مورد تقاضا مربوط به آن میباشد؛
۶ ـ تعیین تاریخ، محل و شماره حق تقدم، در صورت وجود؛
۷ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن تصویر؛
۸ ـ اشاره به ماکت طرح، در صورت ارائه؛
۹ـ مدت اعتبار ثبت.
تبصره ـ هرگاه درخواستی طبق ماده ۲۵ قانون ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمیشود. در این صورت مرجع ثبت، یک آگهی حاوی تأخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تنظیم اظهارنامه و مدت تأخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر میکند. پس از انقضاء مدت تأخیر درخواست شده، مرجع ثبت آگهی طرح صنعتی ثبت شده را صادر و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی خواهد کرد. هزینه انتشار آگهیهای مذکور در این تبصره
به عهده متقاضی ثبت طرح صنعتی خواهد بود.
ماده۸۷ ـ ثبت طرح صنعتی با قید مراتب زیر و طبق فرم (ط ـ ۲) در دفتر ثبت طرح صنعتی انجام میپذیرد:
تاریخ کامل (ساعت،روز، ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسامی کالاها و طبقاتی که طرح صنعتی برای آنها اختیار شده است؛
۴ـ ذکر مشخصات طرح یا طرحهای صنعتی به طور اجمال با تعیین اجزایی که متقاضی میخواهد حق استعمال انحصاری آن را به خود اختصاص دهد؛
۵ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۶ ـ اسم، محل اقامت و تابعیت مالک طرح و نماینده او در صورتی که اظهارنامه توسط
نماینده قانونی تسلیم شده باشد؛
۷ـ اسم و نشانی و تابعیت طراح، در صورتی که متقاضی شخص طراح نیست، مگر اینکه طراح کتباً تقاضا نموده باشد که اسمش در گواهینامه طرح صنعتی ذکر نشود؛
۸ ـ مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی.
تبصره۱ ـ در دفتر ثبت طرح صنعتی برای هر طرح دو صفحه اختصاص مییابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که نسبت به طرح صنعتی صورت میگیرد، در صفحات مزبور قید میگردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک طرح صنعتی یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت طرحهای صنعتی برسد.
ماده۸۸ ـ پس از ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی مربوط به آن و تحویل نسخه منتشرشده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهینامهای طبق فرم (ط ـ ۳) که حاوی نکات زیر باشد با الصاق تصویر یک نمونه کامل از طرح و منگنه و ممهور کردن آن، به مالک طرح یا نماینده قانونی وی تسلیم میشود:
۱ـ تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح یا طرحها؛
۳ـ اسم و اقامتگاه و تابعیت مالک طرح؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت طراح، مگر اینکه طراح کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر اسم خود را نماید؛
۵ ـ ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبتشده مربوط به آنها میباشد و طبقه و یا طبقاتی که مورد تایید قرار گرفته است؛
۶ ـ مدت اعتبار طرح و تاریخ انقضای آن؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن آن. این گواهینامه با استفاده از فناوری روز تهیه و به امضاء رئیس اداره ثبت طرحهای صنعتی میرسد.
فصل سوم: تمدید ثبت طرح صنعتی
ماده ۸۹ ـ با توجه به بند د ماده ۲۸ قانون، مالک طرح صنعتی میتواند با پرداخت هزینه مقرر، درخواست تمدید اعتبار ثبت طرح صنعتی را برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر بنماید. درخواست تمدید ثبت، ظرف ششماه قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی در هر دوره، به عمل خواهد آمد.
تبصره ـ در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یادشده، امکان درخواست آن ظرف مهلت ۶ ماه پس از پایان اعتبار ثبت طرح صنعتی، با پرداخت جریمه تأخیر طبق جدول هزینهها وجود دارد، والا ثبت طرح صنعتی از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
ماده ۹۰ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی در دو نسخه توسط مالک طرح ثبت شده یا نماینده قانونی او تهیه و پس از امضاء و الصاق تصویر نمونه طرح و رسید پرداخت هزینه مربوط، به مرجع ثبت تسلیم میگردد.
مرجع ثبت پس از دریافت درخواست تمدید ثبت و ضمائم، آن را در دفتر مربوط وارد کرده و برروی هریک از نسخ درخواست، تاریخ دریافت و شماره آن را قید و نسخه دوم آن را که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر بهعنوان رسید به درخواستکننده مسترد خواهد کرد.
ماده ۹۱ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی باید حاوی نکات ذیل باشد:
۱ـ شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و طرح صنعتیای که تمدید آن مورد درخواست است؛
۲ـ طبقه یا طبقات کالاهای موضوع طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و آخرین نشانی کامل مالک طرح صنعتی ثبت شده یا نماینده قانونی وی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
مدارک مثبت هویت متقاضی، رسید مربوط به پرداخت هزینه تمدید، حداقل شش نمونه از طرح و مدارک نمایندگی قانونی، درصورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید، باید به همراه درخواست تمدید ارائه شود.
ماده ۹۲ ـ تمدید ثبت، دنباله ثبت اصلی، در دفتر ثبت طرح به عمل خواهد آمد و پس از انتشار آگهی مربوط، گواهینامه تمدید ثبت طبق فرم (ط ـ ۴) صادر و تسلیم مالک طرح یا نماینده قانونی وی خواهدشد. گواهینامه تمدید شامل مندرجات گواهینامه اصلی، با انجام تغییرات لازم، و نیز مدت اعتبار طرح صنعتی و تاریخ انقضای آن خواهد بود.
تبصره۱ـ در موقع تمدید ثبت، مرجع ثبت مکلف است طبقه محصولات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقهبندی بینالمللی در دفتر، ثبت و گواهینامه تمدید ثبت طرح صنعتی را براساس آن تصحیح نماید. هزینه تغییر طبقات ناشی از اعمال ویرایش جدید طبقهبندی بینالمللی و هزینه انتشار آگهی مربوط در روزنامه رسمی به عهده مالک علامت خواهد بود.
تبصره۲ـ تمدید ثبت طرح صنعتی نمیتواند هیچ تغییری در آخرین شکل ثبت آن به وجود آورد. در غیر این صورت، مقررات تغییر طرح صنعتی موضوع ماده ۹۳ این آییننامه قابل اعمال خواهد بود.
فصل چهارم: تغییرات،انتقالات و اعراض در مورد طرح صنعتی ثبت شده
ماده ۹۳ـ مالک طرح صنعتی مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهرهبرداری از طرح یا انتقال و یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید. اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آییننامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقهبندی بینالمللی طرح صنعتی ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک طرح صنعتی میتواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهینامه طرح صنعتی اعمال شود.
ماده۹۴ـ در مواردی که مالک طرح اجازه بهرهبرداری از طرح را به دیگری واگذار کند، مدارک و اسناد رسمی مثبت این اجازه باید جهت ثبت در دفتر مربوط، به مرجع ثبت ارائه شود. در این فرض مرجع ثبت، مفاد مجوز را به صورت محرمانه حفظ، لکن اجازه بهرهبرداری را ثبت و آگهی میکند.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده ۹۵ ـ هرنوع انتقال گواهینامه طرح صنعتی باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ آخرین گواهینامه معتبر طرح صنعتی؛
۲ـ سند رسمی حاکی از انتقال؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
ماده ۹۶ ـ درآگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان طرح
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت طرح در ایران، با ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبت شده مربوط به آن میباشد؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۹۷ ـ مالک طرح صنعتی میتواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده معتبر، اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک طرح صنعتی رسیده است؛
۲ـ اصل گواهینامه طرح صنعتی ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک طرح صنعتی از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده مشروط به این است که بهرهبرداری از طرحصنعتی، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینههای پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۹۸ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی در ایران قید و به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری، یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده ۹۹ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از طرح صنعتی ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت طرح صنعتی، ثبت و در ظهر گواهینامه طرح صنعتی درج میگردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذینفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی میشود. موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیدهاند، در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمیباشند. ثبت آنها منوط به پرداخت هزینههای مقرر در
جدول هزینهها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل پنجم: اعتراض به رد و به تقاضای ثبت و اقامه دعوای ابطال گواهینامه طرح صنعتی
ماده ۱۰۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه، از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آئیننامه تسلیم شود. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. مهلت مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۱۰۱ ـ هرشخصی که نسبت به تقاضای ثبت طرح صنعتی اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دونسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراضنامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت باتعیین موارد، کتباً از متقاضی میخواهد که ظرف ۳۰ روز از
تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراضنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۱۰۲ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتیای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است در صورتی که طرح صنعتی قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای طرح صنعتی خود مطابق قانون و این آییننامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت طرح صنـعتی و تمام مخارج مربوط به آن را تأدیه نماید. مرجع ثبت موظف است با رعایت ماده۱۰۱ این
آییننامه، ظرف ۱۰ روز از تاریخ وصول اعتراض نسخهای از اعتراضنامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراضنامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود.
هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید، درخواست او برای ثبت طرح صنعتی مسترد شده تلقی میگردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ میشود تا در صورتی که طرح صنعتی وی به ثبت نرسیده باشد، برطبق اظهارنامهای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که اعتراض معترض مبنی بر ادعای داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتیای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر اینکه طرح صنعتی قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آییننامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ درصورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت طرح صنعتی نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ چنانچه معترض مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دوبرابر افزایش مییابد.
ماده ۱۰۳ ـ هر ذینفع میتواند از دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون، ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید طی دادخواستی ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) قانون رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده، پدیدآورنده واقعی آن طرح یا قائم مقام قانونی او نیست. دادخواست مقرر در این ماده باید دارای ضمائم زیر باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینهها؛
۳ـ وکالت نامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۱۰۴ ـ هرگاه ثبت طرح صنعتی باطل شود، از تاریخ ثبت، باطل تلقی میشود. رأی نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ میگردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکومله، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر میکند.
محکومله میتواند مخارج مزبور را درجزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل مشخصات طرح صنعتی و ذکر خلاصهای از مفاد رأی نهایی دادگاه در اینخصوص خواهدبود.
بخش چهارم: ثبت علائم
فصل اول: تسلیم، استرداد، ثبت و رد اظهارنامه
ماده ۱۰۵ ـ ثبت علامت مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۱۰۶ـ اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص (ع ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن الزامی است. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند.
ماده ۱۰۷ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت علامت را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
ماده ۱۰۸ ـ اظهارنامه ثبت علامت باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی و تابعیت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر آن الزامی است.
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی،در صورت وجود؛
۳ـ اسم، نشانی و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ الصاق نمونهای از علامت در کادر مربوط؛
۵ ـ توصیف و تعیین اجزاء علامت و تعیین حروف مشخص در صورتی که علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد؛
۶ ـ ذکر کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آنها به کار میرود، با تعیین طبقه یا طبقات درخواست شده طبق طبقهبندی بینالمللی؛
۷ـ ذکر حق تقدم، در صورت درخواست؛
۸ ـ رشته فعالیت مالک علامت؛
۹ـ ذکر علامت جمعی در صورتی که ثبت آن مورد درخواست باشد؛
۱۰ـ در صورتی که علامت مشتمل بر کلمه یا کلماتی غیر از فارسی باشد، درج آوانویسی و ترجمه آن؛
۱۱ـ ذکر رنگ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگیخاص علامت باشد؛
۱۲ـ ذکر سه بعدی بودن علامت در صورت درخواست ثبت آن؛
۱۳ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت، شخصی که به نمایندگی از سایرین حق مراجعه و مکاتبه با مرجع ثبت و انجام سایر تشریفات اداری لازم، جز دریافت گواهینامه علامت، را دارد، باید با ذکر اقامتگاه، تعیین شود.
تبصره۳ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین نیز نوشته و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
فصل اول ـ اختراعات
ماده ۱ ـ اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارایه می کند و مشکلی را دریک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آنها حل می نماید.
ماده ۲ ـ اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.
ماده ۳ ـ گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می کند و دارنده آن می تواند از حقوق انحصاری بهره مند شود.
ماده ۴ ـ موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است:
الف ـ کشفیات، نظریه های علمی، روش های ریاضی و آثار هنری.
ب ـ طرحها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی.
ج ـ روشهای تشخیص و معالجه بیماری های انسان یا حیوان.
این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روشهای مزبور نمی شود.
د ـ منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آنها.
هـ ـ آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا ازطریق استفاده عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع ، افشاء شده باشد. درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.
و ـ اختراعاتی که بهره برداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.
ماده ۵- چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است:
الف ـ حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.
ب ـ اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می گیرد.
ج ـ هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هرکدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده اند، مشروط بر این که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت .
د ـ حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود.
هـ ـ درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آن که خلاف آن درقرارداد شرط شده باشد.
و ـ نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می شود مگر این که کتباً از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است.
ماده ۶- اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده می شود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست می شود، تعیین کرده و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته ، توصیف ادعا، خلاصه ای از توصیف اختراع و درصورت لزوم نقشه های مربوطه را دربرداشته باشد. هزینه های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت می شود. در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:
الف ـ نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی ، مخترع و نماینده قانونی او، درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
ب ـ درمواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست ، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.
ج ـ ادعای مذکور در اظهارنامه ، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرایی برای اختراع ارایه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارایه اطلاعات فنی است و نمی توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.
ماده ۷- متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می تواند آن را مسترد کند.
ماده ۸- اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می دهند مربوط باشد. دراختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء آن موجب بی اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی شود. متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است:
الف ـ اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز نکند.
ب ـ آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است .
ماده ۹- متقاضی می تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت ازمالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۲۰ مارس ۱۸۸۳ میلادی ) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است . درصورت درخواست حق تقدم :
الف ـ اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می خواهد ظرف مدت معین ، رونوشت اظهارنامه ای را ارایه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است ، گواهی شده باشد.
ب ـ با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.
درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن ، اعلامیه مذکور کان لم یکن تلقی می شود.
ماده ۱۰- بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی ، متقاضی باید شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناً و ماهیتاً مربوط به اختراع مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است ، ارایه دهد. همچنین با درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
الف ـ تصویر هرگونه نامه و اخطاریه ای که متقاضی درمورد نتایج بررسی های انجام شده درخصوص اظهارنامه های خارج دریافت کرده است.
ب ـ تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامه های خارجی ثبت شده است.
ج ـ تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع ادعا شده در اظهارنامه خارجی.
د ـ تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بی اعتباری گواهینامه اختراع صادرشده براساس اظهارنامه خارجی.
ماده ۱۱- اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت ، حاوی نکات زیر باشد:
الف ـ ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می شود.
ب ـ ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر می کند.
ج ـ توصیف اجمالی اختراع .
اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق بوده است، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
ماده ۱۲- چنانچه در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت می کند تا نقشه ها را ارایه دهد. اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه های مورد اشاره را ارایه نماید، اداره مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه ها را کأن لم یکن تلقی خواهد کرد.
ماده ۱۳- پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آیین نامه آن، بررسی خواهد کرد و درصورت تشخیص انطباق ، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام می دهد. درغیر این صورت اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ می کند.
ماده ۱۴- اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:
الف ـ درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.
ب ـ گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.
ج ـ رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن را به متقاضی تسلیم کند.
د ـ به درخواست دارنده گواهینامه اختراع ، تغییراتی را در مضمون و نقشه های اختراع ، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر این که در نتیجه این تغییرات ، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه ای که اختراع براساس آن ثبت شده است ، تجـ*ـاوز نکند.
ماده ۱۵- حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است :
الف ـ بهره برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع ، مشروط به موافقت مالک آن است . بهره برداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی خواهد بود:
۱ ـ درصورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
اول ـ ساخت ، صادرات و واردات ، عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده .
دوم ـ ذخیره به قصد عرضه برای فروش ، فروش یا استفاده از فرآورده .
۲ ـ درصورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:
اول ـ استفاده از فرآیند.
دوم ـ انجام هر یک از موارد مندرج در جزء (۱) بند (الف ) این ماده درخصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرآیند به دست می آید.
ب ـ مالک می تواند با رعایت بند (ج ) این ماده و ماده (۱۷) علیه هر شخص که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند (الف ) را انجام دهد و به حق مخترع تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به دادگاه شکایت کند.
ج ـ حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمی شود:
۱ـ بهره برداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه می شود.
۲- استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیماها، وسایط نقلیه زمینی یا کشتی های سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفاً وارد حریم هوایی ، مرزهای زمینی یا آبهای کشور می شود.
۳- بهره برداریهایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام می شود.
۴- بهره برداری توسط هر شخصی که با حُسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا درمواقعی که حق تقدم تقاضا شده است ، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع ، از اختراع استفاده می کرده یا اقدامات جدی و مؤثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است .
د ـ حقوق استفاده کننده قبلی که در جزء(۴) بند (ج ) این ماده قید شده است ، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده می شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده ، قابل انتقال یا واگذاری است .
ماده ۱۶- اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده ، پس از بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی می شود. به منظور حفظ اعتبار گواهینامه یا اظهارنامه اختراع ، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال ، مبلغی که به موجب آیین نامه این قانون تعیین می شود، توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت می گردد. تأخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت جریمه مجاز است . درصورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا گواهینامه اختراع ، فاقد اعتبار می شود.
ماده ۱۷- دولت یا شخص مجاز از طرف آن ، با رعایت ترتیبات زیر، می توانند از اختراع بهره برداری نمایند:
الف ـ درمواردی که با نظر وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط منافع عمومی مانند امنیت ملی ، تغذیه ، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور، اقتضاء کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهره برداری نماید و یا بهره برداری از سوی مالک یا شخص مجاز از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور، بهره برداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رییس قوه قضاییه ، دادستان کل کشور، نماینده رییس جمهور و وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط مطرح و درصورت تصویب ، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت مالک اختراع ، از اختراع بهره برداری می نماید.
ب ـ بهره برداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با درنظرگرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه می باشد. درصورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذی نفع دیگر توضیحی داشته باشند، کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهره برداری در فعالیتهای غیررقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون می تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهره برداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آنها در محدوده ای که ضرورت اقتضاء نماید، نسبت به تصمیم گیری مجدد اقدام کند.
ج ـ درصورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن میسر نیست و یا این که ادعا نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات مالک اختراع ، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط و بهره بردار، اجازه بهره برداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهره برداری برای مالک یا بهره بردار دیگر صادر می شود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کرده اند، بقاء تصمیم را ایجاب می نماید آن تصمیم را لغو نمی کند.
درمواردی که اجازه بهره برداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است ، می توان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهره برداری می شود، انتقال داد.
د ـ اجازه بهره برداری موضوع این ماده ، مانع انجام امور زیر نیست :
۱- انعقاد قرارداد بهره برداری توسط مالک اختراع ، با رعایت مقررات این ماده .
۲- بهره برداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند (الف ) ماده (۱۵).
۳- صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزاء (۱) و (۲) بند (ح ) این ماده .
هـ ـ درخواست اجازه بهره برداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که به موجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست بهره برداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهره برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید.
رعایت مراتب این بند، درصورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط قهریه در کشور کلاً به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آن که در این قبیل موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
و ـ بهره برداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده اند، برای عرضه در بازار ایران است .
ز ـ اجازه کمیسیون درخصوص بهره برداری از اختراع در زمینه فناوری نیمه هادیها، تنها در موردی جایز است که به منظور استفاده غیرتجاری عمومی بوده یا درموردی باشد که وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیررقابتی است .
ح ـ پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک ، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که ذکر می شود قابل صدور است :
۱- درصورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک اختراع ثبت شده قبلی قابل بهره برداری نیست و اختراع مؤخر نسبت به اختراع مقدم ، متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مؤخر پروانه بهره برداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت ، بدون موافقت مالک آن ، صادر می کند.
۲- درمواقعی که طبق جزء (۱) این بند پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم ، پروانه بهره برداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می کند.
۳- درصورت درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک طبق اجزاء (۱) و (۲) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانه های مذکور، حدود و کاربرد پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذی ربط پرداخت شود و شرایط پرداخت ، تعیین می شود.
۴- درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء (۱) انتقال آن فقط به همراه اختراع مؤخر و درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء (۲) انتقال آن فقط به همراه اختراع مقدم مجاز است .
۵- درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه مقرر می باشد.
۶- درصورت صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک، اجزاء (۱) و (۲) این بند و بندهای (ب ) تا (و) و نیز بند (ط ) این ماده قابل اعمال است .
ط ـ تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده ، در دادگاه عمومی تهران قابل اعتراض است .
ماده ۱۸- هر ذی نفع می تواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست نماید. درصورتی که ذی نفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (۱)، (۲)، (۴) و صدر ماده (۶) و بند (ج ) آن رعایت نشده است یا این که مالک اختراع ، مخترع یا قایم مقام قانونی او نیست ، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر می شود. هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است ، از تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی می شود. رأی نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ می گردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه ، آگهی مربوط به آن را دراولین فرصت ممکن منتشر می کند.
ماده ۱۹ـ چنانچه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده کند، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاههای ذی ربط منعکس می نماید. دستگاههای مذکور در خصوص امکان بهره برداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهره برداری کتباً به سازمان ثبت اسناد و املاک اعلام می نماید.
فصل دوم ـ طرحهای صنعتی
ماده ۲۰- از نظر این قانون ، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگها و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط ، رنگها و یا بدون آن ، به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است . در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی باشد.
ماده ۲۱- طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و یا اصیل باشد. طرح صنعتی زمانی جدیـد است که ازطریق انتشار به طور محسـوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قـبل از تاریخ تسـلیم اظـهارنامه یا بر حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد. مفاد قسمت اخیر بند (هـ) و بند (و) ماده (۴) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است .
ماده ۲۲- اظهارنامه ثبت طرح صنعتی که به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود، همراه نقشه ، عکس وسایرمشخصات گرافیکی کالا که تشکیل دهنده طرح صنعتی هستند و ذکر نوع فرآورده هایی که طرح صنعتی برای آنها استفاده می شود، خواهد بود. اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، اداره مالکیت صنعتی می تواند نمونه واقعی یا ماکتی از آن را نیز به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اظهارنامه مشمول هزینه مقرر برای تسلیم آن خواهد بود. اظهارنامه باید در بردارنده مشخصات طرح باشد و درمواردی که متقاضی همان طراح نیست ، اظهارنامه باید به همراه مدرکی باشد که ذی حق بودن متقاضی را برای ثبت طرح صنعتی ثابت نماید.
ماده ۲۳– مفاد مواد (۵)، (۹) و بند (ج ) مواد(۱۱) و (۱۵) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است .
ماده ۲۴- دو یاچند طرح صنعتی را می توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود، مشروط بر آن که مربوط به یک طبقه بندی بین المللی و یا مربوط به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء باشد.
ماده ۲۵- ممکن است ضمن اظهارنامه درخواست شود که انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی از تاریخ تسلیم اظهارنامه حداکثر تا دوازده ماه و یا اگر ادعای حق تقدم شده است از تاریخ حق تقدم به تأخیر افتد.
ماده ۲۶- متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه در جریان بررسی است ، آن را مسترد نماید.
ماده ۲۷- بررسی ، ثبت و انتشار آگهی طرح صنعتی به ترتیب زیر خواهد بود:
الف ـ تاریخ اظهارنامه همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است ، مشروط بر این که در زمان تسلیم ، اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و همچنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را میسر سازد.
ب ـ اداره مالکیت صنعتی پس از وصول اظهارنامه ، آن را ازنظر مطابقت با مفاد ماده (۲۲) و نیز این که طرح صنعتی مذکور، وفق مقررات مندرج در ماده (۲۰) و بند (و) ماده (۴) و مقررات مربوط می باشد، بررسی می کند.
ج ـ درصورتی که اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد شرایط موضوع بند (ب ) این ماده رعایت شده است طرح صنعتی را ثبت و آگهی مربوط را منتشر و گواهی ثبت آن را به نام متقاضی صادر می نماید در غیر این صورت اظهارنامه را مردود اعلام می کند.
د ـ هرگاه درخواستی طبق ماده (۲۵) ارایه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی ، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمی شود. در این صورت اداره مالکیت صنعتی ، یک آگهی حاوی تأخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تسلیم اظهارنامه و مدت تأخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر می کند. پس از انقضاء مدت تأخیر درخواست شده ، اداره مالکیت صنعتی آگهی طرح صنعتی ثبت شده را منتشر خواهد کرد. رسیدگی به دعوی راجع به یک طرح صنعتی ثبت شده درمدت تأخیر انتشار آگهی مشروط به آن است که اطلاعات مندرج در دفاتر ثبت و اطلاعات مربوط به پرونده اظهارنامه به شخصی که علیه او دعوی اقامه می شود به طور کتبی ابلاغ شده باشد.
ماده ۲۸- حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی ، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است :
الف ـ بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد، توسط اشخاص ، مشروط به موافقت مالک آن است .
ب ـ بهره برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از: ساخت ، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی .
ج ـ مالک طرح صنعتی ثبت شده ، می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند (ب ) این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاً موجبات تجـ*ـاوز آینده را فراهم آورد، در دادگاه اقامه دعوی نماید.
د ـ مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود. این مدت را می توان برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود. پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می شود، یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده و همچنین جریمه تأخیر در نظر گرفته خواهد شد.
ماده ۲۹- هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده پدیدآورنده آن طرح یا قایم مقام قانونی او نیست . مفاد قسمت اخیر ماده(۱۸) دراین خصوص نیز اعمال می شود.
فصل سوم ـ علایم ، علایم جمعی و نامهای تجاری
ماده ۳۰- علامت ، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.
ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
ماده ۳۱– حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.
ماده ۳۲- علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست :
الف ـ نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.
ب ـ خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.
ج ـ مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.
د ـ عین یا تقلید نشان نظامی، پرچم، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تأسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
هـ ـ عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است .
و ـ عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.
ز ـ عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.
ماده ۳۳- اظهارنامه ثبت علامت به همراه نمونه علامت وفهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت برای آن ها درخواست شده و براساس طبقه بندی قابل اجراء یا طبقه بندی بین المللی باشد، به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود. پرداخت هزینه های ثبت علامت بر عهده متقاضی است .
ماده ۳۴- درصورتی که اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذکور در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی باشد که توسط متقاضی یا سلف او در هر کشور عضو کنوانسیون تقاضا شده است ، طبق مفاد ماده (۹) این قانون رفتار می شود.
ماده ۳۵- متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه او هنوز ثبت نشده ، آن را مسترد کند.
ماده ۳۶- اداره مالکیت صنعتی ، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی که علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند.
ماده ۳۷- هر ذی نفع می تواند حداکثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی ، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف ) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون به اداره مالکیت صنعتی تسلیم نماید. دراین صورت :
۱- اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را به متقاضی ابلاغ کرده و بیست روز به او مهلت می دهد تا نظر خود را اعلام کند. متقاضی درصورت تأکید بر تقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذکور می فرستد. درغیر این صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد.
۲- اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالکیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانون تصمیم می گیرد که علامت را ثبت و یا آن را رد کند.
ماده ۳۸- پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که درصورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله متقاضی ثبت درباره عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده ، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل ، علامت، قانوناً قابل ثبت نبوده است ، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.
ماده ۳۹- هرگاه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.
ماده ۴۰- حقوق ناشی از ثبت علامت ، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است :
الف ـ استفاده از هر علامت که در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیراز مالک علامت ، مشروط به موافقت مالک آن می باشد.
ب ـ مالک علامت ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به تجـ*ـاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می شود که شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای کالا یاخدمات مشابه ، موجب گمراهی عموم می گردد.
ج ـ حقوق ناشی از ثبت علامت ، اقدامات مربوط به کالاها و خدماتی را که توسط مالک علامت یا با موافقت او به کشور وارد و در بازار ایران عرضه می گردد، شامل نمی شود.
د ـ مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است . یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می شود.
ماده۴۱- هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. دراین صورت باید ثابت کند مفاد بند (الف ) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون رعایت نشده است . ابطال ثبت یک علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممکن منتشر می شود. هر ذی نفع که ثابت کند که مالک علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است ، آن علامت را حداقل به مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک ماه قبل از تاریخ درخواست ذی نفع استفاده نکرده است ، می تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا کند. درصورتی که ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از علامت شده است ، ثبت علامت لغو نمی شود.
ماده۴۲- با رعایت این ماده و ماده (۴۳)، مواد (۳۱) تا (۴۱) این قانون درمورد علایم جمعی نیز قابل اعمال است . در اظهارنامه ثبت علامت جمعی ، ضمن اشاره به جمعی بودن علامت ، نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می شود. مالک علامت جمعی ثبت شده ، باید اداره مالکیت صنعتی را از هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط مذکور در صدر این ماده مطلع کند.
ماده ۴۳- علاوه بر موجبات ابطال مذکور در ماده (۴۱)، هرگاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده(۴۲) از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا عمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می کند.
ماده ۴۴- قرارداد اجازه بهره برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالا و ارایه خدمات توسط استفاده کننده را در برداشته باشد. درغیر این صورت یا درصورتی که کنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره برداری فاقد اعتبار خواهد بود.
ماده ۴۵- ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی تواند موضوع قرارداد اجازه بهره برداری باشد.
ماده ۴۶- اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است ، نمی تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود.
ماده ۴۷- با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی ، این قبیل نامها حتی بدون ثبت ، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند. هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث ، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی ، یا هرگونه استفاده از آنها که عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می شود.
فصل چهارم ـ مقررات عمومی
ماده ۴۸- هرگونه تغییر در مالکیت اختراع ، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علایم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط ، به درخواست کتبی هر ذی نفع از اداره مالکیت صنعتی انجام شده و به ثبت می رسد و جز درمورد تغییر مالکیت اظهارنامه ، توسط اداره مذکور آگهی می شود. تأثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذکور است . تغییر در مالکیت ثبت علامت یا علامت جمعی درصورتی که در مواردی مانند ماهیت ، مبدأ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یاخدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود، معتبر نیست . هرگونه تغییر در مالکیت ثبت یک علامت جمعی یا مالکیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور می باشد.
ماده ۴۹- هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال مؤسسه یا بخشی از آن که با نام مزبور شناخته می شود، صورت پذیرد.
ماده ۵۰- هرگونه قرارداد اجازه بهره برداری از اختراع و طرحهای صنعتی ثبت شده ، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آنها به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود. اداره مالکیت صنعتی ، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره برداری را ثبت و آگهی می کند. تأثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است .
ماده ۵۱- درصورتی که محل اقامت متقاضی یا مرکز اصلی تجارت وی خارج از ایران باشد، وکیل قانونی او که مقیم و شاغل در ایران است ، می تواند به نمایندگی از او اقدامات لازم را انجام دهد.
ماده ۵۲- تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیونهای ذی ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است .
ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی ، اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی ، طرح صنعتی نیز توسط اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می شود. در مواردی که مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می نمایند درصورتی از حمایتها و امتیازات مذکور در این قانون بهره مند می شوند که حسب مورد مالکیت یا اختراع آنها در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.
ماده ۵۳- اداره مالکیت صنعتی با استفاده از شیوه های نوین ، دفاتر جداگانه ای برای ثبت اختراعات ، طرحهای صنعتی و علایم تجارتی پیش بینی می کند. علایم جمعی در بخش ویژه ای در دفتر ثبت علایم ، ثبت می شود.
ماده ۵۴- اطلاعات موجود در دفاتر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می توانـد برابـر مقـررات منـدرج در آییـن نامه اجرایی ، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.
ماده ۵۵- اداره مالکیت صنعتی ، کلیه آگهی های مذکور در این قانون را در روزنامه رسمی کشور منتشر خواهد کرد.
ماده ۵۶- اداره مالکیت صنعتی مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا نسخه برداری ، اشتباه اداری ، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یک از ثبت های انجام شده طبق این قانون یا آیین نامه اجرایی را تصحیح کند.
ماده ۵۷- اداره مالکیت صنعتی پس از دریافت هرگونه درخواست کتبی مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی که در این قانون یا آیین نامه اجرایی آن پیش بینی شده است ، پس از بررسی شرایط موجود می تواند آن را تمدید نماید. این کار پس از اعلام به اشخاص ذی نفع طبق مقررات مذکور در آیین نامه انجام می شود.
ماده ۵۸- اداره مالکیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی ، به طرفی که می خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت کافی می دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. دراین صورت هرگونه تصمیم با لحاظ اعلام مذکور اتخاذ می شود.
ماده ۵۹- رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آیین نامه اجرایی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاههای عمومی تهران می باشد که حداکثر تا شش ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رییس قوه قضاییه تعیین می گردد. تصمیمات اداره مالکیت صنعتی توسط اشخاص ذی نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی نفع و یا اطلاع او از آن ، به دادگاه صالح تقدیم گردد. تجدیدنظرخواهی از آراء و نحوه رسیدگی ، تابع مقررات آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی است .
ماده۶۰- نقض حقوق مندرج در این قانون ، عبارت است از معنای انجام هرگونه فعالیتی در ایران که توسط اشخاصی غیر از مالک حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام می گیرد. علاوه بر مالک حقوق تحت حمایت این قانون ، هرگاه ثابت شود دارنده اجازه استفاده، از مالک درخواست کرده است تا برای خواسته معینی به دادگاه دادخواست بدهد و مالک امتناع کرده یا نتوانسته آن را انجام دهد، دادگاه می تواند علاوه بر صدور دستور جلوگیری از نقض حقوق یا نقض قریب الوقوع حقوق ، به جبران خسارت مربوط نیز حکم صادر کند و یا تصمیم دیگری جهت احقاق حق اتخاذ نماید.
ماده۶۱- هر شخصی که با علم و عمد مرتکب عملی شود که طبق مواد(۱۵)، (۲۸) و (۴۰) نقض حقوق به شمار آید یا طبق ماده (۴۷) عمل غیرقانونی تلقی شود، مجرم شناخته شده و علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزای نقدی از ده میلیون (۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا پنجاه میلیون (۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰)ریال یا حبس تعزیری از نود و یک روز تا شش ماه یا هر دوی آنها محکوم می شود. در دعوای مدنی راجع به نقض حقوق مالک اختراع در مواقعی که اختراع ، فرآیند دستیابی به یک فرآورده باشد، درصورت وجود شرایط زیر، مسؤولیت اثبات این که فرآورده ازطریق آن فرآیند ساخته نشده است ، به عهده خوانده دعوی نقض حق خواهد بود. در این صورت دادگاه درصورت ارایه اسناد و مدارک ، منافع مشروع خوانده دعوی نقض حق را از جهت عدم افشاء اسرار تولیدی و تجاری وی در نظر خواهد گرفت :
۱- فرآورده جدید باشد.
۲- احتمال قوی وجود داشته باشد که فرآورده با استفاده از فرآیند مزبور ساخته شده و مالک حقوق ثبت شده علی رغم تلاشهای معقول نتوانسته است فرآیندی را که واقعاً استفاده شده ، تعیین نماید.
ماده ۶۲- درصورت تعارض مفاد این قانون با مقررات مندرج در معاهدات بین المللی راجع به مالکیت صنعتی که دولت جمهوری اسلامی ایران به آنها پیوسته و یا می پیوندد، مقررات معاهدات مذکور مقدم است .
ماده ۶۳- باپیش بینی درقانون بودجه سالانه تامعادل پنجاه درصد(۵۰٪) از درآمد ارزی ناشی از اجراء مفاد کنوانسیونهای مربوط به ثبت بین المللی مالکیت صنعتی که از تاریخ تصویب این قانون عاید می گردد، برای ارتقاء و تجهیز اداره مالکیت صنعتی و ارتقاء کیفی آن در قانون بودجه سالانه اختصاص می یابد. پس از تأیید اداره مالکیت صنعتی ، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است ارز مورد نیاز صاحبان ایرانی حقوق مالکیت صنعتی را جهت ثبت بین المللی این حقوق برابر تعرفه های مذکور در کنوانسیونها و مقررات بین المللی با نرخ رسمی تأمین نماید.
ماده ۶۴- آیین نامه اجرایی این قانون ظرف یک سال از تاریخ تصویب ، توسط سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تهیه و به تصویب رییس قوه قضاییه می رسد. در آیین نامه مذکور به ویژه باید تعرفه هزینه های مربوط به اظهارنامه های ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی ، ثبت علایم و علایم جمعی و تمدید ثبت آنها و جرایم تأخیر در تمدید با رعایت این قانون و مفاد کنوانسیونهای مربوط که جمهوری اسلامی ایران عضویت در آنها را پذیرفته است ، تعیین شود و درصورت لزوم هر سه سال یک بار قابل تجدید نظر می باشد.
ماده ۶۵- اختراعات و علایم تجارتی که قبلاً برابر مقررات سابق ثبت شده است، معتبر بوده و مورد حمایت این قانون قرار می گیرد. در این صورت :
الف ـ درمورد اختراعات باید هزینه های سالانه مقرر در این قانون ، برای مدت باقیمانده پرداخت شود.
ب ـ علایم باید درموعد مقرر در همان قانون تمدید شده و پس از تمدید براساس طبقه بندی بین المللی مجدداً طبقه بندی شود.
ماده ۶۶- از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب ۱/۴/۱۳۱۰و اصلاحات بعدی آن و آیین نامه های مربوط به آن ملغی می شود. قانون فوق مشتمل بر شصت و شش ماده در جلسه مورخ هفتم آبان ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردید و پس از موافقت مجلـس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج سـال در تـاریخ ۲۳/۱۱/۱۳۸۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب ۱۳۷۸ ( اصلاحی ۱۳۹۲/۸/۱۱) :
بخش اول: کلیات
ماده ۱- اصطلاحات به کار بـرده شده در این آئیننامه دارای معانی زیر هستند:
۱ ـ قانون: منظور قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری است که در تاریخ ۱۳۸۶/۸/۷ طبق اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی رسیده و اجراء آزمایشی آن به مدت ۵ سال در تاریخ ۱۳۸۷/۱۱/۳ مورد موافقت مجلس قرار گرفته است.
۲ ـ آئیننامه: منظور آئیننامه اجرایی حاضر موضوع ماده ۶۴ قانون است.
۳ ـ سازمان: منظور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است.
۴ ـ مرجع ثبت: منظور اداره کل مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد املاک کشور است.
۵ ـ دفتر بینالمللی: منظور دفتر بینالمللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
۶ ـ طبقهبندی بینالمللی: منظور طبقهبندیهای مرسوم بینالمللی، برحسب مورد، به منظور ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری، براساس جدیدترین ویرایش آنها است.
۷ ـ کنوانسیون پاریس: منظور کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۱۸۸۳ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۳۷/۱۲/۱۴ به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و در تاریخ ۱۳۷۷/۸/۱۷ نیز مجلس شورای اسلامی اصطلاحات بعدی آن را پذیرفته است.
۸ ـ معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور معاهده همکاری در ثبت اختراعات مورخ ۱۳۴۹ هجری شمسی (۱۹۷۰ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۸۶/۷/۲۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۹ـ آییننامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور آییننامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات قابل اجرا از سال ۱۳۸۱ هجری شمسی (۲۰۰۲میلادی) است.
۱۰ ـ موافقتنامه مادرید: منظور موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم مورخ ۱۲۷۰ هجری شمسی (۱۸۹۱ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۱ ـ پروتکل مادرید: منظور پروتکل مربوط به موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم مورخ ۱۳۶۸ هجریشمسی (۱۹۸۹ میلادی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۲ ـ آئیننامه مشترک: منظور آئیننامه مشترک موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بینالمللی علائم و پروتکل مربوط به موافقتنامه مذکور قابل اجرا از سال ۱۳۷۹هجری شمسی (۲۰۰۰ میلادی) است که در تاریخ ۱۳۸۲/۵/۲۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۳ ـ ثبت بینالمللی: منظور ثبت اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری از طریق دفتر بینالمللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
بخش دوم: ثبت اختراعات
فصل اول: تسلیم اظهارنامه
ماده ۲ ـ ثبت اختراع مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۳ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص (الف ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آنها الزامی است. معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد، میتواند خلاصه آنها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت میکند.
ماده ۴ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت اختراع را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم کند. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی میشود.
ماده ۵ ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی، تابعیت و سمت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هرگونه شناسه دیگر آن الزامی است؛
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود؛
۳ـ اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ اسم، نشانی و شغل مخترع، در صورتی که متقاضی شخص مخترع نباشد؛
۵ ـ عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل « بهتر» و غیره نبوده و ترجیحاً بین سه تا ۱۰ کلمه باشد؛
۶ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه اختراع در خارج، در صورت درخواست حق تقدم؛
۷ـ اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی در صورت تکمیلی بودن اختراع؛
۸ ـ تعداد صفحات توصیف، ادعاها، خلاصه توصیف اختراع و نقشهها؛
۹ـ تعیین طبقه اختراع براساس طبقهبندی بینالمللی اختراعات؛
۱۰ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور، علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده ۶ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شود:
۱ـ توصیف اختراع؛
۲ـ ادعا یا ادعاهای اختراع؛
۳ـ خلاصهای از توصیف اختراع؛
۴ـ نقشه یا نقشهها، در صورت لزوم؛
۵ ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع؛
۶ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع، چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۷ـ مدارک مربوط به حق تقدم که بایدهمزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینههای قانونی؛
۹ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
تبصره۱ـ چنانچه اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون باشد، مرجع ثبت از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف ۳۰ روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود. اگر در مهلت
تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کانلمیکن تلقی خواهد شد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره۲ـ اگر در اظهارنامه به نقشههایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است مرجع ثبت از متقاضی دعوت میکند تا نقشهها را ظرف ۳۰ روز ارائه دهد. در صورت ارائه، تاریخ دریافت نقشهها، تاریخ تقاضا تلقی خواهد شد. در غیر این صورت، مرجع ثبت تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشهها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز است.
ماده۷ـ هر صفحه از توصیف، ادعا، خلاصه توصیف و نقشه اختراع باید توسط متقاضی یا نماینده قانونی او امضاء شود.
ماده۸ ـ اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دستهای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل میدهند مربوط باشد. در غیر این صورت، متقاضی میتواند اظهارنامه مربوط به اختراع خود را به دو یا چند اظهارنامه مجزا و مستقل تقسیم نماید.
ماده ۹ ـ اظهارنامه تقسیمی باید دارای الزامات اظهارنامه اصلی بوده و در تسلیم آن نکات زیر رعایت گردد:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اولیه؛
۲ـ در صورت درخواست حق تقدم از سوی متقاضی، ذکر شماره و تاریخ اظهارنامه نخستین، همراه با محل حق تقدم؛
۳ـ اصلاح توصیف، ادعا، نقشه و خلاصه توصیف مذکور در اظهارنامه اصلی؛
۴ـ مدارک مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامههای تقسیمی.
تبصره ـ در صورت ادعای حق تقدمهای متعدد برای اظهارنامه اصلی، متقاضی اظهارنامه تقسیمی میتواند از حق تقدم یا حق تقدمهایی که از نظر موضوعی مرتبط با آن اظهارنامه تقسیمی باشد، استفاده کند.
ماده ۱۰ ـ توصیف اختراع باید صریح و همراه با جزئیات کامل و مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ عنوان اختراع به گونهای که در اظهارنامه ذکر گردیده است؛
۲ـ زمینه فنی اختراع مربوط؛
۳ـ مشکل فنی و بیان اهداف اختراع؛
۴ـ شـرح وضعـیت دانـش پیشـین و سابـقه پیـشرفتهایی که در رابـ ـطه بـا اختراع ادعـایی وجـود دارد، به نحوی که برای درک و بـررسی جـدید بودن اختراع کفایت کند؛
۵ ـ ارائه راهحل برای مشکل فنی موجود، همراه با شرح دقیق و کافی و یکپارچه اختراع؛
۶ ـ توضیح اشکال، نقشهها، نمودارها در صورت وجود، بهنحوی که یک متخصص در آن زمینه بتواند اختراع را درک و ارتباط اجزای آن را دریابد. ارجاع به شمارههایی که برای بیان ویژگیهای اختراع در نقشه آمده است الزامی است؛
۷ـ بیان واضح و دقیق مزایای اختراع ادعایی نسبت به اختراعات پیشین، به نحوی که ویژگی جدید بودن اختراع و تاثیر فنی آن را روشن سازد؛
۸ ـ توضیح حداقل یک روش اجرایی برای بهکارگیری اختراع؛
۹ـ ذکر صریح کاربرد صنعتی اختراع در صورتی که ماهیت اختراع گویای این امر نباشد.
ماده ۱۱ ـ ادعای اختراع باید عناصر اختراعی را که حمایت از آن درخواست شده است، درچارچوب مشخصههای فنی تعیین کند. هر اختراع میتواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد. ادعا یا ادعاها باید صریح و منجّز بوده و دارای شرایط زیر باشند:
۱ـ معقول بودن تعداد آنها با توجه به ماهیت اختراع و شمارهگذاری ترتیبی آنها در صورت تعدّد؛
۲ـ از اطلاعات افشاء شده در توصیف اختراع فراتر نرود و به طور کامل در توصیف اثبات و مدلل شده باشد؛
۳ـ ویژگیهای فنی قابل حمایت را با استفاده از جملات مثبت، بیان نماید؛
۴ـ جز در موارد غیرقابل اجتناب، از ارجاع به نقشهها یا توصیف امتناع گردد و تا حد ممکن از به کار بردن عباراتی مانند « همانطور که در توصیف آمد» یا « همانطور که در نقشهها نشان داده شده» خودداری شود؛
۵ ـ در صورتی که برای فهم ادعا ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از بیان ادعا، شماره صفحه نقشه و علامت مشخص کننده آن در داخل پرانتز ذکر شود.
۶ ـ مشتمل بر شیوه اجرا و مزایای اختراع نباشد.
ماده۱۲ ـ ادعا یا ادعاها ممکن است ناظر بر فرآورده، فرایند، فرایند دستیابی به یک فرآورده و یا ترکیبی از فرایند و فرآورده باشد، مشروط بر اینکه راجع به یک مفهوم اختراعی باشد.
ماده۱۳ ـ خلاصه توصیف اختراع باید مستقیماً زمینه فنیای که اختراع به آن تعلق دارد را تعیین کند تا در جستجوی سوابق اختراع ادعایی مورد استفاده قرار گیرد. در خلاصه اختراع نکات زیر باید در نظر گرفته شود:
۱ـ با عنوان اختراع شروع شود و مشتمل بر ۷۰ تا ۲۰۰ کلمه باشد؛
۲ـ مشکل فنی، اساس راه حل ارائه شده برای آن و کاربرد یا کاربردهای اصلی اختراع را اجمالاً روشن کند؛
۳ـ در صورت لزوم، مشتمل بر فرمولهای شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد تا براساس آنها ویژگیهای اختراع به بهترین شکل بیان شود؛
۴ـ در صورتی که برای توضیح اختراع ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از توضیح خلاصه هر قسمت باید نشانههای ارجاع دهنده به هریک از نقشهها در داخل پرانتز ذکر شود؛
۵ ـ عدم بیان ارزش و مزایای اختراع.
ماده۱۴ ـ خلاصه توصیف فقط برای بیان اطلاعات اختراع به کار میرود و نمیتواند مبنای تفسیر برای تعیین حدود ادعا باشد.
ماده۱۵ ـ چنانچه نقشهها، نمودارها و جداول، بخشی از ضمیمه اظهارنامه اختراع باشند در ترسیم آنها باید نکات زیر رعایت شوند:
۱ـ در یک روی صفحه کاغذ بادوام و در قطع ۴ A، با خطوط پررنگ و یکدست مشکی و غیررنگی کشیده شده و ترجیحاً در رسم آنها از ابزارهای فنی نقشهکشی استفاده شود و حداکثر حاشیه اوراق به ترتیب از بالا ۲.۵ سانتیمتر از چپ ۱.۵ سانتیمتر، از راست ۲.۵ سانتیمتر و از پایین ۱ سانتیمتر باشد؛
۲ـ وضوح و شفافیت نقشهها بهنحوی باشد که امکان تکثیر یا تصویربرداری آن میسر شود؛
۳ـ تمام عناصر نقشه یا نمودار دارای مقیاس یکسان باشد مگر آنکه برای فهم اختراع، برجسته کردن بخش خاصی از نقشه و یا نمودار ضروری باشد؛
۴ـ تا حد امکان به صورت عمودی در صفحه قرار گیرد؛
۵ ـ اعداد، حروف و نشانهها به طور روشن ذکر شده و خوانا باشند؛
۶ ـ شامل نشانههایی باشد که در توصیف بتوان به آنها ارجاع داد؛
۷ ـ صفحات باید به ترتیب شمارهگذاریشده و ترجیحاً نشاندهنده شماره آن صفحه از کل صفحات باشد؛
۸ ـ هیچ توضیحی نباید روی نقشهها وجود داشته باشد مگر در مورد جداول و نمودارها؛
۹ـ در صورتی که هریک از نقشهها، نمودارها و جداول در بیش از یک صفحه باشد، کل صفحات باید بدون حذف بخشی از آنها، شامل نشانههایی مستقل از شماره صفحات باشد به نحوی که ارتباط و تمامیت قسمتها را با یکدیگر روشن سازد.
ماده۱۶ـ در صورتی که در اظهارنامه، توصیف، خلاصه توصیف، ادعا یا ادعاها و نقشهها، به واحدهای اندازهگیری وزن و حرارت، انرژی، نور، صدا، مغناطیس، و از این قبیل امور اشاره شده باشد، از قواعد متعارف باید استفاده شود.
ماده۱۷ـ سایر ضمائم اظهارنامه، به جز نقشه، نمودار و جدول، باید روی کاغذ دارای قطع ۴ A درج و نکات ذیل در مورد آنها مراعات گردد:
۱ـ متن آنها به صورت تایپ شده ارائه گردد و فاصله بین سطور بیش از ۱.۵ سانتیمتر نباشد؛
۲ـ فرمولهای شیمیایی و ریاضی ممکن است به صورت دستی نوشته شوند؛
۳ـ صفحات باید دارای حاشیه ۳ سانتی متری در بالا و سمت راست و ۲ سانتیمتری از پایین و سمت چپ باشند؛
۴ـ شمارهگذاری صفحات، باید به عدد فارسی و به نحوی باشد که شروع قسمت توصیف اختراع با شماره یک آغاز و به ترتیب تا پایان ادعاها و خلاصه اختراع شماره گذاری شود چنانچه اظهارنامه همراه با نقشه، نمودار و جدول باشد ابتدای آنها باید با شمارههای جدید از یک شمارهگذاری شوند؛
۵ ـ اوراق نباید تا خورده و پاره شده باشند و فقط یک روی کاغذ نوشته میشود.
ماده ۱۸ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت اختراع باید درخواست خود را وفق فرم مخصوص و به همراه مدارکی که حاکی از این حق باشد به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقهبندی بینالمللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیمشده است و چنانچه اظهارنامه منطقهای یا بینالمللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر مأخذ آن.
ماده۱۹ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدمترین آنها محاسبه میشود.
ماده ۲۰ ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت اختراع، ۱۲ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل، محاسبه خواهد شد.
فصل دوم: انتقال، اصلاح، استرداد و ثبت اظهارنامه
ماده ۲۱ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطاء هرگونه اجازه بهرهبرداری از آن باید حسب مورد به درخواست کتبی منتقلالیه یا مالک اختراع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مربوط خواهد بود.
ماده۲۲ ـ چنانچه متقاضی بخواهد اصلاحاتی را در مورد توصیف، خلاصه توصیف اختراع یا نقشهها انجام دهد باید صفحاتی از ضمائم که این اصلاحات مربوط به آنها است را دوباره تایپ کند، به نحوی که کل آنها یک سند یکپارچه را تشکیل دهد. اضافه کردن بین خطوط، چسباندن، حاشیه نویسی، یا اصلاح به صورت زیرنویس و اقداماتی از این قبیل ممنوع است.
ماده۲۳ ـ متقاضی میتواند تا قبل از ثبت اختراع، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها انجام میپذیرد.
ماده۲۴ـ اظهارنامه اختراع ممکن است با درخواست کتبی متقاضی مسترد گردد. در صورت تعدد متقاضیان، این درخواست باید به امضای همه آنها رسیده و متضمن عنوان اختراع، شماره و تاریخ اظهارنامه باشد. در صورت استرداد اظهارنامه، هزینههای پرداختی مسترد نخواهد شد.
تبصره ـ در صورتی که اظهارنامه مسترد شده مبنای اظهارنامههای تقسیم شده دیگری قرار گرفته باشد، اظهارنامههای بعدی هم مسترد شده تلقی میشود.
ماده ۲۵ ـ توسعه یا بهبود یک اختراع میتواند موضوع اظهارنامه تکمیلی نیز قرار گیرد، مشروط بر اینکه مکمل و مبین همان اختراعی باشد که در اظهارنامه اصلی ادعا شده است. در این صورت:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اصلی در اظهارنامه تکمیلی ذکر میگردد؛
۲ـ تکمیلی بودن اختراع در قسمت توصیف بعد از عنوان درج میشود؛
۳ـ اعطای گواهینامه اختراع به اظهارنامه تکمیلی مشروط به اعطای گواهینامه اختراع به اظهارنامه اصلی است؛
۴ـ در صورت ثبت اختراع اصلی، آگهی ثبت اختراع تکمیلی متضمن شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه اصلی است.
تبصره۱ـ در صورت رد اظهارنامه تکمیلی در مهلتی که برای اعتراض به رد وجود دارد، متقاضی میتواند اظهارنامه خود را به طور مستقل ارائه دهد، مشروط بر آنکه مفهوم اختراعی آن با اظهارنامه اصلی یکسان نباشد در این صورت، شمارهای جدید به اظهارنامه مستقل داده میشود و از همان تاریخ اظهارنامه تکمیلی حق تقدم خواهد داشت.
تبصره۲ـ صدور گواهینامه اختراع تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود که برای گواهینامه اصلی تعیین شده است ولی مدت اعتبار گواهینامه تکمیلی نمیتواند از مدت اعتبار گواهینامه اصلی تجـ*ـاوز نماید.
ماده ۲۶ ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون از جمله ناظر بر موارد زیر است:
۱ـ افشاء به دلیل یا در نتیجه سوء استفاده اشخاص ثالث یا ذیحق قبلی متقاضی انجام شده باشد؛
۲ـ افشاء در نتیجه شرکت در یک نمایشگاه رسمی باشد که در این فرض متقاضی باید گواهی شرکت در این نمایشگاه را که به تأیید مسئولان ذیربط رسیده همراه با درج این مطلب که اختراع فقط در نمایشگاه مذکور به نمایش گذاشته شده است، ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
تبصره ـ منظور از نمایشگاه رسمی نمایشگاهی است که توسط دولت یا ادارات ذیصلاح داخلی تشکیل میشود و یا توسط دولت یا اشخاص ذیصلاح در یک کشور عضو کنوانسیون پاریس و در سطح بینالمللی برگزار میگردد. در فرض اخیر گواهی مسؤولان ذیربط نمایشگاه رسمی باید به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد.
ماده ۲۷ ـ مرجـع ثبـت پس از دریافت اظـهارنامه و ضمایـم مربـوط و احراز شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون، آن را در دفتر ثبت وارد و بر روی هریک از نسخ اظهارنامه، تاریخ دریافت اظهارنامه و شماره آن را قید نموده و نسخه دوم آن را همراه با ضمائم، که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه، سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامههایی که با پست سفارشی ارسال میشوند، در صورت ثبت اظهارنامهها، نسخه دوم آنها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبـت با پست سفارشی به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهـد شد. در صـورت عـدم ثبت نـیز مراتب به همین ترتیب به اطـلاع متقاضیـان خواهـد رسید. پاسـخ اظهارنامههای واصله در چارچوب ماده۱۶۷ این آییننامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل سوم: بررسی اظهارنامه و ثبت اختراع
ماده۲۸(اصلاحی۱۳۹۲.۸.۱۱)ـ مرجع ثبت پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوطه آن ظرف ۴ ماه ضمن انطباق با شرایط شکلی مندرج در قانون و این آییننامه بررسی مقدماتی مینماید. پس از بررسی مقدماتی و احراز شرایط شکلی اختراع، مرجع مذکور موظف است یک نسخه از اظهارنامه را به همراه مدارک و مستندات مربوط به مرجع ذیصلاح جهت احراز ماهوی اختراع ادعایی ارسال نماید. مرجع یادشده ضمن حفظ محرمانگی اختراع، حداکثر ظرف ۵ ماه اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط ماهوی اختراع مقرر در قانون و این آئیننامه بررسی و نتیجه را به صورت مستند به مرجع ثبت اعلام مینماید. مرجع ثبت بمحض وصول پاسخ حسب مورد تصمیم مقتضی اتخاذ خواهد نمود.
تبصره۱ـ چنانچه مرجع بررسی ماهوی ظرف مهلت مقرره پاسخ ندهد، مرجع ثبت، اظهارنامه متقاضی را ظرف مدت سه ماه بنحو مقتضی بررسی و تصمیم لازم اتخاذ مینماید. در صورت ضرورت مرجع بررسی ماهوی میتواند توضیحات تکمیلی متقاضی را اخذ نماید.
تبصره۲ـ سازمان ثبت مکلف است با بهرهگیری از توانمندیهای داخلی و بینالمللی نسبت به ظرفیتسازی درون سازمانی و برون سازمانی و آموزش تخصصی کارشناسان مربوط و ایجاد رویه واحد، اقدام لازم را معمول دارد.
تبصره۳ـ سازمان ثبت مکلف است با استفاده از ظرفیتها و امکانات داخلی و بینالمللی نسبت به ایجاد و راهاندازی پایگاه اطلاعات اختراعات اقدام و آن را جهت تسهیل بررسی ماهوی در اختیار مرجع ذیصلاح مرتبط قرار دهد.
تبصره۴ـ متقاضی مکلف است هزینه بررسی ماهوی اختراعات را ظرف مدت ۳۰ روز به شرح مقرر در جدول هزینهها به مرجع بررسی ماهوی پرداخت و رسید آن را به مرجع ثبت تسلیم نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه در موعد مقرر، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد.
تبصره۵ ـ کسب نظر از مراجع ذیصلاح براساس قرارداد با آنها صورت میگیرد.
۳ـ به بند (۱) ضمیمه یک جدول هزینهها یک بند به عنوان بند (۱۷) به شرح زیر اضافه میگردد:
ماده ۲۹ ـ چنانچه پس از بررسی اظهارنامه و ضمائم آن، انجام اصلاحات یا تکمیل اظهارنامه و ضمائم آن ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین مواردی که نیاز به اصلاح یا تکمیل دارند کتباً از متقاضی میخواهد تا ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به انجام اصلاحات یا تکمیل مدارک اقدام نماید. در غیر این صورت اظهارنامه کان لم
یکن تلقی خواهد شد. مهلت تعیینشده در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۳۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر اعطای گواهینامه اختراع کتباً به متقاضی اعلام شده و متقاضی باید ظرف مدت ۳۰ روز پس از اعلام جهت پرداخت هزینههای مربوط به ثبت اختراع و انتشار آگهی موضوع ماده ۳۲ این آییننامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینهها درمهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۳۱ ـ اختراع با قید مراتب زیر طبق فرم (الف ـ۲) در دفتر ثبت اختراع ثبت میشود:
۱ ـ شماره وتاریخ اظهارنامه با قید ساعت و روز و ماه و سال؛
۲ ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم و نشانی و تابعیت مالک اختراع؛
۴ـ اسم و نشانی و تابعیت مخترع در صورتی که متقاضی شخص مخترع نیست مگر اینکه مخترع کتباً تقاضا نموده باشد که نامش در گواهینامه اختراع ذکر نشود؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مخترع، اگر ثبت اختراع توسط وی تقاضا شده باشد؛
۶ ـ عنوان اختراع؛
۷ـ طبقهبندی بینالمللی اختراع با ذکر زمینه علمیای که اختراع در آن طبقه قرار میگیرد؛
۸ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۹ـ مدت حمایت.
تبصره۱ـ در دفتر ثبت اختراع، برای هر اختراع دو صفحه اختصاص مییابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که جزئاً یا کلاً نسبت به موضوع اختراع صورت میگیرد، در صفحات مزبور قید میگردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک اختراع یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت اختراعات برسد.
ماده۳۲ ـ پس از ثبت اختراع، آگهی مربوط به ثبت، ظرف ۳۰ روز با قید مراتب مذکور در ماده ۳۱ این آییننامه در روزنامه رسمی منتشر میگردد. آگهی مزبور به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات رسیده و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی میشود.
ماده۳۳ ـ پس از انتشار آگهی ثبت اختراع و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس درسایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهینامه اختراع صادر و به متقاضی یا نماینده قانونی وی تسلیم خواهد شد. گواهینامه اختراع بایستی با استفاده از فناوری روز تهیه و مشتمل بر نسخهای از توصیف ـ ادعا ـ خلاصه توصیف و نقشه بوده و منگنه و مهر شده و به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات برسد.
گواهینامه اختراع طبق فرم (الف ـ۳) باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ شماره وتاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم، نشانی و تابعیت دارنده اختراع؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت مخترع، مگر اینکه مخترع کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر نام خود را نماید؛
۵ ـ عنوان اختراع؛
۶ ـ طبقهبندی بینالمللی اختراع؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، درصورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ مدت حمایت.
ماده ۳۴ ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت اختراع، به درخواست آنها، میزان سهم هریک در گواهینامه اختراع به تفکیک قید خواهد شد. در غیر این صورت، حقوق ناشی از اختراع بالسویه خواهد بود.
ماده ۳۵ـ در صورت تقاضای مالک اختراع ثبت شده برای صدور پروانه بهرهبرداری، مرجع ثبت حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ تقاضا مراتب را به انضمام سوابق اختراع به دستگاه یا دستگاههایی که مرتبط با موضوع اختراع تشخیص میدهد، منعکس و پس از اخذ نظرات آنها نسبت به صدور پروانه مذکور اقدام خواهد کرد. چنانچه مراجع یادشده ظرف مهلت مقرر در ماده ۱۹ قانون پاسخ ندهندیا پاسخ منفی دهند، مرجع ثبت تکلیفی برای صدور مجوز بهرهبرداری ندارد.
تبصره ـ درصورتی که اخذ نظرات مراجع ذیربط قانوناً مستلزم پرداخت هزینه باشد، تأدیه این هزینه به عهده متقاضی پروانه بهرهبرداری است.
فصل چهارم: صدور پروانه اجباری بهرهبرداری
ماده ۳۶ـ درخواست صدور پروانه اجباری بهرهبرداری اختراع باید از جانب وزیر یا بالاترین مقام دستگاه دولتی یا اشخاص مجاز از سوی آنها، تسلیم دبیرخانه کمیسیون گردد. این درخواست باید همراه دلیل و مدرکی باشد که به موجب آن ثابت شود، دستگاه دولتی یا شخص مجاز از طرف او، از مالک درخواست بهرهبرداری کرده ولی نتوانسته اجازه بهرهبرداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید. رعایت مراتب فوق، در صورت فوریت ناشی از مصالح ملی در کشور به تشخیص کمیسیون موضوع ماده۱۷ قانون لازم نخواهد بود و تصمیم کمیسیون در این خصوص بلافاصله به اجرا درمیآید، مشروط بر آنکه در این قبیل موارد مالک اختراع در اولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
ماده ۳۷ـ دبیرخانه پس از دریافت درخواست پروانه اجباری بهرهبرداری، ظرف ۱۰ روز موضوع را به مالک اختراع ابلاغ میکند. مالک اختراع موظف است مراتب را به اشخاصی که مجوز بهرهبرداری از اختراع مورد نظر را دارند اطلاع دهد. مخترع و اشخاصی که مجوز بهرهبرداری از اختراع مورد نظر را دارند باید ظرف ۳۰ روز نظرات خود را به صورت مدلل و مستند کتباً به دبیرخانه ارائه نمایند که دردفتر مخصوص به ثبت رسیده وجهت تصمیمگیری تسلیم کمیسیون خواهد شد.
ماده ۳۸ـ دبیرخانه حداقل ۱۰ روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون، باید زمان آن را به متقاضی پروانه اجباری و مالک اختراع و اشخاص ذینفع اطلاع دهد. اشخاص مذکور میتوانند در جلسه حضور پیدا کنند. کمیسیون پس از استماع اظهارات آنها تصمیم مقتضی اتخاذ و مراتب را اعلام خواهد نمود.
ماده ۳۹ـ درصورت اعطای پروانه اجباری، کمیسیون باید شرایط بهرهبرداری، نام سازمان دولتی بهرهبردار یا شخص مجاز از طرف او، مدت بهرهبرداری، مبلغ مذکور در بند ب ماده ۱۷ قانون به تشخیص کارشناس رسمی، اقدامات اجرایی، مدت زمان لازم برای انجام اقدامات اجرایی توسط بهرهبردار، محدوده جغرافیایی و موارد مجاز استفاده از اختراع را دقیقاً مشخص نماید.
تبصره ـ پرداخت هزینههای کارشناسی برای تعیین مبلغ مذکور در این ماده به عهده بهرهبردار خواهد بود.
ماده ۴۰ ـ تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطاء پروانه اجباری بهرهبرداری باید در دفتر ثبت اختراع قید و به هزینه متقاضی در روزنامه رسمی کشور منتشر و به مالک اختراع و سایر اشخاص ذینفع ابلاغ گردد.
ماده ۴۱ـ چنانچه پس از بررسی مدارک و استماع اظهارات طرفین، کمیسیون تشخیص دهد که درخواست ارائه شده منطبق با شرایط مندرج در ماده ۱۷ قانون نمیباشد، درخواست را رد و نتیجه را از طریق دبیرخانه به متقاضی و اشخاص ذینفع ابلاغ مینماید.
ماده۴۲ـ مالک اختراع یا سازمان دولتی و همینطور شخص ثالثی که پروانه اجباری بهرهبرداری برای او صادر شده است ظرف ۲۰ روز پس از دریافت ابلاغ موضوع ماده۴۰ این آییننامه میتواند نسبت به تصمیم کمیسیون درخواست بررسی مجدد نماید. چنانچه کمیسیون درخواست تجدیدنظر را قانع کننده تشخیص دهد، جلسهای را حداکثر ظرف ۳۰ روز پس از وصول درخواست، برای رسیدگی به اظهارات متقاضی تجدیدنظر و در صورت لزوم طرف او تشکیل خواهد داد و در مورد شرایط و مدت پروانه اجباری بهرهبرداری اتخاذ تصمیم مینماید. در غیر این صورت درخواست مذکور رد میگردد. نحوه تشکیل کمیسیون، مهلتها و ابلاغ تصمیمات کمیسیون مطابق با این آییننامه خواهد بود.
ماده ۴۳ ـ مالک اختراع میتواند درخواست لغو پروانه اجباری بهرهبرداری صادره از سوی کمیسیون را بنابه دلائلی که در بند (ج) ماده ۱۷ قانون آمده است، همراه با مدارک و مستندات مربوط به دبیرخانه کمیسیون تسلیم نماید. دبیرخانه موظف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم درخواست، مراتب را همراه با دلائل به بهرهبردار اعلام تا چنانچه پاسخی داشته باشد ظرف ۳۰ روز به دبیرخانه اعلام نماید. مرجع مذکور اظهارات طرفین به انضمام مدارک و مستندات ارائه شده را جهت اتخاذ تصمیم به کمیسیون ارسال میدارد. کمیسیون پس از بررسی اظهارات مالک اختراع، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط و بهرهبردار، تصمیم مقتضی را اتخاذ مینماید. چنانچه تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو پروانه بهرهبرداری باشد، حسب مورد اجازه بهرهبرداری برای مالک یا بهرهبردار دیگر صادر میگردد. در صورتی که حفظ حقوق قانونی اشخاصی که اجازه را کسب کردهاند، ابقاء تصمیم را ایجاب نماید، کمیسیون نسبت به ابقاء آن اقدام مینماید.
تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو یا ابقاء پروانه اجباری بهرهبرداری همراه با مدت و شرایط مربوط از سوی دبیرخانه به طرفین ابلاغ خواهد شد.
ماده۴۴ ـ هرگونه تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطای پروانه اجباری بهرهبرداری یا رد آن از سوی متقاضی یا مالک اختراع قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون میباشد. این اعتراض باید ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیسیون به ذینفع و یا اطلاع او از آن صورت گیرد.
ماده ۴۵ ـ به منظور انجام کلیه وظایف اداری کمیسیون موضوع بند (الف) ماده ۱۷ قانون، دبیرخانهای به ریاست مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی در مرجع ثبت تشکیل میشود.
ماده۴۶ ـ مرجع ثبت پس از دریافت درخواست صدور پروانه اجباری بهرهبرداری، موضوع بند (ح) ماده ۱۷ قانون، باید آن را در دفتر مخصوص ثبت و ظرف ۱۰ روز از زمان دریافت همراه با دلایل، مدارک و مستندات به دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر ابلاغ نماید.
دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر باید نظرات و دلایل و مدارک خود را ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به مرجع ثبت تسلیم نماید. مرجع ثبت، مدارک و مستندات طرفین را جهت اتخاذ تصمیم تسلیم کمیسیون مذکور در ماده۱۷۰ این آییننامه خواهدکرد. کمیسیون پس از استماع اظهارات طرفین، در مورد اعطای پروانه اجباری بهرهبرداری و شرایط و حدود و مبلغ قابل پرداخت به تشخیص کارشناس رسمی، یا رد درخواست، تصمیمگیری خواهد کرد.
در صورت اعتراض به تصمیم کمیسیون، تا قبل از نهایی شدن تصمیم دادگاه در این مورد، پروانه اجباری بهرهبرداری صادره از سوی کمیته معلق خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه دارنده حق اختراع مقدم یا مؤخر مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دو برابر افزایش مییابد.
فصل پنجم : تغییرات، انتقالات و اعراض در مورد اختراع ثبت شده
ماده ۴۷ ـ مالک اختراع مکلف است هرنوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت، اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهرهبرداری از اختراع یا انتقال و یا اعراض از مالکیت اختراع ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید.
اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آییننامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقهبندی بینالمللی اختراع ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک اختراع میتواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهینامه اختراع اعمال شود.
ماده۴۸ـ درخواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشههای اختراع، باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلیم گردد. انجام این تغییرات، مشروط به آن است که در نتیجه این تغییرات، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع، از حدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه، تجـ*ـاوز نکند.
ماده۴۹ـ هرنوع انتقال گواهینامه اختراع باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۲ـ مدرک قانونی که دلالت بر انتقال نماید؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
ماده ۵۰ ـ در آگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان اختراع، با ذکر طبقهبندی مربوط؛
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت اختراع در ایران؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم ونشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۵۱ ـ مالک اختراع میتواند بهرهبرداری از اختراع خود را ضمن رعایت ماده ۱۷ قانون به طور جزیی یا کلی برای تمام یا بخشی از مناطق جغرافیایی مورد حمایت، به هر شکل قانونی به دیگران واگذار نماید. اجازه بهرهبرداری میتواند انحصاری یا غیر انحصاری باشد. مجوز بهرهبرداری باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. هر مجوز
بهرهبرداری که به ثبت میرسد غیرانحصاری تلقی میگردد، مگر اینکه دلایل انحصاری بودن ارائه شده باشد. درخواست ثبت مجوز بهرهبرداری باید مشتمل بر مدارک زیر باشد:
۱ـ نسخهای از مجوز بهرهبرداری که حاوی امضاء گواهی شده طرفین باشد؛
۲ ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده۵۲ ـ در موارد زیر مرجع ثبت از ثبت مجوز بهرهبرداری خودداری کرده و مراتب را به اطلاع متقاضی میرساند:
۱ـ درخواست مربوط به اختراعی باشد که قبلاً در مورد آن مجوز بهرهبرداری انحصاری به ثبت رسیده است؛
۲ـ اختراع مورد اعتراض واقع شده و اعتبار آن در حال بررسی در مراجع قضایی باشد؛
۳ـ هزینه سالانه گواهینامه اختراع پرداخت نشده باشد.
ماده ۵۳ ـ چنانچه مانعی برای ثبت مجوز بهرهبرداری از اختراع وجود نداشته باشد،
مرجع ثبت مجوز مربوط را به صورت محرمانه حفظ و مراتب را در روزنامه رسمی منتشر میکند. این آگهی مشتمل بر موارد زیر خواهد بود:
۱ـ اسامی مالک و بهرهبردار؛
۲ـ عنوان اختراع؛
۳ـ تاریخ و شماره ثبت اختراع؛
۴ـ مدت بهرهبرداری؛
۵ ـ انحصاری یا غیر انحصاری بودن آن.
ماده۵۴ ـ در صورت فوت مالک گواهینامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار اختراع، مرجع ثبت به درخواست وراث یا احد از وراث نام ورثه یا وراث را به عنوان مالک در ظهر گواهینامه اختراع قید و مراتب را با ذکر میزان سهم هریک در دفتر ثبت اختراعات ثبت خواهد کرد. درخواست ثبت باید کتبی و همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل دادنامه انحصار وراثت یا رونوشت مصدق آن؛
۲ـ اصل گواهینامه اختراع؛
۳ـ مدارک دال بر پرداخت هزینهها؛
۴ـ مدارک نمایندگی قانونی.
ماده ۵۵ ـ مالک اختراع میتواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منظم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک اختراع رسیده است؛
۲ـ اصل گواهینامه اختراع ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده مشروط به این است که بهرهبرداری از اختراع، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینههای پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۵۶ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهرهبردای، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت ثبت شده در خارج انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت اختراع در ایران قید و به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه
بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت اختراع، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده۵۷ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از اختراع ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت اختراع، ثبت و در ظهر گواهینامه اختراع درج میگردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذینفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی میشود.
موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیدهاند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمیباشند. ثبت آنها منوط به پرداخت هزینههای مقرر در جدول هزینهها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل ششم: اعتراض به رد و بـه تقاضای ثبـت و اقامه دعـوای ابـطال گواهینامه اختراع
ماده ۵۸ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسیدمربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت، ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه، تسلیم شود. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. مهلت
مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۵۹ ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت اختراع اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دو نسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. اعتراضنامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد.
چنانچه پس از بررسی اعتراضنامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد، کتباً از متقاضی میخواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراضنامه کانلم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۶۰ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است، در صورتی که اختراع قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای اختراع خود مطابق قانون و این آییننامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت اختراع و تمام مخارج مربوط به آن را تأدیه نماید. مرجع ثبت با رعایت ماده ۵۹ این آییننامه موظف است ظرف ۱۰ روز از
وصول اعتراض، نسخهای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراضنامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود. هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید درخواست او برای ثبت اختراع مسترد شده تلقی میگردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ میشود تا در صورتی که اختراع وی به ثبت نرسیده است، برطبق اظهارنامهای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰ روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که
اعتراض معترض مبنی بر داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است؛ مگر اینکه اختراع قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت
اختراع به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آییننامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ در صورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت اختراع نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ در صورتی که معترض مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دو برابر افزایش مییابد.
ماده ۶۱ ـ در صورت درخواست ابطال گواهینامه اختراع، ذینفع میتواند با اثبات یکی از موارد مذکور در ماده ۱۸ قانون دادخواست خود را تسلیم دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون نماید. دادخواست ابطال باید همراه مدارک ذیل باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینهها؛
۳ـ وکالتنامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۶۲ ـ هرگاه ثبت اختراع باطل شود، از تاریخ ثبت باطل تلقی میشود. رأی نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ میگردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکومله، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر میکند. محکومله میتواند مخارج مزبور را در جزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل عنوان اختراع و ذکر خلاصهای از مفاد رأی نهایی دادگاه در این خصوص خواهد بود.
فصل هفتم: اظهارنامه بینالمللی طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات
ماده۶۳ ـ اظهارنامه بینالمللی که طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات از سوی اتباع ایرانی یا مقیمین در ایران تسلیم مرجع ثبت میگردد، مرجع ثبت به عنوان اداره مبدا عمل خواهد نمود.
ماده۶۴ ـ در صورتی که در اظهارنامههای بینالمللی، ایران به عنوان « کشور تعیین شده» و «کشور منتخب» جهت ثبت بینالمللی معرفی شده باشد، مرجع ثبت ضمن رعایت تشریفات مقرر در معاهده و آییننامه مربوط تقاضای ثبت اختراع را طبق قانون و این آییننامه مورد بررسی قرار خواهد داد.
ماده۶۵ ـ علاوه بر هزینههایی که برای ثبت بینالمللی طبق معاهده و آییننامه مربوط پرداخت میگردد، جهت بررسی اظهارنامه بینالمللی و مدارک آن، هزینهای طبق جدول هزینهها دریافت خواهد شد. در صورت تأیید اظهارنامه، چگونگی ارسال آن به دفتر بینالمللی و هزینههای مربوط به عهده متقاضی خواهد بود.
فصل هشتم: هزینهها
ماده۶۶ ـ با توجه به ماده ۱۶ قانون، اعتبار گواهینامه اختراع بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. برای حفظ اعتبار گواهینامه باید، هزینهای سالانه ظرف دوماه قبل از انقضای یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و هر سال بعد از آن به همین ترتیب تا تاریخ اعتبار گواهینامه، طبق جدول هزینهها تادیه گردد والا ثبت اختراع از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
اگر مالک اختراع یا نماینده قانونی وی تا شش ماه پس از انقضای موعد، علاوه بر هزینه سالانه جریمهای معادل نصف هزینه سالانه اختراع را پرداخت نماید ثبت اختراع به اعتبار خود باقی خواهد ماند.
بخش سوم: ثبت طرح های صنعتی
فصل اول: تسلیم، اصلاح، استرداد، انتقال و ثبت اظهارنامه
ماده ۶۷ ـ ثبت طرح صنعتی مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۶۸ ـ اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در ۲ نسخه و در فرم مخصوص (ط ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آنها الزامی است، معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد میتواند خلاصه آنها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت میکند.
ماده۶۹ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت طرح صنعتی را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا درچارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم نماید. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی میگردد.
ماده۷۰ ـ اظهارنامه طرح صنعتی باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، نشانی، کدپستی، شماره ملی، تابعیت و سمت متقاضی یا نماینده قانونی وی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر الزامی است؛
۲ـ اسم، اقامتگاه و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۳ـ اسم و اقامتگاه طراح در صورتی که متقاضی همان طراح نباشد؛
۴ـ ذکر کالا و طبقهای که متقاضی درخواست ثبت طرح برای آن را دارد؛
۵ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه طرح صنعتی در خارج، در صورت درخواست حقتقدم؛
۶ ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه برفارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده۷۱ ـ دو یا چند طرح صنعتی مربوط به یک طبقه از طبقهبندی بینالمللی و یا به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء ، ولو مربوط به طبقات مختلف چنانچه با هم استعمال گردند، را میتوان در یک اظهارنامه قید و به مرجع ثبت تسلیم نمود.
ماده۷۲ ـ در صورتی که متقاضی، دو اظهارنامه دارای طرحهای صنعتی مشابه را در یک تاریخ تسلیم نماید، بنابه درخواست متقاضی، مرجع ثبت میتواند یکی از اظهارنامهها را به عنوان طرح صنعتی اصلی و دیگری را به صورت طرح صنعتی متمم بپذیرد.
ماده ۷۳ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شوند:
۱ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و طراح؛
۲ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید؛
۳ـ اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه؛
۴ـ اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح؛
۵ ـ در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت میتواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه میدهد، باید حداکثر۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از مادهای بادوام و غیرفاسد شدنی باشد. شکلهای گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A۴ و با جوهر مشکی باشد؛
۶ ـ درخواست کتبی به تأخیر انداختن انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل؛
۷ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم طراح، چنانچه طراح نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه و در صورتی که اظهارنامه شامل دو یا چند طرح صنعتی است، رسید مربوط به پرداخت هزینههای اضافی؛
۹ـ مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود.
تبصره۱ـ طرح چاپ شده اشکال و تصاویر گرافیکی یا ترسیم شده، موضوع بندهای ۳ و ۴ فوق، باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۲۰ سانتی متر باشد و در آن رنگی بودن یا نبودن اشکال و تصاویر تصریح گردد.
تبصره۲ـ در صورت ارائه ماکتی از مدل طرح، مرجع ثبت میتواند ماکت مزبور را ممهور به مهر و تاریخ نموده به متقاضی اعاده نماید.
تبصره۳ـ در فرضی که اظهارنامه حاوی طرحهای صنعتی متعدد باشد، تصاویر یا اشکال یا مدلها به صورت جداگانه ارائه شده و به وسیله شماره از یکدیگر متمایز میگردند.
ماده ۷۴ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی باید درخواست خود را که حاکی از این حق باشد، به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقهبندی بینالمللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقهای یا بینالمللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر مأخذ آن.
ماده۷۵ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدمترین آنها محاسبه میشود.
ماده۷۶ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت طرح صنعتی، ۶ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل محاسبه خواهد شد.
ماده۷۷ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون برای ثبت طرح صنعتی، با انجام تغییرات لازم، مشمول مقررات ماده ۲۶ این آییننامه خواهد بود.
ماده ۷۸ـ متقاضی میتواند تا قبل از ثبت طرح صنعتی، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجـ*ـاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها انجام میپذیرد.
ماده۷۹ـ متقاضی یا نماینده قانونی او در هر زمان قبل ازثبت طرح صنعتی میتواند ضمن تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد. درصورت استرداد اظهارنامه، هزینههای پرداختی مسترد نخواهدشد.
ماده۸۰ ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای هرگونه اجازه بهرهبرداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذینفع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینهها خواهد بود.
ماده ۸۱ ـ مرجع ثبت، مقدمتاً صحت تنظیم اظهارنامه را از لحاظ شناسایی هویت متقاضی و نمایش گرافیکی طرح صنعتی مورد رسیدگی قرار داده و پس از وارد نمودن اظهارنامه در دفتر ثبت، نسخه دوم آن را همراه با ضمائم که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضا و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه و سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامههایی که با پست سفارشی ارسال میشوند، درصورت ثبت اظهارنامهها، نسخه دوم آنها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی، بهعنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهد شد. در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید. پاسخ اظهارنامههای واصله در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل دوم: بررسی اظهارنامه و ثبت طرح صنعتی
ماده۸۲ ـ مرجع ثبت ظرف ۶۰ روز از تاریخ وصول، اظهارنامه و ضمائم آن را از لحاظ رعایت جنبههای شکلی و سایر شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقهبندی بینالمللی، مورد بررسی قرار میدهد.
ماده۸۳ ـ مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزییات به متقاضی ابلاغ تا ظرف مهلت مقرر در این آیین نامه اقدام به رفع نقص نماید. چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید،
مرجع ثبت اظهارنامه را رد و مراتب را کتباً با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای متقاضیان ایرانی تا ۳۰ روز و برای متقاضیان مقیم خارج از کشور تا ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ محاسبه میشود.
ماده ۸۴ ـ طرحهای صنعتی زیر قابل حمایت نیستند:
۱ـ طرحهایی که جدید یا اصیل نباشند؛
۲ـ طرحهایی که تنها در نتیجه عملکرد فنی محصول ایجاد میشوند؛
۳ـ طرحهای حاوی نمادها یا نشانهای رسمی؛
۴ـ طرحهای مخالف نظم عمومی یا اخلاق حسنه.
طرح صنعتی جدید با رعایت مفاد ماده ۲۱ قانون، طرحی است که قبل از تسلیم اظهارنامه و یا قبل از تاریخ ادعای حق تقدم، همانند آن به عموم عرضه نشده باشد.
طرح صنعتی در صورتی اصیل محسوب میشود که بهطور مستقل توسط طراح پدید آمده و کپی و تقلید طرحهای موجود نباشد، به نحوی که از دید یک کاربر آگاه، متفاوت از طرحهایی باشد که قبلاً در اختیار عموم قرار گرفته است.
ماده ۸۵ ـ هرگاه تقاضای ثبت طرح صنعتی مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گیرد، مراتب کتباً به متقاضی اعلام شده و وی باید ظرف ۳۰ روز پس از تاریخ اعلام، جهت پرداخت هزینههای مربوط به ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی موضوع ماده ۸۶ این آییننامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینهها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی میگردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۸۶ ـ مرجع ثبت پس از ثبت طرح صنعتی، مراتب را ظرف ۳۰ روز جهت اطلاع عموم در روزنامه رسمی آگهی میکند. آگهی مزبور شامل موارد زیر است:
ـ شماره و تاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و نشانی طراح مگر آن که طراح کتباً درخواست کند که نامش ذکر نشود؛
۴ـ اسم و اقامتگاه متقاضی یا نماینده وی؛
۵ ـ ذکر کالا و طبقهای که طرح مورد تقاضا مربوط به آن میباشد؛
۶ ـ تعیین تاریخ، محل و شماره حق تقدم، در صورت وجود؛
۷ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن تصویر؛
۸ ـ اشاره به ماکت طرح، در صورت ارائه؛
۹ـ مدت اعتبار ثبت.
تبصره ـ هرگاه درخواستی طبق ماده ۲۵ قانون ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمیشود. در این صورت مرجع ثبت، یک آگهی حاوی تأخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تنظیم اظهارنامه و مدت تأخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر میکند. پس از انقضاء مدت تأخیر درخواست شده، مرجع ثبت آگهی طرح صنعتی ثبت شده را صادر و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی خواهد کرد. هزینه انتشار آگهیهای مذکور در این تبصره
به عهده متقاضی ثبت طرح صنعتی خواهد بود.
ماده۸۷ ـ ثبت طرح صنعتی با قید مراتب زیر و طبق فرم (ط ـ ۲) در دفتر ثبت طرح صنعتی انجام میپذیرد:
تاریخ کامل (ساعت،روز، ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسامی کالاها و طبقاتی که طرح صنعتی برای آنها اختیار شده است؛
۴ـ ذکر مشخصات طرح یا طرحهای صنعتی به طور اجمال با تعیین اجزایی که متقاضی میخواهد حق استعمال انحصاری آن را به خود اختصاص دهد؛
۵ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۶ ـ اسم، محل اقامت و تابعیت مالک طرح و نماینده او در صورتی که اظهارنامه توسط
نماینده قانونی تسلیم شده باشد؛
۷ـ اسم و نشانی و تابعیت طراح، در صورتی که متقاضی شخص طراح نیست، مگر اینکه طراح کتباً تقاضا نموده باشد که اسمش در گواهینامه طرح صنعتی ذکر نشود؛
۸ ـ مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی.
تبصره۱ ـ در دفتر ثبت طرح صنعتی برای هر طرح دو صفحه اختصاص مییابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که نسبت به طرح صنعتی صورت میگیرد، در صفحات مزبور قید میگردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک طرح صنعتی یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت طرحهای صنعتی برسد.
ماده۸۸ ـ پس از ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی مربوط به آن و تحویل نسخه منتشرشده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهینامهای طبق فرم (ط ـ ۳) که حاوی نکات زیر باشد با الصاق تصویر یک نمونه کامل از طرح و منگنه و ممهور کردن آن، به مالک طرح یا نماینده قانونی وی تسلیم میشود:
۱ـ تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح یا طرحها؛
۳ـ اسم و اقامتگاه و تابعیت مالک طرح؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت طراح، مگر اینکه طراح کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر اسم خود را نماید؛
۵ ـ ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبتشده مربوط به آنها میباشد و طبقه و یا طبقاتی که مورد تایید قرار گرفته است؛
۶ ـ مدت اعتبار طرح و تاریخ انقضای آن؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن آن. این گواهینامه با استفاده از فناوری روز تهیه و به امضاء رئیس اداره ثبت طرحهای صنعتی میرسد.
فصل سوم: تمدید ثبت طرح صنعتی
ماده ۸۹ ـ با توجه به بند د ماده ۲۸ قانون، مالک طرح صنعتی میتواند با پرداخت هزینه مقرر، درخواست تمدید اعتبار ثبت طرح صنعتی را برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر بنماید. درخواست تمدید ثبت، ظرف ششماه قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی در هر دوره، به عمل خواهد آمد.
تبصره ـ در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یادشده، امکان درخواست آن ظرف مهلت ۶ ماه پس از پایان اعتبار ثبت طرح صنعتی، با پرداخت جریمه تأخیر طبق جدول هزینهها وجود دارد، والا ثبت طرح صنعتی از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
ماده ۹۰ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی در دو نسخه توسط مالک طرح ثبت شده یا نماینده قانونی او تهیه و پس از امضاء و الصاق تصویر نمونه طرح و رسید پرداخت هزینه مربوط، به مرجع ثبت تسلیم میگردد.
مرجع ثبت پس از دریافت درخواست تمدید ثبت و ضمائم، آن را در دفتر مربوط وارد کرده و برروی هریک از نسخ درخواست، تاریخ دریافت و شماره آن را قید و نسخه دوم آن را که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر بهعنوان رسید به درخواستکننده مسترد خواهد کرد.
ماده ۹۱ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی باید حاوی نکات ذیل باشد:
۱ـ شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و طرح صنعتیای که تمدید آن مورد درخواست است؛
۲ـ طبقه یا طبقات کالاهای موضوع طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و آخرین نشانی کامل مالک طرح صنعتی ثبت شده یا نماینده قانونی وی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
مدارک مثبت هویت متقاضی، رسید مربوط به پرداخت هزینه تمدید، حداقل شش نمونه از طرح و مدارک نمایندگی قانونی، درصورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید، باید به همراه درخواست تمدید ارائه شود.
ماده ۹۲ ـ تمدید ثبت، دنباله ثبت اصلی، در دفتر ثبت طرح به عمل خواهد آمد و پس از انتشار آگهی مربوط، گواهینامه تمدید ثبت طبق فرم (ط ـ ۴) صادر و تسلیم مالک طرح یا نماینده قانونی وی خواهدشد. گواهینامه تمدید شامل مندرجات گواهینامه اصلی، با انجام تغییرات لازم، و نیز مدت اعتبار طرح صنعتی و تاریخ انقضای آن خواهد بود.
تبصره۱ـ در موقع تمدید ثبت، مرجع ثبت مکلف است طبقه محصولات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقهبندی بینالمللی در دفتر، ثبت و گواهینامه تمدید ثبت طرح صنعتی را براساس آن تصحیح نماید. هزینه تغییر طبقات ناشی از اعمال ویرایش جدید طبقهبندی بینالمللی و هزینه انتشار آگهی مربوط در روزنامه رسمی به عهده مالک علامت خواهد بود.
تبصره۲ـ تمدید ثبت طرح صنعتی نمیتواند هیچ تغییری در آخرین شکل ثبت آن به وجود آورد. در غیر این صورت، مقررات تغییر طرح صنعتی موضوع ماده ۹۳ این آییننامه قابل اعمال خواهد بود.
فصل چهارم: تغییرات،انتقالات و اعراض در مورد طرح صنعتی ثبت شده
ماده ۹۳ـ مالک طرح صنعتی مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهرهبرداری از طرح یا انتقال و یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید. اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آییننامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقهبندی بینالمللی طرح صنعتی ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک طرح صنعتی میتواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهینامه طرح صنعتی اعمال شود.
ماده۹۴ـ در مواردی که مالک طرح اجازه بهرهبرداری از طرح را به دیگری واگذار کند، مدارک و اسناد رسمی مثبت این اجازه باید جهت ثبت در دفتر مربوط، به مرجع ثبت ارائه شود. در این فرض مرجع ثبت، مفاد مجوز را به صورت محرمانه حفظ، لکن اجازه بهرهبرداری را ثبت و آگهی میکند.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده ۹۵ ـ هرنوع انتقال گواهینامه طرح صنعتی باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ آخرین گواهینامه معتبر طرح صنعتی؛
۲ـ سند رسمی حاکی از انتقال؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینهها.
ماده ۹۶ ـ درآگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان طرح
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت طرح در ایران، با ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبت شده مربوط به آن میباشد؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۹۷ ـ مالک طرح صنعتی میتواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده معتبر، اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک طرح صنعتی رسیده است؛
۲ـ اصل گواهینامه طرح صنعتی ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک طرح صنعتی از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده مشروط به این است که بهرهبرداری از طرحصنعتی، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینههای پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۹۸ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی در ایران قید و به تأیید نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه بهرهبرداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهرهبرداری، یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده ۹۹ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از طرح صنعتی ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت طرح صنعتی، ثبت و در ظهر گواهینامه طرح صنعتی درج میگردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذینفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی میشود. موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیدهاند، در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمیباشند. ثبت آنها منوط به پرداخت هزینههای مقرر در
جدول هزینهها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل پنجم: اعتراض به رد و به تقاضای ثبت و اقامه دعوای ابطال گواهینامه طرح صنعتی
ماده ۱۰۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه، از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آئیننامه تسلیم شود. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. مهلت مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۱۰۱ ـ هرشخصی که نسبت به تقاضای ثبت طرح صنعتی اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دونسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراضنامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد میگردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراضنامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت باتعیین موارد، کتباً از متقاضی میخواهد که ظرف ۳۰ روز از
تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراضنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز میباشد.
ماده ۱۰۲ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتیای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است در صورتی که طرح صنعتی قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای طرح صنعتی خود مطابق قانون و این آییننامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت طرح صنـعتی و تمام مخارج مربوط به آن را تأدیه نماید. مرجع ثبت موظف است با رعایت ماده۱۰۱ این
آییننامه، ظرف ۱۰ روز از تاریخ وصول اعتراض نسخهای از اعتراضنامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراضنامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود.
هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید، درخواست او برای ثبت طرح صنعتی مسترد شده تلقی میگردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ میشود تا در صورتی که طرح صنعتی وی به ثبت نرسیده باشد، برطبق اظهارنامهای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آییننامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که اعتراض معترض مبنی بر ادعای داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتیای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر اینکه طرح صنعتی قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آییننامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ درصورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت طرح صنعتی نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ چنانچه معترض مقیم ایران نباشد، مهلتهای مذکور در این ماده به دوبرابر افزایش مییابد.
ماده ۱۰۳ ـ هر ذینفع میتواند از دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون، ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید طی دادخواستی ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) قانون رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده، پدیدآورنده واقعی آن طرح یا قائم مقام قانونی او نیست. دادخواست مقرر در این ماده باید دارای ضمائم زیر باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینهها؛
۳ـ وکالت نامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۱۰۴ ـ هرگاه ثبت طرح صنعتی باطل شود، از تاریخ ثبت، باطل تلقی میشود. رأی نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ میگردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکومله، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر میکند.
محکومله میتواند مخارج مزبور را درجزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل مشخصات طرح صنعتی و ذکر خلاصهای از مفاد رأی نهایی دادگاه در اینخصوص خواهدبود.
بخش چهارم: ثبت علائم
فصل اول: تسلیم، استرداد، ثبت و رد اظهارنامه
ماده ۱۰۵ ـ ثبت علامت مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۱۰۶ـ اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص (ع ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن الزامی است. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند.
ماده ۱۰۷ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت علامت را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
ماده ۱۰۸ ـ اظهارنامه ثبت علامت باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی و تابعیت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر آن الزامی است.
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی،در صورت وجود؛
۳ـ اسم، نشانی و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ الصاق نمونهای از علامت در کادر مربوط؛
۵ ـ توصیف و تعیین اجزاء علامت و تعیین حروف مشخص در صورتی که علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد؛
۶ ـ ذکر کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آنها به کار میرود، با تعیین طبقه یا طبقات درخواست شده طبق طبقهبندی بینالمللی؛
۷ـ ذکر حق تقدم، در صورت درخواست؛
۸ ـ رشته فعالیت مالک علامت؛
۹ـ ذکر علامت جمعی در صورتی که ثبت آن مورد درخواست باشد؛
۱۰ـ در صورتی که علامت مشتمل بر کلمه یا کلماتی غیر از فارسی باشد، درج آوانویسی و ترجمه آن؛
۱۱ـ ذکر رنگ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگیخاص علامت باشد؛
۱۲ـ ذکر سه بعدی بودن علامت در صورت درخواست ثبت آن؛
۱۳ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت، شخصی که به نمایندگی از سایرین حق مراجعه و مکاتبه با مرجع ثبت و انجام سایر تشریفات اداری لازم، جز دریافت گواهینامه علامت، را دارد، باید با ذکر اقامتگاه، تعیین شود.
تبصره۳ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین نیز نوشته و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.