Miss.aysoo
کاربر نگاه دانلود
قمرهای جدید اورانوس کشف شدند
اورانوس که یکی از دورترین سیارات منظومه شمسی است، سیاره‌ای گازی با 27 قمر شناخته است اما اکنون دانشمندان دانشگاه آیداهو از وجود احتمالی دو قمر کوچک در میان حلقه‌های آن سخن گفته‌اند.
تحلیل جدید داده‌های فضاپیمای "وویجر 2" که در سال 1986 از کنار اورانوس عبور کرده بود، نشان داده که دو حلقه این سیاره دارای یک الگوی موج‌دار هستند که می‌تواند نشانگر وجود دو قمر کوچک باشد.
این قمرهای کوچک احتمالا دارای قطر بین چهار تا 13 کیلومتر بوده و در خارج از حلقه‌های تیره رنگ آلفا و بتا گردش می‌کنند.
به گفته محققان، این قمرها به قدری کوچک هستند که دوربین‌های وویجر در زمان عبور از فاصله 81 هزار کیلومتری سیاره اورانوس در سه دهه قبل نتوانسته آنها را ثبت کند. این دو قمر همچنین احتمالا با حلقه‌ها ترکیب شده‌اند.
این دو قمر در صورت تایید، 28 و بیست و نهمین قمر شناخته شده اورانوس خواهند شد.
اگرچه بیشتر قمرهای منظومه شمسی نام‌هایشان را از افسانه‌های یونانی گرفته‌اند، اما بیشتر 27 قمر اورانوس از داستان‌های شکسپیر در نامگذاری خود الهام گرفته‌اند. برای مثال دو قمر بزرگ این سیاره "اوبرون" و "تیتانیا" نام دارند.
از سوی دیگر، هشت قمر کوچکتر اورانوس در فاصله بسیار نزدیکی از هم قرار دارند و ستاره شناسان ادارهٔ ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Administration) یا سازمان ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Agency) به اختصار ناسا (به انگلیسی: NASA) سازمان فضایی ملی ایالات متحدهٔ آمریکا است. در زمان جنگ سرد و پس از پرتاب ماهواره ی اسپوتنیک-۱ توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به فضا، آمریکا به فکر ایجاد سازمان فضایی ملی خود افتاد و ناسا در ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ با امضای رئیس‌جمهور وقت دوایت آیزنهاور جای کمیتهٔ رایزنی ملی هوانوردی آمریکا (ناکا) را گرفت و بنیادگذاری‌شد. توماس کیت گلنان به عنوان نخستین مدیر ناسا و هیو لاتیمر درایدن به عنوان معاون او برگزیده‌شد و فعالیت رسمی ناسا از ۱ اکتبر ۱۹۵۸ آغاز شد. نخستین ماهوارهٔ فضایی ناسا نیز اکسپلورر ۱ بود.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">ناسا هنوز نتوانسته‌اند دلیل برخورد نکردن آنها به یکدیگر را پیدا کنند.
