خوزستان معرفی شهر لالی

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر لالی
لالی یکی از شهرستانهای بختیاری‌ نشین استان خوزستان است. مرکز این شهرستان، کهن شهر لالی است. لالی خاستگاه پانزده هزار ساله بختیاری ها است و از دیرباز زیستگاه بشر بوده است.
​

​

نام: لالی
وجه تسمیه: این منطقه به دلیل اینکه دشتی هموار و صاف (لال) است به دشت لالی معروف بود و درزمان حضور انگلیسی ها دراین منطقه به آن laliplainیا دشت لالی می گفتند. همچنین دشت لالی یا دشت لاله های سرخ لقبی است که به خاطر رویش گلهای لاله و شقایق های آتشین در فصل بهاربه این منطقه داده شده است.
استان: خوزستان
تاریخچه: لالی پیشینه تاریخی کهن دارد؛ چنان که حدود ۶۰ سال قبل پروفسور گریشمن، باستان شناس فرانسوی، قدیمی ترین آثار سکونت انسان در فلات ایران را در غاری در شمال لالی به نام غار «پبده» کشف کرد. گریشمن معتقد بود که پانزده هزار سال پیش مردمانی که در غار پبده می زیسته اند، اجداد بختیاری ها بوده اند. پس دور از انتظار نیست که لالی در دوران تاریخی مختلف از کانون های زندگی در ایران بوده باشد؛ زیرا، اکنون آثار ارزشمندی از دوره های مختلف زندگی بشر در لالی برجا مانده که نشان دهنده زیست و تمدن در منطقه است. آثار پل های بسته شده بر رودخانه ها، بقایای قلعه های ساخته شده بر فراز کوه ها و دشت ها، نقش برجسته های صخره ها وکوه ها، آثار شهرهای باستانی ایرانشهر، چال شهرو بنوار در شهرستان لالی، وجود بقاع متبرکه امامزادگان، همه از رونق لالی در ادوار گذشته حکایت دارد.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

هنگامی که در اطراف منطقه مستعد «لالی» حوزه های نفتی کشف شد، صنعتی شدن، شکوه و رونق آن را فزونی بخشید و لالی به اوج بالندگی رسید و نام و آوازه اش جهانگیر شد. در سده های اخیر لالی، به عنوان منطقه گرمسیری و قشلاقی بختیاری های کوچ رو، بویژه شاخه های ۷ لنگ بختیاری، اعتبار و ارزش بیشتری یافته است.

تقسیمات کشوری: این شهرستان از دو بخش مرکزی (شامل دهستانهای دشت لالی و سادات و شهر لالی) و بخش هتی (شامل دهستانهای جاستون شهه؛ هتی و میان رودان) و ۲۸۵ روستای مسکونی تشکیل شده است. لالی در فروردین ۸۲ به عنوان شهرستان مستقل از پیکره شهرستان مسجد سلیمان جدا شد و فرمانداری لالی در آذر ماه همان سال کار خود را آغاز کرد.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان از جنوب به شهرستان مسجد سلیمان، از شرق و جنوب‌ شرقی به شهرستان اندیکا، از جنوب غربی به گتوند، از شمال و شمال‌ غربی به سردشت دزفول محدود می ‌شود.

آب و هوا: لالی دارای زمستانهای نسبتاً سرد و تابستان‌ های گرم و بهاری دلپذیر است.

مساحت: حدود ۱٬۴۰۰ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: نزدیک ۴۹۳ متر

ارتفاعات: شهرستان لالی از به رشته کوه های زاگرس منتهی شده و در قلب زاگرس جای گرفته است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

رودخانه ها: با احداث پروژه سد جدید گتوند و احداث یکی از بهترین پل های کابلی خاورمیانه در این منطقه لالی موقعیت شبه جزیره ای به خود گرفته است به گونه ای که از سمت شمال محصور به رودخانه آبشور، از سمت شرق محصور به رودخانه چیتی و آب ماهیک، ازسمت غرب محصور به رودخانه زیورو و از سمت جنوب محصور به رودخانه کارون می باشد.

فرهنگ و آداب و رسوم: ۹۹٪ از مردم لالی از تیره‌ های مختلف طوایف دورکی، بابادی و بهداروند، وابسته به شاخهٔ «هفت ‌لنگ» ایل بختیاری ‌اند و حدود ۴۵٪ آنها از تیره‌ های مختلف بابادی، ۴۰٪ از تیره «اسیوند دورکی» و ۱۴٪ از تیره‌ های مختلف بهداروند هستند و مناسبات و روابط ایلی–عشایری در میان آنها پررنگ است. بیشتر این مردمان کشاورز و دامدار هستند و از این راه امرار معاش می ‌کنند.

جمعیت: جمعیت این شهرستان بر اساس آخرین برآوردها نزدیک به ۹۰ هزار نفر برآورد شده است که ۵۰ درصد آنها عشایر، ۳۰ درصد روستایی و ۲۰ درصد شهری هستند.

زبان محلی: گویش مردمان شهرستان لالی بختیاری است.

جاذبه های گردشگری: از مناطق دیدنی آن میتوان به آب شور روستای سادات روستای بنه وار، قلعه صلواتی، سیکوَند، آبشار آرپناه روستای سرکولی کوه گریوه و بنه میر، چشمه تَلوک اشاره کرد. زیارتگاه‌های شاهزاده ابوالقاسم و باباروزبهان از مناطق زیارتی لالی هستند.

سوغاتی: کلخونگ، بَن، کُنار

بهترین زمان بازدید: بهار​