تنهای تنها
کاربر نگاه دانلود
ساختار جمعیتی شهرهای امروزی به گونه ای است که اکثر افراد مجرد و یا خانواده ها دو یا سه نفره است و این ساختار جمعیتی نیاز به آپارتمان های یک تختخوابه و کوچک دارد. به ویژه در شهرهای بزرگ مثل تهران که زمین به نسبت جمعیت کم است،ساختوساز در زمین های کوچک سازندگان را مجبور به ساختن واحدهایی بسیار کوچک و متراکم برای افراد مجرد و زوجهای جوان و خانواده های کوچک می کند.
با وجود محدودیتهای موجود در اندازه آپارتمان ها و تراکم ساختوساز یک معمار برجسته می تواند بناهایی خلق کند که امکانات و آسایش را در یک طراحی زیبا و کاربردی برای ساکنان آپارتمان های کوچک فراهم کند.
چیزی که ظاهر شهر های امروزی را شکل می دهد نمای خارجی این برج های بلند و پر از پنجره است. اما این ساختمان ها که مانند لگو در کنار هم چیده میشود هویت و آینده شهر ما را می سازند. افرادی که ساکنان ظبقات فشرده این ساختمان ها هستند نیاز دارند که آرامش و زیبایی نهفته در معماری را در آپارتمان های خود بیابند.
متوسط آپارتمان های کوچک شهر های بزرگ بین ۶۰ تا ۱۰۰ متر مربع است و در معماری چنین ساختمان هایی فضاهای مشاع شامل یک باغ یا بام سبز، انباری برای همه واحد ها، فضای پارکینگ و دوچرخه،سالن بدنسازی، فضای آمفی تئاتر و سالن اجتماعات و یک کافه کوچک در طبقه همکف برای آسایش ساکنان لازم است.
در طراحی فضاهای کوچک نور طبیعی یکی از ملاحظات مهم در این نوع فضاها است. شاید طراحی یک ساختمان قوطی کبریتی ساده باشد، اما فضای داخلی آن با مشکل تاریکی و نور کم مواجه خواهد بود. یک معمار خلاق می تواند برای حل این مشکل از پنجرههایی با ارتفاع ۲.۷۰ و نیز بالکنهای تمام شیشهای برای ایجاد فضایی روشن تر استفاده کند.
اگر مهم ترین قسمت های هر واحد کوچک را به دو بخش تقسیم کنیم:
۱. فضاهای تجهیزات کاربردی، شامل حمام و سرویس بهداشتی، آشپزخانه، و یک فضاهای نگهدارنده خواهد بود که در همه آپارتمان ها ثابت هستند.
۲. فضاهای زندگی روزمره، فضای باز انعطافپذیری است که میتوان تغییراتی در آن ایجاد کرد.
حمام و آشپزخانه فضاهای کاملا ثابتی هستند که تاسیسات فنی ساختمان پیروی میکنند، اما موفقیت طراحی فضاهای زندگی روزمره در گرو خلاقیت در چیدمان و طراحی مبلمان خواهد بود. تختخوابهای تاشو (دیواری) انتخابهای بسیار مناسبی در طراحی داخلی آپارتمان های کوچک خواهند بود.
استفاده از پلان باز برای بزرگ تر نشان دادن آپارتمان های کوچک مناسب تر است و رعایت اصول پلان باز در دکوراسیون داخلی نیز می تواند در فضا های کوچک کابردی تر باشد.
در آپارتمانی با ارتفاع سقف ۲.۸۰ متر ایجاد فضایی برای خواب یا انبار وسایل می توان از ارتفاع استفاده کرد.
در عکس بالا هر دو قسمت، کاربردی در سمت راست و فضاهای عمومی زندگی روزمره در سمت چپ، و نیز انعطافپذیری فضا را مشاهده میکنید. با طراحی فضای نگهدارنده در بالای حمام و آشپزخانه امکان داشتن فضایی برای تفریح و خوابیدن فراهم شده است. تختخواب تاشو بین قفسهها و دیوار پشتی قرار گرفته است.
این آپاتمانها مناسب خانوادههای پرجمعیت نیستند. آنها مناسب افراد جوانی هستند که میخواهند تنها زندگی کنند اما با پنج هماتاقی در یک خانه نباشند. همچنین این ساختمانها مناسب افراد کهنسالی هستند که فرزندانشان خانه را ترک کردهاند و دیگر نیازی به یک فضای بزرگ ندارند.
هدف از ساخت این ساختمانها پایین آوردن هزینه زندگی و ایجاد بستری مناسب برای استفاده همه افراد از هر طبقه اقتصادی از شهر های بزرگ است.
با وجود محدودیتهای موجود در اندازه آپارتمان ها و تراکم ساختوساز یک معمار برجسته می تواند بناهایی خلق کند که امکانات و آسایش را در یک طراحی زیبا و کاربردی برای ساکنان آپارتمان های کوچک فراهم کند.
چیزی که ظاهر شهر های امروزی را شکل می دهد نمای خارجی این برج های بلند و پر از پنجره است. اما این ساختمان ها که مانند لگو در کنار هم چیده میشود هویت و آینده شهر ما را می سازند. افرادی که ساکنان ظبقات فشرده این ساختمان ها هستند نیاز دارند که آرامش و زیبایی نهفته در معماری را در آپارتمان های خود بیابند.
متوسط آپارتمان های کوچک شهر های بزرگ بین ۶۰ تا ۱۰۰ متر مربع است و در معماری چنین ساختمان هایی فضاهای مشاع شامل یک باغ یا بام سبز، انباری برای همه واحد ها، فضای پارکینگ و دوچرخه،سالن بدنسازی، فضای آمفی تئاتر و سالن اجتماعات و یک کافه کوچک در طبقه همکف برای آسایش ساکنان لازم است.
در طراحی فضاهای کوچک نور طبیعی یکی از ملاحظات مهم در این نوع فضاها است. شاید طراحی یک ساختمان قوطی کبریتی ساده باشد، اما فضای داخلی آن با مشکل تاریکی و نور کم مواجه خواهد بود. یک معمار خلاق می تواند برای حل این مشکل از پنجرههایی با ارتفاع ۲.۷۰ و نیز بالکنهای تمام شیشهای برای ایجاد فضایی روشن تر استفاده کند.
اگر مهم ترین قسمت های هر واحد کوچک را به دو بخش تقسیم کنیم:
۱. فضاهای تجهیزات کاربردی، شامل حمام و سرویس بهداشتی، آشپزخانه، و یک فضاهای نگهدارنده خواهد بود که در همه آپارتمان ها ثابت هستند.
۲. فضاهای زندگی روزمره، فضای باز انعطافپذیری است که میتوان تغییراتی در آن ایجاد کرد.
حمام و آشپزخانه فضاهای کاملا ثابتی هستند که تاسیسات فنی ساختمان پیروی میکنند، اما موفقیت طراحی فضاهای زندگی روزمره در گرو خلاقیت در چیدمان و طراحی مبلمان خواهد بود. تختخوابهای تاشو (دیواری) انتخابهای بسیار مناسبی در طراحی داخلی آپارتمان های کوچک خواهند بود.
استفاده از پلان باز برای بزرگ تر نشان دادن آپارتمان های کوچک مناسب تر است و رعایت اصول پلان باز در دکوراسیون داخلی نیز می تواند در فضا های کوچک کابردی تر باشد.
در آپارتمانی با ارتفاع سقف ۲.۸۰ متر ایجاد فضایی برای خواب یا انبار وسایل می توان از ارتفاع استفاده کرد.
در عکس بالا هر دو قسمت، کاربردی در سمت راست و فضاهای عمومی زندگی روزمره در سمت چپ، و نیز انعطافپذیری فضا را مشاهده میکنید. با طراحی فضای نگهدارنده در بالای حمام و آشپزخانه امکان داشتن فضایی برای تفریح و خوابیدن فراهم شده است. تختخواب تاشو بین قفسهها و دیوار پشتی قرار گرفته است.
این آپاتمانها مناسب خانوادههای پرجمعیت نیستند. آنها مناسب افراد جوانی هستند که میخواهند تنها زندگی کنند اما با پنج هماتاقی در یک خانه نباشند. همچنین این ساختمانها مناسب افراد کهنسالی هستند که فرزندانشان خانه را ترک کردهاند و دیگر نیازی به یک فضای بزرگ ندارند.
هدف از ساخت این ساختمانها پایین آوردن هزینه زندگی و ایجاد بستری مناسب برای استفاده همه افراد از هر طبقه اقتصادی از شهر های بزرگ است.
