نسترن (اسم دومم):گلی است از انواع گل سرخ و به اندام کوچکتر از گل سرخ و در هر شاخه چندین گل با هم شکفد، به رنگهای مختلف سفید و صورتی و سرخ دیده می شود.
ویس (اسم اصلیم): نام معشوق رامین است (با بلقیس قافیه کرده اند)، و او را ویسه هم میگویند چنانکه رامی را رام هم خوانند، و قصه ٔ ویس و رامین مشهور است . (از برهان ). قصه ٔ ویس و رامین را فخرالدین گرگانی منظوم کرده و به هر کس نسبت دهند خطاست . (انجمن آرا) (آنندراج ). نام دختر قارن و شهرو. (حاشیه ٔ برهان ) :
چو ویس از نیکنامی دور گردی
به زشتی در جهان مشهور گردی .
نِگار : ۱- (به معني نگاشتن و نگاريدن)؛ نقش، تصوير؛ ۲- (به مجاز) معشوق زيباروي؛ ۳- (در قديم) (به مجاز) دختر يا زن زيباروي؛ بت و صنم؛ ۴- زيور و زينت؛ ۵- نقش نگين؛ ۶- (در قديم) رنگين و منقش؛ ۷- (اَعلام) نام شهری در شهرستان بردسیر، در استان کرمان.
علی سورنا میگه:میکشم زیر صدام،آتیش نفس داغ ریمو
صدام میگیره گر،بیدار می کنه خواب ریمو
تموم خیابونا...زیر پاهام...زیر صدام....زیر نگاه گیرای چشام...میگیره گر،میگه نگار!
واژه آرسین از دو بخش «آر (آریایی) و سین (عقاب)» آمده و این را میتوان در نسک اوستا به روشنی دید، در همه نامهای ایرانی با پسوند و یا پیشوند سین که در اوستا بصورت سئنه و سئن میباشد، مانند سیندخت (دختر عقاب)، سیندژ (دژعقاب)، سینمرغ=سیمرغ (مرغ عقابی) و پورسین (پسر عقاب) همگی از یک ریشهاند و هرگز آرسین به معنای پسر آریایی نمیباشد، چراکه واژه پسر در اوستا و پهلوی بصورت پوثره، پوهر و پسر دیده میشود،
پسرآتش!!!