میوزیت،التهاب و ناتوانی عضلات

[آدم برفی]

میوزیت به معنای التهاب و ورم عضلات است. ناتوانی، ورم و درد عضله از علائم شایع میوزیت است.



علل میوزیت عبارتند از عفونت، آسیب بدنی، بیماری های خودایمنی و عوارض جانبی داروها.



درمان میوزیت بر اساس علت آن متفاوت است.



علل میوزیت

هر مشکلی که باعث التهاب عضلات شود، منجر به میوزیت می گردد.

علل میوزیت به چند گروه تقسیم می شوند:



1- بیماری های التهابی

بیماری هایی که باعث التهاب سراسر بدن می شوند، روی عضلات نیز موثرند و به میوزیت منجر می گردند.

بسیاری از این علل، بیماری های خودایمنی هستند که در این بیماری ها، بدن به بافت های خودش حمله می کند.



این بیماری های التهابی که باعث میوزیت شدید می شوند عبارتند از:

- درماتومیوزیت

- پلی میوزیت

- میوزیت بدن گنجایشی



سایر بیماری های التهابی که باعث میوزیت خفیف تر می شوند، عبارتند از:

- لوپوس

- اسکلرودرما

- آرتریت روماتوئید

ورزش شدید منجر به درد، ورم و ضعف عضلات برای ساعت ها یا روزها بعد از فعالیت ورزشی می شود

بیماری های التهابی اغلب خطرناک ترین علل بروز میوزیت هستند و نیاز به درمان طولانی مدت دارند.



2- عفونت

عفونت های ویروسی، شایع ترین عفونت های مسبب میوزیت هستند. به ندرت عوامل باکتریایی، قارچی و سایر میکروب ها باعث میوزیت می شوند.



ویروس ها و باکتری مستقیما به عضله حمله می کنند و یا موادی را تولید می کنند که فیبرهای عضلانی را تخریب می کند.



ویروس سرماخوردگی و آنفلوآنزا و ویروس ایدز از جمله ویروس هایی هستند که باعث میوزیت می شوند.



3- داروها و مواد مخـ ـدر

مواد مخـ ـدر و داروهای مختلفی باعث آسیب موقتی عضلات می شوند.

به دلیل اینکه التهاب عضلات اغلب معلوم نمی شود، مشکل عضله را میوپاتی می گویند تا میوزیت.



داروها و مواد مخدری که باعث میوزیت یا میوپاتی می شوند عبارتند از:

- استاتین (داروی پایین آورنده کلسترول خون)

- کلشی سین

- پلاکوئینیل

- آلفا اینترفرون

- کوکائین

- الـ*کـل



میوپاتی می تواند بلافاصله بعد از مصرف یک دارو بروز کند و یا ماه ها تا سال ها بعد از مصرف یک ماده مخـ ـدر رخ دهد.



گاهی اوقات تداخل دو نوع داروی مختلف باعث میوپاتی می شود. برخی داروهایی نادر (خیلی کم مورد استفاده قرار می گیرند) باعث میوزیت شدید می شوند.



4- آسیب بدنی

ورزش شدید منجر به درد، ورم و ضعف عضلات برای ساعت ها یا روزها بعد از فعالیت ورزشی می شود.



علائم میوزیت بعد از ورزش یا آسیب بدنی معمولا با استراحت کردن و ترمیم به طور کامل از بین می رود.



5- رابدومیولیز

وقتی که عضلات سریعا تجزیه شوند، رابدومیولیز رخ می دهد.

درد، ضعف و ورم عضلات از علائم این اختلال هستند.

رنگ ادرار هم ممکن است قهوه ای تیره یا قرمز شود.



در مطلب بعدی علائم میوزیت و راه های تشخیص و درمان آن را خواهیم گفت.

آیلار آرزوگران

 

[آدم برفی]

ضعف و ناتوانی عضلات از علائم اصلی میوزیت است. ضعف عضلات ممکن است واضح باشد و یا فقط با آزمایش معلوم شود. عضله ممکن است درد داشته باشد یا نه.



در قسمت اول این مطلب درباره علل ایجادکننده میوزیت برایتان توضیح دادیم. حالا علائم و راه های تشخیص و درمان آن را خواهیم گفت.



ضعف و ناتوانی عضلات از علائم اصلی میوزیت است. ضعف عضلات ممکن است واضح باشد و یا فقط با آزمایش معلوم شود. عضله ممکن است درد داشته باشد یا نه.



درماتومیوزیت، پلی میوزیت و سایر میوزیت های التهابی باعث ضعف عضلات می شود که به آرامی طی هفته ها یا ماه ها بدتر می شود.



اغلب عضلات بزرگ بدن دچار ضعف و ناتوانی می شوند مثل گردن، شانه ها، باسـ ـن و کمر.



معمولا عضلات هر دو طرف بدن درگیر این مشکل می گردند.



ضعف عضلات باعث افتادن فرد می شود و بلند شدن از روی صندلی و یا بلند شدن بعد از افتادن برای فرد سخت می گردد.



سایر علائم میوزیت که همراه با مشکلات التهابی دیده می شوند، عبارتند از:

- راش پوستی (جوش و دانه های پوستی)

- خستگی

- ضخیم شدن پوست دست ها

- سخت قورت دادن غذا

- به سختی نفس کشیدن

در بیشتر موارد درد عضلات در اثر میوزیت نیست، ولی کشیدگی عضلات و یا بیماری های شایع مثل سرماخوردگی و آنفلوآنزا باعث درد عضلات می شوند

اگر یک نوع ویروس باعث ابتلا به میوزیت شود، معمولا سایر علائم عفونت ویروسی نیز دیده می شوند مثل آبریزش بینی، تب، سرفه، گلودرد، تهوع و اسهال. امّا علائم عفونت ویروسی، چند روز یا چند هفته قبل از شروع علائم میوزیت، از بین می روند.



درد عضلات را میالژیا می گویند.

برخی افراد مبتلا به میوزیت دچار درد عضلات می شوند، ولی بیشتر آن ها درد ندارند.



در بیشتر موارد درد عضلات در اثر میوزیت نیست، ولی کشیدگی عضلات و یا بیماری های شایع مثل سرماخوردگی و آنفلوآنزا باعث درد عضلات می شوند.



راه های تشخیص میوزیت

پزشک ممکن است بر اساس ضعف عضلات یا سایر علائم میوزیت، به این اختلال شک کند.



تست های تشخیص میوزیت عبارتند از:

1- آزمایش خون: مقادیر بالای آنزیم های عضلات مثل کراتین کیناز در خون می تواند التهاب عضلات را نشان دهد.

همچنین وجود مقادیر غیرطبیعی آنتی بادی ها در خون نشان دهنده یک اختلال خودایمنی در بدن است.



2- ام آر آی (MRI): توسط ام آر آی می توان محل های بروز میوزیت و تغییرات عضلات را تشخیص داد.



3- الکترومیوگرافی (برق نگاری ماهیچه): با وارد کردن سوزن های الکترود به داخل ماهیچه، پزشک پاسخ عضلات را به تحریکات الکتریکی اعصاب بررسی می کند. الکترومیوگرافی، عضلات ضعف و یا آسیب دیده را مشخص می کند.



4- نمونه برداری از عضله: دقیق ترین روش تشخیص میوزیت است. پزشک با ایجاد برشی کوچک روی عضله ضعیف، تکه کوچکی از آن را برای آزمایش برمی دارد. نمونه برداری باعث تشخیص نهایی این بیماری در بیشتر افراد می شود.



درمان میوزیت

درمان میوزیت بستگی به علت آن دارد.



برای درمان بیماری های التهابی ایجادکننده میوزیت، بایستی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کرد مثل: پردنیزون، آزاتیوپرین و متوترکسات.



معمولا یک نوع ویروس باعث میوزیت ناشی از عفونت می شود و نیاز به درمان خاصی ندارد.



میوزیت ناشی از باکتری شایع نیست و معمولا برای جلوگیری از خطرات ناشی از پخش عفونت در بدن، برای درمان نیاز به داروهای آنتی بیوتیک دارد.



اگرچه رابدومیولیز به ندرت باعث میوزیت می شود، ولی باعث آسیب دائمی کلیه ها می گردد. وقتی که عضلات سریعا تجزیه شوند، رابدومیولیز رخ می دهد.



برای درمان رابدومیولیز بایستی در بیمارستان بستری شد و مایعات داخل وریدی (مثل زدن سرم) را در مقادیر زیاد به طور مداوم دریافت کرد.



میوزیت مرتبط با داروها اغلب با قطع مصرف دارو، درمان می شود. اگرداروهای استاتین باعث بروز میوزیت شوند، التهاب ماهیچه معمولا طی چند هفته بعد از قطع مصرف دارو، از بین می رود.

آیلار آرزوگران