نابودی میکروب ها

[Mårzï¥ē]

✅ نابودی میکروب‌ها بوسیله باکتریوفاژهای مولد مواد سمی ✅

محققان روش جدیدی با اثرات جانبی کمتر برای مبارزه با باکتری‌ها ابداع کرده‌اند که در آن، نانوذراتی (فاژها) وارد خون می‌شوند و با استفاده از مولکول‌هایی که برای باکتری‌ها سمی هستند، آن‌ها را نابود می‌کنند.
در مقاله‌ای که در مجله Nano Letters منتشر شد، محققان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه هاروارد (Harvard) راه جدیدی برای کشتن باکتری‌های مضر معرفی کردند.
محققان ذراتی به نام «فاژمید» طراحی کرده‌اند که قادر به تولید مواد سمی است و برای باکتری‌های هدف، کشنده است.
باکتریوفاژها یا باکتری خوارها (ویروس‌هایی که باکتری‌ها را آلوده کرده و می‌کشند) سال‌هاست که برای درمان عفونت استفاده می‌شوند. برخلاف آنتی‌بیوتیک‌های سنتی، این ویروس‌ها باکتری‌های خاصی را مورد هدف قرار می‌دهند، بدون اینکه به بدن و باکتری های مفید ما آسیب برسانند.
جیمز کالینز، استاد مهندسی پزشکی و علوم در موسسه فناوری ماساچوست و سرپرست این تحقیقات در عین حال می‌گوید: «باکتریوفاژها می‌توانند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشند. باکتریوفاژها با شکافتن یا از هم پاشیدن سلول، باعث مرگ باکتری می‌شوند. این مشکل‌ساز است؛ چون می‌تواند منجر به انتشار سموم مضر، از سلول شود. این سموم می‌توانند موجب عفونت و حتی مرگ شوند.»
بنابراین محققان شروع به توسعه فناوری‌هایی کردند که بدون ترکیدن سلول و آزادسازی محتویاتش، باکتری‌های خاصی را هدف قرار داده و از بین ببرند.
این محققان با استفاده از روش‌های زیست‌شناسی مصنوعی، ذرات فاژی به نام فاژمید (Phagemid) تولید کردند. این ذرات بوسیله یک DNA حاوی توالی های نوکلئوتیدی مرتبط با تکثیر پلاسمید، ژن های دخیل در بسته بندی ذرات فاژی و ژن کد کننده پپتید ضد میکروبی (AMP) در یک میزبان باکتریایی بوجود آمدند.
کالینز افزود:«ذرات فاژمید وقتی وارد خون شوند، ژنوم خود را وارد باکتریهای بیماریزا کرده و پروتئین‌ها یا پپتیدهایی (مولکول‌هایی ساخته‌شده از زنجیره‌های کوتاه اسیدهای آمینه) تولید می‌کنند که برای باکتری سمی هستند. ما پپتیدهای ضد میکروب و سموم باکتریایی متفاوت را مورد آزمایش قرار داده و نشان دادیم که هنگامی‌که تعدادی از این‌ها در فاژمید ترکیب شوند، می‌توان اکثر سلول‌های درون یک کشت میکروبی را نابود کرد.»
فاژمیدها همچنین می‌توانند فقط گونه خاصی از باکتری‌ها را آلوده کنند و درنتیجه یک سیستم بسیار هدفمند هستند.
هنگامی‌که محققان پاسخ باکتری‌ها به تزریق مکرر فاژمید را مشاهده کردند، شاهد مقاومت باکتری‌ها در برابر این ذرات نبودند؛ درحالی‌که باکتریوفاژها و آنتی بیوتیک ها به‌مرور زمان موجب مقاومت باکتریایی می‌شوند.
آلفونسو جرامیلو، استاد زیست‌شناسی مصنوعی در دانشگاه وارویک (Warwick) انگلستان، می‌گوید:«این مقاله نشان می‌دهد که استفاده از زیست‌شناسی مصنوعی، برای تغییر یک ژن، به یک باکتری‌خوار (فاژ)، جهت سمی‌شدن بیشتر، می‌تواند منجر به تولید ذرات ضد میکروبی مؤثرتر شود. ترکیب دستگاه‌های ژنتیکی مصنوعی با باکتری‌خوارها، به‌ عنوان حامل، منجر به رویکردی اصولی به روش‌های نابودی باکتری‌های بیماری‌زا می‌شود. تمرکز بر باکتری‌خوارها نیز از این‌ جهت بسیار مناسب است که این ذرات، موجودات اصلاح‌شده ژنتیکی محسوب نمی‌شوند و با بدن انسان انطباق بهتری دارند.»