نگاهی به ۱۰ فیلم برتر جیم کری به بهانه تولدش
وبلاگ نماوا - شهلا شیر افکن:
جیم (جیمز یوجین) کری James Eugene “Jim” Carrey هنرپیشه و کمدین آمریکاییِ متولد (۱۹ ژآنویه؛۳۰دی) کانادا، مسلماً و بیهیچ شکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین کمدینهای دهه ۱۹۹۰ است.
او توانسته است بُت خود جری لوئیس، نیای معنویاش هری ریتز (کمدین آمریکایی جوانترین عضو گروه برادران ریتز) و ری بولگر (هنرپیشه، خواننده و رقاصِ سینما و تئاتر موزیکال) را به میزانی مساوی باهم ترکیب کند و به تصویری شادمانه، مهارنشدنی و بیقیدوبند تبدیل کند که منحصربهفرد خود او است. او با چشمهای بیرون زده، صورتِ الاستیکی، اندامی دراز، باریک و پیچوتاب خوران و اسکلتبندیای که به شکل غیرممکنی انعطافپذیر است، کمدی اسلپ استیک (کمدی بزنبکوب گونهای کمدی است که در آن تحرک بدنی نقش اول را بازی میکند) را به مرحلهای بالاتر ارتقاء داد. بخصوص در نقشهای نمادین و بهیادماندنی خود در دهه نود، او به گونهای با بدن خود رفتار میکند که انگار عروسکی پارچهای در سایز یک مرد است، با استفاده از دستوپای لاغر و بلندش و چهرهاش به گونهای احساسات را به نمایش درمیآورد که کلمات تواناییاش را ندارند.
جیم کری همیشه جاهطلبیهای بزرگتری از آنچه دیگران حدس میزدند در سر داشت و او این را بارها با انتخاب پروژههای فراتر از کمدیهای عامهپسند ثابت کرده است. شاید او گاهی بیش از حد توانایی خود دست به انتخاب زده، اما تعداد کمی همچون او هستند که میتوانند در همچون طیف وسیع و گستردهای کار کنند؛ از «احمق و احمقتر» تا «درخشش ابدی یک ذهن پاک». لحظات اصیلی از ژرفای اندیشه در دوران حرفهایِ طولانی و عجیب او وجود دارند که باعث میشوند ما آرزو کنیم کاش این مرد کاناداییِ بامزه و خندهدار بیشتر در نقشهای جدی بازی میکرد.
اکنون جیم کری در دهه پنجاه زندگی خود به سر میبرد، این یک راه طولانی برای او بوده است و در حال حاضر او در برنامه جدیدی در پشت دوربین به فعالیت میپردازد. «من این بالا دارم میمیرم» مجموعه مستندی است درباره کمدینهای دهه ۷۰؛ اما برای این ستاره پنجاهوپنجساله، او خوشحال است که به روی صحنه بازنگردد. ما تصمیم گرفتیم به مناسبت تولدش (نوزدهم ژانویه) مروری کنیم بر دَه تا از بهترین و بهیادماندنیترین اجراهای که تاکنون ارائه داده و خاطرات و تصاویر فراموشنشدنی که در ذهن ما برای همیشه حکشده را دوباره در کنار هم بازبینی کنیم.
وبلاگ نماوا - شهلا شیر افکن:
جیم (جیمز یوجین) کری James Eugene “Jim” Carrey هنرپیشه و کمدین آمریکاییِ متولد (۱۹ ژآنویه؛۳۰دی) کانادا، مسلماً و بیهیچ شکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین کمدینهای دهه ۱۹۹۰ است.
او توانسته است بُت خود جری لوئیس، نیای معنویاش هری ریتز (کمدین آمریکایی جوانترین عضو گروه برادران ریتز) و ری بولگر (هنرپیشه، خواننده و رقاصِ سینما و تئاتر موزیکال) را به میزانی مساوی باهم ترکیب کند و به تصویری شادمانه، مهارنشدنی و بیقیدوبند تبدیل کند که منحصربهفرد خود او است. او با چشمهای بیرون زده، صورتِ الاستیکی، اندامی دراز، باریک و پیچوتاب خوران و اسکلتبندیای که به شکل غیرممکنی انعطافپذیر است، کمدی اسلپ استیک (کمدی بزنبکوب گونهای کمدی است که در آن تحرک بدنی نقش اول را بازی میکند) را به مرحلهای بالاتر ارتقاء داد. بخصوص در نقشهای نمادین و بهیادماندنی خود در دهه نود، او به گونهای با بدن خود رفتار میکند که انگار عروسکی پارچهای در سایز یک مرد است، با استفاده از دستوپای لاغر و بلندش و چهرهاش به گونهای احساسات را به نمایش درمیآورد که کلمات تواناییاش را ندارند.
جیم کری همیشه جاهطلبیهای بزرگتری از آنچه دیگران حدس میزدند در سر داشت و او این را بارها با انتخاب پروژههای فراتر از کمدیهای عامهپسند ثابت کرده است. شاید او گاهی بیش از حد توانایی خود دست به انتخاب زده، اما تعداد کمی همچون او هستند که میتوانند در همچون طیف وسیع و گستردهای کار کنند؛ از «احمق و احمقتر» تا «درخشش ابدی یک ذهن پاک». لحظات اصیلی از ژرفای اندیشه در دوران حرفهایِ طولانی و عجیب او وجود دارند که باعث میشوند ما آرزو کنیم کاش این مرد کاناداییِ بامزه و خندهدار بیشتر در نقشهای جدی بازی میکرد.
اکنون جیم کری در دهه پنجاه زندگی خود به سر میبرد، این یک راه طولانی برای او بوده است و در حال حاضر او در برنامه جدیدی در پشت دوربین به فعالیت میپردازد. «من این بالا دارم میمیرم» مجموعه مستندی است درباره کمدینهای دهه ۷۰؛ اما برای این ستاره پنجاهوپنجساله، او خوشحال است که به روی صحنه بازنگردد. ما تصمیم گرفتیم به مناسبت تولدش (نوزدهم ژانویه) مروری کنیم بر دَه تا از بهترین و بهیادماندنیترین اجراهای که تاکنون ارائه داده و خاطرات و تصاویر فراموشنشدنی که در ذهن ما برای همیشه حکشده را دوباره در کنار هم بازبینی کنیم.