اگر از روابط فرزندتان با اطارفیانش راضی نیستید پیشنهاد می کنیم از طریق برخی راهکارها وی را کنترل کنید و مانع تاثیرگذاری اطرافیان بر رفتار فرزندتان شوید نگرانی والدین برای الگوبرداری و تاثیرپذیری نوجوانان در این رده سنی از همسن و سالان خود امری طبیعی است و نیاز به کنترل و مدیریت مداوم دارد تا مشکلی پیش نیاید و آینده فرزندشان را تباه نسازد.
دوستان تأثیر زیادی بر فرزند نوجوان شما دارند، بنابراین اینکه فرزندتان با چه کسی دوست میشود بسیار حائز اهمیت است. هر پدر و مادری در نهایت با این وضعیت دشوار روبهرو میشود. به دوست جدید بیپروا و گستاخ فرزندتان نگاهی میاندازید و با خود فکر میکنید که: «اصلا به او نمیخورد بچه خوبی باشد.» شبها بابت این مسئله خواب خوبی ندارید، مدام وول میخورید و داستان را از زوایای مختلف بررسی میکنید:
-آیا نباید بگذارم دیگر همدیگر را ببینند؟
-آیا باید با والدین دوستش صحبت کنم؟
-باید مسئولین مدرسه را در جریان بگذارم؟
تحقیقات زیادی نشان داده است رفتارهای اختلالآمیز در بچهها زمانی زیاد میشود که شروع میکنند به ارتباط برقرار کردن با نوجوانان دیگری که در رفتارهای توأم با خطر یا ریسک مشارکت میکنند. در این دوران، خانواده همانقدر روی این نوجوان تأثیر دارد که هم سن و سالانش خواهند داشت و بهتر است والدین در انتخاب دوستان توجه بیشتری به بچهها داشته باشند.
در اینجا به سه دلیل اصلی میپردازیم که نشان میدهد بچهها در این زمینه تحت تأثیر منفی همسن و سالانشان قرار میگیرند.
1.اعتماد به نفس پایین
نوجوانانی که احساس ناامنی و تزلزل دارند، از ته دل خواستار پذیرفته شدن از سوی همسن و سالان خود هستند. آنها عمیقا احساس کمبود خوشتنپذیری و هویت دارند و همین مسئله آنها را نسبت به تأثیرات اجتماعی آسیبپذیرتر میکند. همسن و سالانی که قدرت اجتماعی و اعتماد به نفس زیادی دارند، برای این نوجوان، فردی بسیار وسوسهانگیز و اغواگر محسوب میشوند. به عبارت دیگر، نوجوانانی که به خود شک دارند یا اعتماد به نفس ندارند، آنچه را در خود نمیبینند در همسن و سالان خود میجویند.
2. فقدان الگوی مثبت بزرگسال
نوجوانان به روابط مثبت افراد بزرگسال در بیرون از حلقه خانوادگی خود نیاز دارند تا به یک رشد عاطفی سالم دست یابند. زمانی که نوجوان، یک فرد بزرگسال با الگوی رفتاری مثبت در اطراف خود نداشته باشد، به دنبال همسن و سالانی خواهد بود که برایش نقش رهبر داشته باشند. این مسئله باعث ایجاد عدم تعادل شده و آنها را شدیدا تحت تأثیر دوستانی قرار میدهد که انتخاب میکنند، خصوصا دوستانی که فاقد یک هویت اخلاقی قوی و عمیق هستند.
دوستان تأثیر زیادی بر فرزند نوجوان شما دارند، بنابراین اینکه فرزندتان با چه کسی دوست میشود بسیار حائز اهمیت است. هر پدر و مادری در نهایت با این وضعیت دشوار روبهرو میشود. به دوست جدید بیپروا و گستاخ فرزندتان نگاهی میاندازید و با خود فکر میکنید که: «اصلا به او نمیخورد بچه خوبی باشد.» شبها بابت این مسئله خواب خوبی ندارید، مدام وول میخورید و داستان را از زوایای مختلف بررسی میکنید:
-آیا نباید بگذارم دیگر همدیگر را ببینند؟
-آیا باید با والدین دوستش صحبت کنم؟
-باید مسئولین مدرسه را در جریان بگذارم؟
تحقیقات زیادی نشان داده است رفتارهای اختلالآمیز در بچهها زمانی زیاد میشود که شروع میکنند به ارتباط برقرار کردن با نوجوانان دیگری که در رفتارهای توأم با خطر یا ریسک مشارکت میکنند. در این دوران، خانواده همانقدر روی این نوجوان تأثیر دارد که هم سن و سالانش خواهند داشت و بهتر است والدین در انتخاب دوستان توجه بیشتری به بچهها داشته باشند.
در اینجا به سه دلیل اصلی میپردازیم که نشان میدهد بچهها در این زمینه تحت تأثیر منفی همسن و سالانشان قرار میگیرند.
1.اعتماد به نفس پایین
نوجوانانی که احساس ناامنی و تزلزل دارند، از ته دل خواستار پذیرفته شدن از سوی همسن و سالان خود هستند. آنها عمیقا احساس کمبود خوشتنپذیری و هویت دارند و همین مسئله آنها را نسبت به تأثیرات اجتماعی آسیبپذیرتر میکند. همسن و سالانی که قدرت اجتماعی و اعتماد به نفس زیادی دارند، برای این نوجوان، فردی بسیار وسوسهانگیز و اغواگر محسوب میشوند. به عبارت دیگر، نوجوانانی که به خود شک دارند یا اعتماد به نفس ندارند، آنچه را در خود نمیبینند در همسن و سالان خود میجویند.
2. فقدان الگوی مثبت بزرگسال
نوجوانان به روابط مثبت افراد بزرگسال در بیرون از حلقه خانوادگی خود نیاز دارند تا به یک رشد عاطفی سالم دست یابند. زمانی که نوجوان، یک فرد بزرگسال با الگوی رفتاری مثبت در اطراف خود نداشته باشد، به دنبال همسن و سالانی خواهد بود که برایش نقش رهبر داشته باشند. این مسئله باعث ایجاد عدم تعادل شده و آنها را شدیدا تحت تأثیر دوستانی قرار میدهد که انتخاب میکنند، خصوصا دوستانی که فاقد یک هویت اخلاقی قوی و عمیق هستند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: