پروتکل درمان رفتاری - شناختی پرخاشگری
خشم بهصورت یک حالت هیجانی درونی ناخوشایند با فراوانی و شدت متغیر تعریف میشود
که غالباً با افکار و ادراکات نادرست، برانگیختگی جسمی و تمایل فزاینده برای انجام رفتارهای کلامی و یا حرکتی که ازلحاظ فرهنگی ناپسند است، مشخص میشود. خشم معمولاً با یک محرک بیرونی شروع میشود و اغلب شامل یک جز سرزنش است.
افرادی که صفت خشم در آنها بالا است نسبت به افراد دیگر برای عصبانی شدن در برابر مجموعه گستردهای از محرکها آمادگی بیشتری دارند. درحالیکه ممکن است خشم توسط افرادی که آماج خشم واقعشدهاند ناخوشایند تلقی شود، برای فرد عصبانی، پیامدهای خشم اغلب مثبت تلقی میشود. تجربه خشم تحت عنوان دو مؤلفه عمده مفهومسازی شده است: حالت خشم و صفت خشم.
حالت خشم، بهعنوان یک وضع هیجانی روانی زیستی با شرایط مشخصشده بهوسیله احساسات درونی یا ذهنی تعریفشده که شدت آن میتواند از رنجش خفیف یا ناراحتی معمولی به خشم و غضب شدید تغییر کند. حالت خشم عموماً با تنش عضلانی و برانگیختگی سیستم عصبی خودمختار و فعالیت غدد درونریز همراه است. ولی در طول زمان بر اثر ادراک فرد از حمله یا تهدید غیرمنصفانه از طرف دیگران یا ناکامی حاصل از موانع موجود در مقابل رفتار معطوف به هدف تغییر میکند.
صفت خشم، برحسب تفاوتهای فردی، افراد در گرایش به ادراک دامنه وسیعی از موقعیتها بهعنوان موقعیتهای آزاردهنده یا ناکام کننده و نیز تمایل به پاسخ دادن به اینگونه موقعیتها با تشدید حالت خشم، تعریف میشود. افرادی که نمره آنها در صفت خشم بالاست، در مقایسه با افراد دیگر، حالت خشم را در اغلب موقعیتها و با شدت بیشتر تجربه میکنند.
طی سالهای اخیر بروز رفتارهای پرخاشگرانه در جوامع مختلف بهشدت افزایشیافته است که علت آن را روانشناسان ناشی از نقش بیشتر رسانههای گروهی در آموزش پرخاشگری از طریق تماشای خشونت و الگوبرداری و تقلید از آن توسط بینندگان بیان میکنند. بدیعی است که دلایل متعدد دیگری هم چون عوامل وراثتی، مشکلات زیستشناختی ،عوامل اجتماعی مانند ناکامیها ،تراکم جمعیت و مهمتر از همه نقش یادگیری اجتماعی از کودکی تاکنون در بروز پرخاشگری مؤثر هستند.
درمان شناختی – رفتاری، درمانی است که بر نقش مهم تفکر در سبب شناسی و تداوم مشکلات تاکید دارد. فنون شناختی – رفتاری اصلاح الگوهای فکری است که در ایجاد مشکلات بیمار نقش دارد. درمان شناختی – رفتاری نوعی روان درمانی است که به پرخاشگران کمک می کند تا به درک افکار و احساساتی که بر روی رفتارشان تاثیر می گذارد نایل گردد که چگونه الگوهای مخرب یا مزاحمی که دارای تاثیرات منفی بر روی رفتارشان هستند را شناسایی کند و تغییر دهد.
✅معرفی پروتکل درمان رفتاری شناختی پرخاشگری:
پروتکل مربوطه در 8 جلسه آموزشی به شرح زیر بسته شده است:
1️⃣جلسه اول: معرفي برنامه ، انتظارات و وضع قراردادها
2️⃣جلسه دوم؛ بررسي و شناخت مفهوم خشم و پرخاشگري
3️⃣جلسه سوم؛ آشنايي با علايم جسماني همراه با خشم و تشخيص زود هنگام خشم
4️⃣جلسه چهارم؛ آرام سازي خويشتن
5️⃣جلسه پنجم؛ تغيير خود گويي هاي منفي و استفاده از خودآموز كلامي
6️⃣جلسه ششم؛ آموزش مهارت هاي دلگرمي دادن در خود و اعضاي خانواده
7️⃣جلسه هفتم؛ آموزش حل مشكل و رفع اختلاف
8️⃣جلسه هشتم؛ ارزيابي برنامه و رفع ابهامات
خشم بهصورت یک حالت هیجانی درونی ناخوشایند با فراوانی و شدت متغیر تعریف میشود
که غالباً با افکار و ادراکات نادرست، برانگیختگی جسمی و تمایل فزاینده برای انجام رفتارهای کلامی و یا حرکتی که ازلحاظ فرهنگی ناپسند است، مشخص میشود. خشم معمولاً با یک محرک بیرونی شروع میشود و اغلب شامل یک جز سرزنش است.
افرادی که صفت خشم در آنها بالا است نسبت به افراد دیگر برای عصبانی شدن در برابر مجموعه گستردهای از محرکها آمادگی بیشتری دارند. درحالیکه ممکن است خشم توسط افرادی که آماج خشم واقعشدهاند ناخوشایند تلقی شود، برای فرد عصبانی، پیامدهای خشم اغلب مثبت تلقی میشود. تجربه خشم تحت عنوان دو مؤلفه عمده مفهومسازی شده است: حالت خشم و صفت خشم.
حالت خشم، بهعنوان یک وضع هیجانی روانی زیستی با شرایط مشخصشده بهوسیله احساسات درونی یا ذهنی تعریفشده که شدت آن میتواند از رنجش خفیف یا ناراحتی معمولی به خشم و غضب شدید تغییر کند. حالت خشم عموماً با تنش عضلانی و برانگیختگی سیستم عصبی خودمختار و فعالیت غدد درونریز همراه است. ولی در طول زمان بر اثر ادراک فرد از حمله یا تهدید غیرمنصفانه از طرف دیگران یا ناکامی حاصل از موانع موجود در مقابل رفتار معطوف به هدف تغییر میکند.
صفت خشم، برحسب تفاوتهای فردی، افراد در گرایش به ادراک دامنه وسیعی از موقعیتها بهعنوان موقعیتهای آزاردهنده یا ناکام کننده و نیز تمایل به پاسخ دادن به اینگونه موقعیتها با تشدید حالت خشم، تعریف میشود. افرادی که نمره آنها در صفت خشم بالاست، در مقایسه با افراد دیگر، حالت خشم را در اغلب موقعیتها و با شدت بیشتر تجربه میکنند.
طی سالهای اخیر بروز رفتارهای پرخاشگرانه در جوامع مختلف بهشدت افزایشیافته است که علت آن را روانشناسان ناشی از نقش بیشتر رسانههای گروهی در آموزش پرخاشگری از طریق تماشای خشونت و الگوبرداری و تقلید از آن توسط بینندگان بیان میکنند. بدیعی است که دلایل متعدد دیگری هم چون عوامل وراثتی، مشکلات زیستشناختی ،عوامل اجتماعی مانند ناکامیها ،تراکم جمعیت و مهمتر از همه نقش یادگیری اجتماعی از کودکی تاکنون در بروز پرخاشگری مؤثر هستند.
درمان شناختی – رفتاری، درمانی است که بر نقش مهم تفکر در سبب شناسی و تداوم مشکلات تاکید دارد. فنون شناختی – رفتاری اصلاح الگوهای فکری است که در ایجاد مشکلات بیمار نقش دارد. درمان شناختی – رفتاری نوعی روان درمانی است که به پرخاشگران کمک می کند تا به درک افکار و احساساتی که بر روی رفتارشان تاثیر می گذارد نایل گردد که چگونه الگوهای مخرب یا مزاحمی که دارای تاثیرات منفی بر روی رفتارشان هستند را شناسایی کند و تغییر دهد.
✅معرفی پروتکل درمان رفتاری شناختی پرخاشگری:
پروتکل مربوطه در 8 جلسه آموزشی به شرح زیر بسته شده است:
1️⃣جلسه اول: معرفي برنامه ، انتظارات و وضع قراردادها
2️⃣جلسه دوم؛ بررسي و شناخت مفهوم خشم و پرخاشگري
3️⃣جلسه سوم؛ آشنايي با علايم جسماني همراه با خشم و تشخيص زود هنگام خشم
4️⃣جلسه چهارم؛ آرام سازي خويشتن
5️⃣جلسه پنجم؛ تغيير خود گويي هاي منفي و استفاده از خودآموز كلامي
6️⃣جلسه ششم؛ آموزش مهارت هاي دلگرمي دادن در خود و اعضاي خانواده
7️⃣جلسه هفتم؛ آموزش حل مشكل و رفع اختلاف
8️⃣جلسه هشتم؛ ارزيابي برنامه و رفع ابهامات