O_Q
کاربر نگاه دانلود
هواز در موقعیت جغرافیایی ۳۱ درجه و ۲۰ دقیقه عرض شمالی و ۴۸ درجه و ۴۰ دقیقه طول شرقی واقع شده است؛ مرکز استان خوزستان و شهری جلگه‌ای است با ارتفاع ۱۲ متر از سطح دریا. مساحت اهواز ۳۱٫۸۰۰ هکتار است و از کلان‌شهرهای ایران به‌شمار می‌رود. فاصله‌ی زمینی اهواز تا تهران ۸۸۱ کیلومتر است.
در دل اهواز، رودخانه کارون جریان دارد که بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه‌ی کشور است و تنها رودی به‌شمار می‌رود که بخشی از آن قابل کشتیرانی است. در حاشیه این رود تمدن‌های بزرگی از ایران شکل گرفته است. از زمانی که در کارون کشتیرانی می‌شد، چندین سال می‌گذرد. کارون از کوه‌های بختیاری سرچشمه می‌گیرد و آب آشامیدنی شهر را تامین می‌کند. رودخانه‌ی کارون اهواز را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده است. پل سفید، چهارمین پل معلق دنیا و نخستین پل معلق ایران، یکی از ۸ پلی است که از روی کارون می‌گذرد و دو پاره‌ی شهر را به‌هم وصل می‌کند.
عکاس: محمدرضا دهداری
تاریخچه‌ی ساخت پل معلق اهواز
پروژه‌ی ساخت پل معلق یا پل سفید اهواز از سال ۱۳۱۲ کلید خورد. آن موقع تنها پلی که روی رودخانه‌ی کارون ساخته شده بود، پل فلزی راه‌آهن مشهور به پل سیاه بود که راه‌آهن سراسری را به بندر امام خمینی (بندر شاپور آن زمان) وصل می‌کرد. ۱۷ خرداد ۱۳۱۲ قرارداد ساخت این پل بین میرزا علی‌خان منصور، وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال، نماینده یک شرکت سوئدی سونسکاانتر پرناداکتی پولاکت منعقد بسته شد. هزینه‌ی ساخت پل معلق ۵ میلیون و ۷۸۰ هزار ریال برآورد شده بود که پرداخت آن به‌عهده‌ی بانک ملی ایران بود. مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شرکت سنتاب پس از تایید رسمی سفارت ایران در استکلهم به کشور سوئد داده شد.
اوایل مهر ماه سال ۱۳۱۳ بود که موقعیت مکانی پل روی کارون تعیین شد. یک مهندس آلمانی همراه با همسرش مسوولیت اجرایی ساخت پل را برعهده گرفتند.
عکاس: مهران همراهی
تا تیر ماه سال ۱۳۱۴ ساخت پایه‌های پل معلق به پایان رسیده بود. کار به‌خوبی پیش می‌رفت تا نوبت به سوار کردن هلالی دوم پل رسید. انگلیسی‌هایی که در شرکت نفت آن زمان کار می‌کردند، لوازمی دراختیار سازنده‌ی پل قرار داده بودند که برای نصب قوس‌های پل استفاده می‌شد. درست در همین مرحله از کار، انگلیسی‌ها جرثقیل و لوازم را پس گرفتند. شرایط به ترتیبی شد که مهندس آلمانی در اثر ناراحتی نیمه‌تمام ماندن پل دق کرد و از دنیا رفت.
خوشبختانه همسر او ناامید نشد و کار ساخت پل را ادامه داد. او با وسایل ابتدایی که آن زمان دراختیار داشت، و با استفاده از چند دوبه به جای جرثقیل، قوس دوم را هم بر اسکلت پل سوار کرد. و این‌گونه بود که پل معلق آماده‌ی بهره‌برداری شد. خوب بود اگر از سرنوشت کنونی همسر مهندس اطلاعاتی داشتیم.
در دل اهواز، رودخانه کارون جریان دارد که بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه‌ی کشور است و تنها رودی به‌شمار می‌رود که بخشی از آن قابل کشتیرانی است. در حاشیه این رود تمدن‌های بزرگی از ایران شکل گرفته است. از زمانی که در کارون کشتیرانی می‌شد، چندین سال می‌گذرد. کارون از کوه‌های بختیاری سرچشمه می‌گیرد و آب آشامیدنی شهر را تامین می‌کند. رودخانه‌ی کارون اهواز را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده است. پل سفید، چهارمین پل معلق دنیا و نخستین پل معلق ایران، یکی از ۸ پلی است که از روی کارون می‌گذرد و دو پاره‌ی شهر را به‌هم وصل می‌کند.
عکاس: محمدرضا دهداری
تاریخچه‌ی ساخت پل معلق اهواز
پروژه‌ی ساخت پل معلق یا پل سفید اهواز از سال ۱۳۱۲ کلید خورد. آن موقع تنها پلی که روی رودخانه‌ی کارون ساخته شده بود، پل فلزی راه‌آهن مشهور به پل سیاه بود که راه‌آهن سراسری را به بندر امام خمینی (بندر شاپور آن زمان) وصل می‌کرد. ۱۷ خرداد ۱۳۱۲ قرارداد ساخت این پل بین میرزا علی‌خان منصور، وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال، نماینده یک شرکت سوئدی سونسکاانتر پرناداکتی پولاکت منعقد بسته شد. هزینه‌ی ساخت پل معلق ۵ میلیون و ۷۸۰ هزار ریال برآورد شده بود که پرداخت آن به‌عهده‌ی بانک ملی ایران بود. مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شرکت سنتاب پس از تایید رسمی سفارت ایران در استکلهم به کشور سوئد داده شد.
اوایل مهر ماه سال ۱۳۱۳ بود که موقعیت مکانی پل روی کارون تعیین شد. یک مهندس آلمانی همراه با همسرش مسوولیت اجرایی ساخت پل را برعهده گرفتند.
عکاس: مهران همراهی
تا تیر ماه سال ۱۳۱۴ ساخت پایه‌های پل معلق به پایان رسیده بود. کار به‌خوبی پیش می‌رفت تا نوبت به سوار کردن هلالی دوم پل رسید. انگلیسی‌هایی که در شرکت نفت آن زمان کار می‌کردند، لوازمی دراختیار سازنده‌ی پل قرار داده بودند که برای نصب قوس‌های پل استفاده می‌شد. درست در همین مرحله از کار، انگلیسی‌ها جرثقیل و لوازم را پس گرفتند. شرایط به ترتیبی شد که مهندس آلمانی در اثر ناراحتی نیمه‌تمام ماندن پل دق کرد و از دنیا رفت.
خوشبختانه همسر او ناامید نشد و کار ساخت پل را ادامه داد. او با وسایل ابتدایی که آن زمان دراختیار داشت، و با استفاده از چند دوبه به جای جرثقیل، قوس دوم را هم بر اسکلت پل سوار کرد. و این‌گونه بود که پل معلق آماده‌ی بهره‌برداری شد. خوب بود اگر از سرنوشت کنونی همسر مهندس اطلاعاتی داشتیم.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
