فرشته رحمانی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/09/17
- ارسالی ها
- 812
- امتیاز واکنش
- 6,489
- امتیاز
- 571
- سن
- 28
پیدا شدن گروهی 13 تایی از دایناسورها که زمانی در گودالی گل آلود در منطقه سین کیانگ چین مرده بودند ممکن است به ما کمک کند بفهمیم چرا پرندگان منقار دارند و دندان ندارند. دانشمندان متوجه شدند گروه دایناسورهایی که در این چاله پیدا شده اند از نوزاد تا بزرگسال را شامل می شوند و می توانند الگوی از دست دادن دندان ها به مرور زمان را نشان دهند.
در میان دایناسورهای یافت شده در این گودال، فسیل های دایناسوری به نام لیموسور وجود دارد. لیموسور 154 میلیون ساله وقتی از تخم بیرون می آمده دندان های ریز تیزی داشته و همان طور که رشد می کرده به تدریج آنها را از دست می داده است.
گودالی که دایناسورها در آن مرده اند، احتمالاً جای پای یک دایناسور عظیم الجثه بوده است. دانشمندان در ابتدا تصور می کردند که فسیل های یافت شده مربوط به دایناسورهای متفاوتی است – چرا که برخی با دندان و برخی بدون دندان بودند ولی وقتی این دایناسورها را به طور جداگانه مورد مطالعه قرار دادند متوجه شدند که این دایناسورها تا حد زیادی یکسان اند و شواهد محکمی پیدا کردند که نشان می داد دندان هایشان را پس از مدتی از دست داده اند چراکه حفره های خالی دندان ها در استخوان های فک آنها وجود داشت.
جمجمه فسیل شده یک لیموسور بزرگسال در چپ و جمجمه یک نوزاد را در سمت راست می بینید. دندان ها در جمجمه نوزاد لیموسور قابل مشاهده است.
تغییر چشمگیر در آناتومی این دایناسورها نشان می دهد که این موجودات از همه چیز خوار - خوردن هم گیاهان و هم گوشت (احتمالاً حشرات) به تنها گیاهخوار تغییر یافته اند.
وانگ زیست شناس تکاملی و از اعضای گروه تحقیق می گوید این امر پدیده نادری نیست. پلاتی پوس نوک اردکی و برخی از ماهی ها و دوزیستان نیز وقتی بالغ می شوند دندان هایشان را از دست می دهند اما این پدیده بی سابقه ای نیست منتها خیلی نادر است و پیش از این در فسیل های خزندگان و دایناسورها دیده نشده است.
ویژگی های لیموسور که به اندازه یک شتر مرغ است اولین بار در سال 2008 توسط دیرینه شناسان توصیف شد و فسیل این دایناسور در بین تعدادی از گونه های دایناسور کوچک کشف شده در چاله با عمق 1 تا 2 متری سین کیانگ یافت شد.
این دایناسورها در گل و لای فرو رفته، گیر افتاده و مرده بودند. تحقیقات نشان می دهد که این سوراخ ها ممکن است از قدم های یک دایناسور عظیم الجثه 35 متری مانند مامنکیسور گردن دراز ایجاد شده باشد که بر روی یک منطقه پوشیده از خاکستر راه می رفته است.
تعداد زیاد لیموسورهای پیدا شده به محققان کمک می کند درک کاملی از رشد و رژیم غذایی این جانور به دست آورند. همچنین از دست دادن دندان ها می تواند توضیح دهد که چگونه – که به طور کلی از نوادگان زنده دایناسورها در نظر گرفته می شوند - دارای منقار شده اند.
لیموسورها یک باله جلو متمایز نیز داشتند که ممکن است به توضیح این که پرندگان چگونه تکامل یافته اند و دارای بال شده اند نیز کمک کند.
چین در خط مقدم بسیاری از اکتشافات در زمینه دایناسورها، به ویژه فسیل های پردار است که ارتباط مستقیم بین دایناسورها و پرندگان را نشان داده اند.
